Το «εξάνθημα» του λαϊκισμού…

O κύριος Βασίλης Λεβέντης, πρόεδρος του «Κόμματος των Κεντρώων», δήλωσε ότι θα ψηφίσει το σχέδιο Τσίπρα για απλή αναλογική.

Πολλοί του είπαν ότι γίνεται έτσι «εξαπτέρυγο του ΣΥΡΙΖΑ»…

Οπότε εκείνος απάντησε ότι τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης που καταψηφίζουν το σχέδιο Τσίπρα γίνονται «εξαπτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας»!

Από μιαν άποψη το περιστατικό αυτό είναι μια «γραφικότητα» και δεν χρειάζεται να τη σχολιάσουμε.

Από μιαν άλλη άποψη, όμως, έχει «ζουμί» αυτή η ιστορία…

Πρώτα-πρώτα να θυμίσουμε ότι ο συμπαθής κατά τα άλλα, Βασίλης Λεβέντης, είναι κι αυτός «τέκνο της κρίσης».

Επί δεκαετίες προσπαθούσε να μπει στη Βουλή και τα κατάφερε μόλις τον περασμένο Σεπτέμβρη, στις επόμενες εκλογές μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ…

Τον εμφανίζουν τώρα ως… «Νέστορα» της Πολιτικής!

Και ξεχνούν ότι πριν μερικά χρόνια εμφανιζόταν σε περιθωριακά κανάλια και παραληρούσε επί παντός του επιστητού.

Μιλώντας ακατάσχετα, συχνά χωρίς ειρμό, και μέσα σε ένα χείμαρρο από ανοησίες έλεγε και μερικά «σωστά».

Πολλές φορές έλεγε και τα… αντίθετά τους!

Αν και δεν είναι «αμόρφωτος», πολύ συχνά μίλαγε για πράγματα που προφανώς δεν γνωρίζει.

Φυσικά, δεν είναι ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος…

Κάποιες φορές διατύπωσε και φραστικές ακρότητες, όπως τότε που ευχόταν να βγάλουν όλοι οι πολιτικοί τον… καρκίνο!

Λίγο χειρότερη εκδοχή από εκείνους που χρόνια τώρα εμφανίζουν ως τάχα «προοδευτική» ή «κεντρώα» πολιτική, το αίτημα να… ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!

Τελικά ο Λεβέντης κατάφερε να εκλεγεί τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε αποφάσισε να τα παίξει… «ενωτικός», ζητώντας πιεστικά από όλους να σχηματίσουν οικουμενική κυβέρνηση συνεργασίας και να σώσουν όλοι μαζί τη χώρα…

Ζητούσε δηλαδή να συνεργαστούν όλοι εκείνοι, που ο ίδιος παλαιότερα ευχόταν δημόσια «να βγάλουν τον καρκίνο»!

Εντάξει, σύμφωνοι, πέρασαν χρόνια από τότε, αλλά τι κουβέντα κι αυτή;

Από τον καιρό που εξελέγη στη Βουλή, απέκτησε δημόσιο βήμα και… του ’δωσε να καταλάβει:

Είπε τα πάντα και τα αντίθετά τους!

Πότε καλοπιάνει τον Τσίπρα, άλλοτε του λέει κατάμουτρα ότι αυτά που κάνει δεν του βγαίνουν και πρέπει να συνεργαστεί με όλους τους άλλους…

Μετά βρίζει τους άλλους που δεν θέλουν να συγκυβερνήσουν με τον Τσίπρα, μετά… ξαναβρίζει τον Τσίπρα και διακηρύσσει ότι όποιος συνεργαστεί μαζί του θα… καταστραφεί!

Κι ύστερα ξανά-μανά ζητά «οικουμενική κυβέρνηση»…

Όπως όλοι οι λαϊκιστές, τάχει πει όλα, όλο και κάτι θα του βγει…

Όπως όλοι οι λαϊκιστές τα ξέρει όλα, και ισοπεδώνει τους πάντες.

Όπως όλοι οι λαϊκιστές, για όλα φταίνε οι άλλοι! Όλοι οι άλλοι…

Όπως όλοι οι λαϊκιστές, δεν έχει φραγμό σε όσα λέει, ούτε ειρμό σε όσα προτείνει, ούτε συνέπεια στον πολιτικό του λόγο, ούτε συνέχεια στα λόγια του.

Κάτι σαν αυτόκλητος σχολιαστής των πραγμάτων, τιμητής των πάντων, «διασκεδαστής» των βουλευτών τις μεταμενοσονύκτιες ώρες, όταν παίρνει το λόγο στη Βουλή, "stand-up comedian" του Κοινοβουλίου και δεινός «ατακαδόρος» της παραπολιτικής…

Πολλές φορές απολαυστικός, πράγματι. Άλλοτε, αξιολύπητος.

Κάποιες φορές εξοργιστικός. Αλαζόνας μέσα στην άγνοιά του, υπερφίαλος μέσα στην ανευθυνότητά του, εμπαθής και υποκριτικός συνάμα, εύστροφος και τολμηρός ταυτόχρονα, όλα αυτά μαζί και πολλά ακόμα…

Τυπικός… «κεντρώος»!

Ενωτικός και διχαστικός, ασυνάρτητος κατά κανόνα και εύστοχος ενίοτε, «γλυκούλης» και δηλητηριώδης, αμετροεπής και μισοκακόμοιρος, νιώθει την «ασυλία» εκείνου που μπορεί να πει τα πάντα, γιατί δεν τον παίρνει κανείς στα σοβαρά…

Και κερδίζει την προσοχή όσων τον ακούν και μονολογούν:

«Από παιδί κι από τρελό» μπορεί να ακούσεις και καμιάν αλήθεια…

Δυστυχώς ο Λεβέντης είναι το… «εξάνθημα» που υποδηλώνει την αρρώστια του πολιτικού μας συστήματος.

Δεν είναι η αιτία της αρρώστιας, ασφαλώς. Είναι το «σύμπτωμα».

Η κρίση έδωσε τη δυνατότητα να αναδειχθούν τέτοια ανθρώπινα «μεγέθη», να γίνουν… «ρυθμιστές» τέτοια πολιτικά «αναστήματα».

Δεν είναι ο μόνος ασφαλώς. Δεν είναι καν ο χειρότερος.

Το roster της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι γεμάτο από τέτοιες «γραφικότητες» και από πολύ χειρότερες «κακοήθειες».

Εδώ που τα λέμε, ο καημένος ο Λεβέντης είναι «όαση» μπροστά τους…

Αλλά η απλή αναλογική που οραματίζονται, χωρίς όριο εισόδου και χωρίς μπόνους, τέτοιες "γραφικότητες" σαν το Λεβέντη θα αναδείξει.

Κι όχι ένα και δύο, αλλά αρκετούς.

Όλοι οι «κουτοπόνηροι», όλα τα «ψώνια», θα έχουν την ευκαιρία να εκλεγούν με μερικές χιλιάδες ψήφους και να το παίζουν «πρώτο τραπέζι πίστα» στην Πολιτική.

Κι ακόμα περισσότερο, να καθορίζουν αν θα έχουμε κυβέρνηση, πόσο θα κρατήσει και από ποια αφορμή θα πέσει.

Κι αυτό δεν είναι καν το χειρότερο…

Φανταστείτε μόνο τι μας περιμένει, αν πέρναγε το σχέδιο της απλής αναλογικής χωρίς μπόνους.

Αν γινόταν κι αυτό, ο Λεβέντης θα φάνταζε ως η… «καλή περίπτωση»!

Γιατί μαζί με τα «ψώνια» θα μπουν (πάλι με ελάχιστες χιλιάδες ψήφους πανελλαδικά) και αρκετά «λαμόγια», που θα βρίσκονται στο payroll όποιου διαπλεκόμενου θέλει να ελέγχει την κυβέρνηση και να της κόβει το δρόμο όταν πάει να θίξει τα (άνομα συνήθως) συμφέροντά του…

Και φυσικά ανάμεσά τους, θα μπουν και κάμποσοι που δεν θέλουν να γίνει καμία μεταρρύθμιση, καμία ιδιωτικοποίηση, καμία περιστολή της σπατάλης, καμία αλλαγή στην Εκπαίδευση ή στην Υγεία ή στη δημόσια διοίκηση.

Όλα τα μικρά και μεγάλα «κατεστημένα», όλες οι τοπικές συμμορίες, όλες οι κλειστές ομάδες και τα «κυκλώματα» που θέλουν να διατηρήσουν το «μπεζαχτά» τους και να κρατήσουν τον έλεγχο πάνω στα δημόσια πράγματα και στην οικονομία, όλοι αυτοί θα υπέρ-εκπροσωπούνται!

Και θα μπλοκάρουν άνετα κάθε πραγματική ανατροπή και κάθε ουσιαστική μεταρρύθμιση…

Φανταστείτε: Με 13 χιλιάδες ψήφους πανελλαδικά, θα μπορούν να μπαίνουν στη Βουλή μόνοι τους!

Με 30 χιλιάδες ψήφους πανελλαδικά, θα μπορούν να μπαίνουν ως «αρχηγοί κόμματος» με τρείς βουλευτές!

Και να διαπραγματεύονται το σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης…

Κάντε ένα κόπο να κοιτάξετε τα επίσημα αποτελέσματα του Υπουργείου Εσωτερικών από (όλες) τις προηγούμενες εκλογές, για να δείτε πόσοι και ποιοι θα «εκπροσωπηθούν» στο Κοινοβούλιο…

Πολλοί βουλευτές μεγάλων κομμάτων, δεν θα μπουν στη Βουλή κι ας έχουν πάρει είκοσι η τριάντα χιλιάδες ψήφους στην περιφέρειά τους, για να πάρουν τη θέση τους «ανεξάρτητοι μεμονωμένοι» με δεκαπέντε χιλιάδες ψήφους πανελλαδικά!

Όποιος θέλει να δυσφημίσει την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όποιος θέλει να επιτείνει τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς, όποιος θέλει να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο (και πολύ περισσότερο) το πολιτικό σύστημα, δεν θα είχε σκεφτεί καλύτερο «σχέδιο».

Γιατί αυτή η «απλή και άδολη» αναλογική είναι ό,τι πιο στρεβλό, πιο άδικο, και μη λειτουργικό μπορεί να σκαρφιστεί κανείς για να φέρει την απόλυτη ακυβερνησία στο διηνεκές.

Σε μια χώρα μισο-διαλυμένη, που έχει ανάγκη να κυβερνηθεί το ταχύτερο από συμπαγείς πλειοψηφίες και να κάνει τολμηρές μεταρρυθμίσεις.

Γιατί μόνο συμπαγείς πλειοψηφίες μπορούν να ξεμπλοκάρουν τη χώρα εδώ που φτάσαμε.

Θα μου πείτε: Και τώρα, που μπαίνουν όλοι οι γόνοι και οι «κλώνοι» και τα «τσιράκια» των «πολιτικών τζακιών», είναι καλύτερα;

Όχι βέβαια! Αλλά όλους αυτούς μόνον ένας ισχυρός ηγέτης με μεγάλη και συμπαγή πλειοψηφία πίσω του μπορεί να τους παραμερίσει.

Με «απλή και άδολη» αναλογική, όλοι αυτοί θα μπαίνουν πολύ πιο εύκολα και θα ελέγχουν πολύ πιο αποτελεσματικά το πολιτικό σύστημα.

Η απλή και άδολη κατακερματίζει την πολιτική εκπροσώπηση και ευνοεί την «πολιτική φεουδαρχία»…

Τα πάσης φύσεως «τζάκια» θα κάνουν πια αληθινό πάρτι!

Ο Λεβέντης σίγουρα δεν είναι το χειρότερο που μπορούμε να δούμε…

Δεν είναι ωμός προπαγανδιστής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Λαζόπουλος, δεν έχει τη δηλητηριώδη ρητορική του Μπέπε Γκρίλο, δεν

αποπνέει φασιστική νοοτροπία, όπως οι Χρυσαυγίτες…

Αλλά το λαϊκισμό υπηρετεί κι αυτός… Από το λαϊκισμό τρέφεται όπως κι εκείνοι… Στο λαϊκισμό στηρίζεται. Το λαϊκισμό εκπροσωπεί…

Και στρώνει το δρόμο σε άλλες εκδοχές λαϊκισμού, πολύ πιο νοσηρές και πολύ πιο επικίνδυνες…

Ευτυχώς, το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για «απλή αναλογική» ΔΕΝ θα συγκεντρώσει στη Βουλή τις 200 ψήφους που χρειάζεται, για να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές.

Ακόμα κι αν το στηρίξει και η ΧΑ, θα φτάσει με το ζόρι τις 197… Χώρια που θα έχουν ταυτιστεί με τους «Χρυσαυγίτες» κι όλοι οι τάχα μου… «δημοκράτες», τρομάρα τους!

Αλλά και πάλι ΔΕΝ θα περάσει…

Δυστυχώς, όμως, θα υπονομεύσει την επόμενη κυβέρνηση, που θα το βρει μπροστά της και θα χρειαστεί, εκείνη πια, 200 ψήφους για να το αλλάξει.

Άνθρωποι όμως, που θα ταυτιστούν με την τελική απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ, να επιβάλει στη χώρα την ακυβερνησία επ’ άπειρον, θα λογοδοτήσουν…

Με πιο εμβληματική περίπτωση ασύλληπτου καιροσκοπισμού, τον υπουργό Κουρουμπλή, ο οποίος δημόσια δήλωσε προ μηνός, ότι η απλή αναλογική χωρίς μπόνους οδηγεί σε ακυβερνησία…

Κι ύστερα έρχεται ως «αρμόδιος» υπουργός να προτείνει αυτό ακριβώς που κατά τα λόγια του οδηγεί στην ακυβερνησία!

Τη λέξη «παραίτηση» δεν την έχει ακουστά, προφανώς…

Να τους θυμίσω ότι η απλή αναλογική εφαρμόστηκε στην Ελλάδα το 1989.

Οδήγησε στην ακυβερνησία επί ενάμιση χρόνο…

Κόντεψε να διαλύσει τη χώρα…

Τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις έγιναν τότε…

Τελικά καταργήθηκε και δεν τη νοστάλγησε ποτέ κανείς.

Η απλή αναλογική δεν υπήρξε «λυτρωτική» για τη δημοκρατία μας...

Η κατάργησή της υπήρξε λύτρωση!

Όμως, η τωρινή συζήτηση για την απλή αναλογική, βοήθησε να ξεκαθαρίσουν και τα πράγματα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα:

Από τη μια εκείνοι που αντιστέκονται στο λαϊκισμό και την καταψηφίζουν.

Από την άλλη εκείνοι που στηρίζουν το λαϊκισμό και την υπερψηφίζουν.

Αν ίσχυε πέρσι, το σύστημα που φέρνει σήμερα ο Τσίπρας, η κυβέρνησή του δεν θα υπήρχε σήμερα.

Κι αν ισχύσει το σύστημα που φέρνει ο Τσίπρας σήμερα, καμία κυβέρνηση δεν θα μπορεί να σταθεί στο εξής πάνω από έξη μήνες…

Έτσι κι αλλιώς, την αδυναμία τους ομολογούν όσοι τη φέρνουν τώρα.

Και το λάκκο τους σκάβουν όσοι ψηφίσουν αυτό το τερατούργημα.

Οι ίδιοι θα πέσουν μέσα, σίγουρα…

Το πρόβλημα είναι να μην πέσει μαζί τους και η χώρα!

Ο λαϊκισμός είναι η χρόνια ασθένεια της κοινωνίας μας.

Ο Λεβέντης είναι απλώς ένα «εξάνθημα» της ασθένειας.

Υπάρχουν πολύ χειρότερα συμπτώματα…

Αληθινά «κακά σπυριά»!

Αλλά η αρρώστια εξακολουθεί να διαλύει την Ελλάδα.

Με τελευταίο «σπασμό» την πρόταση της απλής αναλογικής.

Ελπίζω να ΜΗ τους περάσει…

Ο καθένας αναμετριέται με τις ευθύνες του. Και με το μπόι του…

Αρκετά μας καθήλωσαν οι «γραφικότητες», οι «καραγκιόζηδες», οι ανεύθυνοι «τιμητές των πάντων» κι όσοι πασχίζουν να… ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!

Είτε το παίζουν «κεντρώοι», είτε το παίζουν «αριστεροί», είτε εμφανίζονται ως ακραιφνείς «δεξιοί», λαϊκιστές της κακιάς συμφοράς είναι!

Και τη χολέρα του Λαϊκισμού υπηρετούν! Όλοι μαζί...

Αρκετά πια!

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιουλίου 17, 2016