Ναι, να ματώσουμε

3



Είναι αδιανόητο πολιτικά αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας: μια εκλεγμένη -για δεύτερη φορά και με το ίδιο ποσοστό- κυβέρνηση της Αριστεράς απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού της για να διαχειριστεί την κοινή ήττα απέναντι στους πιστωτές της χώρας. Δλδ για να εφαρμόσει το μνημόνιο που της επεβλήθη, το οποίο είναι σχεδιασμένο με την ίδια αποτυχημένη συνταγή της λιτότητας και ταυτόχρονα να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του!

Η μοίρα ήταν σκληρή με την Αριστερά. Την έφερε στην εξουσία την χειρότερη στιγμή – όταν τα πέντε χρόνια μνημόνια και τα οκτώ χρόνια ύφεσης έδειχναν αδιανόητη την ανάκαμψη κάτω από το βάρος βουνό του χρέους. Σαράντα χρόνια διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σαράντα καταστροφικά χρόνια συνδυασμένα με την πολυετή κρίση χρέους και μνημονιακής διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, έφεραν την στροφή του εκλογικού σώματος αριστερά. Και την Αριστερά χωρίς κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο ανάκαμψης πέραν ενός ακόμη δανείου από τους συνήθεις ύποπτους: τους ευρωπαίους πιστωτές και το ΔΝΤ – όλων σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και υπό γερμανική διεύθυνση…

Την δυσκολία της συγκυρίας μοιράζονται λαός και κυβέρνηση, έχοντας κοινή συνείδηση ότι η μάχη της διαπραγμάτευσης χάθηκε παρότι δόθηκε και δόθηκε αποφασιστικά: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ Οικολόγων Πράσινων χρησιμοποίησε ότι όπλα είχε και δεν είχε κι ότι συμμαχίες μπόρεσε να δημιουργήσει. Και ηττήθηκε κάτω από έναν συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων όταν η σοσιαλδημοκρατία ελάχιστα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από το νεοφιλελεύθερο δεξιό μπλοκ. Ολάντ και Ρέντζι κοιμόντουσαν τον ύπνο της «ποσοτικής χαλάρωσης» και ήσαν εχθρικοί στην χώρα μας όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για να αντιδράσουν στο παρά πέντε του grexit που δεν πίστευαν ότι μπορούσε να συμβεί. Και κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ ως οι καλοί μπάτσοι της ιστορίας – όταν ο κρατούμενος έγραφε ήδη την ομολογία του ζητώντας απλά να αναβληθεί η εκτέλεσή του για λίγα χρόνια ή και μήνες ακόμα.

Το αδιέξοδο είναι μπροστά μας. Οι υπό γερμανική διεύθυνση εταίροι δεν επιθυμούν την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Προτείνουν πεισματικά και επιβάλλουν χάρη στον ωμό εκβιασμό την ίδια αποτυχημένη πολιτική των μνημονίων. Η ελληνική αριστερή κυβέρνηση σηκώνει υποχρεωτικά το γάντι ποντάροντας σε κάποιες λίγες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις της άλλης πλευράς και στην ρητή υπόσχεση αναδιάρθρωσης και απομείωσης του χρέους που περιλαμβάνεται στην συμφωνία. Κυρίως επειδή καμιά άλλη πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί τα ελάχιστα θετικά της συμφωνίας και κυρίως να συνεχίσει στην ίδια γραμμή διαπραγμάτευσης με τις ίδιες προτεραιότητες και στοχεύσεις.

Η Αριστερά εκλέχθηκε για να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του μνημονίου που θα εφαρμόσει ως κυβέρνηση και θα αντιπολιτεύεται ως κόμμα. Η Αριστερά καλείται να κάνει το αδιανόητο: να εφαρμόζει προαπαιτούμενα και να τα εξουδετερώνει την ίδια στιγμή με παράλληλες προβλέψεις και μέτρα. Και ταυτόχρονα να προλάβει να χτυπήσει καίρια την διαφθορά και την διαπλοκή πριν χάσει την δύναμή της από τις παράπλευρες απώλειες σε λαϊκή στήριξη από την εφαρμογή του μνημονίου… Κι όμως, αυτή είναι η εντολή της: να ματώσει (όπως συχνά λέει και ο Αλέξης Τσίπρας) σε έναν άνισο αγώνα, μια απελπισμένη αντεπίθεση για φυγή προς το μέλλον και την ανάπτυξη που ακόμη δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα!

Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό στα πολιτικά μας χρονικά. Ένας λαός συνειδητοποιημένος, χτυπάει στην πλάτη και ενθαρρύνει την κυβέρνησή του που γυρίζει ηττημένη από την μάχη, να συνεχίσει έστω και με λιγοστές ελπίδες το αδιανόητο: τον αγώνα του Δαυίδ με τον Γολιάθ, την άνιση διαπραγμάτευση για την αντιμετώπιση του μη βιώσιμου χρέους, την απίθανα δύσκολη παραγωγική ανασυγκρότηση με μια δημόσια κρατική μηχανή κατεστραμμένη από τον πελατειασμό την διαφθορά και την αναξιοκρατία.

Για πρώτη φορά ο λαός ξέρει πέραν πάσης αμφιβολίας την πραγματική κατάσταση και τις λιγοστές δυνατότητες ανάκαμψης – αγνοεί ΜΜΕ, δημοσκόπους, κεντροαριστερούς και ποταμίσιους «συστηματικούς» και αναγεννημένους (νεο)κομσομόλους της ρήξης. Αναγνωρίζει την ειλικρίνεια της διαπραγμάτευσης που έκανε η Αριστερά και της δίνει την ευκαιρία και να κυβερνήσει στο ίδιο στυλ: με διαφάνεια και αποφασιστικότητα. Της συγχωρεί και τους συμβιβασμούς της σε φλέγοντα αλλά αυτήν την στιγμή όχι πρώτα θέματα όπως το εκκλησιαστικό. Και περιμένει να ματώσει μαζί του – όπως εκείνος πνίγεται καθημερινά στην χρεοκοπία και ματώνει με τους φόρους και τις περικοπές, την ανεργία και την απουσία χρηματοδότησης.

Τις επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δούμε την πραγματική Αριστερά – την Αριστερά που βουτάει μέσα στον βούρκο της καθημερινότητας για να παλέψει να σώσει τον πνιγμένο – την Αριστερά που συμβιβάζεται και με τον διάβολο για να γλυτώσει την χώρα από το θανατηφόρο σπιράλ του χρέους – την Αριστερά που πληγώνεται το ίδιο θανάσιμα με τον Πολίτη που χάνει την δουλειά του ή το σπίτι του, που δεν έχει ρεύμα ή φαγητό. Και που δεν παραδίδει τον αγώνα όπως έκαναν κατά σειρά η ΝΔ επί Κ.Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ επί Γ.Παπανδρέου και οι συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ επί Σαμαρά Βενιζέλου προσδοκώντας να πληρώσει άλλος τον λογαριασμό.

Έχουμε τεράστια υπομονή να συμμετάσχουμε στις μάχες που έρχονται. Και σε όσες ακόμη επιμέρους ήττες κι αν χρειαστεί μέχρι να ξημερώσει μια άλλη Ελλάδα, των δικαιωμάτων, της δημιουργίας, της ισότητας και της ανάπτυξης – η Ελλάδα των εργαζομένων, των μαστόρων, των εφευρετών και των παραγωγών.

Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που ακόμη και να συμφωνούσαν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις με το πρόγραμμα της Αριστεράς πάλι αμφίβολη θα ήταν η επιτυχία – πόσο μάλλον τώρα που εκείνες συνεχίζουν να υπηρετούν τις παρασιτικές ελίτ που κατέστρεψαν και διέφθειραν τον τόπο.

Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Είναι αδιανόητο πολιτικά αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας: μια εκλεγμένη -για δεύτερη φορά και με το ίδιο ποσοστό- κυβέρνηση της Αριστεράς απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού της για να διαχειριστεί την κοινή ήττα απέναντι στους πιστωτές της χώρας. Δλδ για να εφαρμόσει το μνημόνιο που της επεβλήθη, το οποίο είναι σχεδιασμένο με την ίδια αποτυχημένη συνταγή της λιτότητας και ταυτόχρονα να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του!

Η μοίρα ήταν σκληρή με την Αριστερά. Την έφερε στην εξουσία την χειρότερη στιγμή – όταν τα πέντε χρόνια μνημόνια και τα οκτώ χρόνια ύφεσης έδειχναν αδιανόητη την ανάκαμψη κάτω από το βάρος βουνό του χρέους. Σαράντα χρόνια διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σαράντα καταστροφικά χρόνια συνδυασμένα με την πολυετή κρίση χρέους και μνημονιακής διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, έφεραν την στροφή του εκλογικού σώματος αριστερά. Και την Αριστερά χωρίς κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο ανάκαμψης πέραν ενός ακόμη δανείου από τους συνήθεις ύποπτους: τους ευρωπαίους πιστωτές και το ΔΝΤ – όλων σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και υπό γερμανική διεύθυνση…

Την δυσκολία της συγκυρίας μοιράζονται λαός και κυβέρνηση, έχοντας κοινή συνείδηση ότι η μάχη της διαπραγμάτευσης χάθηκε παρότι δόθηκε και δόθηκε αποφασιστικά: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ Οικολόγων Πράσινων χρησιμοποίησε ότι όπλα είχε και δεν είχε κι ότι συμμαχίες μπόρεσε να δημιουργήσει. Και ηττήθηκε κάτω από έναν συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων όταν η σοσιαλδημοκρατία ελάχιστα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από το νεοφιλελεύθερο δεξιό μπλοκ. Ολάντ και Ρέντζι κοιμόντουσαν τον ύπνο της «ποσοτικής χαλάρωσης» και ήσαν εχθρικοί στην χώρα μας όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για να αντιδράσουν στο παρά πέντε του grexit που δεν πίστευαν ότι μπορούσε να συμβεί. Και κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ ως οι καλοί μπάτσοι της ιστορίας – όταν ο κρατούμενος έγραφε ήδη την ομολογία του ζητώντας απλά να αναβληθεί η εκτέλεσή του για λίγα χρόνια ή και μήνες ακόμα.

Το αδιέξοδο είναι μπροστά μας. Οι υπό γερμανική διεύθυνση εταίροι δεν επιθυμούν την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Προτείνουν πεισματικά και επιβάλλουν χάρη στον ωμό εκβιασμό την ίδια αποτυχημένη πολιτική των μνημονίων. Η ελληνική αριστερή κυβέρνηση σηκώνει υποχρεωτικά το γάντι ποντάροντας σε κάποιες λίγες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις της άλλης πλευράς και στην ρητή υπόσχεση αναδιάρθρωσης και απομείωσης του χρέους που περιλαμβάνεται στην συμφωνία. Κυρίως επειδή καμιά άλλη πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί τα ελάχιστα θετικά της συμφωνίας και κυρίως να συνεχίσει στην ίδια γραμμή διαπραγμάτευσης με τις ίδιες προτεραιότητες και στοχεύσεις.

Η Αριστερά εκλέχθηκε για να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του μνημονίου που θα εφαρμόσει ως κυβέρνηση και θα αντιπολιτεύεται ως κόμμα. Η Αριστερά καλείται να κάνει το αδιανόητο: να εφαρμόζει προαπαιτούμενα και να τα εξουδετερώνει την ίδια στιγμή με παράλληλες προβλέψεις και μέτρα. Και ταυτόχρονα να προλάβει να χτυπήσει καίρια την διαφθορά και την διαπλοκή πριν χάσει την δύναμή της από τις παράπλευρες απώλειες σε λαϊκή στήριξη από την εφαρμογή του μνημονίου… Κι όμως, αυτή είναι η εντολή της: να ματώσει (όπως συχνά λέει και ο Αλέξης Τσίπρας) σε έναν άνισο αγώνα, μια απελπισμένη αντεπίθεση για φυγή προς το μέλλον και την ανάπτυξη που ακόμη δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα!

Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό στα πολιτικά μας χρονικά. Ένας λαός συνειδητοποιημένος, χτυπάει στην πλάτη και ενθαρρύνει την κυβέρνησή του που γυρίζει ηττημένη από την μάχη, να συνεχίσει έστω και με λιγοστές ελπίδες το αδιανόητο: τον αγώνα του Δαυίδ με τον Γολιάθ, την άνιση διαπραγμάτευση για την αντιμετώπιση του μη βιώσιμου χρέους, την απίθανα δύσκολη παραγωγική ανασυγκρότηση με μια δημόσια κρατική μηχανή κατεστραμμένη από τον πελατειασμό την διαφθορά και την αναξιοκρατία.

Για πρώτη φορά ο λαός ξέρει πέραν πάσης αμφιβολίας την πραγματική κατάσταση και τις λιγοστές δυνατότητες ανάκαμψης – αγνοεί ΜΜΕ, δημοσκόπους, κεντροαριστερούς και ποταμίσιους «συστηματικούς» και αναγεννημένους (νεο)κομσομόλους της ρήξης. Αναγνωρίζει την ειλικρίνεια της διαπραγμάτευσης που έκανε η Αριστερά και της δίνει την ευκαιρία και να κυβερνήσει στο ίδιο στυλ: με διαφάνεια και αποφασιστικότητα. Της συγχωρεί και τους συμβιβασμούς της σε φλέγοντα αλλά αυτήν την στιγμή όχι πρώτα θέματα όπως το εκκλησιαστικό. Και περιμένει να ματώσει μαζί του – όπως εκείνος πνίγεται καθημερινά στην χρεοκοπία και ματώνει με τους φόρους και τις περικοπές, την ανεργία και την απουσία χρηματοδότησης.

Τις επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δούμε την πραγματική Αριστερά – την Αριστερά που βουτάει μέσα στον βούρκο της καθημερινότητας για να παλέψει να σώσει τον πνιγμένο – την Αριστερά που συμβιβάζεται και με τον διάβολο για να γλυτώσει την χώρα από το θανατηφόρο σπιράλ του χρέους – την Αριστερά που πληγώνεται το ίδιο θανάσιμα με τον Πολίτη που χάνει την δουλειά του ή το σπίτι του, που δεν έχει ρεύμα ή φαγητό. Και που δεν παραδίδει τον αγώνα όπως έκαναν κατά σειρά η ΝΔ επί Κ.Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ επί Γ.Παπανδρέου και οι συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ επί Σαμαρά Βενιζέλου προσδοκώντας να πληρώσει άλλος τον λογαριασμό.

Έχουμε τεράστια υπομονή να συμμετάσχουμε στις μάχες που έρχονται. Και σε όσες ακόμη επιμέρους ήττες κι αν χρειαστεί μέχρι να ξημερώσει μια άλλη Ελλάδα, των δικαιωμάτων, της δημιουργίας, της ισότητας και της ανάπτυξης – η Ελλάδα των εργαζομένων, των μαστόρων, των εφευρετών και των παραγωγών.

Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που ακόμη και να συμφωνούσαν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις με το πρόγραμμα της Αριστεράς πάλι αμφίβολη θα ήταν η επιτυχία – πόσο μάλλον τώρα που εκείνες συνεχίζουν να υπηρετούν τις παρασιτικές ελίτ που κατέστρεψαν και διέφθειραν τον τόπο.

Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει.



Είναι αδιανόητο πολιτικά αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας: μια εκλεγμένη -για δεύτερη φορά και με το ίδιο ποσοστό- κυβέρνηση της Αριστεράς απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού της για να διαχειριστεί την κοινή ήττα απέναντι στους πιστωτές της χώρας. Δλδ για να εφαρμόσει το μνημόνιο που της επεβλήθη, το οποίο είναι σχεδιασμένο με την ίδια αποτυχημένη συνταγή της λιτότητας και ταυτόχρονα να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του!

Η μοίρα ήταν σκληρή με την Αριστερά. Την έφερε στην εξουσία την χειρότερη στιγμή – όταν τα πέντε χρόνια μνημόνια και τα οκτώ χρόνια ύφεσης έδειχναν αδιανόητη την ανάκαμψη κάτω από το βάρος βουνό του χρέους. Σαράντα χρόνια διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σαράντα καταστροφικά χρόνια συνδυασμένα με την πολυετή κρίση χρέους και μνημονιακής διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, έφεραν την στροφή του εκλογικού σώματος αριστερά. Και την Αριστερά χωρίς κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο ανάκαμψης πέραν ενός ακόμη δανείου από τους συνήθεις ύποπτους: τους ευρωπαίους πιστωτές και το ΔΝΤ – όλων σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και υπό γερμανική διεύθυνση…

Την δυσκολία της συγκυρίας μοιράζονται λαός και κυβέρνηση, έχοντας κοινή συνείδηση ότι η μάχη της διαπραγμάτευσης χάθηκε παρότι δόθηκε και δόθηκε αποφασιστικά: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ Οικολόγων Πράσινων χρησιμοποίησε ότι όπλα είχε και δεν είχε κι ότι συμμαχίες μπόρεσε να δημιουργήσει. Και ηττήθηκε κάτω από έναν συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων όταν η σοσιαλδημοκρατία ελάχιστα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από το νεοφιλελεύθερο δεξιό μπλοκ. Ολάντ και Ρέντζι κοιμόντουσαν τον ύπνο της «ποσοτικής χαλάρωσης» και ήσαν εχθρικοί στην χώρα μας όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για να αντιδράσουν στο παρά πέντε του grexit που δεν πίστευαν ότι μπορούσε να συμβεί. Και κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ ως οι καλοί μπάτσοι της ιστορίας – όταν ο κρατούμενος έγραφε ήδη την ομολογία του ζητώντας απλά να αναβληθεί η εκτέλεσή του για λίγα χρόνια ή και μήνες ακόμα.

Το αδιέξοδο είναι μπροστά μας. Οι υπό γερμανική διεύθυνση εταίροι δεν επιθυμούν την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Προτείνουν πεισματικά και επιβάλλουν χάρη στον ωμό εκβιασμό την ίδια αποτυχημένη πολιτική των μνημονίων. Η ελληνική αριστερή κυβέρνηση σηκώνει υποχρεωτικά το γάντι ποντάροντας σε κάποιες λίγες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις της άλλης πλευράς και στην ρητή υπόσχεση αναδιάρθρωσης και απομείωσης του χρέους που περιλαμβάνεται στην συμφωνία. Κυρίως επειδή καμιά άλλη πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί τα ελάχιστα θετικά της συμφωνίας και κυρίως να συνεχίσει στην ίδια γραμμή διαπραγμάτευσης με τις ίδιες προτεραιότητες και στοχεύσεις.

Η Αριστερά εκλέχθηκε για να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του μνημονίου που θα εφαρμόσει ως κυβέρνηση και θα αντιπολιτεύεται ως κόμμα. Η Αριστερά καλείται να κάνει το αδιανόητο: να εφαρμόζει προαπαιτούμενα και να τα εξουδετερώνει την ίδια στιγμή με παράλληλες προβλέψεις και μέτρα. Και ταυτόχρονα να προλάβει να χτυπήσει καίρια την διαφθορά και την διαπλοκή πριν χάσει την δύναμή της από τις παράπλευρες απώλειες σε λαϊκή στήριξη από την εφαρμογή του μνημονίου… Κι όμως, αυτή είναι η εντολή της: να ματώσει (όπως συχνά λέει και ο Αλέξης Τσίπρας) σε έναν άνισο αγώνα, μια απελπισμένη αντεπίθεση για φυγή προς το μέλλον και την ανάπτυξη που ακόμη δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα!

Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό στα πολιτικά μας χρονικά. Ένας λαός συνειδητοποιημένος, χτυπάει στην πλάτη και ενθαρρύνει την κυβέρνησή του που γυρίζει ηττημένη από την μάχη, να συνεχίσει έστω και με λιγοστές ελπίδες το αδιανόητο: τον αγώνα του Δαυίδ με τον Γολιάθ, την άνιση διαπραγμάτευση για την αντιμετώπιση του μη βιώσιμου χρέους, την απίθανα δύσκολη παραγωγική ανασυγκρότηση με μια δημόσια κρατική μηχανή κατεστραμμένη από τον πελατειασμό την διαφθορά και την αναξιοκρατία.

Για πρώτη φορά ο λαός ξέρει πέραν πάσης αμφιβολίας την πραγματική κατάσταση και τις λιγοστές δυνατότητες ανάκαμψης – αγνοεί ΜΜΕ, δημοσκόπους, κεντροαριστερούς και ποταμίσιους «συστηματικούς» και αναγεννημένους (νεο)κομσομόλους της ρήξης. Αναγνωρίζει την ειλικρίνεια της διαπραγμάτευσης που έκανε η Αριστερά και της δίνει την ευκαιρία και να κυβερνήσει στο ίδιο στυλ: με διαφάνεια και αποφασιστικότητα. Της συγχωρεί και τους συμβιβασμούς της σε φλέγοντα αλλά αυτήν την στιγμή όχι πρώτα θέματα όπως το εκκλησιαστικό. Και περιμένει να ματώσει μαζί του – όπως εκείνος πνίγεται καθημερινά στην χρεοκοπία και ματώνει με τους φόρους και τις περικοπές, την ανεργία και την απουσία χρηματοδότησης.

Τις επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δούμε την πραγματική Αριστερά – την Αριστερά που βουτάει μέσα στον βούρκο της καθημερινότητας για να παλέψει να σώσει τον πνιγμένο – την Αριστερά που συμβιβάζεται και με τον διάβολο για να γλυτώσει την χώρα από το θανατηφόρο σπιράλ του χρέους – την Αριστερά που πληγώνεται το ίδιο θανάσιμα με τον Πολίτη που χάνει την δουλειά του ή το σπίτι του, που δεν έχει ρεύμα ή φαγητό. Και που δεν παραδίδει τον αγώνα όπως έκαναν κατά σειρά η ΝΔ επί Κ.Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ επί Γ.Παπανδρέου και οι συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ επί Σαμαρά Βενιζέλου προσδοκώντας να πληρώσει άλλος τον λογαριασμό.

Έχουμε τεράστια υπομονή να συμμετάσχουμε στις μάχες που έρχονται. Και σε όσες ακόμη επιμέρους ήττες κι αν χρειαστεί μέχρι να ξημερώσει μια άλλη Ελλάδα, των δικαιωμάτων, της δημιουργίας, της ισότητας και της ανάπτυξης – η Ελλάδα των εργαζομένων, των μαστόρων, των εφευρετών και των παραγωγών.

Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που ακόμη και να συμφωνούσαν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις με το πρόγραμμα της Αριστεράς πάλι αμφίβολη θα ήταν η επιτυχία – πόσο μάλλον τώρα που εκείνες συνεχίζουν να υπηρετούν τις παρασιτικές ελίτ που κατέστρεψαν και διέφθειραν τον τόπο.

Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει.



Είναι αδιανόητο πολιτικά αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας: μια εκλεγμένη -για δεύτερη φορά και με το ίδιο ποσοστό- κυβέρνηση της Αριστεράς απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού της για να διαχειριστεί την κοινή ήττα απέναντι στους πιστωτές της χώρας. Δλδ για να εφαρμόσει το μνημόνιο που της επεβλήθη, το οποίο είναι σχεδιασμένο με την ίδια αποτυχημένη συνταγή της λιτότητας και ταυτόχρονα να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του!

Η μοίρα ήταν σκληρή με την Αριστερά. Την έφερε στην εξουσία την χειρότερη στιγμή – όταν τα πέντε χρόνια μνημόνια και τα οκτώ χρόνια ύφεσης έδειχναν αδιανόητη την ανάκαμψη κάτω από το βάρος βουνό του χρέους. Σαράντα χρόνια διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σαράντα καταστροφικά χρόνια συνδυασμένα με την πολυετή κρίση χρέους και μνημονιακής διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, έφεραν την στροφή του εκλογικού σώματος αριστερά. Και την Αριστερά χωρίς κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο ανάκαμψης πέραν ενός ακόμη δανείου από τους συνήθεις ύποπτους: τους ευρωπαίους πιστωτές και το ΔΝΤ – όλων σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και υπό γερμανική διεύθυνση…

Την δυσκολία της συγκυρίας μοιράζονται λαός και κυβέρνηση, έχοντας κοινή συνείδηση ότι η μάχη της διαπραγμάτευσης χάθηκε παρότι δόθηκε και δόθηκε αποφασιστικά: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ Οικολόγων Πράσινων χρησιμοποίησε ότι όπλα είχε και δεν είχε κι ότι συμμαχίες μπόρεσε να δημιουργήσει. Και ηττήθηκε κάτω από έναν συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων όταν η σοσιαλδημοκρατία ελάχιστα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από το νεοφιλελεύθερο δεξιό μπλοκ. Ολάντ και Ρέντζι κοιμόντουσαν τον ύπνο της «ποσοτικής χαλάρωσης» και ήσαν εχθρικοί στην χώρα μας όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για να αντιδράσουν στο παρά πέντε του grexit που δεν πίστευαν ότι μπορούσε να συμβεί. Και κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ ως οι καλοί μπάτσοι της ιστορίας – όταν ο κρατούμενος έγραφε ήδη την ομολογία του ζητώντας απλά να αναβληθεί η εκτέλεσή του για λίγα χρόνια ή και μήνες ακόμα.

Το αδιέξοδο είναι μπροστά μας. Οι υπό γερμανική διεύθυνση εταίροι δεν επιθυμούν την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Προτείνουν πεισματικά και επιβάλλουν χάρη στον ωμό εκβιασμό την ίδια αποτυχημένη πολιτική των μνημονίων. Η ελληνική αριστερή κυβέρνηση σηκώνει υποχρεωτικά το γάντι ποντάροντας σε κάποιες λίγες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις της άλλης πλευράς και στην ρητή υπόσχεση αναδιάρθρωσης και απομείωσης του χρέους που περιλαμβάνεται στην συμφωνία. Κυρίως επειδή καμιά άλλη πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί τα ελάχιστα θετικά της συμφωνίας και κυρίως να συνεχίσει στην ίδια γραμμή διαπραγμάτευσης με τις ίδιες προτεραιότητες και στοχεύσεις.

Η Αριστερά εκλέχθηκε για να προστατεύσει τον λαό της από τις επιπτώσεις του μνημονίου που θα εφαρμόσει ως κυβέρνηση και θα αντιπολιτεύεται ως κόμμα. Η Αριστερά καλείται να κάνει το αδιανόητο: να εφαρμόζει προαπαιτούμενα και να τα εξουδετερώνει την ίδια στιγμή με παράλληλες προβλέψεις και μέτρα. Και ταυτόχρονα να προλάβει να χτυπήσει καίρια την διαφθορά και την διαπλοκή πριν χάσει την δύναμή της από τις παράπλευρες απώλειες σε λαϊκή στήριξη από την εφαρμογή του μνημονίου… Κι όμως, αυτή είναι η εντολή της: να ματώσει (όπως συχνά λέει και ο Αλέξης Τσίπρας) σε έναν άνισο αγώνα, μια απελπισμένη αντεπίθεση για φυγή προς το μέλλον και την ανάπτυξη που ακόμη δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα!

Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό στα πολιτικά μας χρονικά. Ένας λαός συνειδητοποιημένος, χτυπάει στην πλάτη και ενθαρρύνει την κυβέρνησή του που γυρίζει ηττημένη από την μάχη, να συνεχίσει έστω και με λιγοστές ελπίδες το αδιανόητο: τον αγώνα του Δαυίδ με τον Γολιάθ, την άνιση διαπραγμάτευση για την αντιμετώπιση του μη βιώσιμου χρέους, την απίθανα δύσκολη παραγωγική ανασυγκρότηση με μια δημόσια κρατική μηχανή κατεστραμμένη από τον πελατειασμό την διαφθορά και την αναξιοκρατία.

Για πρώτη φορά ο λαός ξέρει πέραν πάσης αμφιβολίας την πραγματική κατάσταση και τις λιγοστές δυνατότητες ανάκαμψης – αγνοεί ΜΜΕ, δημοσκόπους, κεντροαριστερούς και ποταμίσιους «συστηματικούς» και αναγεννημένους (νεο)κομσομόλους της ρήξης. Αναγνωρίζει την ειλικρίνεια της διαπραγμάτευσης που έκανε η Αριστερά και της δίνει την ευκαιρία και να κυβερνήσει στο ίδιο στυλ: με διαφάνεια και αποφασιστικότητα. Της συγχωρεί και τους συμβιβασμούς της σε φλέγοντα αλλά αυτήν την στιγμή όχι πρώτα θέματα όπως το εκκλησιαστικό. Και περιμένει να ματώσει μαζί του – όπως εκείνος πνίγεται καθημερινά στην χρεοκοπία και ματώνει με τους φόρους και τις περικοπές, την ανεργία και την απουσία χρηματοδότησης.

Τις επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δούμε την πραγματική Αριστερά – την Αριστερά που βουτάει μέσα στον βούρκο της καθημερινότητας για να παλέψει να σώσει τον πνιγμένο – την Αριστερά που συμβιβάζεται και με τον διάβολο για να γλυτώσει την χώρα από το θανατηφόρο σπιράλ του χρέους – την Αριστερά που πληγώνεται το ίδιο θανάσιμα με τον Πολίτη που χάνει την δουλειά του ή το σπίτι του, που δεν έχει ρεύμα ή φαγητό. Και που δεν παραδίδει τον αγώνα όπως έκαναν κατά σειρά η ΝΔ επί Κ.Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ επί Γ.Παπανδρέου και οι συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ επί Σαμαρά Βενιζέλου προσδοκώντας να πληρώσει άλλος τον λογαριασμό.

Έχουμε τεράστια υπομονή να συμμετάσχουμε στις μάχες που έρχονται. Και σε όσες ακόμη επιμέρους ήττες κι αν χρειαστεί μέχρι να ξημερώσει μια άλλη Ελλάδα, των δικαιωμάτων, της δημιουργίας, της ισότητας και της ανάπτυξης – η Ελλάδα των εργαζομένων, των μαστόρων, των εφευρετών και των παραγωγών.

Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που ακόμη και να συμφωνούσαν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις με το πρόγραμμα της Αριστεράς πάλι αμφίβολη θα ήταν η επιτυχία – πόσο μάλλον τώρα που εκείνες συνεχίζουν να υπηρετούν τις παρασιτικές ελίτ που κατέστρεψαν και διέφθειραν τον τόπο.

Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Πηγή: http://toideologio.gr/?p=3265

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 21, 2015

3 Σχόλια για την ανάρτηση: "Ναι, να ματώσουμε"
Στέργιος (Αλέξανδρος) είπε...

Γειά -σου, φίλε Κώστα...., ευχές και αφιέρωση, σε σένα, του.....parakato....!

1 --- 1 )
…..Ιδού, λοιπόν, η….. ‘’δευτέρα παρουσία’’….. –μου….: Στέργιος…..

…..Πριν αναφερθώ, κι εδώ, σε ό,τι αφορά σε….: θρησκείες, μυθολογίες κ.α.λ….,
όλες –τους με μάσκα ‘’θεού’’ κρυπτοσατανιστικές….. και ‘’Θεοκτόνες’’….,
/ σαφώς, αναφορές εναντίον –τους…., προπαντός, ως ‘’ανυποψιάστως’’ καταστροφικές του είδους μας….. /
τις ‘’αρχαιόθεν’’ κι από τους εκάστοτε ‘’«σπαρμένους»’’ του ‘’«Αδάμ Κάδμου»’’ δολίως κωδικοποιημένες….,
θα πρέπει να αναφερθώ, εν ολίγοις, σε ότι αφορά, κυρίως, στο ‘’νέο’’ όνομά –μου….,
μα και σε μερικά βασικά πράγματα…., που αφορούν στο από αυτούς προκάτ ‘’Συντελειακό’’ μέλλον μας….!

Έτσι…., πρώτο και ‘’κρυφό’’ –μου όνομα…., το που μου δόθηκε, ‘’κατ’ έθιμον’’, με….. ‘’«αεροβάπτισμα»’’….,
σαν κινδύνευα να πεθάνω…., και, «για να στεργιώσω»…., θανόντος, πριν, του αδελφού μου Αλέξανδρου….,
είναι το….. Σ τ έ ρ γ ι ο ς…., εδώ, πλέον, και Στέργιος 888….: τέως…., εν ύδατι βαπτισθείς…., Αλέξανδρος….!
[ Στέργιος….: 200 + 300 + 5 + 100 + 3 + 10 + 70 + 200 = 888 : κατά τον λεξάριθμο των Αρχαίων Ελλήνων….. ]

Κι αυτό είναι γραμμένο…., φυσικά, μόνο, στο χάρτινο πιστοποιητικό βάπτισής μου…., από άνθρωπο…..
και όχι….. ‘’«Αποκαλυπτικά»’’ γραμμένο σε….. «πέτρα λευκή»…., τάχα, από το Θεό….,
ως, λ. χ, στους….. χξς΄ οξαποπαντού….!

Ναι…., καθώς εγώ, έστω, είμαι….. μόνον του ‘’ιδεολογικού ιμπεριαλισμού’’….: του….. του Νούμερου 888….,
/ έστω, ‘’ιεραπόστολος’’ -- ‘’missionary’’….. /
κι όχι του οικονομικού ιμπεριαλισμού …., του….. του Νούμερου 666 – χξς΄….,
/ έμπορος – merchant….. /
ούτε, βεβαίως, και του εδαφικού ιμπεριαλισμού…., του….. του Νούμερου 777….,
/ κυρίαρχος -- master….. /
ως συμβαίνει, ‘’«Αγιοτριαδικώς»’’ και στα 3 m –τους, σε όλες ανεξαιρέτως τις….: Θρησκείες, Μυθολογίες,…..
τις του….. σατάν «Δόγματος της παρθενίας του μυστικοπαθούς θρησκευτικού ιμπεριαλισμού»….!

Εγώ, λοιπόν…., ο με εντιμότατο βίο…., ο που, μ ό ν ο ν, Άνθρωπος θέλω να λέγομαι…..
και που καμία σχέση ή ταύτιση δε θέλω να ‘χω μ’ όλα τα βλάσφημα πρόσωπα σ’ αυτές τις Θρησκείες κ.λ.π.…,
αυτοθεωρούμαι ως ο κατ’ εξοχήν, άμασκος, Αντίχριστος : ενάντιος του, έμμασκου – ‘’θεό’’μασκου, Χριστού….,
/ βεβαίως…., ως….. και ο κατ’ εξοχήν….: Αντιμωάμεθ, Αντιβούδδας,….. /
Αντίχριστος που γεννήθηκε, μάλιστα, ξημερώματα «Χριστουγέννων» –τους….. εγώ….,
αλλά…., ως θα αποδειχθεί, κι εδώ, ότι ο, ψεύτικος, Χριστός ήταν ο, αληθινός, Αντίχριστος….,
μπορεί, ως κι εκ τούτου, ο οποιοσδήποτε να με θεωρήσει και ως….. Αντιαντίχριστο…., ήτοι, ως….. Στέργιο….!

Τέλος πάντων…., ούτε την ως άνω ημερομηνία γέννησής μου διάλεξα εγώ….. ούτε το πρώτο όνομά μου….,
παρά διάλεξα, σκόπιμα κι ‘’έτσι’’ ‘’παρασυρτικά’’, την ημερομηνία της….. ηλεκτροσοκικής Σταύρωσής –μου….,
την 14η Σεπτεμβρίου 1981…., οπότε, εικοσιπεντάχρονος ων τότε, ύψωσα τον Τίμιο Σταυρό –μου….!

Κι αυτό, έστω, για να επαληθεύσω
την στην 1η και με τίτλο ‘’Επιστροφή’’ ποιητική μου συλλογή προφητεία μου για μένα….,
/ έκδοση 1979, σελίδα 14, ποίημα «Ηλί, ηλί, λαμά σαβαχθανί;»….. /
εκεί όπου…., καλυμμένα, ‘’στη γλώσσα’’ –τους και θέλοντας να δώσω….. το ‘’στίγμα’’ μου…., έγραφα….:
«…..Και…., αφού με καταδίκασαν…., ‘’αμερόληπτα’’…., ο ίδιος Άννας, ο ίδιος Καϊάφας κι ο ίδιος Πιλάτος….,
στον άθλιο Καίσαρα…., μυστικά…., με οδήγησαν οι άπιστοι
και με σταυρώνουν οι ανελέητοι ---- …..χωρίς επίγνωση…!; ----
πάνου σ’ έναν….. ηλεκτροφόρο….. σταυρό χωρίς σχήμα….!»….!.....

Αυτά, λοιπόν, ως προς το πρώτο μου όνομα…., που…., στα σχήματα με τα ψυχοdna….,
( Κατηγορία 3 : Μερική περίληψη 1ου Σιωπολογίου : Αποκωδικοποιήσεις 2 και 2---5 ) Κεφάλαιο 3ο….: Ε. )
ας αντιστοιχισθεί….. ο μεν Στέργιος με την ψυχή Ο΄1….. κι ο δε Αλέξανδρος με την ψυχή Ο΄2….:
σχέδιο 1Β12 ---- 1Β….,….!.....


21 Οκτωβρίου 2015 στις 8:19 π.μ.
Στέργιος (Αλέξανδρος) είπε...

Β
Ως δε προς τα….. μερικά και βασικά πράγματα…., που αφορούν στο ‘’Συντελειακό’’ μέλλον –μας….,
ας τονίσω…., απευθυνόμενος, κυρίως, στις νυν ‘’Μοιροπλάστρες’’ της ζωής του κόσμου…., τα εξής ολίγα….:
ως είδος…., είχαμε την ‘’πρώτη’’ και τελευταία ευκαιρία Σωτηρίας –μας κατά τη δεκαετία του 1950 – 1960….,
οπότε…., αν δεν μοιράζατε, δολίως –σας, τον κόσμο στις μεγαλουπόλεις…..
κι αν, υπεύθυνα και φωτισμένα, ‘’σταματούσατε’’, κυρίως, την, που αρκούσε για όλα, τεχνολογική εξέλιξη….,
ο κόσμος μας θα ήταν, από τότε, παράδεισος….. και, τώρα πια, Παράδεισος….!

Όμως…., να…., με την καταστροφική και λυσσαλέα μωρία που σας διακρίνει…., φτάσαμε μέχρις εδώ….,
όπου το μέλλον μας έρχεται καταπάνω μας ωσεί Πανοδοστρωτήρας….!

Αυτό το μέλλον…., που σοβαροί και μη ανδρείκελά –σας επιστήμονες…., σοκαρισμένοι πια….,
το προαναγγέλλουν ως…., μερικώς κι ως προς τα συντελειακά –του…., μη αναστρέψιμο….,
καθώς, ιδίως, η Φύση…., που θα παίξει τον πρώτο ρόλο σε αυτά…., εκδικείται….. με «’’χάδια’’ Θανάτου»….!

Αυτό…., σας το ξαναθυμίζω κι εγώ…., σημαίνει πως…., με το λιώσιμο των πάγων, προπάντων….,
είναι μοιραία η άνοδος της στάθμης των νερών των θαλασσών…., κάτι που συνεπάγεται….:
φριχτά καιρικά φαινόμενα…., μερικές ή μη καταστροφές χωριών και πόλεων και ζωών….,
ολική ή μη καταπόντιση χωριών και πόλεων που είναι στο ύψος της όποιας θάλασσας….,
‘’πανκτόνες’’ αρρώστιες από την αποσύνθεση των τότε κι έτσι πτωμάτων….,
πρωτόγνωρες καταστροφές των, αλληλένδετων πια, Οικονομιών όλων των χωρών της Γης….. κ. α. π….!

Ναι…., να…., που…., ενώ τα διαβλέπετε κι εσείς…, εξακολουθείτε να πιστεύετε πως θα σας σώσουν…..
ή τα υπόγεια και για τέτοια πράγματα φτιαγμένα καταφύγιά –σας…., όπου, τελικά, θα τρώτε….. τερμίτες….,
ή ο Άρης…., όπου, αρχικά και τελικά, θα τρώτε….. ψόφια κολοβακτηρίδια….,
διαπιστώνοντας…., τελείως τότε κι όπου εκεί…., και, το τι εστί….. Αδυναμία της Δύναμης….!.....

Όμως…., παρόλο που θα σας φανεί παράδοξο…., γίνεται να αποφύγουμε, και, τα πιο πάνω….,
αρκεί να συναισθανθείτε…., ιδίως, εσείς οι ‘’«σπαρμένοι»’’ του ‘’«Αδάμ Κάδμου»’’ ‘’Δυνατοί’’….,
πως…., ‘’έχοντας’’, μοναδικά, τη δέουσα Δύναμη εσείς οι Εξουσιαστές των ‘’πάντων’’….,
μπορείτε να είστε και επί Γης Θεοί…., αντί για επί Γης Σατανάδες που είστε…., μόνον, εργάτες του Καλού….,
καθώς….. το Καλό δίνει μόνιμα και ασφαλή διέξοδα…., ενώ το Κακό όχι….: να…., τέτοια αδιέξοδα….!


21 Οκτωβρίου 2015 στις 8:24 π.μ.
Στέργιος (Αλέξανδρος) είπε...

Γ
Ναι…., και μόνο την Ελπίδα να δώσετε στον κόσμο…., σαφώς, με ανάλογη διαγωγή από μέρους –σας….,
αντιστρέφοντας, προ παντός, το «Δόγμα του Σοκ»…., με όλα αυτά που αυτό εμπεριέχει….,
‘’αυτόματα’’ και ξεμπλοκαριστικά…., θα ενεργοποιηθούν πάμπολλα πράγματα…., μέσα μας κι έξω μας….,
πάντα…., λίαν σύντομα και σταδιακά…., τόσον, όσον, αναλόγως….:
μηχανισμοί σωματικής αυτοθεραπείας – αυτοθαύματος….,
φυσικά, και, με ανάλογες γι’ αυτό αδενικές εκκρίσεις, τότε κι έτσι….,
μα και ψυχικής αυτοθεραπείας – αυτοθαύματος….,
φυσικά, και, με τη μοιραία…., τότε κι έτσι και για πολύ…., μετατόπιση των ‘’άυλων’’ ψυχών και ‘’ψυχών’’ μας
στον θεϊκά υγειοφόρο χώρο του ’’άυλου’’ σώματός της η καθεμιά….,
επαναφορά σε τέλεια έως τελειότατη κατάσταση των σωστικών ενστίκτων μας….,
διεύρυνση της σκέψης μας για ταχείες και σωτήριες ανακαλύψεις…., όπως θα ‘ταν απτωτικά των Διατάνων….,
[ …..υπολογίστε, τότε, και την…., από, εξαιτίας –σας, φόβο…., μη διδόμενη σε σας, ανάλογη, Γνώση
άλλων σοβαρών και περιθωριακών Επιστημόνων…., μα και τη ‘’μυστική’’ Γνώση…., δική μου και μη….. ]
αλλαγή…., για το μόνιμο καλό μας…., των στη Γη και κατά τόπους ψυχο, ‘’ψυχο’’, ενεργειακών συγκυριών….:
τοπικών….. ‘’θεών’’ – ‘’Μοιρών’’ – ‘’Τυχών’’….,….!

Συναισθανθείτε…., επειγόντως λοιπόν…., τη θέση –σας…., με άκρα….. σοβαρότητα, ωριμότητα κι ευθύνη….,
λαμβάνοντας υπ’ όψιν σας το πως είμαστε θύματα, κυρίως, των λαθών των προγόνων μας….,
τόσο πολύ…., ώστε να είμαστε….. απελπιστικά….. μ π λ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ι….,
γιατί…., διαφορετικά…., αν δεν ποθήσετε κι επιδιώξετε την ισότητα στο καλό…., θα την έχουμε στο κακό….!

Να….. και χάριν παραδείγματος….: έστω ότι αποφασίζεται να σταματήσουν, τώρα κι αμέσως, οι πόλεμοι….,
αναλογιστήκατε ποτέ και το που οι συνέπειες της «επί Γης Ειρήνης» θα είναι, έτσι πια, ‘’το ίδιο’’ φριχτές….,
έτσι που οι Οικονομίες των χωρών της Γης βασίζονται στην πολεμική βιομηχανία και τα παρεμφερή –της….,
οπότε….. τι θα γίνει με τους τότε κι έτσι ‘’δισεκατομμύρια’’ άνεργους….,….!.....

…..Ή….. τώρα….. ή….. ποτέ…., λοιπόν…., αλλαγή και….. Επιστροφή….!.....


21 Οκτωβρίου 2015 στις 8:25 π.μ.

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator