Έζησα 15 (υπέροχα) χρόνια στο Παρίσι

Τό να ζείς σε ένα απέραντο μουσείο που ανακαλύπτεις κάθε μέρα, όσα χρόνια και αν είσαι εκεί, είναι ένα συναίσθημα που καμιά άλλη πόλη στον κόσμο δεν μπορεί να σού δώσει.

Τά λέω αυτά για να μην υποτιμήσω ούτε κατ'  ελάχιστον τον πόνο που νοιώθω για την πόλη αλλά και τους τέως 'συμπολίτες' μου. Αυτό πού έλαχε στούς/ις κατοίκους του Παρισιού, της Γαλλίας, του Κόσμου είναι τραγικό. Απαράδεκτο και συγκλονιστικό.

Αλλά θα σταθώ στο "Κόσμου". Ναί έλαχε σε όλους μας. Όπως συμβαίνει κάθε μέρα στούς ατυχείς κάτοικους περιοχών που ελέγχουν (η προσπαθούν) οι σκοταδιστές του Ι.Κ. Στούς κακόμοιρους 224 Ρώσσους που γυρνούσαν μαυρισμένοι από διακοπές, στούς 48 κάτοικους της Βυρητού που μαγείρευαν χόμους στα σπίτια τους.

Τυφλοί δολοφόνοι που ίσως περπατάνε δίπλα μας και που χωρίς κανένα λόγο είναι ικανοί να μας σκοτώσουν επειδή είμαστε χριστιανοι, εβραίοι η βουδιστές.

Πιό βαθειά όμως, είμαι συγκλονισμένος απο τα απίθανα που ξεστόμισαν η Χίλλαρυ, ο Ντόναλντ, ο Ταγίπ και ένα σωρό άλλοι μη εξαιρουμένης της Ραχήλ.

Τα ίδια σκατά έχουν και αυτοί στα μυαλά τους, ίδια με τα σκατά των σκοταδιστών δολοφόνων.

Πηγή: https://www.facebook.com/miltos.vasileiadis.90

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 04, 2015