ΕΦΚ στο κρασί, η άποψη ενός μικρού οινοποιού

Πάντα γράφω για να εκφράσω ένα προβληματισμό, με διάθεση εποικοδομητική όμως. Θέλω δηλαδή να θίξω και να αναλύσω ένα πρόβλημα (χωρίς να εθελοτυφλούμε), αλλά και να προτείνω λύσεις και διεξόδους.

Στην περίπτωση του ΕΦΚ στο κρασί, δεν υπάρχει παρά μόνο μία λύση, ήτοι η πλήρης και οριστική κατάργησή του. Κι εξηγούμαι:

Το κρασί είναι ένα ξεχωριστό προϊόν για την Ελλάδα, τόσο για την οικονομία της όσο και για τη θέση του στη ζωή των Ελλήνων, για την ιστορία του (που υπερβαίνει τις 3 χιλιετίες), για την θρησκευτική και κοινωνική του διάσταση. Είναι το εθνικό μας ποτό, πώς να το κάνουμε, όπως είναι για τους Σκωτσέζους το ουίσκι, για τους Γερμανούς η μπύρα και για τους Ρώσους η βότκα. Είναι το αίμα του Χριστού, είναι αυτό που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι για σπονδές, είναι το μέσο για τη διαλογική αντιπαράθεση των φιλοσόφων. Είναι ακόμα ο σύντροφος του απλού ανθρώπου στο σπίτι και στην ταβέρνα, μην το ξεχνάμε. Η ελληνική οικογένεια με αυτό μεγάλωσε στο τραπέζι της, με αυτό γλέντησε, γέλασε, πικράθηκε.

Τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια το ελληνικό κρασί αναπτύχθηκε πολύ. Ξέφυγε από τη μιζέρια του φτηνού, κακού χύμα και βγήκε δυναμικά προς τα έξω, κατέκτησε αγορές και άρχισε να αποκτά φήμη. Αυτή η εξωστρέφεια έγινε ακόμα πιο έντονη στα χρόνια της κρίσης, με άνοδο των εξαγωγών και βελτίωση της εικόνας του διεθνώς.

Πριν ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα αποφάσισε αιφνιδιαστικά να επιβάλλει Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο κρασί, ύψους περίπου 0,21 ευρώ ανά λίτρο. Δε θα αναλύσουμε τις ευθύνες της για την κατάσταση της οικονομίας (δεν είμαστε οικονομολόγοι εξάλλου), όμως πρέπει να αναλογιστούμε τι σημαίνει η επιβολή ΕΦΚ.

Σε επίπεδο οικονομικό

• μικρά έσοδα (αντί των προσδοκώμενων 60+ εκατομμυρίων το χρόνο είχαμε 15-20).
• Αύξηση της παράνομης διακίνησης κρασιού, με διαφυγή εσόδων από ΦΠΑ και φορολογητέο εισόδημα
• Στραγγαλισμό των οινοποιείων (ιδιαίτερα των μικρών), που πλέον έπρεπε να συντηρήσουν φορολογικές αποθήκες, να έχουν τη δαμόκλειο σπάθη των εξοντωτικών ελέγχων του τελωνείου, αλλά και να προπληρώνουν (στην περίπτωση της μη δημιουργίας φορολ. αποθήκης) όλο το φόρο.
• Την απίστευτη γραφειοκρατική επιβάρυνση όλων των εμπλεκομένων

Σε επίπεδο κοινωνικό
Τόνισα και παραπάνω τη σημασία του ελληνικού κρασιού για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Η επιβολή ΕΦΚ σε ένα εθνικό προϊόν σηματοδοτεί τον αποχαρακτηρισμό του ως «εθνικό προϊόν». Το επόμενο βήμα θα είναι να μπει ΕΦΚ στο ελαιόλαδο και τα οπωροκηπευτικά. Να θυμίσω ότι ο ΕΦΚ μπήκε όταν απορρίφθηκε από την τρόικα-παρντόν, τους θεσμούς- η αύξηση του ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας (κατόπιν αντιδράσεων Ολλανδών και Γάλλων…).

Προ μηνός όλοι αναθάρρησαν, καθώς η κυβέρνηση λίγο πολύ προανήγγειλε την κατάργηση του ΕΦΚ στο κρασί. Αμ δε! Τελικά το πήρε πίσω, συνεχίζοντας ένα λάθος (που το έχουν οι ίδιοι παραδεχτεί ότι είναι λάθος). Δυστυχώς ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος, παρά τις εισηγήσεις που δέχτηκαν, δεν έκαναν το λογικό και αναγκαίο: Να διορθώσουν το γρηγορότερο ένα από τα σφάλματά τους. Ως πότε;

Και κάτι τελευταίο: Οι Έλληνες οινοπαραγωγοί δεν αρνήθηκαν ποτέ να πληρώσουν φόρους. Ως ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν πληγεί βαθύτατα από την αύξηση του φόρου επιχειρήσεων, την αύξηση του ΦΠΑ, την αύξηση των εισφορών ασφάλισης, των «εκτάκτων» εισφορών κλπ. . Ως επιχειρηματίες έχουν βιώσει την τρομερή αβεβαιότητα του 2015, το κλείσιμο της δανειοδότησης από τις τράπεζες, τα capital controls κλπ. . Ας μην τολμήσει λοιπόν να τους κατηγορήσει κάποιος, αλλού είναι το σφάλμα και η αιτία του κακού.

Γιάννης Παπαργυρίου, 12/5/2017

ΠΗΓΗ: greekcellar.gr

Δημοσίευση: Μαΐου 12, 2017