Υποθέτω ότι τα βίντεο αναρτήθηκαν με σκοπό την ενημέρωση .
Στάθηκα σε μερικά σημεία που με εντυπωσίασαν θετικά κι αρνητικά.
Στα θετικά φυσικά εντάσσεται το πνεύμα αδελφοσύνης που δημιουργήθηκε ανάμεσα σε φοιτητές προερχόμενους από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες.
Ο αυθορμητισμός των παιδιών και η ενέργεια .
Αυτό που με προβλημάτισε ήταν το τι είδους «φεστιβάλ Αρχιτεκτονικών Σχολών» μπορεί να διεξαχθεί όταν οι διατιθέμενες εγκαταστάσεις για ανάπτυξη μελετών και αρχιτεκτονικών μοντέλων , είναι τα καθίσματα και η σκηνή του Δημοτικού θεάτρου…
Όταν ένας σεβάσμιος γέρων σε «τσιτσιλιάνικα» Ιταλικά κινηματογραφεί φοιτήτριες (κατά προτίμηση) τους ζητά να χαμογελάσουν κατά παραγγελία και τις επαινεί επειδή είναι (ως όφειλαν) όμορφα κορίτσια…
Με προβλημάτισαν ιδιαίτερα, οι πολιτικής χροιάς «Δεκάρικοι» του Αρχιτέκτονα εμπνευστή του Φεστιβάλ on camera, αλλά και η κατά κοινή ομολογία ατυχής προσπάθεια του κ. Γκεζερλή (με πούρο αξεσουάρ κατά τα ειωθότα της Ανατ. Κορινθίας ), για αναβίωση του αφανισθέντος είδους : του «παραδοσιακού Ναυπλιώτικου Καμακιού» , στην έναρξη του πάρτι αποχαιρετισμού… σε λαϊκή «νταβέρνα».
Απομαγνητοφώνηση (μέρους του κειμένου): «Φερστ αι πρεζέντ μάι φρεντ. Μπουζούκι ιζ δε κλικ @#@#$ ορίτζιναλ. Σο δέι οριτζιναλ ιζ δε φιρστ (σε απλά Ελληνικά «και ο πρώτος» ) φαμιλι ιν γρκις , Γουίθ Γιάννης Πολυκανδριώτης. Ιτς δε πικ οφ δε πικ. Ιτς ##$#$# του σινκ φορ Μί ……. εεε φορ Ας!»
Επίλογος - ευχή: Με το καλό, το 5ο Φεστιβάλ. Προτείνω να διοργανωθεί εξ ολοκλήρου στο Θέατρο Σκιών του Θανάση Σπυρόπουλου και με γκέστ σταρ αυτή τη φορά τον Γιάννη Φλωρινιώτη.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.