Έκθεση “Ιδεών”… (Όλη η αλήθεια από έναν μαθητή Λυκείου)

«Συχνά παρατηρείται πολλοί μαθητές να καταστρέφουν τα σχολικά τους βιβλία στα προαύλια των σχολείων κατά το τέλος του σχολικού έτους. Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στη σχολική σας εφημερίδα να αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο και να αναφερθείτε στους τρόπους θα συμβάλουν στην αρμονική συνύπαρξη του βιβλίου με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης (500-600 λέξεις)»

Θα ήθελα πολύ να σας γράψω τις σκέψεις μου για το θέμα που βάλατε στις φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις. Κι ας ξέρω ότι θα με «κόβατε» αφού αυτά που θα σας έγραφα δεν θα ακούγονταν ευχάριστα στα αυτιά σας.
Γιατί θα σας ρωτούσα πως τολμάτε να μας βάζετε να απολογούμαστε για μια ακόμη φορά για όλα όσα εσείς έχετε κάνει. Ή μάλλον, για όσα εσείς ΔΕΝ έχετε κάνει.
Γιατί δεν θα έπεφτα στην παγίδα να συγκρίνω το κάψιμο των βιβλίων από τους συμμαθητές μου αλλά και από τους συμμαθητές τους δικούς σας και από τους συμμαθητές των γονιών μου, με το κάψιμο των βιβλίων από τους Ναζί. Τέτοιες εύκολες παρομοιώσεις δεν έχω μάθει να τις κάνω. Εχω μάθει να ξεχωρίζω τους φασίστες από τους μαθητές. Κι αυτό σίγουρα ΔΕΝ μου το μάθατε εσείς. Μου το έμαθε ο συμμαθητής μου, ο Ελιγκερς από την Αλβανία. Και η συμμαθήτριά μου η Νασλάν από τη Γεωργία.
Γιατί δεν θα έπεφτα επίσης στην παγίδα να ταυτίσω τα κακογραμμένα, γεμάτα λάθη και ανακρίβειες, βαρετά «σχολικά βιβλία» με ΟΛΑ τα βιβλία όπως προσπαθείτε εσείς με πονηριά να κάνετε. Εμείς δεν καίμε όλα τα βιβλία. Στην πραγματικότητα δεν καίμε κανένα βιβλίο. Εσείς καίτε τα μυαλά μας. Επί δώδεκα και βάλε, χρόνια, από τα νήπια μέχρι το πανεπιστήμιο.
Γιατί δεν θα ομολογήσω και μάλιστα αιτιολογώντας ένα «έγκλημα» που ποτέ δεν έκανα. Βλέπετε «έτυχε» να διαβάσω το «1984» και ξέρω πολύ καλά ποιος ήταν ο Κάφκα. Το πρώτο το διάβασα στα αγγλικά στο internet, τον δεύτερο το γνώρισα μέσα από τη «Δίκη», μια ταινία από εκείνες που τις παίζετε μετά τη μία τη νύχτα στην τηλεόραση. Όταν πια δεν έχετε ποια άλλη αηδία να μας δείξετε. Είχα νυστάξει και δεν την είδα μέχρι το τέλος, κατάλαβα όμως πως ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει θύμα και να πολτοποιηθεί χωρίς να έχει κάνει τίποτα κακό.
Μας ρωτάτε γιατί καίμε τα «σχολικά βιβλία». Μήπως θα ήταν καλύτερα να μας ρωτούσατε γιατί δεν καίμε τα πτυχία μας που ούτε το χαρτί που τυπώθηκαν δεν αξίζουν στον σύστημα που εσείς έχετε χτίσει; Μήπως θα ήταν καλύτερα να ρωτούσατε πως έχουν «καεί» τα παιδικά μας χρόνια ανάμεσα σε σχολεία, φροντιστήρια αγγλικών και φροντιστήρια προετοιμασίας για τις πανελλήνιες;
Ισως , αν κάποτε αρχίζατε εσείς να καίτε τις τηλεοράσεις που μπροστά τους μας «παρκάρατε» επειδή δεν είχατε χρόνο να μας μεγαλώσετε, να σταματούσαμε κι εμείς να καίμε τα σχολικά βιβλία. Αφού δεν τον κάνετε, σταματήστε τουλάχιστον να ηθικολογείτε και να χύνετε κροκοδείλια δάκρυα για τα βιβλία του ΟΕΔΒ.
Κλείνοντας, θα σας παρακαλούσα πολύ, εσάς, τους «μεγάλους», τους γονείς, τους δασκάλους, τους υπουργούς Παιδείας, τους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, όσους μας κυβερνάτε τα τελευταία 188 χρόνια να αναπτύξετε το εξής θέμα:
«Διαρκώς παρατηρείται όλοι εσείς να καταστρέφετε γενιές ολόκληρες παιδιών, μαθητών, φοιτητών μέσα στα σπίτια τους, μέσα σε άθλιους παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, σχολεία και πανεπιστήμια, μέσα σε φροντιστήρια και κέντρα σπουδών, μέσα σε στενά διαμερίσματα, σε πόλεις χωρίς πάρκα, παιδικές χαρές και πλατείες, σε πεζόδρομους και σε γκέτο, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Σε άρθρο που ποτέ δεν θα δημοσιευθεί στις εφημερίδες και στις τηλεοράσεις σας να αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο και να αναφερθείτε στους τρόπους που θα συμβάλουν στην επιβίωση των παιδιών σας μέσα σε αυτόν άθλιο κόσμο που εσείς έχετε δημιουργήσει (50-60 λέξεις)».
Όλα αυτά θα ήθελα να σας γράψω αλλά όπως βλέπετε βγήκα λίγο «εκτός θέματος». Οι σκέψεις μου εξοστρακίστηκαν. Κάτι νομίζω ότι ξέρετε εσείς από «εξοστρακισμούς». Ετσι δεν είναι;

Ενας Μαθητής Λυκείου
(που θα μπορούσαν να τον λένε και Αλέξη)

Από τον ANemo, αναδημοσίευση από το περιοδικό Parallaxi

Μοιράσου το στο Facebook

Δημοσίευσε το στο Twitter

Δημοσίευση: Αυγούστου 10, 2009