ΘΑΝΟΣ ΤΖΗΜΕΡΟΣ: Kράτος με 2.660.000 συνταξιούχους που κοστίζουν 28 δισ. τον χρόνο και 700.000 δημόσιους υπαλλήλους δεν είναι βιώσιμο

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Ο Θάνος Τζήμερος σε μια συνέντευξη που σπάει κόκκαλα, δείχνει γιατί ο κρατισμός, ό,τι χρώμα και να έχει, οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα.

Πώς σας φάνηκε το debate;

Μονομαχία με νυχοκόπτες. Περισσότερο ενδιαφέρον είχε να παρακολουθείς τα βρώμικα και φτηνιάρικα κόλπα που έκανε ο σκηνοθέτης για να φανεί λαμπερός ο δικούλης του και μπαγιάτικος ο άλλος. Απατεώνες και στα μικρά και στα μεγάλα, οι πρωτηφορίτες. Το αριστερό ήθος που λέγαμε.

Δεν ξεχωρίσατε κάτι;

Βεβαίως. Τη συμφωνία και των δύο να μην πειράξουν το κράτος των πελατών και των κομματικών στρατών που διόρισαν και συνταξιοδότησαν. Και το «φλου» που είναι μόνιμο στοιχείο στον ελληνικό πολιτικό λόγο από τότε που θυμάμαι. Και οι δύο είπαν ότι θα καταργήσουν από το μνημόνιο όσα δεν τους αρέσουν και θα παλέψουν να βρουν «ισοδύναμα». Πολλή πάλη έχει πέσει τον τελευταίο καιρό αλλά όλοι είμαστε με την πλάτη στο ταπί. Κάτι δεν κάνουμε σωστά, ε;

Και γιατί δεν μας λέτε ποια θα είναι αυτά τα ισοδύναμα, παλληκάρια μου; Μας το κρατάτε για έκπληξη; Στην οικονομία δεν υπάρχουν ισοδύναμα. Δεν υπάρχει καμία ενέργεια που έχει την ίδια δυναμική με κάποια άλλη. Υπάρχουν ισόποσα. Καταργείς έναν φόρο που περιμένεις να σου φέρει 1 δισ.; Θα βάλεις έναν άλλον ή θα κόψεις κρατικές δαπάνες ενός δισ. Αλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο το λένε οι πολιτικάντηδες, γιατί θα χάσουν ψηφαλάκια. Έτσι έχουν κάνει την οικονομία θρίλερ, την ίδια στιγμή που κόπτονται για το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει σταθερό φορολογικό περιβάλλον!

Ενώ τι θα έπρεπε; Εσείς τι θα κάνατε;

Εμείς από την πρώτη στιγμή είπαμε τα σύκα – σύκα. Μπορεί να διαφωνούσες ήξερες όμως ακριβώς τι υποστηρίζουμε. Η πολιτική δεν είναι ευχές. Είναι «θα κάνω αυτό, δεν θα κάνω αυτό». Και πρέπει να μπορείς να πεις την αλήθεια και να πείσεις για το δίκαιο των επιλογών σου ακόμα και εκείνους που θίγονται. Καθαρά και ξάστερα λοιπόν: κράτος με 2.660.000 συνταξιούχους που κοστίζουν 28 δισ. τον χρόνο και με 700.000 δημόσιους υπαλλήλους δεν είναι βιώσιμο. Για να ήταν βιώσιμο θα έπρεπε να έχει 18 εκατομμύρια εργαζόμενους με μέσο μισθό 1200 ευρώ! Για να συντηρηθεί αυτός ο στρατός, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ προτίμησαν τη φοροεπιδρομή σε ό,τι πετάει κι ό,τι κολυμπάει, αλλά και σε ό,τι είναι πλέον ακίνητο, το τσάκισμα του ιδιωτικού τομέα, το ρήμαγμα της μεσαίας τάξης, ενώ απαξιώνουν και οδηγούν σε αργή δήμευση το σύνολο της περιουσίας των Ελλήνων.

Οι ίδιοι όμως τους ψηφίζουν!

Γιατί πίστεψαν τους απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα καταργήσουν δήθεν τον ΕΝΦΙΑ. Αν τώρα, μετά την ψυχρολουσία του «μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου», γυρίσουν και ψηφίσουν αυτούς που εμπνεύστηκαν το ΕΝΦΙΑ, τότε θα πρόκειται για τελειωμένους μαζοχιστές. Έχω όμως την ελπίδα, επιτέλους, οι νοήμονες ψηφοφόροι να καταλάβουν ότι αν κάθε φορά ψηφίζεις τον λιγότερο απεχθή κρατιστή, κρατιστές θα σε κυβερνούν.

Σήμερα ο λιγότερο κακός κρατιστής είναι η ΝΔ, προφανώς. Δεν υπάρχουν στη ΝΔ μεταρρυθμιστές;

Υπάρχουν. Αλλά είναι στη γωνία, τιμωρία. Στο κόμμα κάνει κουμάντο η λαϊκή δεξιά, που είναι ένα μπλε ΠΑΣΟΚ και μάλιστα της κακής εποχής.

Δεν θα ήταν καλύτερα αν συνεργαζόσαστε με τους μεταρρυθμιστές της ΝΔ για να δυναμώσετε τη φωνή σας;

Εξαρτάται από το ποια φωνή έχεις στη χορωδία. Αν έχεις τη δεύτερη, πρέπει να σιγοντάρεις την πρώτη. Εγώ μιλάω για το κακό που προκάλεσαν τα άνεργα και άσχετα από διοίκηση και πραγματική οικονομία παιδιά του κομματικού σωλήνα – Καραμανλής και Σαμαράς είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Όμως η ΝΔ τους έχει στα ώπα – ώπα. Οι μεταρρυθμιστές της ΝΔ είναι δεύτερη φωνή και πολύ συχνά είναι χωρίς φωνή, σε οδυνηρή πολιτική παύση. Τι θα έκανα εκεί; Θα έγραφα όπως γράφω; Θα μιλούσα όπως μιλάω; Αν η ΝΔ δεν κάνει τη δική της εσωτερική επανάσταση θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί ο συγχωρεμένος ο Αφέρωφ να έλεγε ότι τα πρόβατα έξω από το μαντρί τα τρώει ο λύκος, αλλά όποιος μπει στο κομματικό μαντρί τον τρώει ο τσοπάνης. Στην Ελλάδα ο τσοπάνης λέγεται κομματική πειθαρχία και πολιτικό κόστος. Αυτά μας ρήμαξαν. Ξέρεις με πόσους, και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού συζητάω και μου λένε δίκαιο έχεις, αυτό πρέπει να γίνει αλλά δεν μπορούμε να το πούμε. Κι αφού δεν μπορείτε να το πείτε, πώς θα μπορέσετε να το κάνετε;

Μπορεί να περιμένουν να βρεθούν στην κυβέρνηση ώστε να έχουν τη δύναμη να το επιβάλλουν.

Δηλαδή υπάρχει η καλή και η κακή πολιτική απάτη! Όπου κακός είναι ο άλλος και καλός εγώ αλλά είμαστε κι οι δυο απατεώνες διότι άλλα λέμε κι άλλα θα κάνουμε! Συγνώμη δεν θα πάρω. Το πολιτικό σύστημα θα αλλάξει αν κάθε κόμμα υποβάλλει τεκμηριωμένες προτάσεις στον ψηφοφόρο όπως μια εταιρεία που θέλει να αναλάβει μια δουλειά. Οι εκλογές είναι ο διαγωνισμός ανάθεσης και ο ψηφοφόρος είναι ο εργοδότης. «Σου δίνω τους φόρους μου πολιτικέ. Πώς θα τους διαχειριστείς; Θέλω να ξέρω και με λεπτομέρειες! Το έχεις μελετήσει το θέμα ή μόνο ευχές ξέρεις να λες;» Όμως ο ψηφοφόρος ποτέ δεν ήταν απαιτητικός. Ψήφιζε αυτόν με το ωραίο χαμόγελο και τα ευχάριστα ψέματα. Ας κάνει ο αναγνώστης μια σύγκριση: δείτε την πολυσέλιδη αναλογιστική μελέτη που έχει κάνει η «Δημιουργία, ξανά!» για το ασφαλιστικό (www.dimiourgiaxana.gr) και ψάξτε να βρείτε τι προτείνουν τα άλλα κόμματα: δυο σειρούλες με τις γνωστές ευχές για «εξορθολογισμό», χωρίς ούτε ένα νούμερο, και γεια σας. Αν ψηφίζεις άσχετους, άσχετοι θα σε κυβερνάν, άσχετες αποφάσεις θα παίρνουν και μετά θα διαμαρτύρεσαι. Εσύ φταις ψηφοφόρε, εσύ και μόνο εσύ.

Αν «τα χώνετε» στους ψηφοφόρους, πιστεύετε ότι θα σας ψηφίσουν;

Και στον εαυτό μου τα χώνω για τη στάση που είχα όλα αυτά τα χρόνια ως ψηφοφόρος, αλλά, περιέργως, με ψηφίζω! Σοβαρά τώρα, δεν με ενδιαφέρει καθόλου να πάρω ψήφους χαϊδεύοντας αυτιά. Όλοι στη «Δημιουργία, ξανά!» είμαστε υπέρμαχοι της ευθύτητας και της ειλικρίνειας. Θεωρούμε ότι αυτό είναι το φάρμακο για να εξυγιανθεί επιτέλους η πολιτική ζωή. Το προτείναμε. Το υποστηρίξαμε. Το υιοθετήσαμε στις δικές μας πολιτικές προτάσεις, με τεράστιο κόστος. Αν ο «σοφός» λαός προτιμάει να τον δουλεύουν ψιλό γαζί, έχουμε κι άλλα πράγματα να κάνουμε στη ζωή μας. Είτε εδώ είτε στο εξωτερικό. Να δω όταν όλοι όσοι μπορούν να παράγουν σηκωθούν και φύγουν από αυτό το σοβιετο-οθωμανικό κολαστήριο, ποιος θα πληρώνει τις συντάξεις των 50άρηδων και τα «ώριμα δικαιώματα» των εργατοπατέρων. Η ανάπτυξη δεν έρχεται με υπερφορολόγηση. Έρχεται με περιβάλλον ευνοϊκό προς το επιχειρείν, δηλαδή χαμηλή φορολογία, σταθερή, απλή και σαφή νομοθεσία, γρήγορη Δικαιοσύνη, πληροφορική παντού, δίκτυα, όλα αυτά που καταργούν την διαφθορά και τη γραφειοκρατία αλλά ποτέ δεν τα κάναμε.

Αν είσαστε πρωθυπουργός τη Δευτέρα ποιο θα ήταν το πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρνατε για ψήφιση;

Έναν νέο συνδικαλιστικό νόμο. Είναι το κλειδί για να γίνει το κράτος κυβερνήσιμο. Μέχρι σήμερα, 10 κομματικοί τραμπούκοι μπορούν να παραλύσουν τη χώρα, κρατώντας όμηρους 11 εκατομμύρια Έλληνες. Μολονότι θεωρώ την απεργία του Δημοσίου Υπαλλήλου εντελώς καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, ας κάνουμε το πρώτο βήμα: απεργία μόνο με το 50% + 1 ψήφο επί των εγγεγραμμένων – όχι επί των παρόντων. Φυσικά θα υποχρέωνα τους εργατοπατέρες να εργάζονται. Απαλλαγές, άδειες, επιμίσθια, συντάξεις, κλείσιμο σχολείων, ματαίωση συγκοινωνιών λόγω συνδικαλιστικής δράσης κομμένα. Η συνδικαλιστική δραστηριότητα θα ασκείται εκτός ωραρίου εργασίας.

Και τα επόμενα;

Γραμμικό φόρο (flat tax) 12% σε φυσικά και νομικά πρόσωπα με όλες τις δαπάνες να εκπίπτουν. Κατάργηση όλων των φόρων που δεν επιβάλλονται σε εισόδημα, προφανώς και του ΕΝΦΙΑ.
Πληροφορική παντού στο Δημόσιο, καθιέρωση ηλεκτρονικής υπογραφής, κατάργηση της υποχρέωσης του πολίτη να βγάζει χαρτιά από την Δημόσια Διοίκηση.
Αποκρατικοποίηση κάθε κρατικής επιχείρησης. Ένα σύγχρονο κράτος είναι διαιτητής, όχι παίκτης.
Επανάσταση αξιοκρατίας στην Παιδεία. Αξιολόγηση προσώπων, σχολείων, δομών. Ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων. Απομάκρυνση των κομμάτων από τους εκπαιδευτικούς χώρους.

Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν, σε τόσο πολλούς τομείς, που μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση δεν υπήρχε περίπτωση να πλήξει. Αφού όμως είχε αποφασίσει να πλήξει τα καρκινώματα της συντήρησης, του πελατειακού μηχανισμού και της προσοδοθηρίας που κρατάν την Ελλάδα δεμένη χειροπόδαρα στο υπόγειο.

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 17, 2015