Πόσο απέχει η σημερινή Κίνα από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο; 50 χρόνια από το «μεγάλο άλμα προς τα εμπρός»

0


Η 16η Μαΐου του 1966 αποτελεί σημαδιακή επέτειο στην ιστορία της Κίνας. Είναι η ημέρα που ο μεγάλος τιμονιέρης της Κίνας Μάο Τσε Τουνγκ, κήρυξε το «μεγάλο άλμα της Κίνας προς τα εμπρός». To «άλμα προς τα εμπρός» σήμαινε την πλήρη αποκοπή της Κίνας από την παράδοσή της. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Μάο, η Κίνα θα προχωρούσε προς ένα λαμπρό μέλλον μόνο μέσω της καταστροφής «των τεσσάρων παλαιών»: παλαιές ιδέες, παλαιός πολιτισμός, παλαιά έθιμα, παλαιές συνήθειες.

Οι Κινέζοι ανέκαθεν υπήρξαν δεμένοι με την πολιτιστική τους παράδοση. Ο Λάο Τζι, ο Κομφούκιος και ο Σακιαμούνι λατρεύονται από τους Κινέζους ως «θεότητες». Ο σεβασμός των κινέζων στις «τρεις θεότητες» όπως τους ονομάζουν ήταν και είναι απεριόριστος.



Το βασικό δίδαγμα που άφησε Λάο Τζι στους Κινέζους είναι να ακολουθούν την «φυσική ροή των πραγμάτων» ή αλλιώς το «Τάο». Οι Κινέζοι για αιώνες πίστεψαν αυτή την αρχή της εναρμόνισης με το σύμπαν και ανέπτυξαν έναν χαρακτήρα καρτερίας και υπομονής στις δυσκολίες της ζωής.

Ο Μάο Τσε Τουνγκ εξαρχής αμφισβήτησε ιδεολογικά την ιδέα του «Τάο» που πραγματεύτηκε ο Λάο Τζι. Πιστός στο δίδαγμα του Μαρξ «ότι οι θρησκείες είναι το όπιο του λαού», ο Μάο θεώρησε ότι ο Ταοϊσμός, μαζί με τον Βουδισμό και Κομφουκιανισμό είναι προλήψεις που εμποδίζουν το άλμα προς τα εμπρός.

Τον Αύγουστο του 1966, με εντολή του Μάο, μια τρομερή πυρκαγιά έκαψε ολόκληρη την χώρα. Οι βουδιστικοί ναοί, οι ταοϊστικοί ναοί, 1000 αγάλματα του Βούδα στο θερινό παλάτι στο Πεκίνο, ο ναός Λόογκουαν που ήταν αφιερωμένος στο Λαό Τζι, η εθνική συλλογή με πάνω από 50 τζιν (1 τζιν=0,5 κιλό) καλλιγραφίας και ζωγραφικής όλα καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Συντηρητικοί υπολογισμοί τοποθετούν τον αριθμό των αφύσικων θανάτων στην Κίνα κατά την διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης σε 7,73 εκατομμύρια ανθρώπους. Από τα επίσημα δημοσιευμένα κινεζικά ετήσια αρχεία, η κορύφωση των αφύσικων θανάτων πραγματοποιήθηκε το 1968 όταν ο ΜΑΟ επανέκτησε τον πλήρη έλεγχο ολόκληρης της χώρας.

Ο Μάο επιτέθηκε σταθερά στις θρησκείες όχι μόνο εξαιτίας του αθεϊσμού που ασπάζεται ο κομμουνισμός αλλά και εξαιτίας της προσωπικής του επιμονής να λατρεύεται ο ίδιος ως απόλυτη θεότητα. Με την εγκαθίδρυση της εξουσίας του το 1951, οι Κινέζοι ήταν αναγκασμένοι να απαγγέλουν καθημερινά ύμνους στον πρόεδρο Μάο, να του εύχονται καλή τύχη και μακροζωία, ενώ αρκετά συχνά αναγκάζονταν να απαγγέλουν αποσπάσματα από τις ομιλίες του, όπως: «αγωνιστείτε ενάντια σε κάθε εγωιστική σκέψη. Εκτελέστε τις οδηγίες είτε τις καταλαβαίνετε είτε όχι».


Το 1951 ο Μάο διέταξε την πλήρη απαγόρευση των θρησκειών, δηλώνοντας ότι όσοι συνεχίζουν τις θρησκευτικές δραστηριότητες θα αντιμετωπίζουν ισόβια κάθειρξη. Η ιδιοκτησία των ναών δημεύτηκε και στους μοναχούς και τις μοναχές επιβλήθηκε η μελέτη του μαρξισμού-λενινισμού και ο υποχρεωτικός γάμος.

Η ολοσχερής απαγόρευση των θρησκειών ως «δεισιδαιμονιών» κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης ερήμωσε τους ναούς και τα μοναστήρια. Εκατομμύρια τουρίστες που συνέρρεαν στην Κίνα εμφανίζονταν δυσαρεστημένοι από το θλιβερό τουριστικό θέαμα των ναών. Αντιλαμβανόμενη την απώλεια κέρδους από την ερήμωση των τουριστικών αξιοθέατων, τη δεκαετία του ’70, η κεντρική κυβέρνηση του κομμουνιστικού κόμματος Κίνας άρχισε την επαναλειτουργία όσων ναών απέμειναν από την καταστροφή. Σταδιακά επιτράπηκε η επανεξάσκηση του Κουνγκ Φου και των πολεμικών τεχνών, ενώ δειλά έκανε την εμφάνισή του το λεγόμενο «τσιγκόνγκ» (νέου συστήματος καλλιέργειας του σώματος για υγεία και ευεξία).

Την δεκαετία του ’90 ένα νέο σύστημα διδασκαλίας διαδόθηκε στην Κίνα. Λεγόταν Φάλουν Ντάφα ή Φάλουν Γκονγκ. Ο ιδρυτής της άσκησης κ. Λι Χονγκτζί προσάρμοσε ένα αρχαίο σύστημα καλλιέργειας για τον νου και το σώμα στους σύγχρονους ανθρώπους και στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Οι βασικές αρχές του Φάλουν Ντάφα «Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα» ως αρχές καθοδήγησης στη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης, μαζί με την καθημερινή εξάσκηση 5 ήπιων ασκήσεων με σκοπό το «ενεργειακό άνοιγμα του σώματος» ενθουσίασαν τους Κινέζους, καθώς αποτελούσε ένα σύστημα καλλιέργειας ριζωμένα βαθιά στην κινεζική παράδοση.


Η εκπληκτική αποτελεσματικότητα στην υγεία, καθώς και η σύνδεση του με την παράδοση των «τριών θεοτήτων» οδήγησε σε ταχεία εξάπλωση του Φάλουν Ντάφα. Από την ίδρυση του Φάλουν Γκονγκ το 1992 εώς το 1999 πάνω από εκατό εκατομμύρια Κινέζοι ασκούσαν Φάλουν Γκονγκ στα πάρκα και στις πλατείες. Η μουσική που συνόδευε τις ασκήσεις ακουγόταν σχεδόν σε κάθε πλατεία στο Πεκίνο και σε κάθε επαρχία της Κίνας, ενώ το 1993, το Κινεζικό Ινστιτούτο Επιστημονικής Έρευνας Τσιγκόνγκ ανακήρυξε το Φάλουν Γκονγκ ως την πιο διαπρεπή σχολή Τσιγκόνγκ.

Η ταχεία διάδοση του Φάλουν Ντάφα ανησύχησε την κυβέρνηση της Κίνας προς τα τέλη της δεκαετίας του ‘90. Η χαλάρωση των κυβερνητικών κανόνων σχετικά με το λεγόμενο τσιγκόνγκ, στο οποίο εντάσσονταν το Φάλουν Γκονγκ ήταν μια πολιτική απόφαση που στηρίχθηκε σε καλά υπολογισμένους οικονομικούς σκοπούς και δεν προερχόταν από μια δημοκρατική κατανόηση περί ανεξιθρησκείας.

Είχαν μόλις περάσει 9 χρόνια από την αιματηρή σφαγή των φοιτητών στην πλατεία Τιεναμεν το 1989. Το 1989 ήταν επίσης η ίδια χρονιά που κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός στη Ρωσία.

Οποιαδήποτε ενδεχόμενη απειλή στην ισχύ του κόμματος έπρεπε να καταπνιγεί. Το επιχείρημα του Ζιανγκ Ζεμίν, του τότε Προέδρου της Κίνας ότι το Φάλουν Γκονγκ διακινδύνευε την επιβίωση του κόμματος ξύπνησε την τάση του ΚΚΚ να σκοτώνει.

Όλοι γνώριζαν ότι στο Φάλουν Γκονγκ δεν υπάρχουν μέλη, τόποι λατρείας ή δωρεές. Ο κάθε ασκούμενος μπορούσε εθελοντικά να διαδώσει την άσκηση. Γι’ αυτό το λόγο το Φάλουν Γκονγκ δεν μπορούσε να ελεγχθεί. Η αόρατη απειλή μιας άσκησης που με συντηρητικούς υπολογισμούς άγγιζε τα 100.000.000 ανθρώπους ήταν κάτι που η κεντρική επιτροπή του ΚΚΚ δεν θα ανεχόταν.

Μέσα σε 6 μήνες από την απόφαση του Ζιανγκ Ζεμιν, τον Ιούλιο του 1999, να τεθεί εκτός νόμου το Φάλουν Γκονγκ, περισσότερα από 300.000 άρθρα εφημερίδων και προγράμματα που κηλιδώνουν το Φάλουν Γκονγκ δημοσιεύθηκαν ή μεταδόθηκαν μέσω ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.


Την ίδια χρονιά, το 1999, ο Ζιανγκ Ζεμίν προσωπικά μετέβη στην Ειρηνικό-Ασιατική Σύνοδο Κορυφής στην Ν. Ζηλανδία και διένειμε ο ίδιος προσωπικά φυλλάδια δυσφήμισης του Φάλουν Γκονγκ σε όλους τους αρχηγούς κρατών που παρευρίσκονταν στη διάσκεψη.

Ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Τμήματος Δικαιοσύνης της Επαρχίας Λιαόνγκ είπε κάποτε σε μία διάσκεψη στο στρατόπεδο της Επαρχίας Λιαόνγκ: «Οι οικονομικοί πόροι που έχουν χρησιμοποιηθεί για την δίωξη του Φάλουν Γκονγκ έχουν υπερβεί τις δαπάνες ενός πολέμου».

50 χρόνια μετά τον Μάιο του 1966, ο κόκκινος τρόμος της πολιτιστικής επανάστασης δεν έχει σβήσει. Οι ψεύτικες ειδήσεις της κρατικής κινεζικής ειδησεογραφίας με στόχο τη δαιμονοποίηση των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ είναι γεγονός που οι κινέζοι πολίτες έχουν συνηθίσει. Ένα κινεζικό λαϊκό τραγούδι λέει για τα ΜΜΕ της Κίνας: «Είναι ένα σκυλί που ανατρέφεται από το Κόμμα, που φρουρεί την πύλη του Κόμματος. Θα δάγκωνε οποιονδήποτε του ζητούσε το Κόμμα, και το Κόμμα ζητά πολλές φορές κάτι τέτοιο».


Η δημιουργία «ταξικών εχθρών» για να δικαιολογείται η αιματοχυσία αποτελεί «κληρονομικό» χαρακτηριστικό της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο. Την τελευταία εικοσαετία, από τον Ιούλιο του 1999 έως σήμερα, ο ταξικός εχθρός του Κόμματος είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν στην «Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα». Είναι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.

Είναι αλήθεια ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ ξεκίνησε από την προσωπική επιμονή του τότε προέδρου του Κομμουνιστικού κόμματος Κίνας Ζιανγκ Ζεμίν το 1999 «να εξαλείψει το φαινόμενο Φάλουν Γκονγκ σε τρεις μήνες». Ωστόσο, εάν δεν είχε καθιερωθεί μία καλά κουρδισμένη μηχανή καταστολής «ταξικών εχθρών» από την εποχή της Πολιτιστικής Επανάστασης, ο Τζιανγκ Ζεμίν δεν θα είχε κανένα τρόπο να πραγματοποιήσει την δίωξη του Φάλουν Γκονγκ.

Το άνοιγμα της Κίνας στις διεθνείς αγορές την νέα χιλιετία δε σήμανε και άνοιγμα στον τρόπο που η κεντρική Επιτροπή του Κόμματος αντιμετωπίζει τους «ταξικούς εχθρούς». Μέχρι και σήμερα, παραμένει άγνωστος ο αριθμός των πραγματικά δολοφονημένων για τα όργανά τους ασκούμενων του Φάλουν Ντάφα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Κίνας. Η κυβέρνηση της Κίνας μέχρι και σήμερα αρνείται την πρόσβαση των ΜΚΟ και του ΟΗΕ στα επίσημα ιατρικά αρχεία του κράτους της. Οι υπολογισμοί των αφύσικων θανάτων που έχουν εξάγει οι επιστήμονες στηρίζονται σε ελλιπή στοιχεία που διέφυγαν του ελέγχου της κινεζικής κυβέρνησης. Ο αριθμός των πραγματικών δολοφονιών για τα όργανα των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ υπολογίζεται σε πολύ περισσότερους από 70.000.

50 χρόνια μετά, εν έτει 2018, το φάντασμα της «Πολιτιστικής Επανάστασης» ζει.

Το παρόν κείμενο έχει συνταχθεί από την ομάδα ασκουμένων του Φάλουν Ντάφα στην Ελλάδα.
Δημοσίευση: Μαΐου 16, 2018

0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Πόσο απέχει η σημερινή Κίνα από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο; 50 χρόνια από το «μεγάλο άλμα προς τα εμπρός»"

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator