ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΡΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΑΦΗΣΑΜΕ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΑ…!

Oι εικόνες είναι εφιαλτικές, αλλά τις έχουμε ξαναζήσει πριν 33 χρόνια…!

Θα τις ζήσουν και πάλι στο μέλλον αν δεν αλλάξουν τα πράγματα.
Το βουνό του Ιβύκου και των Γερανών φλέγεται και πλέον είναι αργά για δάκρυα.
Μόνο του προσπαθούσε 33 χρόνια να επουλώσει τις πληγές του απο το μακρινό 1986.
Ολομόναχο, χωρίς φροντίδα, χωρίς μελέτες και φυσικά χωρίς την παραμικρή παρέμβαση που θα το βοηθούσε, να αναπτυχθεί γρήγορα.
Είχε αρχίσει να πρασινίζει πάλι και να ξαναδίνει χρώμα και οξυγόνο στην ζωή μας..
Τώρα καίγονται τα μικρά δένδρα που με πολύ καθυστέρηση είχαν αναγεννηθεί.
Τα Γεράνεια είναι ένας ορεινός όγκος, που σε πολλά του σημεία η οργιώδης βλάστηση του τα κάνει παρθένα δάση.

Είναι όμως ένα βουνό που είναι γνωστό σε όλους δεν έχει αντιπυρικές ζώνες, δεν έχει δρόμους προσέγγισης στο 90% της έκτασης και πάντα είναι δέλεαρ για επίδοξους καταπατητές ή επενδυτές.
Αυτή την στιγμή η φωτιά αγγίζει το ελατοδάσος και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ τρόπος να πάνε εκεί επίγειες δυνάμεις γιατί ποτέ δεν ανοίχθηκε ένας δρόμος που στοίχιζε ψίχουλα.
Γιατί δεν υπάρχει ίχνος πυρασφάλειας σε ένα τοπίο μαγικό.
33 χρόνια κανείς δεν έμαθε απο την καταστροφή και όλοι συνεχίσαμε στο ίδιο αδιάφορο στυλ, να γυρνάμε την πλάτη στα Γεράνεια…!

Δήμος, δασαρχείο, περιφέρεια, κράτος….Κανείς!!!!

Μας τρομάζουν οι εικόνες αποκάλυψης που ζούμε τις τελευταίες ώρες αλλά ξέραμε ότι αν δεν ήταν αυτό το καλοκαίρι θα ήταν το επόμενο ή το μεθεπόμενο.
Ενα απροστάτευτο βουνό, που είναι πυριτιδαποθήκη.
Εχει αποδειχθεί ότι κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την φωτιά σε αυτό το επικλινές βουνό και κάθε φορά κάνουμε αντί για έργα…εκκλήσεις στον Θεό Αίολο…!!!

Δεν υπάρχει τρόπος να κάνεις κάτι παρά μόνο ηρωϊκές προσπάθειες, πυροσβεστών και οδοιπόρων εθελοντών που δεν φτάνουν κάθε φορά.
Δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ τόσα χρόνια για να προφυλαχθεί το βουνό.
Δύο αντιπυρικές ζώνες που με προσωπική εργασία των κατοίκων είχε κάνει η χούντα αφέθηκαν και έγιναν πάλι δάσος.
Οι ελάχιστοι δασικοί δρόμοι έχουν κλείσει προ πολλού. λόγω εγκατάλειψης.
Ολοι ξέραμε τον κίνδυνο και το αφήναμε στην τύχη…!
Σήμερα το βουνό αιμορραγεί και αυτή η πληγή δύσκολα θα κλείσει.
Κλαίμε για το αποτρόπαιο θέαμα αλλά όταν σβήσει η φωτιά ο καθένας θα γυρίσει και πάλι την πλάτη. μέχρι την επόμενη φωτιά…!
Και αν η φωτιά είναι μία κόλαση μία ανάλογη φωτιά στην Βόρεια πλευρά θα ισοδυναμεί με ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ…
Αυτό το παρθένο κομμάτι του βουνού, είναι κυριολεκτικά στο έλεος.
Αν δεν έσβηνε η φωτιά των Πισίων σήμερα θα μιλούσαμε για άλλα πράγματα…!
Και όμως και αυτά θα τα ξεχάσουμε και θα ασχοληθούμε με άλλα καθημερινά μας θέματα.
Ισως στο μέλλον άλλες γενιές ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ αληθινά το βουνό της ζωής μας και κάνουν ότι πρέπει για να είναι προστατευμένο. Κάνουν δηλαδή τα αυτονόητα.
Σήμερα,

ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΡΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΣΥ, ΕΓΩ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΜΕ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΑ…!

Γιάννης Λάμπρου

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 15, 2019