Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε...

Φώτης Βοϊνίκας 

"Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση" λέει ο σοφός λαός και έτσι είναι καθώς αυτός ο Ολυμπιακός, αυτή η "γροθιά" των αδερφών Αγγελόπουλων, του Σπανούλη, του Πρίντεζη, του Παπανικολάου, του Μάντζαρη και όλων των παιδιών και φυσικά των Ίβκοβιτς το 2012, Μπαρτζώκα το 2013 και Σφαιρόπουλου τα τελευταία χρόνια, δεν το κάνει τυχαία.

Όσοι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα αυτό που ξανάγινε την Παρασκευή (19/05) στο "Σινάν Ερντέμ" θα το συνειδητοποιήσουμε πριν τον μεγάλο τελικό όπου ο Ολυμπιακός θα διεκδικήσει το 4ο ευρωπαϊκό στον 8ο τελικό Euroleague της ιστορίας του.

Πραγματικά τα λόγια στερεύουν για να περιγράψει κανείς το συναίσθημα που προκαλεί αυτή η ομάδα όχι μόνο στους φίλους της αλλά σε κάθε υγιώς σκεπτόμενο φίλο του μπάσκετ και του αθλητισμού γενικότερα.

Παιδιά ταπεινά και ας είναι τοπ -όσο πιο τοπ γίνεται- επιπέδου στο ευρωπαϊκό στερέωμα, διοίκηση που δεν λέει αλλά κάνει πολλά, προπονητές με τεχνογνωσία που μπορούν να την "δανείσουν" για σεμινάρια, ένα σύνολο-γροθιά που θα μας στείλει όλους στο τρελάδικο.

Ανατριχιάζω κάθε φορά που τους βλέπω, βουρκώνω από περηφάνια όχι μόνο που είμαι Ολυμπιακός αλλά που ζω αυτή τη φουρνιά των παικτών, των Ελλήνων συν τους διάφορους ξένους που "μπολιάζονται" με το πνεύμα του νικητή και συμβάλλουν και αυτοί στην επιτυχία.

Ζω και ζούμε ένα όνειρο το οποίο διαρκεί μια επταετία και πραγματικά δεν θέλω να ξυπνήσω, δεν χορταίνω να γεύομαι αυτό το μεγαλείο, αυτό το συναίσθημα που πιστέψτε με δεν το έχω ξανανιώσει ποτέ και για τίποτα στον αθλητισμό.

Μια ακόμα πάρα πολύ βαθιά υπόκλιση από μέρους μου και φαντάζομαι απ' όλους τους φίλους του Θρύλου και του μπάσκετ σε αυτή την ομάδα των θαυμάτων και εύχομαι να έχει ο Θεός καλά τους αδερφούς Αγγελόπουλους για να συνεχίζουμε να ζούμε τέτοιες στιγμές. Πάμε γερά για το 4ο...

Δημοσίευση: Μαΐου 20, 2017