Η Μακεδονική γραβάτα

Ποιο ήταν το αντίτιμο του ξεπουλήματος; Μας το είπαν την επομένη ως νέα «μεγάλη επιτυχία» μετά την συμφωνία των Πρεσπών. Δέκα χρόνια παράταση για την αποπληρωμή μέρους του χρέους. Δηλαδή θα χρεωθούμε άλλα δέκα χρόνια τόκους. Με λίγα λόγια, πόρκα μιζέρια. Με τέτοια αντίτιμα σε κάθε «συμφωνία» και τα κορμιά μας να δώσουμε, δεν θα μειωθεί καν το χρέος.

Να θυμίσω στους αναγνώστες, ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου συνέστησε την επιτροπή Καρακούση για τον προσδιορισμό των Γερμανικών επανορθώσεων, τις οποίες υπολόγισε στα 278|341 ευρώ δις. 278 δις με βάση τις ζημιές που προκλήθηκαν και 341 δις με βάση την συνθήκη των Παρισίων (δηλαδή με κεφάλαιο χρέους τις τότε απαιτήσεις μας). Ακολούθως ο Σαμαράς έβαλε το πόρισμα στο συρτάρι και το έκανε γαργάρα…

Πολύ πριν περιέλθει σε γνώση μου αυτό το πόρισμα, είχα υπολογίσει τις αποζημιώσεις με δύο διαφορετικούς τρόπους. Και στους δύο υπολόγισα ως βασικό κεφάλαιο χρέους τα 10 δις δολάρια του 1938, που απαίτησε η Ελλάδα (αλλά δεν της επικυρώθηκαν). Με τον πρώτο τρόπο αναπροσάρμοσα τα δολάρια του `38 σε σύγχρονα ευρώ και τα τόκισα με έναν μέτριο τόκο σε σχέση με αυτούς που ίσχυαν διεθνώς την περίοδο 1945- 2015. Με τον δεύτερο τρόπο υπολόγισα σε σημερινές τιμές την κατασκευαστική αξία των ζημιών. [Σημ.1. Δεν υπολόγισα τόκους σε αυτόν τον τρόπο, γιατί τις υπολόγισα ως σύγχρονες κατασκευές, με τις σύγχρονες προδιαγραφές. Σημ.2. Η διαφορά αυτού του τρόπου με τον πρώτο της επιτροπής Καρακούση είναι, ότι εγώ αναπροσάρμοσα το κεφάλαιο των 10 δις (δολάρια του `38) ενώ η επιτροπή κοστολόγησε τις αρχειοθετημένες ζημιές. Παρόλα αυτά φτάσαμε ουσιαστικά στο ίδιο αποτέλεσμα, πράγμα που επιβεβαιώνει την ορθότητα της αρχικής μας απαίτησης.]

Και στις δύο περιπτώσεις έβγαλα 320 -330 δις σημερινά δολάρια, δηλαδή περίπου 270 δις ευρώ. Με δεδομένο ότι οι δικοί μου υπολογισμοί ήταν κάπως μπακαλίστικοι, θεωρώ ότι η εκτίμηση της επιτροπής είναι πιο σωστή, αλλά για να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου, θα δεχτώ την δική μου εκτίμηση, που είναι μικρότερη από όλες. Σημασία έχει, ότι και στους τέσσερις τρόπους δεν λογαριάστηκε επιτόκιο υπερημερίας για ένα χρέος ληξιπρόθεσμο εδώ και 70 χρόνια. Αυτό το (πρόσθετο) επιτόκιο είναι περίπου 3% ετησίως. Μαζί με τους ανατοκισμούς, το ποσό αυτό υπερτριπλασιάζεται.

Δηλαδή πριν την έναρξη της κρίσης και πριν τα κουρέματα, τις επιμηκύνσεις κ.λ.π. η Γερμανία μας χρωστούσε υπερτριπλάσια από όσα χρωστάγαμε εμείς σε όλους μαζί τους πιστωτές. [Για τους αυτόκλητους δικηγόρους των Γερμανών να προσθέσω και όλες τις δωρεάν επιχορηγήσεις της ΕΕ προς την Ελλάδα, παρότι δεν μας τα έδωσαν μόνο οι Γερμανοί. Όλα μαζί από το 1981 είναι 120-130 δις. Κανονικά βέβαια είναι πολύ λιγότερα, γιατί πρέπει να συνυπολογιστούν οι εισφορές της Ελλάδας στα Ευρωπαϊκά ταμεία, οι απώλειες από δασμούς κ.λ.π. οπότε το ποσό αυτό μειώνεται πολύ. Δηλαδή και πάλι μας χρωστάνε σχεδόν τριπλάσια.] Τι (επιπλέον) κέρδισαν (οι Γερμανοί) από την αριστερή κυβέρνηση; Ότι μετά το κέντρο και την δεξιά ήλθε και η αριστερά στην κυβέρνηση και επαναβεβαίωσε, ότι δεν μας χρωστάνε τίποτα, αλλά τους χρωστάμε εμείς…

Τι χρείαν έχουν άλλων αποδείξεων; Εκείνοι που έκαναν προεκλογική παντιέρα τις Γερμανικές αποζημιώσεις, με σημαιοφόρο τον Γκλέζο, μόλις πήραν την εξουσία, διέγραψαν αμέσως το Γερμανικό χρέος (και όλα όσα έλεγαν μέχρι τότε). Με λίγα λόγια ολόκληρο το «δημοκρατικό τόξο» είναι πουλημένο και μάλιστα στον ίδιο αγοραστή, που τους τραβάει από τις γραβάτες που τους μοιράζει.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Ιουλίου 20, 2018