Δηλαδή, κ. Τσίπρα, αν υπήρχε «σαφές» σχέδιο τώρα θα ήμασταν εκτός ευρώ;

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

Τη λέξη «vague» χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη που έδωσε στη βρετανική εφημερίδα Guardian για να χαρακτηρίσει το plan B που είχε παρουσιάσει ο κ. Βαρουφάκης. Ο πρωθυπουργός, δηλαδή, πίστευε ότι το σχέδιο ήταν αόριστο, ασαφές, ανεπαρκές ή τέλος πάντων μη πειστικό.

Ο κ. Τσίπρας περιέργως επέλεξε μία «ψαγμένη» λέξη στα αγγλικά, όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Όποια μετάφραση κι αν διαλέξουμε το νόημα είναι το ίδιο και η ουσία μία. Ο πρωθυπουργός επέλεξε έναν άνθρωπο για υπουργό Οικονομικών με βάση το σχέδιο που εκείνος είχε παρουσιάσει – και μάλιστα μπροστά σε ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο - ως λύση στην περίπτωση που η χώρα έφτανε σε πλήρη ρήξη με τους Ευρωπαίους εταίρους. Όμως όταν έφτασε η ώρα να εφαρμοστεί, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός έπρεπε να... πατήσει το κουμπί και να τινάξουμε τις σχέσεις με την Ευρώπη στον αέρα, τότε αποφάσισε να μην προχωρήσει γιατί «το σχέδιο ήταν ασαφές και δεν άξιζε καν να συζητηθεί».

Προτίμησε κατά συνέπεια, τους κακούς Ευρωπαίους και το απαίσιο φάρμακο των μνημονίων, κόντρα σε ότι είχε υποσχεθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Βέβαια, ο κ. Τσίπρας έσπευσε να δικαιολογηθεί, λέγοντας πως όταν είναι να πάρεις ένα τόσο φρικτό φάρμακο, κρατάς τη μύτη σου και το καταπίνεις γιατί πολύ απλά δεν έχεις άλλη επιλογή. Αν όμως το σχέδιο του κ. Βαρουφάκη ήταν... σαφές τότε θα υπήρχε άλλη επιλογή και η χώρα σήμερα θα είχε δοκιμάσει την πλήρη σύγκρουση με την Ευρώπη, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Διότι όπως είπε ο κ. Τσίπρας, ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν η κατάλληλη επιλογή για να ηγηθεί της σύγκρουσης με τους δανειστές. Άρα, ή ο πρωθυπουργός ήταν σίγουρος ότι ο κ. Βαρουφάκης θα κερδίσει τον «πόλεμο» με αποτέλεσμα να μην χρειαστεί να εφαρμοστεί το «ασαφές» plan B, ή έπαιξε το μέλλον της χώρας κορόνα-γράμματα. Πήγε στη μάχη χωρίς να υπάρχει κανένα απολύτως σχέδιο στην περίπτωση που οι Ευρωπαίοι δεν έκαναν πίσω, αφού το μοναδικό διαθέσιμο σχέδιο δεν το ήθελε.

Με αυτή τη λογική, προκύπτουν επίσης δύο τινά: ή ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ήταν από την πρώτη στιγμή έτοιμοι να δεχθούν τα πάντα από τους δανειστές, όπως αποδείχθηκε βέβαια στη συνέχεια, ή η κυβέρνηση ξεκίνησε με τη λογική της ρήξης πηγαίνοντας στο... άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, χωρίς να υπάρχει ελπίδα. Γιατί αν η επιλογή της σύγκρουσης δεν... έβγαινε, τότε η χώρα θα ήταν σαν μία βάρκα χωρίς πανιά στην απόλυτη τρικυμία, με μόνη σίγουρη κατάληξη τη συντριβή σε κάποια ξέρα.

Η πολιτική που επιλέχθηκε είχες ως αποτέλεσμα ένα «νεκρό» εξάμηνο το οποίο ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να αξιοποιήσει για να ικανοποιήσει στο βαθμό που μπορούσε τους ψηφοφόρους του και έχτισε το προφίλ του πολιτικού που συγκρούεται με τους «κακούς» Ευρωπαίους, πριν κάνει στροφή 180 μοιρών. Σε αυτό το έργο προφανώς ο κ. Βαρουφάκης ήταν αρχικά χρήσιμος αλλά στη συνέχεια όχι.

Οι επιπτώσεις της πολιτικής αυτής είναι γνωστές και έχουν επιβαρύνει με δεκάδες δισεκατομμύρια τις επόμενες γενιές. Τελικά, τα στελέχη της κυβέρνησης πίστευαν ότι μόνο στην όψη του κ. Βαρουφάκη οι δανειστές θα έκαναν πίσω;

Διότι αν δεν ήταν σίγουροι τότε στην ύστατη ώρα, η οποία δυστυχώς ήρθε, θα είχαν δύο επιλογές: α) να εφαρμοστεί το σχέδιο Βαρουφάκη, που ήταν - σύμφωνα πάντα με τον κ. Τσίπρα – ένα «ασαφές» σχέδιο ή β) να πούμε σε όλα ναι, χρησιμοποιώντας και ένα δημοψήφισμα ενδιάμεσα για τα μάτια του κόσμου.

Επίσης, αν οι γνώσεις του κ. Τσίπρα σε τόσο κρίσιμα οικονομικής φύσης ζητήματα τον οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι το «σχέδιο Βαρουφάκη» ήταν «σαφές» και «επαρκές», τότε τι θα γινόταν; Θα το είχε πατήσει το κουμπί για το παράλληλο σύστημα πληρωμών και... ο θεός βοηθός; Αλήθεια, μπορεί κανείς να σκεφτεί ποια είναι η γραμμή που διαχωρίζει στο μυαλό του πρωθυπουργού την «ασάφεια» από τη «σαφήνεια» για ένα τόσο σημαντικό σχέδιο για το μέλλον της χώρας; Ποια ήταν η στιγμή που έκρινε την παραμονή μας στο ευρώ;

Μπορούμε να φανταστούμε πόσες ακόμη τέτοιες αποφάσεις έχουν ληφθεί αυτά τα 2,5 χρόνια; Αποφάσεις που καθορίζουν τις ζωές όλων μας και κρίνονται σε μια στιγμή, χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική;

Πηγή Liberal

Δημοσίευση: Ιουλίου 30, 2017