Κάντε το όπως ο Αντώνης (ξανά)…

Καιρό τώρα το επαναλαμβάνω σχεδόν μονότονα:

Αναγέννηση της φιλελεύθερης παράταξης σημαίνει:

Φιλελεύθερη ατζέντα και Συντηρητική Ατζέντα ΜΑΖΙ!

Όχι μόνο το ένα από τα δύο. Και τα δύο…

Χτύπημα του κρατισμού (φιλελεύθερη ατζέντα)

ΚΑΙ «νόμος και τάξη» (συντηρητική ατζέντα).

Δεν διαλέγουμε ανάμεσα στα δύο. Διακηρύσσουμε με κάθε τρόπο ότι αυτά τα δύο πάνε ΜΑΖΙ. Κι έτσι ενώνουμε δυνάμεις, αντί να διασπάμε τις γραμμές μας.

Ο πρώτος που μας το δίδαξε αυτό και το έκανε πράξη είναι ο Αντώνης Σαμαράς!

Κι έτσι κατάφερε να κρατήσει τη ΝΔ όρθια όταν κατέρρεαν όλα τα κομματικά «προϊόντα» (και τα παραπροϊόντα) της Μεταπολίτευσης.

Και το κατόρθωμα του Σαμαρά ήταν ακόμα πιο σημαντικό, γιατί απέναντί του είχε όχι μόνο την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα δημοσιογραφικά «γιουσουφάκια» των καναλιών (που πολλά τώρα κλείνουν), που ήταν τότε εναντίον του, ό,τι κι αν έλεγε!

--Έβαζε την ατζέντα «νόμος και τάξη»;

Τον κατηγορούσαν ότι σέρνει δήθεν το κόμμα στην… «ακροδεξιά!»(και μαζί κάποιοι νεοδημοκράτες, τρομάρα τους).

--Έβαζε τη φιλελεύθερη ατζέντα (μείωση φόρων συνολικά, μηδενισμός του ελλείμματος);

Τον κατηγορούσαν ότι είναι τάχα… «νεοφιλελεύθερος»!(Και μαζί κάποιοι νεοδημοκράτες, τρομάρα τους).

--Επεσήμανε κάποια σοβαρά λάθη του πρώτου Μνημονίου (που τα παραδέχθηκαν αργότερα και οι ίδιοι οι δανειστές);

Τον κατηγορούσαν για… «λαϊκισμό»!

--Κατάφερνε να επαναδιαπραγματευθεί το πρώτο Μνημόνιο και να τα αλλάξει σε ΟΛΑ τα σημεία που είχε προηγουμένως ασκήσει κριτική (έτσι ώστε να βγαίνει στη συνέχεια);

Τον κατηγορούσαν για… «κολοτούμπα»!(Kαι μαζί κάποιοι νεοδημοκράτες, τρομάρα τους).

Η Νέα Δημοκρατία όμως, άντεξε παρ’ όλα αυτά! Και σήμερα είναι πρώτη με διαφορά στις δημοσκοπήσεις και αδιαμφισβήτητο κόμμα εξουσίας, γιατί ο Σαμαράς στάθηκε όρθιος, έβγαζε τη χώρα από την κρίση και τα μνημόνια, έβγαζε την οικονομία στην ανάκαμψη, πέρασε από τα ελλείμματα στα πλεονάσματα, μείωσε το χρέος κατά 125 δισεκατομμύρια, ξεπλήρωσε μέγα μέρος από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους στους ιδιώτες, ξεμπλόκαρε ιδιωτικοποιήσεις που είχαν στοιχειώσει για χρόνια, ξεμπλόκαρε μεταρρυθμίσεις που ήταν «αδιανόητες» για δεκαετίες, ανέβασε την ανταγωνιστικότητα τις Ελληνικής οικονομίας κατά 40 με 50 θέσεις (άνοδος χωρίς προηγούμενο διεθνώς μέσα σε μόλις 2,5 χρόνια) και το πιο σημαντικό:

Καθάρισε την Αθήνα από το έγκλημα, εκκένωσε δεκάδες κτίρια που τα είχαν καταλάβει κουκουλοφόροι εδώ και χρόνια (ένα μάλιστα, η βίλα «Αμαλία». δόθηκε πρόσφατα ανακαινισμένη στη χρήση των παιδιών ως σχολείο) και κράτησε τα σύνορα κλειστά στους λαθρομετανάστες.

Πράγματι:

Ίσως τα πιο σημαντικά που έκανε ο Σαμαράς ήταν αυτά που ΔΕΝ πήραμε χαμπάρι! Αλλά τα καταλάβαμε εκ των υστέρων, όταν ήλθε ο Τσίπρας.

Επί δυόμιση χρόνια μαινόταν ο πόλεμος στη Συρία.

Ένα χρόνο ΠΡΙΝ έλθει ακόμα ο Σαμαράς στη διακυβέρνηση (Ιούνιος του 2012) υπήρχαν ήδη 2,5 εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες σε καταυλισμούς στην νότια Τουρκία…

Επί Σαμαρά, όμως ΔΕΝ πέρασαν στην Ελλάδα! Ο «φράχτης» στον Έβρο (που είχε ξεκινήσει επί ΓΑΠ, είχε προχωρήσει επί Παπαδήμου κι είχε ολοκληρωθεί στις αρχές της διακυβέρνησης Σαμαρά, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε στο ξεκίνημά του ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης που τον «έφαγε» ο Μπεγλίτης το φθινόπωρο του 2011), ο «φράχτης» λοιπόν, είχε κλείσει τα χερσαία σύνορα. Από τα οποία πέρναγαν παλαιότερα (ΠΡΙΝ υπάρξει πρόβλημα προσφυγικού στη Συρία) εκατοντάδες (αμιγώς) λαθρομετανάστες την ημέρα!

Ο Σαμαράς φρόντισε να κλείσει και τα θαλάσσια σύνορα. Και να «περάσει» την διάκριση λαθρομεταστών-προσφύγων στην Ευρώπη. Και στη συνέχεια, με την πολιτική της «ενεργού αποτροπής» να περνάνε λίγοι κάθε χρόνο (41 χιλιάδες ετησίως κατά τον ΟΗΕ και 75 χιλιάδες συνολικά τα δυόμιση χρόνια του Σαμαρά), ενώ μεγαλύτερος αριθμός λαθρομεταναστών έφευγαν μέσω «Αμυγδαλέζας»...

Ο Σαμαράς προειδοποίησε τους Έλληνες, πως αν έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στα δεινά που θα φέρει, είναι να γεμίσουν τα νησιά με λαθρομετανάστες και να αδειάσουν από τουρίστες! Δυστυχώς έπεσε μέσα…

Μέρος της κοινωνίας δεν έχει καταλάβει από τι κινδύνους το προφύλαγε η πολιτική Σαμαρά. Ούτε πίστεψε στις προειδοποιήσεις του. Έπρεπε να έλθει ο Τσίπρας, να ανοίξει τα σύνορα, να περνάνε λαθρομετανάστες (κυρίως) ανάμικτοι με πρόσφυγες (για ξεκάρφωμα) πάνω από 1 εκατομμύριο το χρόνο, για να καταλάβουν από τι τους είχε διασώσει επί δυόμιση χρόνια ο Σαμαράς.

Στο ΦΠΑ ο Σαμαράς αντιστάθηκεεπί δυόμιση χρόνια στις πιέσεις κάποιων από τους δανειστές για αυξήσεις σε όλη τη γκάμα. Τους έλεγε – και το είχαν δεχθεί ως ένα σημείο – ότι θα μειωθεί η «απόκλιση» μεταξύ υψηλότερου συντελεστή (τότε 23%) και χαμηλότερου (τότε 6%), κυρίως με μείωση του υψηλότερου παρά με αύξηση του χαμηλότερου συντελεστή.

Κι αυτό μπορούσε να γίνει σταδιακά, όταν η ελληνική οικονομία έμπαινε στην ανάπτυξη. Που έμπαινε ήδη κατά τους υπολογισμούς και τον δανειστών από το 2014…

Και στο μεταξύ ο Σαμαράς είχε μειώσει δραστικά το ΦΠΑ στην εστίαση που αφορούσε πάνω από 200 χιλιάδες επιχειρήσεις και πάνω από 1 εκατομμύριο απασχολουμένους! Στην αρχή με την πεισματική αντίρρηση της Τρόικας. Αλλά τελικά δέχθηκε και η Τρόικα ότι το «πείραμα Σαμαρά» στην εστίαση ήταν επιτυχημένο.

Μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν είχαν κατανοήσει από τι τους γλίτωσε ο Σαμαράς τότε. Όταν ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ με την «υπερήφανη διαπραγμάτευση» Βαρουφάκη, του πέρασαν αύξηση του ΦΠΑ παντού (στην εστίαση από το 13% στο 24%). Και έγινε της μουρλής…

Αλλά ο ΦΠΑ είναι φόρος επί του τζίρου! Όχι επί των κερδών. Επί του τζίρου…

Κι όταν είναι υψηλός είναι ιδιαίτερα ΑΝΤΙ-αναπτυξιακός. Και θίγει κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Γιατί οι μικρομεσαίοι έχουν καθαρά κέρδη (προ φόρων) 5% μέχρι 15% επί τους τζίρου τους. Κι όταν τους αυξάνεις το ΦΠΑ (επί του τζίρου) κατά 10 μονάδες, τότε τους εξαφανίζεις το σύνολο των κερδών τους! Ή το μεγαλύτερο μέρος τους…

Και αυτό απειλεί με λουκέτα πλέον εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Που τώρα καταλαβαίνουν από τι τους είχε προφυλάξει ο Σαμαράς.

Και στο θέμα του φόρου ακινήτων ο Σαμαράς είχε μειώσει δύο φορές το φόρο που βρήκε (το χαράτσι). Κι έβαλε το ΕΝΦΙΑ (μειωμένο σε σχέση με τα προηγούμενα ΕΤΗΔΕ και ΕΕΤΑ), αλλά μείωσε δραστικά το φόρο στα ενοίκια, μείωσε δραστικά το φόρο μεταβιβάσεων και κληρονομιών, ενώ ανέστειλε για το μέλλον το φόρο υπεραξιών.

Κι ήλθε ο Τσίπρας, με υπόσχεση να… «καταργήσει» τον ΕΝΦΙΑ και κράτησετον ΕΝΦΙΑ την πρώτη χρονιά (2015), τον αύξησε την επόμενη (φέτος, παρά τη… μείωση των αντικειμενικών αξιών), τον αυξάνει ακόμα περισσότερο του χρόνου (με τον τριπλασιασμό έως τετραπλασιασμό του φόρου στα αγροτεμάχια), ενώ παράλληλα αύξησε το φόρο στα ενοίκια και έβαλε έκτακτο φόρο υπεραξιών αναδρομικά, σε όσους έκαναν αγοραπωλησία ακινήτων την τελευταία δεκαετία!

Η κοινωνία δεν είχε πάρει χαμπάρι από τι τους γλίτωνε ο Σαμαράς. Γκρίνιαζαν πολλοί για τον ΕΝΦΙΑ, κι ήλθε ο Τσίπρας (να τον… καταργήσει) και τους τσάκισε κυριολεκτικά. Σε όλα τα «μέτωπα» της ακίνητης περιουσίας…

(Πρόσφατα ένας από τους, πάλαι ποτέ τηλεοπτικούς υβριστές του Σαμαρά μονολόγησε με στεναγμό αυτοκριτικής, όταν ανακοίνωνε τις νέες αβάστακτες επιβαρύνσεις στα ακίνητα: αυτά παθαίνει όποιος ψηφίζει για να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ!).

Κι ένα τελευταίο: ο Σαμαράς υποσχέθηκε μακροχρόνιο στόχο για φόρο 15% στα κέρδη. Το λεγόμενο flat rate tax, το οποίο εξήγγειλε τώρα και η νέα Πρωθυπουργός της Βρετανίας. Κι έτσι συγκράτησε και αντέστρεψε τη φυγή κεφαλαίων από τη χώρα της μετά το Brexit…

Νομίζω ότι πρέπει να το επαναφέρει και ο Κυριάκος ως μακροχρόνιο στόχο ως το 2020. Κι όχι να μείνει στο 20%. Δεν μπορούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, όταν δίπλα μας οι άλλες όμορες χώρες (και η Κύπρος) έχουν συντελεστή φόρου επί των επιχειρηματικών κερδών της τάξης του 10-13%...

Στο μεταξύ όμως, στην Ελλάδα, ο Σαμαράς κράτησε το φόρο επί των κερδών στο 26%, μείωσε το φόρο ετερόρρυθμων και ομόρρυθμων (των μικρότερων δηλαδή εταιριών) στο 20%, ενώ μείωσε και την προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά στο 55% (από 70%). Πολλοί δεν κατάλαβαν τι τους διασφάλισε ο Σαμαράς τότε.

Έπρεπε να έλθει ο Τσίπρας, να αυξήσει το φόρο σε όλα τα επιχειρηματικά κέρδη (και των πολύ μικρών επιχειρήσεων) στο 29%, να αυξήσει και την προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά στο… 100%, για να καταλάβουν από τι τους έσωζε ο Σαμαράς προηγουμένως. Ήταν, όμως, αργά πια…

Άντε να δούμε τώρα πως μπορεί να έλθουν επενδύσεις και ανάπτυξη με τέτοιους φορολογικούς συντελεστές. Όταν και οι δικές μας εταιρίες φεύγουν για Βουλγαρία, Κύπρο. Όχι να έλθουν ξένες εδώ…

Σας ανέφερα λίγα μόνο παραδείγματα για μεγάλες μάχες που δόθηκαν επί διακυβέρνησης Σαμαρά και για μεγάλες επιτυχίες που υπήρξαν τότε, κι ας μη φάνηκαν τότε. Φάνηκαν όμως μετά…

Όπως μου έλεγε με ήρεμο χαμόγελο, κάποιος στενός συνεργάτης του Σαμαρά, στην αρχή της διακυβέρνησης Τσίπρα – όταν όλοι υμνούσαν την «υπερήφανη διαπραγμάτευση» Βαρουφάκη:

-- «Το τι καλό τους έκανε η διακυβέρνησή μας δεν το ξέρουν ακόμα. Θα το καταλάβουν σύντομα όταν δουν τα χαϊρια του Βαρουφάκη»…

Για να σας πω την αλήθεια, τότε δεν είχαν καταλάβει ακριβώς τι εννοούσε.

Τώρα το έχουμε καταλάβει όλοι…

Πάντως όλα αυτά επιτεύχθηκαν στα δυόμιση χρόνια εκείνης της διακυβέρνησης – γιατί έδωσαν μάχες και για τη φιλελεύθερη ατζέντα(χωρίς να φοβούνται μη τους πουν «νεοφιλελεύθερους») και για τη συντηρητική ατζέντα (χωρίς να φοβούνται μη τους πουν… «ακροδεξιούς»).

Και για να τα λέμε όλα, έπεισαν τους περισσότερους μέσα στη ΝΔ και αρκετούς ακόμα και μέσα στο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.

Βεβαίως, είχαν και μεγάλη υπονόμευση και μέσα από τη ΝΔ (όχι πολλοί, αλλά «πρωτοκλασάτοι») και μέσα από τα πασοκογενή κόμματα (σκόρπιοι κι αυτοί παντού – και στο ΣΥΡΙΖΑ) και μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ (ασφαλώς) και μέσα από τα ΜΜΕ (κανάλια και εφημερίδες). Πολλοί των οποίων στήριζαν το ΣΥΡΙΖΑ τότε και μέχρι πρόσφατα ακόμα. Ώσπου τους έκλεισε το σπίτι και τώρα στράφηκαν μανιωδώς εναντίον του.

Αλλά από την εμπειρία Ιούλιος 2012-Δεμέμβριος 2014 βγαίνει ένα μεγάλο συμπέρασμα.

Ότι μετά από σαράντα χρόνια ηγεμονίας των αριστερών ιδεών, μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται, δεν μπορούν να γίνουν και δεν μπορούν να προχωρήσουν, αν δεν υπάρξει ολομέτωπη επίθεση κατά της Αριστεράς: και στη φιλελεύθερη ατζέντα και στην συντηρητική ατζέντα.

Μ’ άλλα λόγια: Κάντε το όπως ο Αντώνης (γιατί αλλιώς, δεν…).

ΥΓ. Και μη… πολύ «συγχαίρετε» την Αριστερά για τους αγώνες της, γιατί πρώτον, η Αριστερά ποτέ δεν «συνεχάρη» τη φιλελεύθερη παράταξη - ή τη δεξιά πολύ περισσότερο - για τους δικούς της αγώνες. Ή για οποιονδήποτε εθνικό αγώνα! Αντίθετα, η αριστερά σπεύδει όλους να τους αποδομήσει και να τους απαξιώσει. Οπότε νιώθουμε λίγο… μακάκες, αν με αντιλαμβάνεστε (από τα πολλά «συγχαρήκια»)!

Και δεύτερον, γιατί μέσα στους αγώνες της Αριστεράς, περιλαμβάνονται οι … «υπέροχες» καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης στη δίκη τρομοκρατών της 17Ν (!), το κάψιμο της Αθήνας το Δεκέμβριο του 2008, και ο εμπρησμός της Μαρφίν τον Απρίλιο του 2010, όταν κάηκαν ζωντανά 3 άτομα, μεταξύ των οποίων μια έγκυος μαζί με το αγέννητο έμβρυο…

Λυπάμαι, αλλά αυτούς τους «αγώνες» (για να μη πάμε πιο πίσω) εμείς δεν τους «τιμούμε».

Οι σοβαροί αριστεροί μάλλον, θα έπρεπε να ντρέπονται…

Εντάξει, δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε τον εμφύλιο, αλλά δεν πρόκειται να αφήσουμε και τους ηττημένους του εμφυλίου να γράψουν την ιστορία όπως τους βολεύει.

Κι αν κάποτε το έκαναν, τώρα με την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ ήλθε η ώρα να μπουν τα πράγματα στη θέση τους…

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 04, 2016