Θα μας τηγανίσουν

Του Γιώργου Κράλογλου

Δύο τους και μία μας... στη διαπραγμάτευση. Όσο ο Τσίπρας δεν σπάει αυγά για ομελέτα... οι δανειστές θα τηγανίζουν εμάς. Το ποια μέτρα θα φορτωθεί ο Μητσοτάκης το 2019 και ποια ο Τσίπρας το 2018 είναι αδιάφορο. Το μέγεθος έχει σημασία. Γιατί τα 3,6 δισ. (που έχουν ήδη συμφωνηθεί) κρατάνε δεν κρατάνε μέχρι τέλος Μαΐου. Τον Ιούνιο ξαναγράφεται ο λογαριασμός...

Και αν ψάξουμε τι ζητάει το ΔΝΤ για να σιγουρέψει πλεόνασμα 3,5% (το ολιγότερο) θα βρούμε πως η γνώμη του Ταμείου για μέτρα 4,5 δισ. επανέρχεται. Εκτός αν κλείσουμε την αξιολόγηση στις επόμενες 7 εβδομάδες. Πριν "καλωσορίσουμε" τα στοιχεία της ύφεσης που μας έρχεται.

Ακόμη και η "καλοσύνη" των δανειστών να "κουμπώσουν" την ποσοτική χαλάρωση (όποτε κλείσει η αξιολόγηση) θα είναι χωρίς αντίκρισμα.

Μοναδικό "κέρδος" θα είναι το πολιτικό που εξυπηρετεί τον Τσίπρα. Γιατί έτσι δεν θα γυρίσει στο 2015 με τις γνωστές περιπέτειες. Θα γυρίσει στο 2014 της εποχής Χαρδούβελη που την μπλοκάρισε για να σκαρφαλώσει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ.

Για μας πάντως σημασία έχει τι θα ζητάει η συμφωνία και όχι αν θα πάρουμε την ποσοτική χαλάρωση.

Γιατί αν η συμφωνία ζητάει φτωχοποίηση μέχρι εκεί που δεν παίρνει από το 2019 (με μέτρα 4,5 δισ.) ποιος θα τρέξει να κερδίσει με το "φτηνό χρήμα". Να το κάνει τι σε μια Ελλάδα που δεν την εμπιστεύεται ο λαός της ούτε για αποταμίευση ταμιευτηρίου!!!

Προχθές μας τα είπε ο ΙΟΒΕ. Δεν στέγνωσαν τα γραφτά του για την κατηφόρα στην καταναλωτική εμπιστοσύνη. Χαμηλότερα και από τα πιο χαμηλά του 2013!!

Περιστασιακό φαινόμενο θα μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ. Έλα όμως που δεν είναι. Και πώς να είναι όταν οι 93(!!) στους 100 καταθέτες ούτε που συζητούν για αποταμίευση.

Τα 63 νοικοκυριά στα 100 παραδέχονται πως δεν μπορούν να ζήσουν ανθρώπινα. Και ότι δεν βλέπουν να αλλάζει η μοίρα τους τουλάχιστον για ένα χρόνο (!!) από σήμερα.

Ποιος και γιατί να σχεδιάσει κάποιος δουλειές στην Ελλάδα, από το 2017 και μέχρι το 2023 που θα ισχύει το τέταρτο μνημόνιο του 2019;

Οι επιχειρηματίες –μεσαίου και μεγάλου μεγέθους– στην προσπάθεια για νοικοκυριό δεν θα ρισκάρουν τα κεφάλαιά τους σε επενδύσεις. Οπότε ξεχάστε νέες θέσεις εργασίας.

Το τραπεζικό χρήμα δεν είναι και δεν θα γίνει εύκολο ακόμη και με την ποσοτική χαλάρωση αφού στις αποταμιεύσεις θα έχουμε αναλήψεις πάνω από τα 2 δισ. ευρώ (που έχουν ήδη σηκωθεί) και καθόλου καταθέσεις.

Ρευστό από τους τζίρους της αγοράς αποκλείεται όσο το πλεόνασμα ακόμη και των 3,5% παγώνει και τα 10 δισ. (πάσης φύσεως) φέσια του κράτους προς επιχειρήσεις και επαγγελματίες.

Τα έτοιμα στα στρώματα σώνονται (προς τούτο και η μείωση της λιανικής κατά 7% και σε γάλα και ψωμί!!). Μπήκαν στη μέση και οι δαπάνες νοσηλείας. Τα κρατικά νοσοκομεία δεν διαθέτουν ούτε γάζες...

Άρα ποια ανάπτυξη 2,7% και "τέρμα η λιτότητα" που κραύγαζε πριν από ένα μήνα το Μαξίμου. Με τα non paper που σκύλιασαν τον Τσακαλώτο όταν εκείνος μάσαγε τα λόγια του για τη συμφωνία.

Η ύφεση στο 1,8% στους επόμενους μήνες μας κουνάει το μαντήλι από σήμερα. Και με την ύφεση, ορθάνοιχτα εμπρός μας, να σβήνει τα "πυροτεχνήματα" για ανάπτυξη χάνουν την σημασία τους και τα αντίμετρα. Αυτά που βαυκαλίζεται ο Τσίπρας ότι κέρδισε στην "πρέφα" με τους δανειστές.

Γιατί και τα αντίμετρα που επιδιώκει (αν τα δεχθούν - ως ευχές- οι δανειστές) θα αφορούν "παυσίπονα" στα τραύματα από τον ΕΝΦΙΑ και τα χαράτσια στην εστίαση και τα καθημερινά καταναλωτικά αγαθά. Παυσίπονα και όχι θεραπεία.

Αλλά η ασθένεια της οικονομίας μας είναι ότι δεν κινείται η παραγωγή. Δεν γίνονται επενδύσεις. Δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας.

Και η αποθεραπεία της αποκλείεται χωρίς φορολογικά αντίμετρα για προσέλκυση επενδύσεων με νέες θέσεις εργασίας.

Ας μην ψάχνουμε γιατρειά στο παιχνίδι του Τσίπρα με τις "μπλόφες" στην αξιολόγηση. Αυτά είναι για να χαχανίζουν… οι δανειστές. Το τηγάνισμα δεν θα σταματήσει αν δεν κλείσει "χθες" η συμφωνία. Αν μας προλάβει η ύφεση (κοντά στο 2% την υπολογίζουν) ο λογαριασμός θα ξαναγίνει... Και τότε θα μετρήσουμε 4,5 δισ. σε μέτρα. Άσχετο ποια κυβέρνηση θα τραβήξει τον "μουτζούρη".

george.kraloglou@capital.gr

Δημοσίευση: Απριλίου 06, 2017