Vaneighem - «Η μόνη διαστροφή που υπάρχει είναι η άρνηση της ηδονής»

«Το πάθος για έρωτα κουβαλάει μέσα του το πρότυπο μίας τέλειας επικοινωνίας: τον οργασμό, την ακμή της συμφωνίας των ερωτικών συντρόφων. Και αυτό στο σκοτάδι της καθημερινής επιβίωσης, είναι το περιοδικό φεγγοβόλημα του ποιοτικού.

Η βιωμένη ένταση, η ιδιαιτερότητα, η δραστικότητα των αισθήσεων, η κινητικότητα των συγκινήσεων, η όρεξη για αλλαγή, και ποικιλία, όλα για να ξαναφέρουν το πάθος στις ερημιές του Παλαιού Κόσμου, συνεπάγονται το πάθος για Έρωτα.

Από μία επιβίωση χωρίς πάθος, μπορεί να γεννηθεί το πάθος για μία πολλαπλή ζωή.

Οι ερωτικές χειρονομίες συνοψίζουν και συμπυκνώνουν την επιθυμία και την πραγματικότητα μίας τέτοιας ζωής.

Το σύμπαν που χτίζουν με όνειρα και αγκαλιάσματα οι αληθινοί εραστές είναι διάφανο... οι εραστές θέλουν να νιώθουν παντού σαν στο σπίτι τους.»

[...]

«Η σπίθα του ερωτικού πάθους χάνεται κάτω από τις στάχτες της ψευτοεπικοινωνίας.»

[...]

«Η ερωτική απογοήτευση δεν προέρχεται από το ότι οι εραστές δεν μπορούν να αποκτήσουν ο ένας τον άλλον, αλλά από την αίσθηση ότι ο ένας είναι αντικείμενο για τον άλλον...»

[...]

«Επειδή ο έρωτας είναι ενωτικός, είναι και ελευθερία του πολλαπλού.

Δεν υπάρχει καλύτερη προπαγάνδα για την ελευθερία από την γαλήνια ελευθερία της απόλαυσης.

Η ηθική της επιβίωσης καταδίκασε την ποικιλία των ηδονών, όπως καταδικάζει και την ενωτική πολλαπλότητα, σε όφελος του επαναληπτικού.

Αν η ευχαρίστηση - άγχος ικανοποιείται με το επαναληπτικό, η πραγματική ηδονή συμβιβάζεται μονάχα με την ποικιλία μέσα στην ενότητα.

Στο ερωτικό η μόνη διαστροφή που υπάρχει είναι η άρνηση της ηδονής...»

Raoul Vaneighem (Ραούλ Βάνεγκεμ) - «Η επανάσταση της καθημερινής ζωής»

O Raoul Vaneighem είναι Βέλγος συγγραφέας και φιλόσοφος. Γιος σοσιαλιστή και αντικληρικαλιστή σιδηροδρομικού υπαλλήλου που συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση εναντίον των ναζί κατακτητών, γεννήθηκε τo 1934 και μεγάλωσε στην πόλη Λεσίν του Βελγίου. Σπουδάζει στις Βρυξέλλες λατινική φιλολογία και αρχίζει να διδάσκει στο πανεπιστήμιο. Το 1960 συναντά την Γκυ Ντεμπόρ και προσχωρεί στην Καταστασιακή Διεθνή μέχρι το 1970. Το 1967 γράφει ένα από τα θεμελιώδη κείμενα της ομάδας, την "Πραγματεία για την τέχνη του βίου προς χρήση των μελλοντικών γενεών", ενώ αρθρογραφεί τακτικά στο ομώνυμο έντυπο της ομάδας. Το 1970 έρχεται σε ρήξη με τον Ντεμπόρ και από τότε οι δύο άνδρες δεν θα ξαναβρεθούν ποτέ. Έχει γράψει περισσότερα από 30 βιβλία.

 CoverPhoto: @Shae DeTar

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαρτίου 21, 2016