Αποφασισμένοι να μείνουν, μέχρις εσχάτων

Του Γιάννη Σιδέρη

Ο ανασχηματισμός μάλλον δεν είναι ante portas. Η εντύπωση που δημιουργήθηκε, ότι επίκειται, πυροδοτήθηκε από την συνέντευξη του πρωθυπουργικού εξαδέλφου, Γιώργου Τσίπρα στα «Νέα» το ΣΚ, καθώς πολλοί θεώρησαν ότι τον προαναγγέλλει, περιγράφοντας μάλιστα και τις παραμέτρους του.

Η συνέντευξη αφενός δημιούργησε… ταχυπαλμία σε πολλούς από τους κατέχοντες υπουργικό θώκο, αφετέρου ύψωσε δυσαρέσκεια σε υπουργούς και βουλευτές - λίγους συγκριτικά στο σύνολο του υπουργικού συμβουλίου και της κοινοβουλευτικής ομάδας. Πρόκειται για όσους έχουν αυτόνομη παρουσία, αλλά και για όσους ακόμα ομνύουν στις καταστατικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εν λόγω, αναρωτιούνταν - ρητορικά βεβαίως, γιατί την απάντηση την γνώριζαν - πόθεν αρύεται του δικαιώματος και της εξουσίας, ο κ. Γιώργος Τσίπρας, όχι μόνο να συμβουλεύει περί της αναγκαιότητας ανασχηματισμού, αλλά και να προσδιορίζει το εύρος του και τις αιτίες του. Είπε χαρακτηριστικά ότι «η κυβέρνηση έχει ανάγκη από ένα ευρύ ανασχηματισμό που θα αφαιρέσει τα βαρίδια». Παράλληλα, εξελήφθη ως προαναγγελία ευρύτερων αλλαγών, δηλώνοντας ότι χρειάζονται περισσότερες συνέργειες και μεγαλύτερος συντονισμός του κυβερνητικού έργου ίσως και με θεσμικό τρόπο.

Δεδομένου ότι και ο ίδιος μετέχει του ευρύτερου κυβερνητικού σχήματος διοίκησης, ως γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομιών Σχέσεων, σε συνομιλία κυβερνητικών στελεχών με το liberal, ετέθη - πάλι ρητορικά – το βιτριολικό σχόλιο, εάν αναρωτήθηκε μήπως και ίδιος αποτελεί βαρίδι.

Φυσικά, κατά τα άλλα ο κ. Γ. Τσίπρας δεν έχει απασχολήσει ως τώρα την επικαιρότητα με αρνητικό τρόπο και δεν έχει εγείρει αντιδράσεις με την παρουσία του. Εξ αυτού και η δημόσια τοποθέτησή του για ένα θέμα που άπτεται των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων του πρωθυπουργού, έδωσε υπέρμετρο βάρος στις απόψεις του, αφού θεωρήθηκε ότι αντανακλούσαν τους προβληματισμούς και τις στοχεύσεις του πρωθυπουργού.

Σαφώς οι συμβουλές οι «οδηγίες του προς ναυτιλομένους» αφενός υπερβαίνουν των αρμοδιοτήτων του, αφετέρου αναδεικνύουν ένα άρωμα οικογενειοκρατίας, σε ένα κόμμα που - ως την ανάδυσή του στην εξουσία - ήταν το κατεξοχήν κόμμα των θεσμικών διαδικασιών στο εσωτερικό του, και της διάκρισης των ρόλων ενός εκάστου, στην πυραμίδα της ιεραρχίας.

Κύκλοι του Μαξίμου δήλωσαν στο liberal κ. Τσίπρας δεν λειτούργησε ως συνεννοημένος προπομπός ενός άμεσα επερχόμενου ανασχηματισμού. «Ανασχηματισμός θα γίνει εφόσον θα έχουμε τελειώσει με την δεύτερη αξιολόγηση», μας είπαν. «Δεν γίνεται εν μέσω αξιολόγησης να απομακρύνονται άνθρωποι που χειρίζονται τα χαρτοφυλάκια της διαπραγμάτευσης».

Παράλληλα, οι ίδιοι κυβερνητικοί κύκλοι παρουσιάζονταν ψύχραιμοι, ακόμη και για την περίπτωση που δεν ευοδωθεί το ελληνικό αίτημα για το χρέος ως τα Χριστούγεννα. Στην παρατήρησή μας ότι θα καταρρεύσει ο παρηγορητικός μύθος που ωθεί το λαό να επιδεικνύει ανοχή (πως με την διευθέτηση του χρέους, σπάνε τα δεσμά που καθηλώνουν την ελληνική Οικονομία) και πως η μη διευθέτηση του χρέους ίσως δυσχεράνει την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, και ακυρώσει παράλληλα την πειραματική έξοδο στις αγορές το καλοκαίρι του 17, απάντησαν με ψυχραιμία: «Το θέλουμε, το κυνηγάμε αλλά δεν είναι καθοριστικό, καθώς το πλεόνασμα για το 17 είναι 1,5% και μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Ούτως ή άλως ζητάμε πλεονάσματα 2% για μετά το 18».

«Κάτι άλλο θα βρούμε»

Παραλλήλως η κυβέρνηση δεν πτοείται ούτε από το ενδεχόμενο να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες. Αφενός αισιοδοξεί στηριζόμενη όπως μας είπαν «στην προηγούμενη απόφαση του ΣτΕ, που είχε κάνει λόγο για την κατοχύρωση του δημοσίου συμφέροντος - εκεί στηρίζονται οι δικηγόροι μας και αναμένουν ευνοϊκή απόφαση για το νόμο», αφετέρου «και αν κυρωθεί αντισυνταγματικός, κάποια άλλη λύση θα βρούμε».

Η ψυχραιμία - ή ίσως απάθεια - με την οποία η κυβερνητική ηγεσία αντιμετωπίζει ενδεχόμενο κατάρρευσης των στρατηγικών της στόχων, είναι εντυπωσιακή. Πρόκειται για, ενδεχόμενο στραπατσάρισμα εκείνων των στρατηγικών στόχων (τηλεοπτικές άδειες, χρέος) που αντικατέστησαν τους «ηρωικούς» στόχους του σκισίματος των μνημονίων.

Είναι εφευρήματα - στόχοι δεύτερης φάσης, τους οποίους αξιοποιεί για να προβάλει (ειδικά με τα τηλεοπτικά) καθαρτήριους μύθους στην ελληνική κοινωνία, και να εκμηδενίζει τις κατηγορίες εναντίον της. Και αν αυτοί κονιορτοποιηθούν, κάτι άλλο θα βρει για να προτάξει στο λαό ως παρηγορία.

Και μάλλον θα το κάνει ευκόλως, αφού οι δρόμοι άδειασαν από το συλλογικό πάθος και μίσος που υποκίνησε στα μνημονιακά χρόνια. Στόχος πλέον επετεύχθη...

Πηγή Liberal

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 23, 2016