Μπαμπάδες… αυτοί οι αφανείς ήρωες

Γράφει η Ειρήνη Αλεξάνδρου.

Όλο και συχνότερα βλέπω μαμάδες να ανεβάζουν φωτογραφίες με κειμενάκια που εξυμνούν τη θέση της μητέρας στην οικογένεια, τη μαμά-φίλη, τη μαμά-γκόμενα, τη μαμά-νοικοκυρά, τη μαμά-δασκάλα.

Όλο και σπανιότερα βλέπω μαμάδες όμως, να ανεβάζουν τέτοιου είδους φωτογραφίες και να επισημαίνουν τον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο του μπαμπά μέσα στην οικογένεια.

Φυσικά και ο ρόλος της μαμάς είναι σημαντικός, αλλά πόσες απο εμάς έχουμε στο ίδιο βάθρο και τον πατέρα του παιδιού μας;

Ξέρετε…Αυτόν, που πριν μείνεις έγκυος, ήταν για σένα ο καλύτερος γκόμενος που θα μπορούσες να έχεις στον πλανήτη, το άπιαστο όνειρο που τελικά απέκτησες και ονειρεύεσαι να έχεις δικό σου για μια ζωή...

Αυτός, που καθόταν επί ώρες και σου έλεγε πως ό,τι και να φορέσεις σου ταίριαζε απόλυτα ενώ μπορεί πάνω σου να φάνταζε κουρέλι.

Αυτός, που σε κάθε σου ορμονική διαταραχή άκουγε τα καντήλια σου χωρίς να πολυμιλάει και προσπαθούσε να σε καλμάρει.

Αυτός, που μόλις έμεινες έγκυος και άρχισαν όλες οι αναποδιές του κόσμου να σφηνώνονται στο μυαλό σου, ήταν δίπλα σου και σου μιλούσε υπέροχα για να αισθανθείς καλύτερα.

Αυτός, που έκλαιγες μερόνυχτα γιατί δεν σου χωράει το αγαπημένο σου τζην και τα στήθη σου έγιναν ίσα με το πάτωμα, αυτός πάλι ήταν εκεί.

Αυτός, που μόλις γέννησες και πάλι είχες παραξενιές, ήταν εκεί.

Αυτός, που όταν δεν κοιμόταν το μωρό σας, σε άφηνε να κοιμηθείς και προσπαθούσε να σε ξεκουράσει μαθαίνοντας καλύτερα το παιδί του και δημιουργούσε ισχυρούς δεσμούς μαζί του.

Αυτός, που ήταν δίπλα σου όταν δεν τα πήγαινες καλά με την πεθερά σου, αυτός που σε ήθελε μερόνυχτα ολόκληρα στην αγκαλιά του κ εσύ ήσουν η μαμά που έπρεπε να τα έχεις όλα στην εντέλεια για να μην έχει κανείς παράπονο, αυτός εκεί, περίμενε…Εσένα. Για να μην ξεκινήσουμε να μιλάμε για το ότι ο πατέρας έχει εξίσου σημαντικό ρόλο με αυτόν της μαμάς.

Ναι οκ, δεν μπορεί να αλλάζει καλά το μωρό, δεν μπορεί να το θηλάζει, να το κοιμίζει όταν κλαίει ασταμάτητα και χτυπιέται σαν χταποδάκι, αλλά καταλαβαίνει και σέβεται απόλυτα το ρόλο σου ως μαμά.

Προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί το ίδιο σωστά με σένα, θέλει να τον επιβραβεύβεις ακόμα και εάν έβαλε την πάνα ανάποδα στο μωρό σας, ακόμα και εάν γέμισε κρέμες το πάτωμα και τις κουρτίνες.

Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος, που συνήθως ξεχνάς ότι εάν δεν ήταν δίπλα σου, έστω να κοιτάει λίγα μέτρα πιο πέρα πώς κοιμίζεις το μωρό, όλα θα ήταν διαφορετικά. Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος όταν είναι μόνος του.

Φυσικά και δεν μιλάω για ζευγάρια που χώρισαν λόγω προβλημάτων. Και πάλι όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι και οι δύο γονείς έχουν τον ίδιο σημαντικό ρόλο στο μεγάλωμα του παιδιού. Ακόμα και χώρια.

Είναι σημαντικό τα παιδιά να έχουν την τέλεια εικόνα για τους γονείς τους. Έστω κι από μακριά, σε αυτή την περίπτωση.

Χωρίς τον έναν από τους δύο, δεν υπάρχει ολοκλήρωση, κάτι λείπει.

Σκεφτείτε μια φωτογραφία ενός μικρού παιδιού να κάνει τα πρώτα του βήματα παρέα και με τους δύο του γονείς και μια φωτογραφία μόνο με τη μαμά του.

Είναι το ίδιο; Εννοείται πως όχι.

Και οι δύο είναι κομμάτια ενός παζλ, ενός άψογα τελειοποιημένου παζλ, που τα κομμάτια του είναι ενωμένα μόνο όταν και οι δύο έχουν άψογη εικόνα για τον έτερόν τους ήμισυ.

Είναι υπέροχο συναίσθημα να βλέπεις έναν μπαμπά να παίζει με το παιδί του, να το ταίζει, να το πλένει…

Ευχαριστώ τον Θεό που τα ζω.

Μπαμπά μας, είσαι ήρωας και όσο περνάει από το χέρι μου, δεν θα είσαι ποτέ αφανής!

πηγή ihappy.gr

Δημοσίευση: Μαρτίου 29, 2015