Μπροστά στον πόνο του πατέρα που χάνει το παιδί του δεν υπάρχει κανονικά τίποτε, ούτε Δεξιά, ούτε Αριστερά, ούτε πλούτος, ούτε φτώχεια. Είναι αυτές οι στιγμές που ενώνουν όλους τους ανθρώπους και που σε κάνουν να λυγίζεις αισθανόμενος τον Πόνο. Οι γονείς όλων αυτών των ανθρώπων έλαβαν την Κυριακή αυτό το τηλεφώνημα που όλοι οι γονείς του κόσμου τρέμουν.
Αντί όμως αυτές οι τραγωδίες να μας κάνουν όλους να ερχόμαστε πιο κοντά σκεπτόμενοι πόσο Κοινή είναι η μοίρα μας, βγήκαν πάλι όλοι αυτοί οι αριστεροί με μίσος, για τον πλούσιο, τον κακομαθημένο, αυτόν που έχει όσα δεν έχουν, για να χύσουν πάλι τον βρωμερό τους φθόνο σαν δηλητήριο. Οπως έκαναν στην περίπτωση του Πλεύρη, του Παντελίδη και σε καθε ανάλογη στιγμή. Περιφρονείστε τους! Μόνον αυτό τους αξίζει.
Και συλλυπητήρια στις οικογένειές τους. Κουράγιο να αντέξουν αυτόν τον αφόρητο πόνο.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.