Μορφές Αντίστασης στη Στιμάγκα Κορινθίας

0


Ο Θεόδωρος Ζέγκος (Στάθης ή Τριαντάφυλλος). Περιφερειακός Αντιπρόσωπος Αργολιδοκορινθίας του Πελοποννησιακού Γραφείου του ΕΑΜ/ΚΚΕ



Στις οργανώσεις της αριστεράς –ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΟΠΛΑ, ΕΠΟΝ- υπήρχε είσοδος αλλά όχι έξοδος, ούτε ήταν ανεκτή κριτική ή ανυπακοή. Η τιμωρία ήταν θάνατος!

Ο Νικόλαος Κάχρος, ενας νεαρός μοναχογυιός από την Αρχαία Κόρινθο, προσήλθε από τους πρώτους στο ΕΑΜ και τοποθετήθηκε υπεύθυνος της ΕΠΟΝ. Η Αρχαία Κόρινθος είχε μιά από τις πιό σκληρές ομάδες ΟΠΛΑ της περιοχής (Τσιρίκης, Αρμενάκης, Οικονόμου, κλπ.). Εκτός των άλλων πράξεων βίας, στην Αρχαία Κόρινθο μέχρι τον Ιούλιο 1944 είχαν σφαγεί 11 κάτοικοι, μεταξύ των οποίων και ο 15ετής μαθητής Ιωάννης Κριμπάρδης.

Ο νεαρός Κάχρος άρχισε να δυσανασχετεί και να παραπονείται για τη βία και τις εκτελέσεις. Ο υπεύθυνος του ΕΑΜ της Αρχ. Κορίνθου τον Ιούλιο του 1944 τον έστειλε να μεταφέρει μιά σφραγισμένη επιστολή (η οποία περιείχε τις εναντίον του κατηγορίες!) στη Αχτιδική του ΕΑΜ, στη Στιμάγκα (Η συνέχεια κατωτέρω από το «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ «Ελεύθερος Μωριάς 1943-44», Τόμος Β’).

Ἡ ἀειθαλής κυρία Βασιλική Νικ. Μπερτσεκᾶ*, γεννηθεῖσα τό 1925, είναι θυγατέρα του ιερέως Νικολάου Μπερτσεκά, τραγικού θύματος του ΕΑΜ το 1943. Μετά τη σφαγή του ιερέα, το επάνω πάτωμα του σπιτιού τους το κατέλαβε το ΕΑΜ. Η κ. Βασιλική, σε μαγνητοφωνημένη συνέντευξη στις 26 Μαρτίου 1915, μεταξύ άλλων μου είπε:

«- «Κυρά Βασιλική, ἐσύ εἶδες σκοτωμούς ἐδῶ στό χωριό;».

- «Ὄχι. Ἀπαγορευότανε νά σκοτώνουν μέσα στό χωριό. Τούς κρα¬τούμενους τούς ἔπαιρναν ἀπό τό Σχολεῖο ἤ ἀπό τόν Προφήτη Ἠλία (σ.σ. το σχολείο της Στιμάγκας και το εξωκκλήσι του Προφήτη Ηλία χρησιμοποιούνταν ως φυλακές από το ΕΑΜ) καί τούς πήγαιναν στό Καμάρι. Ἐκεῖ τούς σφάζανε. Μόνον ἕνα νεαρό παιδί σκότωσαν ἀπό τό πολύ ξύλο ἐπάνω στό σπίτι μας...».

- «Πῶς ἔγινε αὐτό; Ποιό ἦταν τό παιδί;».

«Ἦταν ἕνα παιδί ἀπό τήν Ἀρχαία Κόρινθο, ὁ Νικόλαος Κάχρος. Τό ἔφερε μιά μέρα ὁ Κωνσταντῖνος Τασιόπουλος, αὐτός πού εἶχε φοιτήσει καί στήν Ἱερατική Σχολή τῆς Κορίνθου. Τοῦ εἶχε δέσει τά χέρια μέ δυό σύρματα καί τό ἀνέβασε ἐπάνω στό σπίτι μας. Ἦταν διώροφο. Τό ἄμοιρο τό παιδάκι, σάν νά τό βλέπω τώρα μπροστά μου, 18-19 χρονῶν θά ἦταν. Ὅταν ἦρθε ἀργότερα ἡ μητέρα του μᾶς εἶπε ὅτι ἦταν ὑπεύθυνος τῆς ΕΠΟΝ στήν Ἀρχαία Κόρινθο. Δέν ξέρω τί τούς εἶχε κάνει.

Ἐπάνω ἦταν καί ὁ ἄλλος ἀδελφός τοῦ Τασιόπουλου, ὁ Βαγγέλης, σέ ἕνα δωμάτιο εἶχαν γραφομηχανή. Ἀνέβηκα καί ἐγώ ἐπάνω νά δῶ. Μοῦ λέει τό παιδί:

- «Συναγωνίστρια, μοῦ δίνεις ἕνα ποτήρι νερό;».

Τοῦ πῆγα μιά κατσαρόλα νερό καί τό ἤπιε ἀχόρταγα. Ὅταν ἤπιε τό νερό, μέ ρώτησε, «Τίνος εἶναι τό σπίτι;» και ἐπάνω πού πῆγα νά ἀπαντήσω, ἐπεμβαίνει ἐκεῖνος ὁ Τασιόπουλος, ὁ Βαγγέλης καί μοῦ δίνει μία στά μοῦτρα, μέ τραβάει ἔξω καί μέ πετάει κάτω τή σκάλα.

- «Τί ἔκανα, βρέ συναγωνιστῆ;», λέω, παρά τό σκαμπίλι πού ἔφαγα καί τό κατρακύλισμα στή σκάλα.

Σέ λίγο ἔφθασε καί ὁ Χρῆστος ὁ Κούμπουλας καί ἕνας ἄλλος ἀντάρτης, Γιουρούφ τόν φωνάζανε, δέν ξέρω ἀπό πού ἤτανε. Τό ἀρχίσανε τό παιδί στό ξύλο καί οὔρλιαζε τό κακόμοιρο. Ἤτανε αὐτοί οἱ 4 ἐπάνω καί μιά ξένη κοπέλα, μιά ἀντάρτισσα. Ποιός τό χτύπαγε δέν ξέρω. Τίς φωνές του ἀκούγαμε ἐμεῖς.

- «Μαννούλα μου! Παναγία μου! Τί σᾶς ἔκανα;».

Καί ἐκείνη ἡ ἀντάρτισσα ἀκουγόταν πού τοῦ ἔλεγε:

-«Πές μου, εἶμαι ὡραῖα, εἶμαι ὡραῖα!». (σ.σ. Για να δέσει γερά η κατηγορία εναντίον του νεαρού Κάχρου, ο υπεύθυνος του ΕΑΜ έστειλε στη Στιμάγκα και μιά νεαρή ΕΠΟΝίτισσα να τον κατηγορήσει ότιτης έκανε άσεμνες προτάσεις. Αυτή ήταν η «ξένη κοπέλα» που θυμάται η κυρά Βασιλική).

Εἶδα μετά ἕναν ἄλλο, τόν Γιῶργο Γεωργίου (Σγούρδα), πού τοῦ ἔδωσε μιά κλωτσιά τοῦ παιδιοῦ. (σ.σ. Από άλλη μαρτυρία έμαθα ότι ο Γεωργίου μετά τή Βάρκιζα φυγοδίκησε καί ἀπέφυγε τούς παραστρατιωτικούς. Εἶχε προετοιμάσει μιά ὑπόγεια κρύπτη στό κτῆμα του καί ἔμενε ἐκεῖ στή διάρκεια τῆς ἡμέρας. Δέν δικάστηκε ποτέ, οὔτε διώχθηκε. Ἀπέθανε πλήρης ἡμερῶν, τόν Μάιο τοῦ 2015, παίρνοντας γιά πολλά χρόνια σύνταξη Ἀντιστασιακοῦ!)

Αὐτοί πού τό δέρνανε ἐπάνω εἶχαν σταματήσει καί τό παιδί προσπαθοῦσε νά τούς φύγει. Εἶχε ἀνοίξει τήν πόρτα καί σερνόταν νά βγεῖ ἔξω ὅταν ἦρθε αὐτός ὁ Γεωργίου, ὁ ἀντάρτης ἀπό δῶ τή Στιμάγκα. Τό βλέπει τό παιδί καί τοῦ δίνει μιά γερή κλωτσιά. Τό πιάνει στήν ἀγκαλιά του καί τό πετάει πάλι μέσα στό σπίτι.

- «Συναγωνιστή, μέ σκότωσες τόν κακομοίρη», τοῦ εἶπε τό παιδί.

Τελικά τό πέθαναν τό παιδί ἀπό τό πολύ ξύλο. Τό αἷμα νά ἔβλεπες, ὅλο τό πάτωμα εἶχε βαφτεῖ στό αἷμα. Τό βραδάκι, τέτοια ὥρα περίπου, τό πῆραν τό παιδί σέρνοντας, ὁ Γεωργίου, ὁ Κούμπουλας καί ὁ Κεχαγιάς -ἕνας μικρόσωμος ἦταν αὐτός, ἕνας σφαγέας ἀπό τό Βοχαϊκό (σ.σ. Μιχαήλ Περιάνδρου, αγωνιστής της αντίστασης, ΕΛΑΣ και ΟΠΛΑ)- καί ἀπό κοντά πήγαινε ἡ ἀδερφή μου ἡ μικρότερη μέ μιά ἀξίνα καί ἕνα φτυάρι. Αὐτοί τῆς εἶχαν πεῖ νά τά πάει.

Τό πῆγαν ἐδῶ πιό κάτω σ᾽ ἕνα ρεματάκι, τό σκέπασαν καί φύγανε. Οἱ χωριάτες ἐδῶ πού ἀκούγανε τίς φωνές νομίζανε ὅτι σκότωσαν τόν μικρό μου ἀδελφό. Ρώτησε ἕνας ἐδῶ ἔξω τόν Κούμπουλα:

- «Ρέ Χρῆστο, σκότωσαν τό παιδί τοῦ παπᾶ-Νίκου;».

- «Ὄχι, ὄχι, ἕνα παιδί ἀπό τήν Ἀρχαία Κόρινθο», τοῦ ἀπάντησε αὐτός.

Ἦρθε σέ λίγες ἡμέρες ἡ μητέρα του, ἔκλαιγε ἡ καψερή, ἄναβε κεριά μέσα στό σπίτι πού εἶχαν σκοτώσει τό παιδί της. Λείπανε αὐτοί οἱ φονιάδες κάπου.

Πῆγα ἐγώ στό Ναύπλιο καί κατάθεσα στή δίκη τοῦ Κούμπουλα γιά τό παιδί. (σ.σ. Ὁ Χρῆστος Κούμπουλας καταδικάστηκε σέ πολυετῆ φυλάκιση, ἀλλά μέ τά μέτρα ἐπιεικείας ἀποφυλακίστηκε σύντομα καί ἔζησε ἐλεύθερος).

Κλαίγανε ὅλοι οἱ δικαστές, ὅταν τούς ἔλεγα αὐτά τά πράγματα Τί νά σᾶς πῶ μέ αὐτούς τούς φονιάδες πού εἴχαμε ἐδῶ στό χωριό μας συγκεντρωμένους...».

Ήταν και αυτή η «Αντίσταση»!

Η καταγραφή της Ιστορίας μας είναι χρέος μας, για να μην ξεχνάμε, και για να μάθουν οι νεότερες γενιές όλα αυτά που έζησε ο τόπος μας και οι πρόγονοί τους!

(Διάβασα σήμερα ότι άλλος ένας Έλληνας καθηγητής υποστηρίζει ότι η έρευνά του δεν δείχνει ότι και οι δύο πλευρές σκότωναν αμάχους. Οι παραστρατιωτικοί σκότωναν περισσότερους, λέει...).

Ναί, αλλά οι παραστρατιωτικοί σκότωναν μετά τη Βάρκιζα. Το 1943-44 ποιοί σκότωναν, κ. Καθηγητά;)

(*) Ευχαριστώ και από εδώ την κυρά Βασιλική για το θάρρος της να μου μιλήσει επώνυμα. Δεν το κάνουν όλοι. Ελπίζω να μην την βλάψει κανείς.

Η πρώτη φωτο. είναι του Ζέγκου, επικεφαλής του ΕΑΜ/ΚΚΕ Αργολιδοκορινθίας,του "κυρίου 5%" να σφαγούμ, του θύματος και μιά άποψη από το σγαγείο Καμάρι σήμερα.

Δημοσίευση: Αυγούστου 30, 2017

0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Μορφές Αντίστασης στη Στιμάγκα Κορινθίας"

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator