Επιστροφή... στο τέλμα

Πέρασε λοιπόν και η Λαμπρή, η Ανάσταση του Θεανθρώπου γιορτάστηκε με λαμπρότητα για άλλη μια χρονιά και τώρα… ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Ακούσαμε τις ίδιες κοινοτοπίες για την Ανάσταση που πρέπει να βρει την Ελλάδα. Είδαμε τα ίδια και τα ίδια με πρωθυπουργό και αρχηγούς να επισκέπτονται φανταράκια, να κάνουν τις ίδιες βαρετές ευχές και να περιμένουν το αναστάσιμο φως να φωτίσει τη χώρα.

Πόσο βαρετά όλα αυτά. Κάθε χρόνο να αναλωνόμαστε στις ίδιες μπούρδες και δεν εννοούμε το πώς βιώνει ο καθένας τα Πάθη του Χριστού και την Ανάστασή του. Εννοούμε ότι ο ελληνικός λαός συνεχίζει να κάνει όνειρα και ευχές χωρίς να κουνάει το δάχτυλό του για να αλλάξει την κατάστασή του.

Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο λείπει η αυτογνωσία αλλά και η όρεξη για δουλειά, για δημιουργία, για ανάπτυξη.

Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει όμως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός και καλό είναι να αφήσει τα αστειάκια και να πιάσει επιτέλους δουλειά μπας και δούμε άσπρη ημέρα. Διότι από σήμερα μπαίνουμε ξανά σε ατέρμονες συζητήσεις για την αξιολόγηση, για το ΔΝΤ που συνεδριάζει το Σαββατοκύριακο και που πιθανότατα να κρίνει τη συμμετοχή του ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα. Ενδεχομένως να κριθεί και η υπόθεση του χρέους, μπορεί, όμως, και να μην κριθεί τίποτε. Έχουμε δει να χάνονται ορόσημα και να προκύπτουν καθυστερήσεις και η χώρα να υφίσταται τις συνέπειες…

Μια κανονική κυβέρνηση, σε μια κανονική χώρα θα σπαταλούσε το χρόνο της για να φέρει επενδύσεις, το μόνο καλό που μπορεί να συμβεί στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός… Παττακός κάνει εγκαίνια σε έργα που δεν έχουν ολοκληρωθεί και που ταλαιπώρησαν χθες τον κόσμο. Εθνικές οδοί που δόθηκαν κακήν κακώς για να πάει ο κόσμος στην επαρχία και να λέει «είδες ο Αλέξης, ολοκλήρωσε τα μεγάλα έργα».

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να εγκαινιάζει ημιτελή έργα, καλό θα ήταν να πράττει τα αυτονόητα. Να τελειώσει με την αξιολόγηση, να δημιουργήσει ένα περιβάλλον ανάπτυξης, να φέρει επενδύσεις και να βάλει τάξη στο χάος που δημιούργησε. Αν δεν μπορεί ας σηκωθεί να φύγει για να δούμε τι θα κάνουμε. Ας αναλάβει κανείς άλλος μπας και σωθούμε στο παραπέντε. Ούτε το Αναστάσιμο φως, ούτε οι ευχές μπορούν να μας σώσουν από τη λαίλαπα αυτής της αριστεράς. Μόνο με δουλειά, υπομονή και λιγότερο… ΣΥΡΙΖΑ θα απαλλαγούμε από τα μνημόνια.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Απριλίου 21, 2017