Κ. ΚΑΠΟΣ: Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ (ΚΕΦ.1)

ΜΕΡΟΣ ΝΤΕΚΑΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟΝ!!

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ (ΚΕΦ.1)

Με τούτα και με κείνα, φτάσαμε καλέ μου Θανάση, στο τέλος της περιόδου των «Σαμαροβενιζέλων», όταν οι περισσότεροι από εμάς που φάγαμε τα νιάτα μας στην ελεύθερη αγορά, απροστάτευτοι από τον Κρατισμό και τα επιδόματα των πολλών, αρχίζαμε και βλέπαμε κάποιες προσπάθειες να πάρει πάλι εμπρός η Οικονομία και να αρχίσει να κυκλοφορεί πάλι χρήμα στην Αγορά. Βέβαια, αν κάποιος ενημερωνόταν μόνο από τον κάθε προσανατολισμού αντιπολιτευόμενο Τύπο, θα πίστευε ότι είχαμε γίνει σκλάβοι των Γερμανικών Στρατευμάτων Κατοχής και κάθε πρωί που οδηγούσα προς το γραφείο μου, άκουγα τις κορώνες του Τράγκα από τους διπλανούς ταξιτζήδες στα φανάρια.

Όχι ότι η κατάσταση ήταν ιδανική, ακόμα έπρεπε να γίνουν πολλά και οι κυβερνήτες μας δεν είχαν ιδιαίτερη διάθεση να τα πράξουν, αναλογιζόμενοι το πολιτικό κόστος που διαρκώς διογκωνόταν, αλλά σε κάποιο βαθμό είχαμε αρχίσει να πείθουμε τους πιστωτές μας ότι τελικά θα τα πάρουν τα χρεωστούμενα και με ένα αριθμό λελογισμένων πρόσθετων μέτρων μπορούσαμε να δούμε φως στην άκρη του τούνελ, μετά από κάποιο χρόνο.

Η αντιπολίτευση, υπό τον Αλέξη Τσίπρα κατηγορούσε την Κυβέρνηση Σαμαρά ότι έκρυβε επιμελώς την επιστολή Χαρδούβελη που υπολόγιζε ότι θα έπρεπε να ληφθούν πρόσθετα μέτρα περίπου 1 δισεκατομμυρίου ευρώ.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, χωρίς απολύτως κανένα ολοκληρωμένο σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας, ζητούσε «εδώ και τώρα» εκλογές, διατεινόμενος ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια την επόμενη ημέρα της εκλογής του, «με ένα Νόμο και ένα Άρθρο». Και ο κόσμος τον πίστευε. Μετά από 5 χρόνια σκληρής λιτότητας ήταν πεπεισμένοι ότι ήρθε η ώρα να ξεχυθούν στα δάση με τα λεφτόδεντρα και θα υλοποιούσαν το περίφημο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που είχε εξαγγείλει στη ΔΕΘ ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ευκαιρία δόθηκε με τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ψήφιζε κάποιον Πρόεδρο, ακόμα κι αν ο Σαμαράς πρότεινε τον Ιησού Χριστό ή τον Κάρολο Μαρξ ως υποψήφιο, γιατί καταλάβαιναν ότι εάν έδιναν οποιαδήποτε πίστωση χρόνου στην Κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ το κλίμα θα άρχιζε να αναστρέφεται εις βάρος τους και δεν θα είχαν καμία ελπίδα επικράτησης το 2016 που θα γίνονταν φυσιολογικά οι επόμενες Εκλογές.

Εάν μου επιτρέπεις Θανάση μου, θα παραθέσω ένα δικό μου βίωμα: Λίγο πριν την ανακοίνωση της ψηφοφορίας για τον ΠτΔ διαπραγματευόμουν με κάποιους συνεργάτες μου, μηχανικούς και οικονομολόγους, τις μελέτες και τη διοίκηση έργου για μια μεγάλη επένδυση στο Θεσσαλικό κάμπο, γύρω από την περιοχή των Φαρσάλων, της οποίας ο προϋπολογισμός θα ξεπερνούσε τα 60-70 εκατ. ευρώ. Αφορούσε μια έκταση περίπου 1000 στρεμμάτων με υδροπονικές καλλιέργειες σε θερμοκήπια, πλήρως αυτόνομες, με παραγωγή ενέργειας από την απορριπτόμενη βιομάζα και 100% εξαγωγική δραστηριότητα. Το έργο ακυρώθηκε την ίδια μέρα της προκήρυξης της ψηφοφορίας, μία ημέρα πριν υπογραφεί η σύμβαση και κατατεθούν οι προκαταβολές των αμοιβών, γιατί ο Πελάτης προέβλεψε (δυστυχώς, επιτυχημένα) ότι όλη αυτή η ιστορία δεν θα είχε αίσιο τέλος.

Η διαδικασία εκλογής του ΠτΔ υπήρξε ένα μνημείο πολιτικού καιροσκοπισμού και αμοραλισμού, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλεύεται την ψήφο των βουλευτών της Χρυσής Αυγής και των Αν.Ελ., αλλά και κάποιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που εγκατέλειπαν το βυθιζόμενο πλοίο του ΠΑΣΟΚ, ελπίζοντας να προσχωρήσουν στη νέα Εξουσία που θα αναδεικνυόταν μετά από ένα μήνα, στις 25 Ιανουαρίου 2015.

Κι έτσι φτάνουμε στην 25η Ιανουαρίου 2015 και γινόμαστε μάρτυρες της σύμπραξης ενός κόμματος που το αποτελούσε μια πληθώρα αριστερών, αναρχοαυτόνομων, δικαιωματιστών, ρεβανσιστών, Σταλινολατρών, οικολόγων και ουτοπιστών, (που τους αποκαλούσαν ¨συνιστώσες» και όχι «Τσίρκο», όπως τους έπρεπε) με ένα άλλο κόμμα της θρησκόληπτης εθνολαϊκής Δεξιάς, που ιδρύθηκε μέσα από τα Κοινωνικά Δίκτυα και δεν έπαυε να παράγει καθημερινούς ιδεολογικούς πομφόλυγες, δια του στόματος του μοναδικού αρχηγού, εκπροσώπου και «θεωρητικού» του, Πάνου Καμμένου.

Ο εναγκαλισμός επί σκηνής των αμφίβολης μόρφωσης και καλλιέργειας ηγετών των δύο αυτών πολιτικών μορφωμάτων, δεν προμήνυε τίποτα αισιόδοξο, τουλάχιστον για όποιο νοήμονα και λογικό άνθρωπο παρακολουθούσε στις οθόνες της τηλεόρασης, τους ξέφρενους πανηγυρισμούς όλων αυτών που ήταν πεπεισμένοι ότι την επόμενη μέρα θα τρέχαμε ξεβράκωτοι και αεράτοι στα λιβάδια, απαλλαγμένοι από τα Μνημόνια και με τις τσέπες και πάλι γεμάτες από τον κρατικό κορβανά.

Ακόμα μεγαλύτερη θλίψη σε κάθε εχέφρονα και δημοκράτη άνθρωπο προκαλούσε το γρύλλισμα «Εγέρθητου!» προς τους δημοσιογράφους, εμπρός στον νεοεκλεγέντα Φύρερ του Ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής που έβγαζε λόγο για τα επινίκια της εισόδου του Ναζισμού στη Βουλή των Ελλήνων, υπό τις ευλογίες 400.000 συμπολιτών μας.

Πολλοί από εμάς, φίλοι και συναγωνιστές, είμαι βέβαιος ότι σκεφτήκαμε, έστω και φευγαλέα, παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, κατά πόσο η Ελλάδα θα εξακολουθούσε να είναι ένα μέρος που θα άξιζε πια να ζει κανείς. Ο ακραίος Λαϊκισμός και η Κοινωνική Εντροπία είχαν νικήσει πανηγυρικά, με τις ευλογίες ενός λαού που δεν είχε καν την ικανότητα να αντιληφθεί τι θα ακολουθούσε.

(συνεχίζεται)

Κώστας Κάπος

Δημοσίευση: Μαρτίου 21, 2022