Π. Ρέππας: ΥΕΤΟΣ 3

0



Γενική τοποθέτηση

(συνέχεια από το προηγούμενο)

Διαφάνεια, είσπραξη δημοσίων εσόδων, γενικά περί φορολογίας
Ο τομέας της φορολογίας είναι (άλλη) μία κλασσική περίπτωση παρανοϊκής και άδικης νομοθεσίας, που ο πολίτης καλείται να πειθαρχήσει με την αόριστη υπόσχεση (από κάθε κυβέρνηση) ότι στο μέλλον θα αρθούν οι αδικίες του νόμου!!!!!!!!!!!! Πολλές φορές βλέπουμε «σοβαρούς» καθηγητάδες (των νομικών και πολιτικών «επιστημών») με το «σοφό» υφάκι, να μας «διδάσκουν» από τηλεοπτικής καθέδρας, ότι «ο νόμος πρέπει να τηρείται, ακόμα κι αν δεν είναι καλός»… ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΣΧΑΤΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, που καλεί τους φουκαράδες να αυτοκτονήσουν, πληρώνοντας περισσότερους φόρους, όχι απλά από τα μικτά κέρδη, αλλά ακόμα και από τις εισπράξεις!!!!!!!!!!!!!!!

Ο ΝΟΜΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ, αλλά πρέπει να είναι δίκαιος και λειτουργικός. Στα πλαίσια της λειτουργικότητας και της οικονομίας σε περιττές διαδικασίες, ενοποιούνται όλοι οι φόροι, τέλη, δασμοί, εισφορές κ.λ.π. σε τρείς τακτικούς φόρους: ΦΠΑ, εισοδήματος και περιουσιακών στοιχείων, καθώς επίσης και τα τέλη περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και αχρησίας παραγωγικών μέσων.

Στους φόρους αυτούς ενσωματώνονται και άλλα έσοδα, που καταργούνται, όπως τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, εξιτήρια νοσοκομείων, παράβολα αδειών λαϊκού ενδιαφέροντος, διόδια κ.λ.π.. [Τα διόδια είναι δημόσιο έσοδο, που παραχωρείται στις κατασκευαστικές εταιρείες για την αποπληρωμή των συμβολαιακών υποχρεώσεων.] Εννοείται, ότι δεν θα φεσωθούν οι εταιρείες· απλά θα γίνει αναθεώρηση των όρων και αποπληρωμή των έργων από το δημόσιο ταμείο.

Επαναλαμβάνω, ότι το «δωρεάν» στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Μπορεί να μην πληρώνουμε (π.χ.) παράβολα για άδεια οδήγησης, για έκδοση πινακίδων, τέλη κυκλοφορίας κ.λ.π. αλλά στην πραγματικότητα αυτό που εκπίπτει από τα βάρη, είναι το κόστος της περιττής γραφειοκρατίας, όχι το σύνολο αυτών που θα σταματήσουμε να πληρώνουμε, καθώς οι παραμένοντες φόροι μπορεί να αυξηθούν λίγο. Οφελος σημαντικό σίγουρα θα υπάρξει για την τσέπη μας αθροιστικά, αλλά όχι τόσο μεγάλο, όσο αρχικά φαίνεται από τις καταργήσεις όλων αυτών των χαρατσιών. [Όπως θα δούμε παρακάτω, ούτε οι φόροι αυξάνονται και σίγουρα θα υπάρχει σημαντική μείωση των φορολογικών εσόδων, εκτός εάν υπάρξει «εκτίναξη» της οικονομίας και της φορολογητέας ύλης, που θα καλύψει τις απώλειες. Η «αύξηση στους παραμένοντες φόρους» που λέω, περιλαμβάνει το βάρος του τυχόν εσωτερικού δανεισμού.]

Εκτός όμως από το όφελος στις τσέπες όλων μας, το μεγάλο όφελος είναι αυτό της εθνικής οικονομίας, που εξυγιαίνεται και στο (ορατό) μέλλον θα αποδώσει πολύ μεγαλύτερο όφελος στις τσέπες μας.

Ο εξορθολογισμός των φόρων και ο δίκαιος επιμερισμός τους επιβάλλουν και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ποινές για κάθε μορφής φοροαποφυγή, φοροκλοπή, απάτη κ.λ.π οικονομικά εγκλήματα.

Εκτός όμως από τις ποινές απαιτούνται και κανόνες κρυστάλλινης διαφάνειας στην οικονομία. Καταργούνται τα οικονομικά απόρρητα. Αυτό δεν σημαίνει, ότι τα οικονομικά του καθένα και της κάθε εταιρείας, θα δημοσιοποιούνται (εκτός των περιπτώσεων –και αυτών των στοιχείων- που προβλέπει ο νόμος). Απλά θα βρίσκονται υπόψιν των αρχών και των υπηρεσιών του κράτους και όσων έχουν έννομο δικαίωμα (που προκύπτει από νόμιμη διοικητική, ή δικαστική απόφαση). Επίσης δεν θα μεταβούμε από την σημερινή κατάσταση στην επόμενη με διώξεις και προγκρόμ, αλλά θα δοθεί ο χρόνος και η πραγματική ευκαιρία να διορθωθούν τα κακώς κείμενα από τους πολίτες και τις εταιρείες. Οι νέοι κανόνες όμως θα είναι απόλυτοι και ανεξαίρετοι. Στα αναλυτικά άρθρα και κεφάλαια αποτυπώνονται επαρκώς αυτοί οι κανόνες.

Αυτά που χρειάζεται να προσθέσουμε στο παρόν κεφάλαιο από αυτούς τους κανόνες είναι: 1) Η προοδευτική γενίκευση των ηλεκτρονικών συναλλαγών χωρίς καμία χρέωση (από τις τράπεζες) για τις μικρές και μία πολύ μικρή χρέωση για τις μεγάλες. 2) Η ηλεκτρονική ενημέρωση της εφορίας για όλες τις συναλλαγές. On line για όλες τις περιπτώσεις, όπου είναι εφικτό και σε εβδομαδιαία βάση (στα ΚΕΠ) για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. 3) Για τα φυσικά πρόσωπα και τις μικρές εταιρείες, όποιες φορολογικές δηλώσεις (ή τμήματα αυτών) είναι απαραίτητο να συμπληρωθούν από τα ίδια, θα συμπληρώνονται χωρίς χρέωση με την βοήθεια των υπαλλήλων της εφορίας, ή των ΚΕΠ. [Εννοείται, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζονται δηλώσεις, αφού όλες οι συναλλαγές και αγοροπωλησίες καταγράφονται.] 4) Καταργείται η διαβάθμιση των εταιρειών σε ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ κ.λ.π. και ενοποιείται το νομικό και φορολογικό καθεστώς αυτών.

Οσον αφορά τις συναλλαγές με το δημόσιο, μπορούν να γίνονται και μέσω τραπεζών (με προμήθεια) αλλά το δημόσιο ταμείο θα λειτουργεί εντός ενός πυκνότατου δικτύου ΚΕΠ, που θα καλύπτουν ολόκληρη την επικράτεια περισσότερο από όλες τις τράπεζες μαζί.

Στα πλαίσια των προτάσεων για την απλοποίηση των διαδικασιών και την εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων, πρέπει να λειτουργήσει αυτό το πυκνότατο δίκτυο ΚΕΠ με παραρτήματα του δημόσιου ταμείου, το οποίο θα διεκπεραιώνει πλήρως όλες τις υποθέσεις των πολιτών, χωρίς να χρειάζεται η προσέλευση τους σε άλλες υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και χωρίς να εξαναγκάζεται κανείς να προσκομίσει έγγραφα και πιστοποιητικά, που βρίσκονται ήδη στα αρχεία του κράτους.

Όλα αυτά βέβαια απαιτούν εξ αρχής οργάνωση της οικονομίας και του κράτους, αναβαθμισμένο λογισμικό της δημόσιας διοίκησης και άλλα. Μην ξεχνάμε, ότι σύμφωνα με τα προηγούμενα κεφάλαια και ιδίως το περί ανεργίας, θα έχουμε στην διάθεση μας μεγάλο πλήθος υπαλλήλων εξοικειωμένων με αυτά, που αν και είναι γραφειοκράτες, θα συνεισφέρουν δημιουργικά στoν εξορθολογισμό της διοίκησης, τελειώνοντας έτσι με ευδόκιμο τρόπο την εργασιακή τους καριέρα. Όπως έχω πει πολλές φορές, δεν υπάρχουν περισσευάμενοι Ελληνες στην εθνική προσπάθεια ανάκαμψης. Για όλους υπάρχει ένας θετικός ρόλος ανάλογος των δυνατοτήτων τους· δεν θα σηκώσουμε τον μεσήλικα, τον ανάπηρο, την γυναίκα, ή τον εξαιρετικά ικανό από το γραφείο, για να τον στείλουμε στην φάμπρικα, ή στο χωράφι, ή σε περιπολίες για την διασφάλιση της τάξης. Η εθνική προσπάθεια πρέπει να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό τα ταλέντα και τα προσόντα των πολιτών, αλλά αυτά δεν γίνονται με ευχολόγια· μόνο με κανόνες κράτους δικαίου και δημοκρατίας υπεύθυνων πολιτών, όπως θα αποτυπωθούν στα αναλυτικά άρθρα.

Οσον αφορά την φορολογία γενικά, η γνώμη μου είναι, ότι πρέπει να είναι μόνιμη και προσαρμοσμένη σε φυσιολογικές συνθήκες, πράγμα που σημαίνει, ότι δεν πρέπει να είναι υπερβολική, για να καλύψει τις πρόσθετες ανάγκες της κρίσης. Πως θα καλύψουμε όμως τις πρόσθετες ανάγκες; (αν χρειαστεί) Με υποχρεωτικό εσωτερικό δανεισμό. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΒΑΡΩΝ ΩΣ ΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΩΣ ΔΑΝΕΙΚΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ, ΠΑΡΑ ΟΛΑ ΩΣ ΦΟΡΟΥΣ (ΚΑΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ).

Ετσι, οι φορολογικοί συντελεστές που προτείνω, δεν αθροίζουν τελικά όλα τα ποσά από τα χαράτσια που κόβονται και τους εναπομένοντες φόρους, ούτε επιδιώκω κάποιον ισοσκελισμό στα έσοδα της προτεινόμενης φορολογίας σε σχέση με την υφιστάμενη, καθώς αν τα συνολικά έσοδα του δημοσίου υπολείπονται των αναγκών του (λόγω κρίσης) τα πρόσθετα έσοδα θα προκύψουν από τον εσωτερικό δανεισμό.

Τα κριτήρια για το ύψος αυτού του υποχρεωτικού δανεισμού κατά φορολογούμενο πρόσωπο, θα είναι συνδυασμός εισοδηματικών και περιουσιακών στοιχείων.

Φόρος εισοδήματος
Η κυριότερη καινοτομία στην φορολογία εισοδήματος είναι η κατάταξη των εξόδων και των επενδύσεων σε τρείς (φορολογικές) κατηγορίες: Την απλή (με μεγάλη φορολόγηση) την υψηλής αποδοχής και την εθνικής προτεραιότητας. Ως υψηλής αποδοχής τοποθέτηση (έξοδο, επένδυση) θεωρείται εκείνη, που αποσκοπεί σε εύλογες βιοτικές ανάγκες, δηλαδή οι περισσότερες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δεν είναι απολύτως αναγκαίες (π.χ. τουρισμός) αλλά θεωρούνται εύλογο δικαίωμα και για τους πιο αδύναμους οικονομικά. Εθνικής προτεραιότητας τοποθέτηση, είναι εκείνη που αποσκοπεί στην κάλυψη εθνικών προτεραιοτήτων (π.χ. Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας -ΑΠΕ). Απλή τοποθέτηση είναι εκείνη, που δεν βρίσκεται σε αυτές τις δύο κατηγορίες (π.χ. τζόγος).

Η κατάταξη των εξόδων και των επενδύσεων σε αυτές τις τρεις κατηγορίες γίνεται βάσει καταλόγων, που καταρτίζει και δημοσιοποιεί το κράτος. Ετσι ξεκινάμε με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και πολύ υψηλούς μάλιστα στα υψηλά κλιμάκια φόρου, αλλά γενναίες εκπτώσεις για τα έξοδα και επενδύσεις υψηλής αποδοχής και εξαιρετικά ελκυστικές εκπτώσεις (75- 85%) για τοποθετήσεις εθνικής προτεραιότητας. Μαζί με ένα ικανοποιητικό αφορολόγητο κλιμάκιο εισοδήματος ανά πρόσωπο, εξασφαλίζουμε και τον φτωχό, αλλά δίνουμε και κίνητρα για σωστή τοποθέτηση των χρημάτων, γιατί η φορολογική πολιτική δεν αποσκοπεί μόνο στον δίκαιο και κοινωνικό επιμερισμό των βαρών και την είσπραξη εσόδων για το κράτος· μέσω της φορολογίας πρέπει να ασκείται πολιτική γενικότερα (όπως φαίνεται και στους επόμενους φόρους, καθώς και στα επόμενα κεφάλαια).

Εν προκειμένω (στον φόρο εισοδήματος) ικανοποιούμε μεν τις τοποθετήσεις υψηλής κοινωνικής αποδοχής, μειώνοντας τον φόρο με την έκπτωση (γύρω στο 30%) αλλά εξαναγκάζουμε ουσιαστικά τους επενδυτές σε τοποθετήσεις εθνικής προτεραιότητας (και δευτερευόντως υψηλής αποδοχής). ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΑ ΞΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ) ΝΑ ΕΠΑΝΕΠΕΝΔΥΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ. Δεν απαγορεύεται ούτε ο τζόγος, ούτε η τσόντα, ούτε η εξαγωγή των κερδών από τις επενδύσεις· θα καταβάλλεται όμως τσουχτερό «πορνικόν»*, που διαρκώς θα γίνεται «τσουχτερότερο»... [* «πορνικό»: φόρος της αρχαίας Αθήνας –αυτονόητο σε ποιά δραστηριότητα.] Εν τέλει ο επενδυτής (υφιστάμενος, ή μελλοντικός) έχει να επιλέξει ανάμεσα σε ακραίες περιπτώσεις φορολόγησης: ή θα μας δώσει την μερίδα του λέοντος και τα άλλα ας τα κάνει, ότι θέλει, ή θα επανεπενδύσει σε τομείς εθνικής προτεραιότητας και θα πληρώσει φόρο ανταγωνιστικό με κάθε «φορολογικό παράδεισο» (Κύπρος, Μάλτα, Βουλγαρία κ.λ.π.). [Υπάρχει βέβαια και η ενδιάμεση επιλογή των επενδύσεων «υψηλής αποδοχής». Μπορεί να μην έχουν πολύ μεγάλη έκπτωση, αλλά συνήθως είναι πιο σίγουρες επενδύσεις.]

Ζήτημα πολιτικής επιλογής είναι, το που θα στρέψεις τις επενδύσεις. Αν αντιμετωπίζεις φορολογικά τον τζόγο, όπως και μία παραγωγική επένδυση υψηλής τεχνολογίας, φυσικό είναι να στρέφεις τους επενδυτές στην εύκολη λύση. Μία παραγωγική επένδυση υψηλής τεχνολογίας στην Ελλάδα έχει τα ρίσκα και τις δυσκολίες της (περισσότερο από αλλού). Πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά για να γίνει η Ελλάδα τόπος έλξης τέτοιων επενδύσεων. Ένα από αυτά (που αφορά το παρόν κεφάλαιο) είναι η ριζική αλλαγή της φορολογικής πολιτικής, που θα πάρει επενδυτές από άλλους τομείς και θα τους φέρει σε τομείς εθνικής προτεραιότητας. Με το σύνολο των προτάσεων μου στα γενικά και τα ειδικά κεφάλαια, κεφαλαιούχοι που επένδυσαν (π.χ.) σε καζίνο, θα διοχετεύουν τα κέρδη τους σε αυτούς τους τομείς, γιατί αν τα βγάζουν στο εξωτερικό θα πέφτει πολύ μεγάλο τσεκούρεμα. Δηλαδή εξυγιαίνουμε την οικονομία και την κοινωνία χωρίς απαγορευτικά μέτρα και απολυταρχικούς τρόπους.

[Στο απώτερο, ή απώτατο, μέλλον μπορεί να λογικό, να χαρακτηριστούν ως «υψηλής αποδοχής», ή ακόμα και «εθνικής προτεραιότητας» επενδύσεις στο εξωτερικό. Φαίνεται εξωφρενικό αυτή την στιγμή, αλλά μία μελλοντική Ελλάδα, που για τα πληθυσμιακά της μέτρα θα γινόταν «μεγάλη δύναμη», θα έπρεπε να επενδύει τα υπερκέρδη της ακόμα και στο εξωτερικό. Αλλά πρέπει να γίνουμε πρώτα παραγωγική και τεχνολογική δύναμη και μετά να επενδύουμε στο εξωτερικό μέρος από τα κέρδη, όχι μέρος από τα δάνεια που παίρναμε. Η εξωστρέφεια λοιπόν μίας μελλοντικής μας οικονομίας πρέπει να στηρίζεται σε ακλόνητα θεμέλια και όχι στον ξιπασμό του νεόπλουτου, που είχε καταλάβει την άχρηστη νεοελληνική ελίτ. Θυμάστε την «διείσδυση» στα Βαλκάνια και την Τουρκία; Τώρα έχουμε την αντίστροφη «διείσδυση» των περιφρονημένων και πονάει πολύ η βρωμιάρα…

Αυτά που προτείνω για τώρα λοιπόν, στο μέλλον μπορεί να είναι παρωχημένα και ανεδαφικά και θα πρέπει να αλλάξουν ενδεχομένως ριζικά. Ετσι κι εμείς πρέπει να αλλάξουμε, όσα είναι παρωχημένα από καιρό, όπως το φορολογικό σύστημα, του οποίου η πολυπλοκότητα ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της παράνοιας και κάθε μπάλωμα έχει αποδειχθεί ατελέσφορο.]

ΦΠΑ
Στον νέο ΦΠΑ δεν ενσωματώνονται μόνο άλλοι φόροι, αλλά και άλλες πολιτικές. Και με αυτόν τον φόρο καθοδηγούμε τους πολίτες προς τα πού να στρέψουν τα έξοδα και τις αγορές τους και μάλιστα πολύ πιο εξειδικευμένα από τον φόρο εισοδήματος.

Οι συντελεστές θα είναι πολλοί από 0% μέχρι 300%. Η κατάταξη αγαθών και υπηρεσιών δεν ποικίλει μόνο κατά είδος, αλλά και από άλλους παράγοντες. Π.χ. το εγχώριο προϊόν ίδιας ποιότητας βαρύνεται με μικρότερο συντελεστή. [Αν παραμείνουμε στην ΕΕ αυτό επεκτείνεται και για τα άλλα κράτη μέλη.] Επίσης με μικρότερο συντελεστή βαρύνεται το οικολογικό προϊόν. Αυτονόητα για αναγκαία είδη και υπηρεσίες ισχύουν οι πολύ χαμηλοί συντελεστές. Οι πολύ μεγάλοι συντελεστές αφορούν είδη και υπηρεσίες πολυτελείας, αλλά και ευρείας κατανάλωσης, αν είναι επιβλαβή στην υγεία, ή στο περιβάλλον. Π.χ. στα υγρά καύσιμα μπορεί να είναι (στην αρχή) 150%. Ψηλός, αλλά ουσιαστικά μικρότερος από σήμερα, που οι έμμεσοι φόροι ξεπερνούν το 60% στην τιμή πώλησης. Δηλαδή στα 40 ευρώ συνολικής προστιθέμενης αξίας (που μοιράζονται οι εμίρηδες –παραγωγοί, οι τανκεράδες, τα διυλιστήρια, οι χοντρέμποροι και οι πρατηριούχοι) προστίθενται άλλα 60 έμμεσοι φόροι, άρα στα 100 ευρώ, άλλα 150. Αν λογαριάσουμε, ότι καταργούνται τα τέλη κυκλοφορίας, διόδια κ.λ.π. ουσιαστικά η επιβάρυνση είναι πολύ μικρότερη από σήμερα.

Στο σημείο αυτό να αναφέρω, ότι δεν θα υπάρχει καμία διαφορά στα καύσιμα ανάλογα με την χρήση τους όσον αφορά την τιμή πώλησης και τον ΦΠΑ. Η ενίσχυση για πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής χρήσης θα δίνεται στους δικαιούχους άμεσα, είτε με συμψηφισμό χρεών (μεταγενέστερων του ΕΣΑΧ). Γενικότερα όμως στόχος μας είναι η απεξάρτηση από το πετρέλαιο και άλλες ρυπογόνες μορφές ενέργειας, γι αυτό θεωρώ αυτές τις επιδοτήσεις προσωρινές, που πρέπει να δώσουν προοδευτικά την θέση τους σε άλλες πολιτικές ενίσχυσης των ΑΠΕ και ενεργειακής οικονομίας.

Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι η ενέργεια δεν μπορεί να είναι κάτι τόσο φτηνό, όσο επέτρεψαν το πετρέλαιο, οι στερεοί ορυκτάνθρακες και τα πυρηνικά. Δεν ξέρω αν στο εγγύς μέλλον, ή αργότερα, βρεθούν οικονομικότεροι τρόποι εκμετάλλευσης των ΑΠΕ, αλλά προς το παρόν η λύση είναι η μαζικοποίηση και εγχώρια παραγωγή εξοπλισμού ΑΠΕ και το φυσικό αέριο. [Παρεμπιπτόντως, εννοώ Ελληνικό φυσικό αέριο και όχι την διευκόλυνση των ανταγωνιστών μας με αγωγούς.]

Συνεπώς όταν θα βγεί το Ελληνικό φυσικό αέριο, θα πρέπει να έχουν μηδενιστεί αυτές οι επιδοτήσεις του πετρελαίου και να επιβαρυνθεί (το ΕΛΛΗΝΙΚΟ φυσικό αέριο) με πολύ μικρό ΦΠΑ.

Για λόγους ανταγωνιστικότητας, αναπτυξιακούς, κοινωνικούς και εθνικούς, όχι μόνο επανέρχεται το καθεστώς του μειωμένου ΦΠΑ, αλλά επεκτείνεται σε τρείς ζώνες με βάση την νησιωτικότητα, την ορεινότητα και την εγγύτητα στα σύνορα με έκπτωση από 20 έως 70%. Στα αναλυτικά άρθρα και κεφάλαια γίνεται η κατάταξη δήμων και δημοτικών διαμερισμάτων σε αυτές τις τρεις ζώνες.

Φόρος περιουσιακών στοιχείων
Ο φόρος αυτός αποσκοπεί (πέραν του δημόσιου εσόδου) στην ενεργοποίηση αργούντων και ημιαργούντων κεφαλαίων και την επικερδέστερη δυνατή τοποθέτηση τους. Επιβάλλεται στο σύνολο των περιουσιακών στοιχείων.

Το συνολικό αφορολόγητο ποσό είναι 200.000 για κάθε φυσικό πρόσωπο Ελληνικής υπηκοότητας, προσαυξανόμενο κατά 100.000 για κάθε προστατευόμενο μέλος. Α΄ κλιμάκιο φορολογητέας ύλης 400.000 με συντελεστή 0,1%. Β΄ κλιμάκιο 1.000.000 με συντελεστή 0,2%. Γ΄ κλιμάκιο 5.000.000 με συντελεστή 0,4%. Δ΄. κλιμάκιο 20.000.000 με συντελεστή 0,5%. Ε΄ κλιμάκιο 50.000.000 με συντελεστή 1% ΣΤ΄ κλιμάκιο 100.000.000 με συντελεστή 1,5% και το υπερβάλλον με 2%. Η φορολογητέα ύλη υπολογίζεται με το άθροισμα των επί μέρους περιουσιακών στοιχείων επί τους ειδικούς συντελεστές κάθε κατηγορίας.

Στα αναλυτικά άρθρα και κεφάλαια καταγράφονται οι ειδικοί συντελεστές, καθώς και οι τρόποι προσδιορισμού της αξίας των περιουσιακών στοιχείων κατά κατηγορία. Ετσι το αφορολόγητο και τα κλιμάκια φορολογητέας ύλης διαφοροποιούνται από τα παραπάνω ποσά στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τις γενικότερες πολιτικές επιλογές των προτάσεων μου. Π.χ. ευνοούνται οι επενδύσεις εθνικής προτεραιότητας, ανάμεσα στις οποίες είναι και η αγροτική οικονομία. Ένα τρακτέρ που αγοράστηκε με 30.000 πριν από 10 χρόνια, θα προσμετράται για αξία 10.000 (λόγω παλαίωσης) και με ειδικό συντελεστή 0,1 θα κοστολογείται με 1.000 για την φορολογητέα ύλη. Αντίστοιχα υπάρχουν και οι δυσμενείς συντελεστές, όπως για τις καταθέσεις στο εξωτερικό, όπου ισχύει ο ειδικός συντελεστής 1,5.

Αν λογαριάσουμε όλα τα παραπάνω θα δούμε, ότι μία οικογένεια με δύο φορολογούμενα πρόσωπα και δύο προστατευόμενα με επενδύσεις κυρίως σε τομείς υψηλής αποδοχής και εθνικής προτεραιότητας, για πραγματικά περιουσιακά στοιχεία αξίας περισσότερο των 3,5 εκατομμυρίων θα επιβαρύνεται με 4.800 ετησίως, ενώ η ίδια (τετραμελής) οικογένεια δεν πληρώνει τίποτα, αν τα περιουσιακά της στοιχεία φτάνουν μέχρι 600-700 χιλιάδες σχεδόν. Δηλαδή ο φόρος αυτός δεν αφορά καν την συντριπτική πλειοψηφεία του πληθυσμού, ενώ συνιστά μικρή επιβάρυνση για μεσαίες και μεγαλομεσαίες περιουσίες. Για τις μεγάλες και ιδιαίτερα για τις πολύ μεγάλες περιουσίες συνιστά πολύ σημαντική επιβάρυνση, εξαναγκάζοντας τους σε επικερδείς τοποθετήσεις, αλλά υπάρχουν και κάποιες διέξοδοι, όπως οι επενδύσεις εθνικής προτεραιότητας, οι καταθέσεις σε Ελληνικές τράπεζες, ο χρυσός κ.λ.π. σε Ελληνικές τραπεζιτικές θυρίδες, οι μετοχές εταιρειών (ιδίως επενδύσεων εθνικής προτεραιότητας) και άλλα.

Οι εταιρείες αποδίδουν φόρο μόνο για τις μετοχές άλλων εταιρειών που κατέχουν. Η πρόβλεψη αυτή, μαζί με άλλες στα αναλυτικά κεφάλαια, αποσκοπεί στην αποτροπή δημιουργίας και λειτουργίας περιττών εταιρειών από επιχειρηματικούς ομίλους για φορολογικές ελαφρύνσεις. Η δομή αυτού του φόρου βαρύνει τον ιδιοκτήτη, είτε είναι αποκλειστικός ιδιοκτήτης, είτε είναι μέτοχος κατά το ύψος της συμμετοχής του. Δηλαδή γίνεται ετήσια καταγραφή και απολογισμός των περιουσιακών στοιχείων, βάσει των οποίων ορίζεται η φορολογική αξία των μετοχών (που δεν αποκλείεται να είναι διαφορετική της χρηματιστηριακής, όταν υπάρχουν σημαντικά προσδοκώμενα κέρδη). Τον φόρο λοιπόν δεν τον αποδίδει η εταιρεία, αλλά οι μέτοχοι. Όταν λοιπόν ανάμεσα στα περιουσιακά στοιχεία υπάρχουν και μετοχές άλλων εταιρειών, στην ουσία φορολογούνται δυό φορές· μία φορά για τους μετόχους (που συνυπολογίζονται ανάμεσα στα άλλα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας) και μία φορά για την ίδια την εταιρεία, που τυγχάνει μέτοχος άλλης εταιρείας.

Τέλη αχρησίας παραγωγικών μέσων, περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, άδειες, παράβολα

Το τέλος αχρησίας παραγωγικών μέσων δεν προβλέπεται ως τακτικό έσοδο στον προϋπολογισμό, γιατί επιβάλλεται αποτρεπτικά. Στις περιπτώσεις σημαντικών οικονομικών μονάδων θα είναι τόσο μεγάλο, που κανείς δεν θα σκεφτεί καν αυτήν την περίπτωση και θα επιλέξει ανάμεσα στην εκμετάλλευση, την πώληση, την ενοικίαση, ή την παραχώρηση στο κράτος. Και στις μικρές μονάδες όμως (όπως μικρά αγροτεμάχια) θα υπάρχει σημαντική επιβάρυνση, που θα αποτρέπει την αχρησία τους. Το τέλος αυτό θα επεκτείνεται και σε ακίνητα, τα οποία δεν ιδιοχρησιμοποιούνται και παραμένουν ανοίκιαστα, αλλά θα είναι αρχικά πολύ μικρό και κλιμακούμενο και θα υπάρχουν επαρκή χρονικά περιθώρια ατέλειας.

Το τέλος περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, όπου υπάρχουν συναλλαγές, ενσωματώνεται στον ΦΠΑ. [Γι αυτό, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν με Ελληνικό φυσικό αέριο, ΑΠΕ και οικονομική δυνατότητα ανανέωσης των εξοπλισμών και των υποδομών, ο ΦΠΑ στα υγρά καύσιμα θα ανέβει στον ανώτατο συντελεστή.]

Οπου δεν υπάρχει οικονομική συναλλαγή, το τέλος καταβάλλεται ως παράβολο για την άδεια, ή ως επιπλέον πρόστιμο για παράνομη επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Καταργούνται τα τέλη (παράβολα) για άδειες λαϊκού ενδιαφέροντος, όπως άδεια οδήγησης, για ανέγερση οικοδομής πρώτης κατοικίας (μία φορά ανά δικαιούχο, ως ορισμένα τετραγωνικά και εντός εγκεκριμένου σχεδίου δόμησης) για ανέγερση οικοδομής επαγγελματικού χώρου (έως ορισμένα τετραγωνικά ανά επάγγελμα, αγροικιών, σταύλων κ.λ.π.).

Εσωτερικός δανεισμός
Αν και πιστεύω, ότι οι φόροι είναι επαρκείς, γιατί από το σύνολο των προτάσεων συνάγεται άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας και άρα μεγάλωμα της φορολογητέας ύλης, δεν μπορεί να αποκλειστεί, ως έκτατο μέτρο ο εσωτερικός δανεισμός. Ως χρεόγραφα θα χρησιμοποιηθούν τα εγγυημένα ομόλογα και έτσι μπορεί να φτάσουμε στο όριο των 300 δις (που είχα αναφέρει στο οικείο κεφάλαιο).

Ο δανεισμός αυτός μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Α) Ως έκτατη εισφορά με βάση κυρίως εισοδηματικά κριτήρια (αλλά και περιουσιακά). Β) Ως κούρεμα καταθέσεων. Και στις δύο περιπτώσεις το ποσό που θα βαρύνει τον κάθε υπόχρεο, θα του επιστρέφεται άμεσα με την μορφή των εγγυημένων ομολόγων.

Στην περίπτωση του εσωτερικού δανεισμού θα κυκλοφορήσουν ακόμα περισσότερα εγγυημένα ομόλογα στην εσωτερική αγορά, τα οποία βέβαια δεν μπορούν να διοχετευτούν στο σύνολο τους στις (προαναφερθείσες στα οικεία κεφάλαια) πληρωμές για εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και εξόφληση χρεών και καραδοκεί πάντα ο κίνδυνος κορεσμού της αξιοπιστίας τους.

Γι αυτό ο εσωτερικός δανεισμός και γενικότερα τα ομόλογα δεν μπορούν να καλύψουν πλήρως τις απώλειες των προ κρίσης «κεκτημένων». Όλα αυτά τα «κεκτημένα» χτίστηκαν σε πληθωριστική βάση, γιατί πολλά ήταν αέρας, που μοίραζε αφειδώς το κράτος με την προσδοκία μελλοντικών κερδών στην πραγματική οικονομία. Όταν όμως τα «κέρδη» της «οικονομικής ανάπτυξης» προεξαργυρώνονται, θεμελιώνεται και η ακύρωση τους και η μετατροπή τους σε ζημιά. Παράδειγμα· το ασφαλιστικό μας σύστημα, που καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.

Μπορεί το συνολικό ποσό των εγγυημένων ομολόγων (250-300 δις) να φαίνεται μεγάλο και να ανοίγει ορέξεις «αποκατάστασης αδικιών και κεκτημένων», αλλά αν το διαχειριστούμε έτσι, θα καταστραφούμε σε λίγες εβδομάδες, καθώς τα «εγγυημένα» θα καταλήξουν κουρελόχαρτα. Μην ξεχνάμε, ότι σήμερα οι «θεσμοί» αξιολογούν την δημόσια περιουσία (συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου) σε 50 δις.

…συνεχίζεται…

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 02, 2017

0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Π. Ρέππας: ΥΕΤΟΣ 3"

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator