ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΛΟΥΝ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ – Ο ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Πώς ανανεώνονται οι συνθήκες δουλείας και εξάρτησης; Με την νομιμοποίηση όσων σε εκμεταλλεύονται, βιάζουν τη θέλησή σου.

Αυτό φαίνεται ότι το έχουν «ξεχάσει» οι αγρότες του «Αγροτικού Συλλόγου Κορινθίας». Προσκαλούν και θα συζητήσουν με τους βουλευτές Κορινθίας του ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Κουρεμπέ πρόεδρο του ΕΛΓΑ. Τι να συζητήσουν; Δεν έχουν βγάλει συμπέρασμα από το δίχρονο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΙΤΙΚΟ πέρασμα από την διεύθυνση των αγροτικών ζητημάτων της χώρας; Υποθάλπτει κάποιος κοινωνικός μαζοχισμός;

Οι αγρότες πρέπει να αντιληφθούν ότι, ενώ αυτοί παράγουν διατροφικά προϊόντα, οι βουλευτές μας παράγουν φτώχεια για την χώρα και την κοινωνία, εκποίηση δημόσιων υποδομών, εθνική αναξιοπρέπεια και παιδευτικό αντιπαράδειγμα. Και οι αγρότες πρέπει να γίνουν ενδιάμεσοι ωραιοποίησης της αποκρουστικής εικόνας των βουλευτών; Να κατασκευάσουν μία πραγματικότητα που βολεύει; Να νομιμοποιήσουν την αριστεροκαπηλεία; Τους πολιτικούς συνεχιστές της αγροκτονίας; Είδαν οι αγρότες της Κορινθίας κάτι καλύτερο από τους παρακοιμώμενους της μεταπολιτευτικής αγροτικής κυβερνητικής διεύθυνσης;

Αυθόρμητες, επιπόλαιες αντιδράσεις εγκλωβίζουν ,όταν δεν εξετάζονται οι συνέπειες σε σημαίνοντα πρακτικά και συμβολικά. Έχω αναφερθεί στον καθεστωτικό χαρακτήρα που τείνουν να λάβουν οι αγροτικές διεκδικητικές εξάρσεις. Η ασθένεια που έχει δημιουργήσει ο μεταπολιτευτικός τρόπος διεκδίκησης είναι αποστεωμένος από οποιοδήποτε αντίληψη ανθρωπολογική, ποιότητας, έρευνας, επιστροφής στην δημιουργία επώνυμων, αυθεντικών, χωρικά και προσωπικά ταυτοτικών δημιουργιών.

Πάντα σε κάθε έργο – ακόμα και τεχνικό – και πράξη, συνεκτιμώνται σκοπιμότητα και επιπτώσεις. Και αν δούμε στο βάθος των πραγμάτων, οι αγρότες του συλλόγου μας δεν παίρνουν αποστάσεις από τους πολιτικούς εκφραστές της αποικιακής οικονομικής κυριαρχίας.

Οι αγρότες ας απευθυνθούν στην τοπική κοινωνία, την αυτοδιοίκηση, εκεί που υπάρχουν δυνατότητες αποφάσεων και διαμόρφωσης συνθηκών πολιτικής κινητικότητας. Ο αγροτικός χώρος είναι καταφύγιο ελευθερίας, επιβιωτικό βάθρο, άμυνας αλλά και οικοδόμησης. Οφείλει να είναι αναβαθμισμένος, κοινωνικός καλλιεργητής με υψηλό συντελεστή στους δείκτες ανάκτησης πολιτικής ελευθερίας, σε μία πορεία Αναγέννησης.

Γρηγόρης Κλαδούχος 

Ξυλόκαστρο 3 Δεκεμβρίου 2016

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 04, 2016