Μπορεί η Εκκλησία να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις;

Πολύς λόγος έχει γίνει για τον Νίκο Φίλη, την απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση και ποιοι ευθύνονται γι' αυτό. Άλλωστε και ο ίδιος φρόντισε να καταστήσει σόου για την τηλεόραση και τα social media την καρατόμησή του, με τον... αριστερό δεκάρικο που έβγαλε χθες. Λες και κάτι έγινε που έχασε η κεντρική πολιτική σκηνή τον Φίλη ή όπως λέει και ο λαός «χ... η φοράδα στ' αλώνι». Γιατί αναλώνουμε τόσο χρόνο προκειμένου να ασχοληθούμε με το πρόσωπο «Φίλης»; Πολλά ειπώθηκαν όπως ότι «μίλησε στην αριστερή ψυχή, είναι το άλλοθι του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε μια κυβέρνηση που έχει διολισθήσει σε... συντηρητικές πολιτικές. Ειπώθηκε επίσης ότι τον «έφαγε» ο Ιερώνυμος, άλλωστε και ο ίδιος είπε ότι κάποιοι σχεδίασαν την πολιτική του δολοφονία υπονοώντας τον Τσίπρα, τον Καμμένο και τον Αρχιεπίσκοπο με τη βοήθεια των Media.

Όμως, το ορθόν θα ήταν να ασχοληθούμε με το περιβάλλον στο οποίο λειτούργησε, ανήλθε και τελικά καρατομήθηκε ο κ. Φίλης. Και να του πούμε και το απλό που μάλλον δε θέλει να το καταλάβει: «Κύριε Φίλη που το παίζετε.. αριστερός κι ευαίσθητος. Δεν ξέρετε με ποιους είχατε να κάνετε; Με ποιους καθόσαστε στο ίδιο υπουργικό τραπέζι και με ποιους συνδέσατε την πολιτική σας καριέρα»;

Ο εξοβελισμός του πρώην υπουργού είναι απόφαση του Τσίπρα, φέρει την υπογραφή του, και δεν είναι «συλλογική απόφαση» όπως είπε ο νεόκοπος κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος. Η απόφαση ελήφθη για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι υπέκυψε στις δήθεν απειλές του Κ(λ)αμμένου ότι θα ρίξει την κυβέρνηση για το θέμα της Εκκλησίας. Ο δεύτερος είναι ότι απειλήθηκε από τον Ιερώνυμο ότι ανοίγει πόλεμο. Ανεξαρτήτως, λοιπόν, αν ο Φίλης έχει δίκιο ή άδικο, ανεξαρτήτως ότι κανένας θεσμός, ούτε η Εκκλησία δεν μπορεί να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις, η υπόθεση έδειξε ότι ο Τσίπρας είναι ένας άβουλος, άτολμος ηγέτης που άγεται και φέρεται από τους ακροδεξιούς και δεν έχει τα κότσια ούτε τα... αριστερά του ιδανικά να υπερασπιστεί. Και γι' αυτό είναι δεινή ήττα η απομάκρυνση του Φίλη, όχι το ίδιο το πρόσωπο κι αν έχασε η Βενετιά βελόνι.

Από την άλλη, ο κ. Φίλης ας μην κλαίγεται, γιατί ήξερε και ανέχθηκε τους Καμμένους; Μαζί τους δεν κυβερνούσε εδώ και 20 μήνες; Που ήταν άραγε ο κ. Φίλης όταν ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε τους συνέδρους «σύντροφοι»;

Αλήθεια. Πώς αντέδρασε ο... αριστερός υπουργός όταν στο ίδιο τραπέζι με τον Καμμένο αυτός του είπε κλαίγοντας ότι θα ρίξει την κυβέρνηση; Είπε ο κ. Φίλης στο συνεταιράκι του στην κυβέρνηση «βρε αι σιχτίρ Πανούλη, τις κυβερνήσεις τις ρίχνουν οι λαοί κι όχι οι Εκκλησίες;» Που είναι η ευαισθησία του αιώνιου αριστερού κ. Φίλη όταν συμβαίνει μπροστά του μια από τις πιο εξευτελιστικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας; Ένας αρχηγός κόμματος να παίρνει το ύφος του κλαμένου σκύλου και να λέει «Αρχιεπίσκοπε, να ρίξω την κυβέρνηση αν το θες». Τώρα θυμήθηκε ο Φίλης να μιλήσει για συμβόλαιο πολιτικού θανάτου του όταν μπροστά του εκτυλισσόταν ένα συμβόλαιο θανάτου της κυβέρνησής του από τον «θρησκευόμενο» τάχα κ. Καμμένο;

Ας μην κλαίγεται λοιπόν ο κ. Φίλης και ας μην ετοιμάζεται για το ρόλο που θα αναλάβει στην εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Το βασικό είναι ότι κι αυτός ξεπούλησε την αριστερά που δήθεν υπηρετούσε, από τη στιγμή που ανέχθηκε τους ψεκασμένους να κάθονται μαζί του και να τον εκβιάζουν. Τελεία και παύλα. Ας ρίξει μια ματιά και στον πρωθυπουργό του που του έβαζε βαθμό 20 και ένα μήνα μετά τον έστελνε σπίτι του. Όταν τον αποθέωνε ως τον μεγάλο ηγέτη ήταν καλά και τώρα που τον έδιωξε δεν θέλει ούτε να τον βλέπει;

Αυτά είναι ήθος κ. Φίλη και πίστη στους αγώνες της Αριστεράς που δήθεν υπηρετείτε όλοι εσείς οι ψεύτες.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 11, 2016