Για την υπερβολική προβολή από τα ΜΜΕ της “Λαϊκής Ενότητας”

Η υπερβολική προβολή είναι μεγάλο δώρο και ίσως στοχευμένη στην υφαρπαγή ψήφων ανθρώπων με ριζοσπαστική που αμφισβητούν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης σε μονοπάτια διαχείρισης. Ο καιρός θα δείξει.

Η Λαϊκή Ενότητα του Λαφαζάνη εξέφρασε την άποψη ότι αδικείται από την ΕΡΤ. Συγκεκριμένα ( http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21818:ert-laikh-enothta&catid=80:koin-dikaiomata&Itemid=180) υποστηρίζει ότι δεν καλούνται στα πάνελ όλων των εκπομπών του κρατικού σταθμού οι εκπρόσωποί της, παρότι έχει “συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα ως τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη” να εκπροσωπείται. Πιθανόν όντως να μην ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι δεν έχει στείλει λίστα σε όλους τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους. Αλλά θεωρούμε ότι αυτή η υπόθεση είναι ελάσσονος σημασίας.

Θα μπορούσε η “Λαϊκή Ενότητα” να νιώσει αδικημένη από την συνολική της προβολή στα ΜΜΕ γενικά και στο κρατικό και τα ιδιωτικά κανάλια ειδικότερα; Η απάντησή μας θα είναι ολωσδιόλου αποφατική. Το κόμμα της καπιταλιστικής Ελλάδας της δραχμής δεν μπορεί να νιώθει αδικημένο. Τουναντίον, αποτελεί πρώτο θέμα στα κανάλια. Καλούνται πολιτικοί εκπρόσωποι των διαφόρων κομμάτων στα πάνελ και βασικό θέμα είναι η στάση τους απέναντι στο νεοπαγές με παλαιά υλικά κόμμα. Αυτό, είναι καταφανώς άδικο για τον εκάστοτε εκπρόσωπο, ο οποίος επιθυμεί- αν μπορεί, φυσικά- να εκφράσει τις θέσεις του πάνω στα καυτά ζητήματα της επικαιρότητας. Με τον τρόπο αυτό, ακόμη και όταν οι εκπρόσωποί της απουσιάζουν, όπως ισχυρίζεται, η Λ.Ε γίνεται πρώτο θέμα, προβάλλεται και γίνεται σημείο αναφοράς a priori. Δημιουργείται ένα κλίμα στον τηλεθεατή ότι είναι ένα κοσμοϊστορικό πολιτικό γεγονός η δημιουργία της συγκεκριμένης κοινοβουλευτικής ομάδας, ότι είναι “κόντρα στο σύστημα”, τόσο που πρέπει να συζητιέται από όλα τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα.

Εκεί, όμως, όπου κορυφώνεται η προβολή της Λ.Ε από τα διάφορα κανάλια είναι όταν καλούνται οι εκπρόσωποί της να προβάλουν τις θέσεις τους μόνοι τους στα πάνελ, ως VIP, ειδικοί προσκεκλημένοι. Εκεί πια έχουν την τιμητική τους. Οι ερωτήσεις, γενικού περιεχομένου ή με διατυπώσεις τετριμμένες όπως “εσείς ισχυρίζεστε ότι υπάρχει δρόμος με εθνικό νόμισμα, πώς το αιτιολογείτε αυτό όταν άλλοι σας λένε δραχμιστες”, δίνουν το πάτημα στους εκπροσώπους της να αναπτύσσουν σε όλο της το μεγαλείο την ρητορική τους για την “παραγωγική ανασυγκρότηση”, το “το σχέδιο εξόδου από τα μνημόνια”, “το προδομένο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο στηρίξαμε”, όπως είπε σε πρωινή εκπομπή ο Κώστας Λαπαβίτσας. Ειδικά αυτή και άλλες δηλώσεις που έκανε σχετικά με την “αυθεντικότητα” της Λ.Ε, πως αυτή αποτελεί την φυσική συνέχεια της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν ότι ο χαρακτηρισμός “ΣΥΡΙΖΑ No.2” δεν είναι και τόσο άδικος. Αντιθέτως, εκφράζει μια αλήθεια: ότι η Λ.Ε σερβίρει ως πρωτοποριακά προγράμματα τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, τα προγράμματα της Θεσσαλονίκης, με έμφαση στο εθνικό νόμισμα. Οι όποιες αριστερές αναφορές πάντα χωρούσαν πολλή συζήτηση ήδη από την εποχή του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ σχετικά με το νόημα και την κατεύθυνσή τους. Πλέον, ακόμη και αυτές φαίνεται να χάνονται κάτω από το αίολο “αντιμνημονιακό μέτωπο”, όπου μπορεί να μπει ο κάθε ένας που για τους χ ή ψ λόγους επιθυμεί στροφή σε εθνικό νόμισμα, δίχως καμία ταξική βάση ή αναφορά στην κοινωνική διαστρωμάτωση στην χώρα μας.

Ωστόσο, δεν είναι εδώ στόχος μας να ασκηθεί μια συνολική και σφαιρική κριτική, με εμπεριστατωμένα δεδομένα και ντοκουμέντα, πάνω στον ρόλο της Λ.Ε αλλά και άλλων παρόμοιων πολιτικών σχηματισμών. Έχουμε πει λίγα πράγματα σε προηγούμενα άρθρα και γίνονται σαφώς πιο σοβαρές αναλύσεις και θα γίνουν και άλλες από ανθρώπους με σαφώς περισσότερες γνώσεις και καλύτερο υπόβαθρο. Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι στο επικοινωνιακό κομμάτι, ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός είναι ευνοημένος. Ακόμη και αν όντως αδικείται από την κρατική τηλεόραση, δεν παύει ποτέ να είναι κεντρικό σημείο αναφοράς από τα πλείστα ΜΜΕ. Η υπερβολική προβολή είναι μεγάλο δώρο και ίσως στοχευμένη στην υφαρπαγή ψήφων ανθρώπων με ριζοσπαστική που αμφισβητούν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης σε μονοπάτια διαχείρισης. Ο καιρός θα δείξει.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Αυγούστου 30, 2015