Έλλειμμα εμπιστοσύνης

Του Νίκου Φιλιππίδη

Οι πληροφορίες περί «κύματος» καταθετών οι οποίοι μεταμελημένοι έσπευσαν από την περασμένη Παρασκευή το πρωί να επιστρέψουν τα χρήματά τους στις ελληνικές τράπεζες, ενισχυμένοι από την απόφαση του Eurogroup της Πέμπτης, διαψεύδονται ως ανακριβείς.

Άλλες πληροφορίες περί «συνωστισμού» μέσα στο Σαββατοκύριακο στο Taxisnet εκατομμυρίων πολιτών που κατάλαβαν το λάθος τους και έσπευσαν να υποβάλουν τις εκκρεμείς φορολογικές τους δηλώσεις, αποφασισμένων να συμβάλουν με κάθε τρόπο στα δημόσια οικονομικά, επίσης διαψεύδονται ως ανακριβείς.

Της ίδιας διάψευσης έτυχαν και πληροφορίες περί κύματος ξένων επενδυτών που έσπευσαν στα σύνορα προκειμένου να στήσουν δουλειές στην Ελλάδα.

Η μόνη εμπιστοσύνη με την οποία επέστρεψε στις βαλίτσες του από το Λουξεμβούργο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι ότι η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει τον Ιούλιο. Όλα τα άλλα είναι ίδια και απαράλλακτα.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεχίζουν να δανείζονται όσες τα καταφέρνουν κατ’ ελάχιστο με 5-6% όταν οι ανταγωνίστριες ευρωπαικές επιχειρήσεις βρίσκουν επιτόκια 1-1,5%.

Οι τράπεζες συνεχίζουν να «πωλούν» σε έναν πελάτη τους καταρχήν για να εισπράξουν προμήθειες, ασφάλειες και καταθετικά προϊόντα (μέχρι και αυτοκίνητα), αλλά όχι δάνεια που θα έπρεπε να είναι η βασική τους δουλειά.

Ωστόσο από αυτές τις εμπορικές τράπεζες και από ξένες επενδύσεις, μπορεί να καλυφθεί το επενδυτικό κενό που παρατηρείται στην ελληνική οικονομία. Οι αναπτυξιακές τράπεζες, όπως αυτή που «ονειρεύεται» η κυβέρνηση μπορούν να συνεισφέρουν, αλλά μόνο επικουρικά και στοχευμένα σε τομείς που δυσκολεύεται η ιδιωτική οικονομία να κινητοποιήσει κεφάλαια. Και στην περίπτωση της αναπυξιακής τράπεζας, όπως και στις άλλες περιπτώσεις επενδύσεων απαραίτητη προυπόθεση αποτελεί η ενίσχυση της εμπιστοσύνης.

Το στοίχημα της ανάπτυξης περνάει από την ιδιωτική οικονομία. Η Pricewaterhouse Coopers έχει υπολογίσει ότι οι επενδυτικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας για την επόμενη πενταετία, ανέρχονται σε 270 δις. ευρώ.

Το πρόβλημα που διαπιστώνει ωστόσο η εν λόγω μελέτη είναι αυτό του ελλείμματος εμπιστοσύνης, το οποίο από πουθενά δεν προκύπτει ότι καλύφθηκε με την απόφαση του τελευταίου Eurogroup. Έλλειμμα εμπιστοσύνης που το πληρώνουν ακριβά οι ελληνικές επιχειρήσεις, καθώς οι υποψήφιοι ξένοι επενδυτές ζητούν σε αντιστάθμισμα αυξημένες αποδόσεις.

Αν σε αυτά που βλέπει ένας ξένος επενδυτής σύμφωνα με την PWC προστεθεί η ανύπαρκτη πιστωτική επέκταση, η σταθερή μείωση της αποταμίευσης, η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η συρρίκνωση της χρηματοδότησης από τα κοινοτικά κονδύλια, τότε πολύ δύσκολα μπορεί να δει κανείς πως η πραγματική οικονομία θα εξαργυρώσει την συμφωνία της περασμένη Πέμπτης.

Δημοσίευση: Ιουνίου 20, 2017