ΚΑΤΩ ΔΙΜΗΝΙΟ: Μια ελπίδα γεννιέται !!!

Γεννημένος και μεγαλωμένος στο χωριό μου το Κάτω Διμηνιο και θέλοντας να συμβάλω κι εγώ με τον όποιο καλύτερο τρόπο , τόσο στην πρόοδο του χωριού μας όσο και στην σύσφιξη των σχέσεων τόσο των κατοίκων του χωριού μας όσο και στους απόδημους ,
Και πιστεύοντας ότι μέσω ενός Πολιτιστικού Συλλόγου μπορούμε να πετύχουμε πολλά σ έναν τόπο διότι,
Οι Σύλλογοι μπορούν και πρέπει να παρεμβαίνουν στα εξής επίπεδα και όχι μόνον :
1. Στην ανάδειξη της τοπικότητας και των χαρακτηριστικών της περιοχής τους, που την διαφοροποιεί από χωρικό σημείο σε σημείο
2. Στο δομημένο περιβάλλον (αρχιτεκτονική, παραδοσιακοί οικισμοί κλπ.)
3. Στα σύνολα φυσικού περιβάλλοντος (τοπία κλπ.)
4. Στα έθιμα και τις παραδόσεις
5. Στις μορφές τέχνης (εικαστικά, χορός, μουσική)
6. Στην ιστορία και στην θρησκεία
7. Στις πολιτιστικές εκδηλώσεις
8. Στην τοπική κοινωνική οικονομία

Οι πολιτιστικοί Σύλλογοι, αντί ως φορείς παραγωγής πολιτισμού, συνήθως αντιμετωπίζονται ως εν δυνάμει δεξαμενές ψήφων και αποθέματα ψηφοφόρων.
Με αυτά δε τα κριτήρια, αναλόγως χρηματοδοτούνται, υποχρηματοδοτούνται ή ακόμη και καθόλου, κατά περίπτωση και συγκυρία διακυβέρνησης και κατά περίπτωση και συγκυρία προσώπων στη διοίκηση των Συλλόγων.
Πρέπει λοιπόν πρώτα εμείς να καταλάβουμε και να πιστέψουμε τον ρόλο του συλλόγου για να μπορέσουμε να κάνουμε τους συμπολίτες μας να καταλάβουν κι αυτοί.
1. Επίγνωση του ρόλου των Συλλόγων, ότι αποτελούν τα αυθόρμητα, πρωτογενή και πρωτοβάθμια οργανωμένα κύτταρα πολιτισμού των τοπικών κοινωνιών
2. Όσο το δυνατόν ενιαίες και συμπαγείς θέσεις και απόψεις μεταξύ των μελών μας .
3. Προσπάθεια απόκτησης μόνιμης έδρας των Συλλόγων. Οι ανέστιοι Σύλλογοι συνήθως υπολειτουργούν
4. Σταθερή περιοδικότητα των δράσεων, δίχως κενά και χρονικές κοιλιές που αποδιοργανώνουν
5. Όσμωση με τη νέα γενειά, εμπλοκή της στα κοινά και διασφάλιση της μελλοντικής διοικητικής συνέχειας των Συλλόγων
6. Προσπάθεια όσο το δυνατόν οικονομικής αυτάρκειας, με τη συνέπεια των μελών ως προς τις συνδρομητικές τους υποχρεώσεις. Συν Αθηνά και χείρα κίνει ,και προσπάθειες για ανεύρεση χορηγιών .
7. Αποφυγή μονοθεματικών εκδηλώσεων, ανάπτυξη πολύπλευρων δραστηριοτήτων επιμορφωτικού, κοινωνικού και προνοιακού χαρακτήρα
8. Παροχή επιστημονικής ενημέρωσης στους ντόπιους κατοίκους, σε θέματα γενικής και ειδικής φύσης όπου υπάρχει η ανάγκη για την επίλυση προβλημάτων.
9. Απόλυτη ανεξαρτησία από συμφέροντα και απομάκρυνση από κομματικές λογικές και διαπλοκές
10. Απόλυτη συναίσθηση του ρόλου και της δύναμης των Συλλόγων, συνεργασία με τις αυτοδιοικήσεις και πίεση προς την εξουσία, τοπική και υπερτοπική, για την επίτευξη των ευγενών στόχων που έχουν θέσει
11. Άμεση εποπτεία για την προστασία των πολιτιστικών στοιχείων της περιοχής και δυναμικές αντιδράσεις σε κακόβουλες προσπάθειες αλλοίωσής τους
12. Σύνδεση με τους κατά τόπους επιστημονικούς φορείς (πανεπιστήμια, επιμελητήρια, επαγγελματικά σωματεία) για την παροχή ειδικών γνώσεων σε επιμέρους θέματα

Σήμερα δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή όπου η παγκοσμιοποίηση προσπαθεί να επιβάλλει, αν δεν το έχει κάνει ήδη, την οικονομία και την άκριτη κατανάλωση, ως μοναδικό λόγο ύπαρξης μας στη ζωή, να μετατοπίσει στην αφάνεια τις κοινωνικές μας ευαισθησίες, να ομογενοποιήσει τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά μας ως λαού και του κάθε λαού, δημιουργώντας κλωνοποιημένα και μεταπρατικά πρότυπα ζωής.
Η μόνη μας τελικά αντίσταση είναι η μνήμη μας, γιατί οι άνθρωποι είναι οι μνήμες τους. Γι’ αυτό ίσως στην περίεργη εποχή μας, η μνήμη μας τείνει να θεωρηθεί ως κοινωνικό και πολιτικό μειονέκτημα, ενώ η αμνησία χρησιμοποιείται ως υπόστρωμα για διεργασίες επιβολής και εδραίωσης μιάς νέας τάξης πραγμάτων. Οι μνήμες και οι παραδόσεις μας είναι τα τιμαλφή μας .

Ίσως μιά πολυσυλλεκτική παρέα-Σύλλογος με κοινά ευγενή ενδιαφέροντα, πολυσυλλεκτική πολιτικά, μορφωτικά και οικονομικά, μια τέτοια παρέα που απαρτίζει έναν Σύλλογό, να είναι μία απάντηση στις περισπούδαστες αναλύσεις των ειδικών περί κοινωνικής συνοχής.
Ίσως μια τέτοια παρέα-Σύλλογος, μείγμα και κράμα από Ομφάλιους Λώρους και Γόρδιους Δεσμούς και Ομφάλιους Δεσμούς και Γόρδιους Λώρους, να αρχίσει να δημιουργεί πολιτισμό από κάτω προς τα πάνω, χωρίς επιβολές από πάνω προς τα κάτω, τις οποίες τις ζήσαμε, τις είδαμε να κακοφορμίζουν και τις απορρίψαμε.
Ίσως μιά τέτοια παρέα-Σύλλογος να αποτελεί τελικά την πλέον εποικοδομητική, την πλέον διάφανη, την πλέον ευκρινή και την πλέον σαφή απάντηση, στον ακατάληπτο κυκεώνα που επικρατεί στους κόλπους της σύγχρονης πολιτικής και πολιτιστικής μας πραγματικότητας.
και κλείνω με το όνειρο που θέλω να γίνει πράξει που
Ίσως, γιατί οχι,
να μην ακολουθήσουμε αυτά που μας έλεγε ο Καβάφης οτι .:

‘Καινούργιους τόπους δεν θα βρούμε,
δε θα βρούμε άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα μας ακολουθεί.
Στους δρόμους θα γυρνάμε τους ίδιους.
Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάμε και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζουμε’
ΓΙΑ τους λόγους αυτούς θα ήθελα να σας παρακαλέσω να σκεφτείτε όλα αυτά και να δημιουργήσουμε
ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΥΝΈΧΕΙΑ ,
ΕΝΑ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ στον Πολιτιστικό Σύλλογο Κάτω Διμηνιου - Νεάπολης Κιάτου, ( Αγκαλιά- ΖΩ ) με βάσει και στήριξη από όσους φίλους και φίλες συμφωνείτε με όσα ανέφερα .

Θέλω δε να ανακοινώσω και την υποψηφιότητα μου για το νεο Διοικητικό Συμβούλιο ( ΔΣ ) του συλλόγου μας Αγκαλιά - ΖΩ .

Ιωάννης Παπαδόπουλος.
Σας ευχαριστώ .

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 19, 2020