Σύντροφε Ραούλ, σου τον χαρίζουμε!!!
Ο Αλέξης Τσίπρας πάτησε το πόδι του στην Αβάνα, έκανε τις επαναστατικές του δηλώσεις, η κριτική για το ταξίδι του είναι ακόμη έντονη ενώ ο Άδωνις τον τρολάρει λέγοντάς του να μείνει στην Κούβα και να τους βάλει σε μνημόνιο.
Όμως, πέραν της αριστερής παπάτζας για την οποία έχει ακούσει τα εξ αμάξης ο πρωθυπουργός, υπάρχει κάτι πολύ πιο σοβαρό από ένα ταξίδι στη χώρα της ουτοπίας. Στην κηδεία του Κάστρο δεν πάει κανείς μεγάλος ηγέτης, ούτε από την Ευρώπη, ούτε από πουθενά. Μόνο ο Ντανιέλ Ορτέγκα και ο Μαδούρο θα λάμψουν δια της παρουσίας τους. Ούτε ο Μπ. Ομπάμα, πολλώ δε μάλλον ο Τραμπ, ούτε η Μέρκελ, ούτε η Τερέζα Μέι, ούτε ο Ολάντ, ο Ρέντσι, ο Ραχόι, ο Πούτιν, ούτε καν ο «κομμουνιστής» πρόεδρος της Κίνας.
Απ' όλους αυτούς η Ελλάδα ζητά συμμαχίες, μέτρα για ελάφρυνση του χρέους, βοήθεια στις δύσκολες στιγμές, νέα μνημόνια, δηλαδή χρηματοδότηση όταν τα ταμεία είναι άδεια. Ανήκουμε στη Δύση και το ξέρει καλά και ο Τσίπρας αυτό. Αλλά ακόμη κι αν είχαμε πιο στενή σχέση με τη Ρωσία και την Κίνα, απόλυτη εξάρτηση ίσως από αυτούς, ας μας απαντήσουν από την κυβέρνηση. Πέρα από τις ανόητες αριστεράτζες που βλέπουν τον Κάστρο ως τον απόλυτο επαναστάτη, το ταξίδι του Τσίπρα που βοηθά τη θέση της Ελλάδας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι;
Στην Αβάνα μεταβαίνουν ηγέτες από τριτοκοσμικές χώρες και μόνον έναν πρωθυπουργός από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Φιντέλ. Είτε έχουν δίκιο είτε όχι για δεκάδες κράτη της Δύσης κι όχι μόνο ο Κάστρο ήταν ένας στυγνός δικτάτορας που κυβέρνησε επί 50 χρόνια με σιδηρά πυγμή και οδήγησε το λαό του σε εξαθλίωση. Πώς λοιπόν το σκέφτηκε ο Τσίπρας να κάνει ένα ταξίδι που ταυτίζει την Ελλάδα με όλους τους άλλους τριτοκοσμικούς τύπου Μαδούρο; Με ποιο δικαίωμα ο πρωθυπουργός εκπροσωπεί όλο τον ελληνικό λαό; Αν ήθελε ας έκανε ιδιωτικό ταξίδι. Ας έλεγε ότι θέλει να απομονωθεί στη βίλα του Σουνίου για ξεκούραση κι ας πήγαινε ιδιωτικά στην Αβάνα. Δεν αντιλαμβάνεται ότι με την κίνησή του αυτή βάζει την Ελλάδα στο ίδιο ράφι με τη Βενεζουέλα, την Κορέα, την Παραγουάη και τη Νικαράγουα;
Πώς θα πάει μεθαύριο ο πρωθυπουργός να ζητήσει πολιτική λύση από χώρες που τον βάζουν στην ίδια ζυγαριά με «τρομοκράτες», «στυγνούς» κυβερνήτες ή στην καλύτερη περίπτωση απομονωμένους από τα διεθνή φόρα, από τα κέντρα λήψης αποφάσεων;
Τι να πει στον Ντόναλντ Τραμπ π.χ.; Να τον βοηθήσει με το χρέος όταν ο νέος πρόεδρος χαρακτήρισε δικτάτορα τον Κάστρο που ο Τσίπρας εξυμνεί και προσκυνά; Πώς να ζητήσει μεσολάβηση και δίκαιη λύση για το Κυπριακό από όλες τις δυτικές δυνάμεις που απαξίωσαν να στείλουν κάποιον κορυφαίο αξιωματούχου στην Αβάνα και οι οποίες βλέπουν τον Τσίπρα να πηγαίνει με αλαζονεία στην Κούβα και να μπαίνει έτσι στο μάτι όλων των άλλων;
Όταν ο Τούρκος θα κάνει...ντου στη Θράκη και τα νησιά ο κ. Τσίπρας θα ζητήσει βοήθεια από τον... Ραούλ Κάστρο ή από τον Μαδούρο;
Καλή η ψευτοεπαναστατικότητα, η προσπάθεια του Τσίπρα να απευθυνθεί στο αριστερό του ακροατήριο ή το κόμπλεξ που έχει γιατί έτσι μεγάλωσε κι έτσι ανδρώθηκε στην ΚΝΕ. Όταν είσαι πρόεδρος 15μελούς μπορείς να κάνει ό,τι θέλεις χωρίς συνέπειες. Όταν όμως εκπροσωπείς έναν ολόκληρο λαό οφείλεις να είσαι προσεκτικός γιατί μπορεί να προκαλέσεις ανεπανόρθωτη ζημιά.
ΠΗΓΗ Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 01, 2016 - Κατηγορία: ΑΠΟΨΕΙΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.