Εγχειρίδιο χειρισμού κρίσεων λόγω πολιτικών ΔΝΤ από τη CIA!

Ανάμεσα στα πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα (περίπου 13 εκ. σελίδες), που έδωσε η Αμερικανική Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών στη δημοσιότητα, υπάρχει ένα έγγραφο του 1985, το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εγχειρίδιο διαχείρισης κρίσεων και γενικής πολιτικής αναταραχής που θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι πολιτικές του ΔΝΤ!

Το έγγραφο είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό. Όπως φαίνεται, η CIA παρακολουθούσε στενά την σκλήρυνση της στάσης του ΔΝΤ (και μάλιστα μετά από "απαίτηση της χρηματοπιστωτικής κοινότητας"!), απέναντι στις χώρες-δανειολήπτες και προέβλεπε λαϊκή αντίδραση και πολιτική αναταραχή, λόγω αυτής της αλλαγής πολιτικής:

     Η βασική απαίτηση της χρηματοπιστωτικής κοινότητας απέναντι στις χώρες-δανειστές LDC (λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες), έχει αλλάξει. Δεν απαιτείται πλέον μια απλή υιοθέτηση της συμφωνίας (standby agreement) μεταξύ της χώρας και του ΔΝΤ, αλλά ισχυρή συμμόρφωση με τους στόχους των οικονομικών επιδόσεων. Σχεδόν το 90 τοις εκατό των οικονομικών σχεδιασμών του ΔΝΤ, όχι μόνο συνδέονται με ισχυρούς όρους οικονομικής πολιτικής, αλλά το ΔΝΤ επιβάλλει αυτούς τους όρους με αυστηρότερο έλεγχο και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Η συμμόρφωση με τους στόχους του ΔΝΤ γίνεται όλο και περισσότερο ένας σημαντικός παράγοντας στις υποσχέσεις της διμερούς αλλά και της πολυμερούς βοήθειας. Πιστεύουμε ότι οι δανειζόμενοι θα συνεχίσουν να βελτιώνουν την επίδοσή τους όσον αφορά τις τρέχουσες συναλλαγές, αλλά θα είναι περισσότερο δύσκολο να επιτύχουν τους στόχους των εγχώριων επιδόσεων κάτω από την καθοδήγηση του ΔΝΤ.

     Μεγαλύτερη έμφαση στη συμμόρφωση θα αναγκάσει τις κυβερνήσεις να επιδιώξουν περισσότερο την τήρηση των προγραμμάτων λιτότητας από ό, τι στο παρελθόν. Για ορισμένες χώρες, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα πολιτικής αναταραχής σε σύντομο χρονικό διάστημα, ειδικά σε περιπτώσεις όπου περιοριστικές οικονομικές πολιτικές έχουν τεθεί σε ισχύ για κάποιο χρονικό διάστημα.

Εντατικές προσπάθειες συμμόρφωσης έχουν ήδη οδηγήσει σε πολιτική αναταραχή σε μια σειρά από λιγότερο αναπτυγμένες χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα υποστηριζόμενα από το ΔΝΤ. Σποραδικές διαδηλώσεις ξέσπασαν με αφορμή τις αυξήσεις των τιμών στην Τζαμάικα και τη Δομινικανή Δημοκρατία, ενώ απεργίες που σχετίζονται με τους μισθούς μαστίζουν τη Βραζιλία. [...] Πιστεύουμε ότι σε χώρες όπως το Σουδάν, με πολύ περιορισμένους πόρους και άλλα πολιτικά προβλήματα, οι προοπτικές για συμμόρφωση με τα προγράμματα του ΔΝΤ, διατηρώντας παράλληλα την πολιτική σταθερότητα, παραμένουν χαμηλές.

     Η Αργεντινή και οι Φιλιππίνες είναι χώρες όπου θα μπορούσαμε να δούμε αύξηση της πολιτικής αναταραχής φέτος, καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να συμμορφωθούν με τις προϋποθέσεις για την αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους. Καθώς βασικές ομάδες συμφερόντων - κυρίως εργατικά συνδικάτα και ομάδες φοιτητών - επηρεάζονται αρνητικά από δραστικές αλλαγές στην οικονομική πολιτική, αναμένουμε περισσότερες ταραχές, διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και απεργίες.

Οι αποκαλύψεις όμως δεν τελειώνουν εδώ. Η CIA φαίνεται ότι καταγράφει και τους τρόπους με τους οποίους το ΔΝΤ επιβάλλεται μέσω ασφυκτικού ελέγχου της κεντρικής τράπεζας της κάθε χώρας και άρα της ροής χρήματος:

     Οι συμφωνίες (Standby arrangements) περιλαμβάνουν σχεδόν πάντα κριτήρια απόδοσης που εκφράζονται με όρους ποσοτικών στόχων, οι οποίοι συνήθως αναθεωρούνται σε τριμηνιαία βάση. Τα κριτήρια λαμβάνουν συνήθως τρεις γενικές μορφές, οι οποίες περιλαμβάνουν ένα ανώτατο όριο στον δανεισμό της κεντρικής τράπεζας και ένα επιμέρους ανώτατο όριo στον δανεισμό της κεντρικής κυβέρνησης. Επίσης επιβάλλονται όρια στο ενεργητικό της κεντρικής τράπεζας, που σχεδιάζονται για να περιορίσουν την προμήθεια χρήματος.

Και το καλύτερο απ'όλα, είναι ότι η CIA παρέχει μια λίστα οδηγιών, ένα είδος εγχειριδίου για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν οι κυβερνήσεις που βρίσκονται υπό την ασφυκτική πίεση του ΔΝΤ, να εκτονώσουν ουσιαστικά τη λαϊκή οργή.

Οι οδηγίες αυτές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, εκστρατείες προπαγάνδας:

    Διαφημιστικές εκστρατείες μπορούν να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπους για την ανάγκη προσαρμογής και για τα μακροπρόθεσμα οφέλη που μπορούν να περιμένουν. Υπάρχουν κίνδυνοι, ωστόσο, εάν η κυβέρνηση αποτύχει να τηρήσει τις υποσχέσεις της.

Τρόπους νομισματικού ελέγχου, ακόμα και τιμών:

     Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες θα μπορούσαν να ρυθμίζονται σε καθημερινή ή εβδομαδιαία βάση, παρά μέσω μιας μεγάλης σταθερής υποτίμησης, διαχέοντας έτσι, εν μέρει, ένα πολιτικά ευαίσθητο ζήτημα.

     Οι αυξήσεις των τιμών μπορούν να εφαρμοστούν σταδιακά για να περιοριστεί η δημόσια αρνητική αντίδραση. Στην Αίγυπτο, για παράδειγμα, η κυβέρνηση Μουμπάρακ άρχισε να αυξάνει τις τιμές του ψωμιού μόνο στις πλούσιες γειτονιές, σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν ταραχές, όπως αυτές το 1977, όταν σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι.

Τρόπους αποφυγής "τεταμένων καταστάσεων", ακόμα και μέσω ιδιωτικοποιήσεων(!):

       Σε πολιτικά τεταμένες καταστάσεις, η κυβέρνηση μπορεί να αποφύγει τα ιδιαίτερα ευαίσθητα θέματα των αυξήσεων των τιμών και να προχωρήσει σε λιγότερο ευαίσθητα πεδία, όπως η εκποίηση των κρατικών επιχειρήσεων.

Τρόπους αποπροσανατολισμού του κοινού. Είναι χαρακτηριστικό ότι προτείνεται ακόμα και η χρησιμοποίηση των προσφύγων, προκειμένου να κατευθυνθεί η λαϊκή οργή εναντίον τους και μακριά από την κυβέρνηση(!):

        Η οργή των πολιτών μπορεί πραγματικά να κατευθυνθεί μακριά από την τοπική κυβέρνηση προς το ΔΝΤ και άλλους ξένους δανειστές. Στο Σουδάν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση Nimeiri βοηθήθηκε από την αντίληψη του πληθυσμού ότι οι διεθνείς χορηγίες, η ξηρασία και η εισροή των προσφύγων λόγω ξηρασίας, ευθύνονται για ένα μεγάλο μέρος των οικονομικών τους δεινών.

Είναι βέβαιο ότι πολλοί από εμάς δεν έπεσαν από τα σύννεφα. Το έγγραφο αυτό όμως έχει ιδιαίτερη αξία γιατί δικαιώνει απόλυτα όσους στιγματίζονται ως "συνωμοσιολόγοι", από το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο, όταν μιλούν για οικονομικούς εγκληματίες αναφερόμενοι στο ΔΝΤ. Τώρα, νομίζουμε ότι είναι περισσότερο από ξεκάθαρο τι σημαίνει ΔΝΤ.

Πηγη Failedevolution

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 11, 2017