Την πατρίδα την προδίδουν πάντα οι "πατριώτες"

Τα διδάγματα 50 χρόνια από τότε που η Χούντα των συνταγματαρχών έβαζε την Ελλάδα και τη Δημοκρατία στο γύψο

Βίκυ Σαμαρά

Η επέτειος των 50 ετών από το πραξικόπημα που έβαλε την Ελλάδα στο γύψο ας είναι μία αφορμή να αφήσουμε για λίγο το Σερβάιβορ και να θυμηθούμε το παρελθόν, για να διδαχθούμε στο παρόν και να χτίσουμε το μέλλον.

Το αφιέρωμα του News247 ήταν ένα ιστορικό χρέος, πολλώ δε μάλλον που 50 χρόνια μετά κάποιοι σκοπίμως ξεχνούν και εκστομίζουν τη χυδαία φράση “ένας Παπαδόπουλος χρειάζεται”. Γιατί όσο και εάν η Δημοκρατία μας είναι ατελής (και είναι), η λύση δεν είναι η άρνηση της, αλλά ο αγώνας για να γίνει πιο ουσιαστική, για να δικαιωθούν οι αγώνες όσων βασανίστηκαν από τη στρατιωτική Χούντα.

Και αν κάποιος λόγω ιδεολογικού φανατισμού δεν είχε πρόβλημα με το να διώκει το καθεστώς “τους κομμουνιστάς” που πλήρωσαν βαρύ φόρο (όπως βαρύ φόρο είχαν πληρώσει στην Αντίσταση, όταν οι πρόδρομοι του καθεστώτος συνεργάζονταν με τον κατακτητή), πως μπορούσε να απαντήσει η Χούντα στο γεγονός ότι άνθρωποι που τα είχαν όλα όπως ο διακεκριμένος παιδίατρος Στέφανος Παντελάκης έδωσαν τα πάντα και άνθρωποι όπως ο αξιωματικός Τάσος Μήνης, ήρωας του Ελ Αλαμέιν, αγωνίστηκαν εναντίον τους ως πραγματικοί πατριώτες;

Την πατρίδα την προδίδουν πάντα αυτοί που καπηλεύονται το όνομα της. Γιατί πατρίδα δεν είναι οι αφηρημένες φασιστικές ιδέες των πατριδοκάπηλων. Πατρίδα δεν είναι το DNA των αρχαίων Ελλήνων τους οποίους επικαλούνται τηλεπωλητές, η “ψυχή” του Έλληνα και άλλες τέτοιες κορώνες. Ούτε φυσικά το “αίμα των Ελλήνων”, το οποίο ίδιο αίμα χύνουν δολοφονικές συμμορίες, οι οποίες κατά τα άλλα ζητούν ανοχή εν ονόματι της Δημοκρατίας που ονειρεύονται να καταλύσουν.

Πατρίδα είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που βασανίστηκαν. Οι άνθρωποι που πέθαναν στην Κύπρο και αυτοί που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, αυτοί που ακόμη ψάχνουν τους τάφους των δικών τους. Οι άνθρωποι που στερήθηκαν την Ελευθερία για να πλουτίζουν οι συνταγματάρχες και οι φίλοι τους.

Ακόμη και εάν η Χούντα όντως δεν έκλεβε (που δεν είναι αλήθεια), θα έσβηνε αυτό τα βασανιστήρια, τη στέρηση της ελευθερίας, τη λογοκρισία, τους θανάτους, την εθνική προδοσία στην Κύπρο;

Η απάντηση είναι προφανής: Όχι. Για αυτό η Χούντα καταδικάστηκε στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων, όσο και εάν προσπαθούν κάποιοι να την ξεπλύνουν. Η Δημοκρατία μας, όσο ατελής, παραμένει το χειρότερο πολίτευμα που έχουμε δοκιμάσει, με εξαίρεση για όλα τα άλλα. Και οι αγώνες για περισσότερη Δημοκρατία δε σταματούν ποτέ. Όποιος και εάν την αμφισβητήσει, από όπου και εάν προέρχεται, όποια ταμπέλα και εάν φέρει.

ΥΓ: Ναι, κάποιοι εξαργύρωσαν την αντιστασιακή τους δράση. Αλλά αυτό δεν ακυρώνει τη σημασία της αντίστασης.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτρια του Πολιτικού Τμήματος του NEWS 247.

Δημοσίευση: Απριλίου 24, 2017