Κ. ΚΑΠΟΣ: EΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΕΡΟΣ ΝΤΕΚΑΤΟΝ ΟΓΝΤΟΟΝ

EΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

Όπως έχω ξεκαθαρίσει τόσο εδώ, όσο και στα Κοινωνικά Δίκτυα, όπου μοιράζομαι ελεύθερα και ανοιχτά τις σκέψεις μου με αρκετές χιλιάδες αναγνώστες, (υφιστάμενος κάποιες φορές το μένος και τις επιθέσεις αυτών που δεν συμφωνούν με όσα λέω), θεωρώ ότι οι πολιτικές ιδεολογίες αποτελούν πλέον εργαλεία εντελώς ακατάλληλα για να μπορέσει κανείς να επισκευάσει τα λεπτεπίλεπτα κυκλώματα της Κοινωνίας μας. Είναι σα να προσπαθείς να αποκαταστήσεις μια βλάβη σε ένα smartphone 5ης γενιάς, χρησιμοποιώντας μια βαριοπούλα και ένα κομπρεσσέρ.

Η ραγδαία αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, από μόνη της γεννάει αυξημένη Κοινωνική Εντροπία και απαιτεί τη διαρκή συνεισφορά ανθρώπων απόλυτα καταρτισμένων στο γνωστικό τους αντικείμενο, προκειμένου να συνεργάζονται με ομολόγους τους από άλλα επιστημονικά πεδία, όχι μόνο για να εντοπίζουν έγκαιρα ένα πιθανό πρόβλημα, αλλά και να το προλαβαίνουν πριν αυτό εκδηλωθεί. Η εποχή των πολιτικών που είχαν άποψη για κάθε θέμα και άγνοια για όλα τα θέματα, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και οι κάτοικοι του Νομού Ημιμαθείας δεν έχουν να προσφέρουν κάτι περισσότερο στην προσπάθεια.

Η χώρα μας δεν έχει πια την πολυτέλεια στείρων πολιτικών αντεγκλήσεων από άτομα που κρεμάνε τα πορτραίτα του Βελουχιώτη ή του Ζέρβα στον τοίχο τους, αλλά χρειάζεται ανθρώπους που θα την σπρώξουν στον 21ο αιώνα, με όλα τα διαθέσιμα μέσα που προσφέρει η τεχνολογία, οι βιοϊατρικές επιστήμες και οι σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας.

Αν ισχυριζόμουν ότι η ΝΔ αποτελεί τη λύση σε όλα αυτά τα προβλήματα, θα ήμουν απλά ένα δογματικό «μετρημένο κουκί», που προσπαθεί να καταλάβει τη θερμοκρασία ενός ασθενούς με ένα θερμόμετρο κολλημένο στους 36,6°C. Όμως, στις εκλογές του 2019, τόσο εγώ, όσο και πολλοί ακόμα γνωστοί και φίλοι μου, ψηφίσαμε τη ΝΔ επειδή στην ηγεσία της ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όχι κάποιος κοψιδοφάγος απρόθυμος ηγέτης, θεωρώντας ότι κάτι καλύτερο από αυτό που βιώσαμε επί 4,5 χρόνια, θα μπορούσε να προκύψει.

Δεν θεωρώ ότι δίνω λευκή επιταγή σε κανένα πολιτικό και είμαι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσω και να επικρίνω και τις αστοχίες και τα λάθη τόσο του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο και του επιτελείου του. Άλλωστε «απαισιόδοξος» είναι ένας πληροφορημένος αισιόδοξος, και τόσα χρόνια, είχαμε κάθε ευκαιρία να πληροφορηθούμε και να αποφασίσουμε, αν οι αποφάσεις μας αυτές καθοδηγούνταν από τη Λογική και όχι από ένα στείρο πολιτικό φανατισμό.

Συνεπώς θεωρώ ότι η παρούσα Κυβέρνηση διαθέτει περισσότερες ικανότητες και δυναμική και λιγότερη ιδεοληψία από την εναλλακτική πρόταση, που μπορούν να της επιτρέψουν να επιτύχει σε τομείς που μέχρι σήμερα βρίσκονταν σε δραματική κατάσταση, διαχρονικά. Αυτό που πρέπει να προσέξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ο παραδοσιακός Νεποτισμός της Δεξιάς παράταξης που καταλήγει να ευνοεί τους λίγους, εις βάρος όλων αυτών που αποφάσισαν να στηρίξουν το κόμμα του για διάφορους λόγους.

Ξεκινώντας από την εποχή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχθηκε Πρόεδρος της ΝΔ και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και πολλά στελέχη της ίδιας της ΝΔ) επιδόθηκαν σε μία άνευ προηγουμένου προσπάθεια αποδόμησης, τόσο των πολιτικών του θέσεων, όσο και του ιδίου προσωπικά. Σταχυολογώντας τις θέσεις της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντί του, θα μαθαίναμε ότι:

• Πρόκειται για ένα αδύναμο και καλομαθημένο πολιτικό από μεγάλο τζάκι, που τον αποκαλούσαν απαξιωτικά «ο Κούλης», μια και το «Κυριάκος» του έπεφτε πολύ για το χαρακτήρα του και την απουσία δυναμισμού του.

• Είναι «ακραία νεοφιλελεύθερος» που ευαγγελίζεται την πλήρη αποδόμηση του Κοινωνικού Κράτους και την παράδοσή του στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

• Είναι απόφοιτος του ταξικά «καταραμένου» Harvard, ενός σχολείου της Παγκόσμιας άρχουσας τάξης και θα κυβερνήσει ελιτιστικά εάν εκλεγεί.

• Η σύζυγός του Μαρέβα ανήκει και αυτή στη μεγαλοαστική Τάξη και διαθέτει εξωχώριες εταιρείες όπου κρύβει τα άνομα κέρδη της από περίεργες και σκιώδεις συναλλαγές.

• Είναι γιός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και αδελφός της Ντόρας Μπακογιάννη, δηλαδή συνεπής συνεχιστής της κλίκας του «Μητσοτακέικου».

• Είναι μαριονέτα των Γερμανών και θα εκτελεί τις εντολές τους, τσακίζοντας τον Ελληνικό λαό.

• Θα ιδιωτικοποιήσει τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία και τους κρατικούς οργανισμούς και θα καταργήσει τη μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων.

• Μάλιστα πρόσφατα έφτασαν να τον κατηγορήσουν ότι είναι προστάτης όλων των παιδόφιλων και βιαστών, οι οποίοι «ως γνωστόν», έχουν μαζευτεί μέσα στο κόμμα της ΝΔ.

Από τις πρώτες ημέρες του σχηματισμού Κυβέρνησης της ΝΔ, τον Ιούλιο του 2019, διαπιστώσαμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν λειτούργησε με τους συνηθισμένους όρους της κομματικής ευνοιοκρατίας, μια και στην Κυβέρνηση που σχημάτισε, περιέλαβε και αρκετούς πολιτικούς που προέρχονταν και από την Κεντροαριστερά, με βάση τις αποδεδειγμένες τους ικανότητες μέχρι τότε, όπως τον Τάκη Θεοδωρικάκο, τη Λίνα Μενδώνη και τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Επίσης στελέχωσε το κυβερνητικό του επιτελείο με ανθρώπους που δεν έφεραν κομματικές, αλλά ακαδημαϊκές και επαγγελματικές περγαμηνές, όπως τον Κυριάκο Πιερρακάκη, τον Γιώργο Γεραπετρίτη, κ.α.

Πολύ σύντομα η κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη κλήθηκε να διαχειριστεί τρεις σοβαρότατες κρίσεις, αυτή της προμελετημένης και σχεδιασμένης από την Τουρκική Κυβέρνηση εισβολής εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών (γιατί ΔΕΝ επρόκειτο σε καμία περίπτωση για πρόσφυγες) στη συνοριακή γραμμή του Έβρου και στα ανατολικά νησιά μας, τη διαχείριση της Πανδημίας της COVID και τον επακόλουθο εμβολιασμό του πληθυσμού και τις αμυντικές και διπλωματικές αυτές κινήσεις που έπρεπε να γίνουν ώστε να αποθαρρυνθεί ο δικτάτορας της Τουρκίας να πραγματώσει τα Νεο-Οθωμανικά του όνειρα, ταυτόχρονα με ένα μαραθώνιο επιτυχημένων διπλωματικών επαφών για την ενίσχυση των συμμαχιών με τις υπόλοιπες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί αποδείχθηκε πόσο επιτυχημένες υπήρξαν οι επιλογές των ανθρώπων του Επιτελείου του και ιδιαίτερα αυτές του Νίκου Δένδια, των Αρχηγών των Ε.Δ. και του Νίκου Παναγιωτόπουλου.

Οι κινήσεις για την περαιτέρω σύσφιξη ουσιαστικών πλέον σχέσεων, τόσο με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, όσο και με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία, ενισχύουν τη θέση της χώρας μας στη διπλωματική αλλά και την Αμυντική σκακιέρα της ευρύτερης περιοχής, ενώ οι πρόσφατες παραγγελίες πολύ απαραίτητου νέου αμυντικού εξοπλισμού αποθαρρύνουν τον παραβατικό μας γείτονα από το να κάνει οποιαδήποτε απερίσκεπτη κίνηση.

Οι δημοσκοπικές αναλύσεις δείχνουν ότι η ψαλίδα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν κλείνει, όπως θα ήταν φυσιολογικό μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης ενός κόμματος, αλλά αφήνουν να γίνει κατανοητό ότι μετά την ελαχιστοποίηση των προβλημάτων από την Πανδημία είναι πολύ πιθανό να δούμε τεράστια δημοσκοπική διαφορά ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα κόμματα, υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.

Όλα αυτά δημιούργησαν παρατεταμένο πανικό και προβληματισμό στα κέντρα και παράκεντρα διαμόρφωσης πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να βλέπουμε καθημερινά ένα καταιγισμό βλακωδών και επουσιωδών θεμάτων που εγείρει, προκειμένου να αναστρέψει το δυσμενές κλίμα. Δυστυχώς όμως για τον Αλέξη Τσίπρα δεν βρισκόμαστε πια στο 2014 και το πιθανότερο σενάριο θα είναι ότι στο επόμενο συνέδριο το κόμμα θα μπει σε περίοδο έντονων κλυδωνισμών, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική διάδοχη κατάσταση, ούτε αξιόπιστοι φορείς διαμόρφωσης της πολιτικής του.

Είχα γράψει παλιά, ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Δοξιάδης είχε μια ταμπέλα στο γραφείο του που έγραφε «Μην γίνεστε μέρος του προβλήματος αλλά μέρος της λύσης». Απαιτούσε, δηλαδή, όταν οι συνεργάτες του ανέφεραν κάποιο πρόβλημα, να έχουν να προτείνουν και την κατάλληλη λύση σε αυτό και όχι να το «ξεφορτώσουν» επάνω στο Γραφείο του.

Δυστυχώς, έχουμε γίνει εδώ και 2 χρόνια, μάρτυρες μιας πολύ φτηνής αντιπολίτευσης, υπό την έννοια ότι αυτή εξαντλείται στις ανούσιες καταγγελτικές κορώνες, χωρίς ποτέ να προτείνει εφικτές και βιώσιμες λύσεις. Βλέπετε, από τη στιγμή που θα πάρει οποιαδήποτε θέση, θα υπάρχει και η αντίθεση, η αμφισβήτηση δηλαδή σε ουτοπικές και ιδεοληπτικές προτάσεις. Για κάθε Λύση, λοιπόν, έχουν έτοιμο ένα Πρόβλημα, αλλά ποτέ το αντίθετο.

Όμως, κοπελιές και παλικάρια των ευωνύμων εδράνων της Βουλής, δεν παίζεται μπαλίτσα με τέτοιο τρόπο. Είστε εκεί για να παρουσιάζετε στους πολίτες το ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ σας σχέδιο στους προγραμματισμούς της κυβέρνησης, όχι να λειτουργείτε με πλήρη άρνηση σε οτιδήποτε. Αυτό δεν είναι αντιπολίτευση, φτηνή γκαρίλα του πεζοδρομίου είναι. Για να υπάρξει σύνθεση απόψεων, πρέπει να κατατίθενται ΔΥΟ ή περισσότερες απόψεις, όχι μία και η άρνησή της, γιατί έτσι είναι σα να πιστεύετε ότι ΟΛΑ είναι καλώς καμωμένα και δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα. Μην ακολουθειτε τυφλά το τσιτάτο του Αλέξη Τσίπρα, «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», που είπε επιστρέφοντας το 2016 από την Κίνα.

Κι εσείς εκεί στο Γκουβέρνο, μάλλον δεν το δουλεύετε έξυπνα το πράγμα. Διαρκώς απολογείστε και δικαιολογείτε τις αποφάσεις σας απέναντι σε ανόητες καταγγελίες, αντί να πείτε «Ωραία, τα δικά μας δεν είναι σωστά, τι διάολο έχετε να προτείνετε εσείς; Τίποτα; Ε, τότε αφήστε μας να κυβερνήσουμε όπως καταλαβαίνουμε και θα αποφασίσει ο Ελληνικός λαός το 2023 για το αν κάναμε καλή δουλειά ή όχι».

Ο εφιάλτης του κάθε σαλτιμπάγκου είναι η ερώτηση «Τι προτείνεις εσύ;». Τρεις λέξεις που προϋποθέτουν ύπαρξη σοβαρής πολιτικής και όχι άσκοπης βαβούρας.

Οι αντιδράσεις του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είχαν το πρόσχημα της «αστυνομοκρατίας», αλλά ο βασικός τους στόχος είναι ξεκάθαρο ότι υπήρξε η κοινωνική και πολιτική απείθεια στα μέτρα κατά της επιδημίας, με την ελπίδα η παρούσα Κυβέρνηση να «χάσει τη μπάλα» και να έχουμε καταστάσεις παρόμοιες με αυτές της Βόρειας Ιταλίας, το 2020, που θα προκαλούσαν έμπρακτες εκδηλώσεις «λαϊκής αγανάχτισης», όπως είχαν καταφέρει την τετραετία 2010-2014. Μέσα στην περίοδο των περιοριστικών μέτρων υποκινήθηκαν ή ευλογήθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ πάνω από 1000 «λαϊκές» κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, ακόμα και για τον καταδικασμένο σε 11 φορές ισόβια, τρομοκράτη-φονιά της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα, για «ανθρωπιστικούς λόγους».

Ήδη, από τις πρώτες ημέρες της εφαρμογής των περιοριστικών μέτρων, εξαιτίας της Πανδημίας, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, εκ των θεωρητικών του ΣΥΡΙΖΑ έγραφε στην «Αυγή» τα παρακάτω:

«Σχέδιο - απάντηση στις "επενδυτικές ευκαιρίες"

Η κυριαρχία της Δεξιάς, με όπλα τον φόβο, την «ατομική ευθύνη», την αναστολή δικαιωμάτων και, βεβαίως, το χρήμα που μοιράζει αφειδώς σε δικούς της μηχανισμούς, θα είναι μεγάλη αν οι προοδευτικές δυνάμεις και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απαντήσουμε, όπως ήδη κάνουμε, με ένα συνολικό σχέδιο βαθιάς (ιστορικού μεγέθους) αναδιανομής πλούτου και μιας «κοινωνικοποίησης» των κεφαλαίων που καιροφυλακτούν για «επενδυτικές ευκαιρίες».

Το σχέδιο αυτό δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση και τα συμφέροντα που την υποστηρίζουν. Απευθύνεται στην κοινωνία. Εκεί, τώρα, πρέπει να «τρέξουμε» για:

* Να κάνουμε μια πορεία προς τον λαό, «πόρτα-πόρτα», «μαγαζί-μαγαζί», «χωράφι-χωράφι», «υπολογιστή-υπολογιστή», ώστε να εξηγήσουμε ότι δεν υπάρχει ατομική ευθύνη, αλλά δημοκρατική υπεράσπιση της υπευθυνότητας και στην ατομική και στη συλλογική και στη δημόσια σφαίρα. Γι’ αυτό και το «Μένουμε σπίτι» σιγά-σιγά θα πρέπει να αντικαθίσταται από το «βγαίνουμε στον κόσμο».

* Να πείσουμε τις εργαζόμενες τάξεις και τους μικρο-ιδιοκτήτες ότι το τρένο που θα περάσει μετά την κρίση δεν θα έχει θέση γι’ αυτές αν δεν εφαρμοστεί το δικό μας σχέδιο βαθιάς αναδιανομής πλούτου. Σχέδιο που και εμείς πρέπει να το πιστέψουμε και να μην το περιορίσουμε σε διαχείριση «μέτρων».

Διότι η στρατηγική που έχει φτιαχτεί από την κυβέρνηση είναι σαφής και ομολογημένη: συναίνεση και πειθάρχηση απέναντι στον φόβο της πανδημίας, ημίμετρα απέναντι στην επερχόμενη οικονομική κρίση, αξιοποίηση των ευκαιριών για νέο πλουτισμό επιτηδείων, διενέργεια εκλογών στη βάση του φόβου και της κοινωνικής απειλής και, πριν προλάβουν να φανούν τα προβλήματα της νέας οικονομικής καταστροφής, αναδιάρθρωση του μπλοκ εξουσίας, εκλογική περιθωριοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και εξουδετέρωση του σημαντικότερου επικοινωνιακού του εργαλείου (Αλέξης Τσίπρας) με την έντεχνη απαξίωσή του και υποδαύλιση ζητήματος ηγεσίας.

Ο αντίπαλος έχει ανοίξει τα χαρτιά του. Είναι ώρα να απαντήσουμε, όχι όμως στο δικό του «γήπεδο».»

Όπως καταλαβαίνει κανείς, η ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι τα μέτρα για τον περιορισμό της Πανδημίας θα εμπόδιζαν την οργάνωση μαζικών αντιδράσεων, διαδηλώσεων και άλλων «κοινωνικών παρεμβάσεων» και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο αδιαφόρησε εντελώς για τους κινδύνους, μια και ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε ευθαρσώς ότι «αποδέχεται το ρίσκο να μεταδοθεί η ασθένεια, όταν οργανώνονται πορείες και διαδηλώσεις».

Αυτά όλα γίνονται, βέβαια, γιατί οι κομμουνιστικές ιδεολογίες δεν αποδέχονται την «ατομική ευθύνη» των πολιτών. Άλλωστε το λέει και η κυρία Αχτσιόγλου: «Η πανδημία είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία για την αριστερά. Οι ρωγμές που υπήρξαν εξαιτίας της πανδημίας να οδηγήσουν σε μια ουσιαστικότερη πολιτική αλλαγή, γιατί θεωρώ ότι είναι μια ευκαιρία αυτή… Η κανονικότητα, στην πραγματικότητα, δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την αριστερά … η κανονικότητα οδηγεί στον ατομικισμό. Γι' αυτό και η κυβέρνηση επενδύει πάρα πολύ στην ατομική ευθύνη»!

Θυμάστε, σύντροφοι και συναγωνιστές του καναπέως, την εποχή που η ΠΦΑ είχε την Εξουσία και διαπραγματευόταν με την Τρόικα, ή όπως την αποκαλούσε στην Οργουελική «newspeak» της, «θεσμούς»;

Πήγαινε λοιπόν ο Άχαστος μετρ της kolotoumba στας Ευρώπας, έπαιρνε εντολές από τους «θεσμούς» και επέστρεφε στην Ψωρολακόσταινα για να τους σερβίρει στο Πόπολο. Όμως, πριν καν ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς (ακόμα και τον Καμμένο, καλή του ώρα όπου βρίσκεται, εγώ ούλους τους αγαπάω, τα πολιτικά ζογκλεριλίκια τους δεν μπορώ), περνούσε τις διαβουλεύσεις μέσα από το Πολιτικό Γραφείο, γιατί στον ψυχισμό τους, ΟΛΑ ξεκινούν από το Κόμμα και διαχέονται στο Λαό.

Από την εποχή που ο μακαρίτης ο Τρότσκι παρέδωσε την ηγεσία της Επανάστασης στον Βλαδίμηρο Ίλιτς Ουλιάνωφ (οι φίλοι μου με λένε Λένιν) γιατί καταλάβαινε ότι οι Ρώσοι δεν θα δέχονταν ένα Εβραίο ηγέτη, τα κομμουνιστικά κόμματα και οι παραφυάδες τους λειτούργησαν με ένα σιδερένιο συγκεντρωτισμό, όπου η ιδεολογική και επιχειρησιακή γραμμή πήγαζαν από το Πολιτμπιρό και την Κεντρική Επιτροπή και κατέβαιναν, δίκην Θείας Φώτισης στα κατώτερα στρώματα της Ιεραρχίας, χωρίς κανένα περιθώριο αμφισβήτησης.

Θα περίμενε κανείς ότι με αυτό τον τρόπο η όποια Ηγεσία αναλάμβανε και την ευθύνη, αλλά φαίνεται ότι αυτή χανόταν κάπου στη διαδρομή, μια και ούτε η Ηγεσία είχε το βάρος της ευθύνης, αλλά ούτε και υπήρξε ποτέ όρος «Ατομική Ευθύνη» στο λεξιλόγιο του Σοσιαλιστικού Μετασχηματισμού. Η όποια ευθύνη ήταν ένα φίδι που πεταγόταν μέσα από μια τρύπα και δάγκωνε στον πισινό αυτόν που έπρεπε να δαγκωθεί κάθε φορά και η μόνη ευθύνη που έφεραν τα κατώτερα στελέχη του κόμματος ήταν αυτή της τυφλής εφαρμογής των αποφάσεων της Ηγεσίας. Σας θυμίζει τίποτα αυτό;

Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν τα ηγετικά στελέχη της ΠΦΑ με πρώτο τον Άχαστο Τιμονιέρη να μπορούν να δεχτούν τον όρο της ατομικής ευθύνης; Για κάθε τι που συμβαίνει, υπόλογη ήταν, είναι και θα είναι η Κυβέρνηση (όταν Κυβέρνηση δεν είναι οι ίδιοι, γιατί στην αντίθετη περίπτωση φταίνε τα «βοθροκάναλα», οι μυστικές υπΕρεσίες, το Κατεστημένο, ο Πλούτος και πάει λέγοντας).

Απαγόρευσε η Κυβέρνηση τις συγκεντρώσεις; Εμείς θα κάνουμε με τσαμπουκά μια συγκέντρωση ο ένας πάνω στον άλλο και αν κολλήσουμε μετά τη γιαγιά μας και τη στείλουμε να βλέπει τα ραδίκια ανάποδα, θα φταίει η Κυβέρνηση που δεν μπόρεσε να ελέγξει την Πανδημία. Τόσο απλά και εύκολα!

Όμως, σύντροφοι, σε μια σύγχρονη Αστική Δημοκρατία, ο Πολίτης είναι η Αρχή και το Τέλος. Δεν καλείται μόνο να ρίξει μια ψήφο κάθε 4 χρόνια και να βοηθήσει στις αφισοκολλήσεις και τις πορείες, κρατώντας ένα στυλιάρι τσάπας για «σημαιάκι», αλλά να αποτελέσει λειτουργικό εξάρτημα της Πολιτείας, με την υπευθυνότητα και τη συμμετοχή του σε κάθε προσπάθεια να λειτουργήσει το Κράτος, είτε ελέγχοντας, είτε συμμετέχοντας, είτε προσφέροντας μέσα από τον Κοινωνικό Εθελοντισμό, στο μέτρο των δυνατοτήτων του. Οι πλέον προηγμένες και ισχυρές χώρες αυτού του πλανήτη έχουν εξαιρετικά αναπτυγμένο αυτόν τον Εθελοντισμό των Πολιτών και κανένας δεν αναρωτιέται στα κανάλια «που είναι το Κράτος;».

Κάτι τέτοιο, όμως, είναι ανήκουστο στην κοσμοθεωρία της Αριστερής Διανόησης, γιατί τότε η εξουσία θα διαχυθεί σαν να βάζεις νερό μέσα σε ένα κόσκινο και ποιος θα ήταν ο δικός τους λόγος ύπαρξης ως Καθοδηγητών και Τιμονιέρηδων του Πόπολου; Γι’ αυτούς υπάρχει μία αδιαμφισβήτητη Αυθεντία και αυτή εκφράζεται από την Ηγεσία του Κόμματος, γι αυτό επιστρατεύτηκε ακόμα και η Ζανέτ Τσίπρα για να επιβάλλει την κομματική ορθοδοξία στους αμφισβητίες.

Αυτός είναι λοιπόν και ο λόγος που δεν θα μπορέσετε ποτέ να έρθετε σε συμφωνία με κάποιο δογματικό Αριστερό σας φίλο, γιατί εσείς θα μιλάτε για Κοινωνία των Πολιτών και εθελοντική συμμετοχή και αυτός θα σας μιλάει για Κοινωνίες των Μυρμηγκιών και στρατευμένη δράση.

Το τι μέλλει να γίνει στα επόμενα χρόνια, θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από το βαθμό που ο μέσος Έλληνας Πολίτης αντιληφθεί ότι η Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία καταστράφηκε εκ των έσω, από τους Δημαγωγούς και μάθει να τους αναγνωρίζει γι’ αυτό ακριβώς που είναι.

(ΥΓ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε το Μάιο του 2021 και σαφώς χρειάζεται συμπλήρωση)

Κώστας Κάπος

Δημοσίευση: Μαρτίου 26, 2022