Δεν φταίει ο λαός για τα ψέματα του Τσίπρα!

Τα ρεπορτάζ στις τηλεοράσεις, προτού ελεγχθούν από τον μεγάλο καναλάρχη, έχουν μια συγκεκριμένη στόχευση. Δείχνουν συνταξιούχους οι οποίοι μετά τις περικοπές των επικουρικών τους φωνάζουν κατά της κυβέρνησης, άλλοι την βρίζουν, άλλοι απλά την κρίνουν, άλλοι θυμούνται τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Κάποιοι, εμφανώς απογοητευμένοι λένε ότι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και τώρα έχουν μετανοιώσει πικρά για την επιλογή τους γιατί «μας κορόιδεψαν με όσα υπόσχονταν αλλά το χειρότερο είναι ότι μας κοροϊδεύουν και τώρα γιατί και έκοψαν τις συντάξεις μας και λένε ότι δεν τις έκοψαν».

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μεγάλη μεταστροφή της κοινής γνώμης κατά της κυβέρνησης, όχι μόνο από τους συνταξιούχους, που έτσι κι αλλιώς στην πλειοψηφία τους δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και από τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών των απόμαχων της ζωής. Ο λόγος; Πολλοί από αυτούς ζουν με τη σύνταξη του παππού κι άλλοι δεν μπορούν να τους βλέπουν να εξευτελίζονται για 20 ή 30 ευρώ που τους έκοψε ο ψαλιδοχέρης Κατρούγκαλος.

Το ερώτημα είναι, όμως, αν όλοι αυτοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ αξίζουν τον οίκτο των υπολοίπων. Κι αν αξίζουν τη συγχώρεση για το λάθος που έκαναν. Αυτό το «καλά να πάθεις που ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ» που είπε ο Ντόρα Μπακογιάννη νευριασμένη σε τηλεοπτική εκπομπή είναι τελικά αληθινό, είναι αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει μέχρι τις επόμενες εκλογές; Θα τα βάλουμε με τους ψηφοφόρους που μετανόησαν για το λάθος τους; Ή μήπως θα θυμόμαστε και τους κοψοχέρηδες που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και είδαν προκοπή επί χρόνια;

Όχι, οίκτος δεν υπάρχει για τους παραπλανηθέντες ψηφοφόρους. Άγνοια, αφέλεια, ανοησία, ευκολοπιστία, ό,τι θες μπορείς να τους καταλογίσεις, όχι όμως να τους απομονώσεις, να τους κάνεις εχθρούς σου. Άλλωστε το να περιμένουν μια καλύτερη ζωή δεν είναι και προς θάνατον, έστω κι αν οι επίδοξοι σωτήρες τους ήταν κάλπικοι και φανερά ψεύτες εδώ και χρόνια.

Για σκεφτείτε πώς ήρθε στην εξουσία ο νέος, άφθαρτος, πετυχημένος Αλέξης. Ήρθε υποσχόμενος ότι θα ανατρέψει τα πάντα και είχε αντίπαλο το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Μπορεί να είχε καλές προθέσεις όμως δεν είχε ούτε τα κότσια, ούτε τους ανθρώπους που θα το έκανε αυτό. Κυρίως ο ίδιος στάθηκε ανίκανος να εκπληρώσει έστω και μια από τις υποσχέσεις του. Ωστόσο, το δίλημμα που έθεσε ήταν αδύνατο να περάσει απαρατήρητο και αδύνατο να μην παραπλανηθούν οι ψηφοφόροι. «Εγώ ο αδιάφθορος, αυτοί οι ξεπουλημένοι, οι νταβατζήδες, οι διαπλεκόμενοι». Δεν θέλει και πολύ να ρίξεις δαγκωτό Τσίπρα και μετά να βρίζεις την ώρα και τη στιγμή;

Οι εκλογές πλησιάζουν και ο κόσμος θα κληθεί να δώσει ξανά εντολή διακυβέρνησης σε κάποιο από τα κόμματα. Τουλάχιστον τώρα δεν θα ζει σε αυταπάτες, δεν θα υπάρχει ένας Τσίπρας να υπόσχεται τα πάντα. Ο συνταξιούχος, ο μισθωτός, ο άνεργος, ο επιχειρηματίας έχουν γνώση της κατάστασης και πρέπει να επιλέξουν αν θα κάνουν πάλι λάθος και αν θα βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Όμως, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γίνουν αντίπαλοι οι «κοψοχέρηδες» του 2015. Έστω κι αν ψήφισαν τρεις φορές κάνοντας το ίδιο λάθος.

Δημοσίευση: Αυγούστου 17, 2016