Μύθοι και αλήθειες για το διεθνές δίκαιο

«Τα Ηνωμένα Εθνη έχουν τόσο μεγάλη προοπτική, αλλά αυτή τη στιγμή αποτελούν απλώς μια λέσχη για να συναντιέται κόσμος, να μιλάει και να περνάει καλά». Αυτή η φράση, ανήκει στον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εκφράστηκε έτσι επειδή το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε ψήφισμα που απαιτεί από το Ισραήλ να βάλει τέλος στους εποικισμούς στη Δυτική Οχθη και την ανατολική Ιερουσαλήμ.

Ο κ. Τραμπ έχει δίκιο. Μπορεί στην εποχή της πολιτικής ορθότητας να ηχεί υπερβολικά σκληρή και ωμή η διατύπωσή του, αλλά απηχεί την πραγματικότητα.

Ενα από τα τρανότερα παραδείγματα του διακοσμητικού χαρακτήρα που έχει πλέον ο ΟΗΕ είναι η πολύπαθη Κύπρος. Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ εναντίον της τουρκικής εισβολής, της Κατοχής και όλων των εγκλημάτων που διέπραξαν οι Τούρκοι είναι πολλά. Κανένα, ωστόσο, δεν έχει εφαρμοστεί και ουδείς έχει αποφασίσει να σχηματίσει μια πολυεθνική στρατιωτική δύναμη που θα επέμβει για να πετάξει τον Αττίλα στη θάλασσα. Ούτε έχει δρομολογηθεί εδώ και τόσα χρόνια μια διαδικασία που θα κατέληγε στην προσαγωγή των εγκληματιών πολέμου του '74 σ' ένα διεθνές δικαστήριο. Αντιθέτως, ο ίδιος ο ΟΗΕ προσπαθεί να εξαναγκάσει την Κύπρο να υποκύψει στις απαιτήσεις της εισβάλλουσας δύναμης, που κατέχει παρανόμως τα εδάφη της!

Αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει διεθνές δίκαιο. Το κείμενο υπάρχει αλλά αποτελεί κενό γράμμα, όταν δεν συνοδεύεται από ισχύ. Ο ΟΗΕ λειτουργεί σαν τους διαιτητές του μποξ. Στο τέλος μιας σύγκρουσης σηκώνει το χέρι του νικητή. Αυτά είναι καλό να τα γνωρίζουμε, για να μην παρασυρόμαστε από ψευδαισθήσεις περί «νομιμότητας» και «ευαισθησίας» των κρατών στα διεθνή θέματα.

Τη νομιμότητα τη σέβονται οι λαοί και ευαισθησία έχει η κοινή γνώμη.
Τα κράτη καταλαβαίνουν μόνο από δύναμη - πολλώ δε μάλλον το τουρκικό.

Ομως, θα είναι ευχής έργον αν η ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ οδηγήσει σε μια ανασύνθεση και υγιέστερη λειτουργία του ΟΗΕ.

Πηγή "Δημοκρατία"

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 12, 2017