ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 1944: ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ, ΒΙΑΣΜΟΙ, ΚΑΙ ΣΦΑΓΗ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ (Μέρος Ι)

ο καπετάν Βόλγας

«Κάν᾽ τε μας ὅτι θέλετε, ἀλλά νά μή μᾶς σφάξετε!», παρακαλούσαν τα κορίτσια.

Μεταξύ 8 καί 13 Αὐγούστου ἡ ΟΠΛΑ Σολυγείας ἔκανε συλλήψεις στό Σοφικό καί στόν Ἀλαμάνο. Ἔπιασαν 25 περί¬που ἄτομα, μεταξύ τῶν ὁποίων καί νέα παιδιά, γυναῖκες καί νεα¬ρές κοπέλες. Τούς πῆγαν καί τούς ἔσφαξαν σέ μιά περιοχή δυτικά ἀπό τά Ἀθίκια, κοντά πρός τό χωριό Ἅγιος Ἰωάννης. Οἱ ἄνδρες, πρίν νά σφαγοῦν βασανίσθηκαν ἄγρια καί οἱ σοροί τους προσβλήθηκαν σέ ἀκραῖες μορφές (κομένα γεννητικά ὄργανα, κ.λπ.). Οἱ γυναῖκες καί τά κορίτσια πρίν σφαγοῦν βιάσθηκαν καί βασανίσθηκαν ἀπάνθρωπα. Οἱ μαρτυρίες εἶναι πολλαπλές καί δια-σταυρωμένες.

Ὁ Κ.Λ., γεννηθείς τό 1927, καί ἡ σύζυγός του Π.Α.-Λ., ἀπό τά Ἀθίκια, λένε σχετικά: «…τά κορίτσια τά βιάζανε καί μετά τά σκοτώνανε! Κατά κανόνα! [...] Ὁ Σπῦρος ὁ Κόλιας ἀπό τό Ἀλαμάνο εἶχε μάθει ὅτι τόν ψάχνουν νά τόν πάρουνε. Πῆρε τήν οἰκογένειά του, 1 ἀγόρι καί 4 κορίτσια καί πῆγαν νά κοιμηθοῦν στό κτῆμα τους, μέσα στά ἀμπέλια. Χώρια αὐτός μέ τό ἀγόρι ἀπό τή μάνα μέ τά 4 κορίτσια. Αὐτοί (σ.σ. ἐννοεῖ τούς ἄνδρες τῆς ΟΠΛΑ) πῆγαν τήν νύχτα, φόρτωσαν ὅ,τι πράγματα εἶχαν στό σπίτι τους καί μετά ψάχνοντας βρῆκαν τήν μάνα μέ τά 4 κορίτσια. Ἀφήσανε τά 2 μικρά κοριτσάκια, θά ἦταν 6-8 χρονῶν καί πῆραν τήν μάνα μέ τά 2 μεγαλύτερα. Τίς πῆγαν κατά τόν Ἁγιάννη, μακριά καί τίς ἔσφαξαν. Πρίν τίς σφάξουν τίς βιάσανε, τά κορίτσια τά βιάζανε ἐμπρός στή μάνα τους...».

Ἡ Μ.Π. ἀπό τό Σοφικό θυμᾶται σχετικά, μέ τή σφαγή τῶν ἀνθρώπων ἀπό τό χωριό της: «..Καί αὐτούς πού πήγανε ἀπό τό Σοφικό στόν Ἁγιάννη καί τούς σκοτώσανε τούς θυμᾶμαι ὅλους. Τήν οἰκογένεια Μπάκουλη τήν ἐξολόθρεψαν ὅλη. Μόνο μιά γριά, ἦταν πονηρή καί ἔπεσε ἀπό τό μπαλκόνι. Ἔσπασε τά πόδια της καί δέν τήν πήρανε. Τήν μάνα τῶν παιδιῶν τῶν Μπακουλαίων καί τά παιδιά τους, τούς σφάξανε ὅλους.

Σκοτώσανε δυό γυναῖκες, δυό κορίτσια.

Ἀπό τήν οἰκογένεια τοῦ Μπάκουλη, ὁ πιό μικρός γυιός τους ἦταν 11 χρονῶν, ὁ Γιώργης. Ἀνατριχιάζω πού τό θυμᾶμαι.

Πιάσανε τόν ξάδερφό μου τόν Σπῦρο Μπάκουλη, ἀνιψιό τῆς μάνας μου καί ὅλη τήν οἰκογένειά του καί τούς σφάξανε.

Τούς θυμᾶμαι ὅλους πού τούς πήρανε.

Τούς δέσανε τά χέρια μέ σύρμα.

Γιατί βγῆκα ἔξω ἐγώ καί φώναξα στόν Βόλγα (Φωτογραφία: το πιό δημοφιλές ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ψευδώνυμο μαζί με το Χάρος και Τρομάρας)καί στόν Τόγια.

Εἶχα τό θάρρος, γιατί τούς ἔφτιαχνα καφέδες ἐγώ.

Τούς μάζευα στό σπίτι μας καί τούς ἔφτιαχνα «καφέ Κατοχικό», ἀπό σιτάρι.

Ἡ μάνα μου, μοῦ φώναζε: «Τί τούς μαζεύεις ἐδῶ!».

Ἀλλά ἐγώ τῆς ἔλεγα:

«Σώπα. Τούς δίνουμε κανέναν καφέ, νά μή μᾶς σφάξουνε καί ἐμᾶς».

Βγαίνω λοιπόν καί λέω τοῦ Βόλγα: «Ρέ Παναγιώτη πιάσατε τόν ξάδερφό μου, τόν Σπῦρο»!

-«Τό ξέρω, μοῦ λέει. Καί εἶμαι πολύ στενοχωρημένος γιατί μέ εἶχε πάρει στό σπίτι του καί μοῦ εἶχε τηγανίσει αὐγά! Πήγαινε πές τό στόν Μπάμπη (τόν Τόγια). Αὐτός εἶναι ἀρχηγός τῆς ΟΠΛΑ ἐδῶ. Ὁ Μπάμπης μπορεῖ νά τόν γλυτώσει».

Πηγαίνω ἐγώ σ᾽ αὐτόν: «Ρέ Χαραλάμπη, πιάσατε τόν ξάδερφό μου, τόν Σπῦρο!»

-«Ἄντε στό διάολο! Πήγαινε καί κοιμήσου», μοῦ λέει αὐτός.

Ἤτανε βράδυ, ἀργά, πού τούς εἶχαν πιάσει γιά νά μήν τούς βλέπει ὁ κόσμος.

Καί μᾶς εἶπε μιά Ἁγιανιώτισσα, μετά-μετά τήν ἀπελευθέρωση, ὅτι πῆγαν τήν ἄλλη μέρα κάτι τσοπάνηδες καί βρῆκαν δυό κορίτσια καί δυό ἄντρες σκοτωμένους.

Ὁ ἕνας ἄντρας εἶχε ἕνα σημάδι κόκκινο στό μάγουλο, ἕνα βλαντί.

Ὁ ξάδερφός μου εἶχε ἕνα τέτοιο σημάδι.

Τούς εἶχαν σκοτώσει χωριστά ἀπό τούς ἄλλους.

Φωνάζανε τά κορίτσια, ὅταν τά βιάζανε:

- «Κάν᾽ τε μας ὅτι θέλετε, ἀλλά νά μή μᾶς σφάξετε!».

Ἀφοῦ ἀκούγανε οἱ τσοπάνηδες φωνές πήγανε τήν ἄλλη μέρα νά δοῦνε τί ἔγινε. Καί βρήκανε τά ... (ἐσώρουχα) τῶν κοριτσιῶν πεταμένα.

Γεννητικά ὄργανα ἀπό τά παιδιά πεταμένα.

Καί τά πτώματα πεταμένα ἐκεῖ.

Ἀπό τήν οἰκογένεια τοῦ ξάδερφού μου τοῦ Μπάκουλη δυό τούς πῆγαν ἐκεῖ κάτω. Τούς ἄλλους τούς σκότωσαν μέ τούς πολλούς στό ρέμα.

Καί τά πτώματα ἐκεῖ τά εἶχαν ἀφήσει.

Τή νύχτα ἀκούγανε φωνές οἱ τσοπάνηδες, πού γινότανε ἡ σφαγή καί τό πρωί ἀπό περιέργεια πήγανε καί τά εἴδανε.

Τά εἴχανε βιάσει τά κορίτσια. Τά δυό κορίτσια ἤτανε ἡ Ὄλγα τοῦ Μπάκουλη καί ἡ Ἑλένη τοῦ Κουτσογκύλα. Τῆς Ἑλένης εἴχανε σκοτώσει μαζί της καί τόν ἀδερφό της τόν Θανάση.

- Πόσο χρονῶν ἤτανε τά κορίτσια;

- Ἡ Ὄλγα ἡ Μπάκουλη θά ἦταν 20 καί ἡ Ἑλένη ἡ Κουτσογκίλα γύρω στά 25.

- Νά σοῦ πῶ γιά μιά θειά μου, Μαριγώ Παπανικολάου ἀπό τό Σο¬φικό, χήρα μέ 4 μικρά παιδιά. Αὐτήν τήν πήγανε στή Φουρνιά, πρός τό χωριό Ἀθίκια καί τή σφάξανε μαζί μέ 3 ἀπό τά 4 παιδιά της. Τήν ἴδια, τήν κόρη της Ἑλένη 18 χρονῶν, τόν Χαρίλαο 12-13 χρονῶν καί τόν μικρό τόν Κώστα 10-11 χρονῶν, δέν εἶχε τελειώσει τό Δημοτικό ἀκόμη.

Μόνο ὁ Ἀριστείδης, ὁ μεγαλύτερος τούς ξέφυγε τρέχοντας, δέν τόν πιάσανε.

Τούς σφάξανε, ὅπως σοῦ εἶπα, στή Φουρνιά μιά τοποθεσία ὅπως πᾶμε ἀπό τά Ἀθίκια πρός τόν Ἁγιάννη, μετά τή Λητώ. Πήγανε μετά τήν ἀπελευθέρωση καί μάζεψαν τά κόκκαλά τους. Εἶχε πάει καί ἡ ἀδερφή μου, ἡ παπαδιά. Τούς εἶχαν πετάξει ἄταφους καί τούς φάγανε τά σκυλιά καί τά κοράκια. Μόνο κόκκαλα βρήκανε καί μαζέψανε..».

Δεν ήταν μόνο ο Μελιγαλάς ή η Αθήνα στα Δεκεμβριανά!

Μιά σκέψη στα ξεχασμένα και αδικημένα αθώα θύματα της Αριστεράς!

Μονή Θεράποντος στο γειτονικό Γαλατάκι.

Ιωάννης Μπουγάς

Δημοσίευση: Αυγούστου 21, 2017