Βενεζουέλα: Η Μητέρα όλων των Διαδηλώσεων τελείωσε. Ακολουθούν τα πολλά νεογέννητα παιδιά της...

Ανταπόκριση του Γιάννη Κουζηνού

Η Μητέρα όλων των Διαδηλώσεων τελείωσε και άφησε πίσω της τρεις ακόμα νεκρούς από παρακρατικούς υποστηρικτές του καθεστώτος, ανεβάζοντας έτσι τα θύματα μόνο τον Απρίλιο, στα 9.

Όσο παράξενο και να ακουστεί όμως, μακάρι τα θύματα βίας στην Βενεζουέλα μέσα στον Απρίλιο ή τον Μάρτιο και όλους τους προηγούμενους μήνες και τα προηγούμενα χρόνια να ήταν 9 ή και 10 ή ακόμα και 50.

Οι άνθρωποι όμως δυστυχώς που χάνουν την ζωή τους καθημερινά εδώ και χρόνια είναι πολύ περισσότερα. Θύματα εγκληματικών ενεργειών στους δρόμους του Καράκας, κυρίως, αλλά και σε όλη την Βενεζουέλα, για ένα κινητό, λίγα μπολίβαρ ή ένα αυτοκίνητο, είναι θύματα των ίδιων ακριβώς ανθρωπόμορφων τεράτων που μέσα στον Απρίλιο αφαίρεσαν έτσι για αλλαγή και για να στηρίξουν και το καθεστώς που τους στηρίζει και 9 διαδηλωτές αντικαθεστωτικούς.



Μπορεί όμως και να κάνω λάθος. Ίσως θα ήταν καλύτερα να περιμένω την επίσημη εξήγηση από τα χείλη του Aristóbulo Istúriz, πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης που πριν από μερικές μέρες στην κρατική τηλεόραση είπε ότι οι ντομάτες, τα αυγά και οι μπάλες του μπέιζμπολ που έφαγε στο κεφάλι ο Μαδούρο από το εξαγριωμένο πλήθος, ήταν τσουνάμι αγάπης και τα ζαρζαβατικά είχαν γραμμένα πάνω τους μηνύματα αγάπης.

Είναι τόσο φαιδροί που δεν θα προξενούσε καμία απολύτως έκπληξη, αν σήμερα ο Μαδούρο η οποιοδήποτε από τα μεγάλα κεφάλια του Τσαβισμού, έβγαινε στην τηλεόραση και δήλωνε ότι αυτό που έγινε χθες δεν ήταν τίποτα άλλο από τσουνάμι αγάπης, από την κυβέρνηση προς τους πολίτες και η κάθε σφαίρα αλλά και το κάθε δακρυγόνο είχαν ιδιόχειρο μήνυμα αγάπης από τον ίδιο τον Πρόεδρο Μαδούρο προς όλους και τον καθένα ξεχωριστά. Τα 3 θύματα, απλά δεν άντεξαν το πάθος...

Η Μητέρα όλων των Διαδηλώσεων τελείωσε αλλά ευτυχώς αυτή την φορά όπως όλα δείχνουν η αντιπολίτευση ακολουθεί η αν θέλετε βαδίζει δίπλα δίπλα με τους ανθρώπους στον δρόμο και η μέρες του διαλόγου παρωδία που δώριζε χρόνο στον Μαδούρο και το καθεστώς,έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Λίγη μόνο ώρα μετά το τέλος της μεγάλης πορείας στις 19 Απριλίου ανακοινώθηκε νέα για τις 20 αλλά και τις 21 χωρίς σταματημό μέχρι ο Μαδούρο να παραιτηθεί και να προκηρυχθούν νέες γενικές εκλογές.

Πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό σε αρκετά σημεία κυρίως στο Καράκας υπήρξαν ολονύχτιες συγκρούσεις νεαρών διαδηλωτών με δυνάμεις της αστυνομίας και έκαναν επίσης την εμφάνιση τους και οδοφράγματα με φλεγόμενα σκουπίδια κάτι που δεν έχουμε δει από τις ταραχές το 2014.



Το καθεστώς κλονίζεται, οι πιέσεις από την Διεθνή Κοινότητα πλέον πολύ μεγάλες,όπως και το οικονομικό αδιέξοδο που έχει οδηγήσει την χώρα η επί 18 χρόνια διακυβέρνηση της από τους Τσαβίστας, αλλά, ακόμα δεν έχει πέσει και δεν πρόκειται να πέσει αν δεν γίνει το ένα και απολύτως απαραίτητο κλικ!

Ο Μαδούρο και ο Τσαβισμός δεν θα πέσουν αν οι άνθρωποι που ζουν στα barrio (φαβέλες) δεν βρουν τρόπο να ξεφύγουν από τον φόβο και τον έλεγχο των συμμοριών της περιοχής τους και να ενωθούν στους δρόμους με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτές οι συμμορίες είναι που ουσιαστικά κάνουν όλη την βρώμικη δουλειά για το καθεστώς απολαμβάνοντας ασυλία για τις εγκληματικές τους πράξεις. Για πρώτη φορά στα 18 χρόνια του Τσαβισμού έκαναν αυτές τις μέρες την εμφάνιση τους κύματα διαμαρτυρίας μέσα σε πολλά barrio αλλά δυστυχώς οι παρακρατικοί colectivos και οι συμμορίες της περιοχής έκαναν την δουλειά τους και τις κατέπνιξαν σχεδόν αμέσως.

Έχουμε την τύχη και την ατυχία να ζούμε 300-400 μέτρα από το σημείο που γίνονται όλες οι συγκεντρώσεις των Τσαβίστας. Τύχη γιατί όπως και να το κάνουμε είναι κομμάτι ιστορίας η τελευταία ομιλία του Τσάβες που ακούσαμε πριν λίγα χρόνια αλλά ατυχία για όλα τα υπόλοιπα. Φασαρία και ηχορύπανση από το πρωί τα χαράματα μέχρι το βράδυ και τα νεύρα τσιτωμένα βλέποντας όλο το δημόσιο και την εταιρία πετρελαίου με κόκκινα μπλουζάκια να πορεύονται, θέλοντας και μη μετά από το υπηρεσιακό μέμο για υποχρεωτική παρουσία στην ομιλία του Προέδρου.



Το αναφέρω όλο αυτό γιατί χθες όλα ήταν διαφορετικά. Πρώτα από όλα η ομιλία αντισυγκέντρωση του Μαδούρο δεν κατάφερε να συγκεντρώσει 3000-4000 άτομα το πολύ με λεωφορεία από πολλές περιοχές κλπ. Αλλά το πιο θλιβερό σημείο ήταν ότι μεγάλες δυνάμεις της αστυνομίας, ναι οι ίδιες που έριχναν τα δακρυγόνα και πυροβολούσαν στο κεφάλι τους διαδηλωτές της αντιπολίτευσης, παρείχαν προστασία στην πορεία των Τσαβίστας αφού το κλίμα εναντίον τους στους δρόμους μέχρι το σημείο της ομιλίας ήταν εξαιρετικά εχθρικό.

Κάτι έχει αλλάξει πλέον στους δρόμους του Καράκας και σίγουρα δεν είναι κάτι καλό για το καθεστώς. Ο Μαδούρο είναι ακόμα Πρόεδρος αλλά σίγουρα όχι για τον λαό του που ζητά άμεσα με ποσοστό 80% την παραίτησή του.

Η Μητέρα όλων των Διαδηλώσεων τελείωσε αλλά ακολουθούν δυναμικά και μαχητικά τα πολλά νεογέννητα παιδιά της...

Δημοσίευση: Απριλίου 21, 2017