Τελικά μάλλον εμείς είμαστε το περιούσιον έθνος

Ως γνωστόν τα άρθρα μου δεν έχουν και μεγάλη απήχηση, πράγμα που έχω αποδεχτεί εδώ και καιρό. Και εκεί που περίμενα, ότι αυτά που ασκώ δριμεία κριτική στους συμπατριώτες μου, θα πήγαιναν ακόμη χειρότερα, εκεί ακριβώς «τσιμπάω» κάποια παραπάνω like. Είναι πραγματικά κουράγιο και χαρά αυτό για μένα. Γιατί είναι χαρά να βλέπω, ότι πολλοί συμπατριώτες μου έχουν μάτια για να δούν και τα αρνητικά του έθνους μας, πράγμα που θα μας βοηθήσει, να γίνουμε καλύτεροι. Τώρα που μου δόθηκε η ευκαιρία να μας συγκρίνω με τους Εβραίους, μας βρίσκω εξαιρετικά καλύτερους (τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα). Βέβαια δεν είμαστε όλοι έτσι, αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες, που έλεγε και ο Ηλίας του 14ου.

Εκεί που περίμενα, ότι θα παρεξηγηθούν οι Ελληνες και οι Παλαιστίνιοι, παρεξηγήθηκαν οι Εβραίοι, (σ.σ. δείτε εδώ το σχόλιο στο τέλος του άρθρου) που είπα τόσα καλά για αυτούς, αλλά είπα φυσικά και τα κακά τους. Και στο θέμα της εθνικής ενότητας οφείλω και πάλι να τους παραδεχτώ, γιατί δεν αφήνουν να πέσει κάτω ούτε λέξη ακόμα και ενός πανελληνίως άγνωστου λαϊκού αρθρογράφου όπως εγώ!!!!!! [Με την ευκαιρία, να τους ευχαριστήσω, γιατί η γκρίνια τους έδωσε ώθηση στην ανάγνωση του άρθρου από περισσότερα άτομα- εγώ δεν είμαι αχάριστος σαν αυτούς. Ούτε το παίζω δήθεν αδιάφορος για την αποδοχή των απόψεων μου. Απλά δεν πρόκειται να γράψω ποτέ τίποτα, για να φανώ ευχάριστος σε οποιονδήποτε.]

Αυτή η μικρή «κόντρα» στο face book μου έδειξε για άλλη μια φορά πόσο υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο και μπράβο τους για αυτό. Αυτό που περίμενα, ήταν ότι θα κατηγορηθώ για Εβραϊκή προπαγάνδα και κατηγορούμαι για Γκεμπελισμό εναντίον τους!!!!!! [Βέβαια είδα πολλούς χαρακτηρισμούς από Εβραίους και Ελληνες σχολιαστές, αλλά ούτε μία ανασκευή επιχειρήματος. Καταδέχονται να με χαρακτηρίσουν, αλλά δεν καταδέχονται να πουν τίποτα συγκεκριμένο, ως ανασκευή των επιχειρημάτων μου… Αναλύουν γλαφυρά την «τέχνη» μου, να αναμιγνύω την αλήθεια με το ψέμα, αλλά δεν μας είπαν, ποια ακριβώς είναι τα ψέματα μου!!!!!]

Αν είναι δυσαρεστημένοι οι Εβραίοι, τι να πουν οι Παλαιστίνιοι, που τους λέω, να ξεχάσουν αυτά που έχασαν πριν λίγες δεκαετίες;

Μάλιστα επειδή το άρθρο αποσκοπούσε στον μετριασμό της μονομερούς υποστήριξης των Παλαιστινιακών οργανώσεων από το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας προς χάριν της ειρήνης (κι όχι ενός των αντιμαχομένων) κατέφυγα και σε μία υπερβολή, που διορθώνω στο επόμενο άρθρο (που σταμάτησα προσωρινά για να γράψω αυτό) αλλά αφού υπάρχει και παρεξήγηση από την άλλη πλευρά, οφείλω να το πω και τώρα: Φυσικά και δεν είναι τρελαμένοι Ισλαμιστές τρομοκράτες όλα τα μέλη και οι οπαδοί της Χαμάς· οι περισσότεροι είναι τίμιοι πατριώτες, που απλά είναι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Αν λοιπόν από κάποιους έπρεπε, να ζητήσω συγνώμη, είναι οι Παλαιστίνιοι, αλλά το άρθρο αυτό δεν απευθυνόταν ούτε στους Εβραίους, ούτε στους Παλαιστίνιους. Απευθυνόταν στους Ελληνες, γιατί αυτοί με ενδιαφέρουν πρωταρχικά. Γιατί; Γιατί έτυχε να γεννηθώ Ελληνας. Αν είχα γεννηθεί Τούρκος, θα με ενδιέφεραν οι Τούρκοι· αν είχα γεννηθεί Εβραίος, οι Εβραίοι κ.ο.κ.. Και το ενδιαφέρον αυτό συνίσταται στο να συμβάλλω με τις πολύ φτωχές μου δυνάμεις, να γίνουμε καλύτεροι, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι και εγώ δεν είμαι πλήρης αδυναμιών και λαθών. Θα έπρεπε να είμαι Εβραίος για να νομίζω τέτοια πράγματα. Γνωρίζοντας πολύ καλά λοιπόν την μετριότητα μου, καθώς και την μετριότητα των συμπατριωτών μου, τους καλώ, να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι και να μοιάσουμε στους Εβραίους σε όσα αξίζει να τους μοιάσουμε. Στα άλλα, τα στραβά τους, γιατί να τους μοιάσουμε και γιατί να τους παραδεχτούμε; Μήπως θέλουνε, να τους προσκυνήσουμε κιόλας; Λάθος πόρτα χτυπήσανε.

Δεν είμαι αντιεβραίος, αλλά μην ξυνόσαστε στην γκλίτσα του τσοπάνου, γιατί τσοπάνος ήμουν. [Και για να πω και τον νταλκά μου· αυτά μου λείπουν· όχι οι απαντήσεις στους παρεξηγημένους.] Εμένα περίμενε ο κόσμος, για να σας καταλογίσει, όσα σας καταλογίζει; Δεν είσαστε ρατσιστές; Τότε τι είναι αυτά τα περί «δικτατορίας των μετριοτήτων»; Προφανώς ότι εσείς είσαστε οι κορυφαίοι. Προσέχτε όμως, γιατί θα κάνετε μεγάλο γδούπο, όταν πέσετε από την κορυφή, αλλά εμείς οι μέτριοι και πάλι θα σας κρύψουμε από τους διώκτες σας με κίνδυνο της ζωής μας, όπως δεν κάνατε ποτέ εσείς στην διάρκεια τόσων χιλιετιών, είτε σε εμάς, είτε σε οποιονδήποτε άλλον. Προσέχτε επίσης μην πούμε καμιά ώρα «άει σιχτίρ», που σας έδωσα και δίκιο αχάριστοι.

Μου θυμίζει την εποχή που πολεμούσατε τους Αγγλους (με μεθόδους, που όταν τις κάνουν άλλοι, τις αποκαλείτε τρομοκρατικές) επειδή είχαν αντιρρήσεις στις απαιτήσεις σας για την δημιουργία ΜΟΝΟ Εβραϊκού κράτους και κωλυσιεργούσαν προκειμένου να βρεθεί μία λύση, που να ικανοποιεί και τους Αραβες. Δηλαδή όποιος δεν δίνει όλο το δίκιο σε εσάς, είναι εχθρός σας. Δικές σας οι επιλογές.

Μήπως σας είπα, ότι σας συμπαθώ και μετά σας τα γύρισα; Μήπως σας υποσχέθηκα, ότι θα γίνω συνήγορος σας και μετά σας πούλησα; Απαντάτε σε όλους αυτούς, που καθημερινά σας αποκαλούν δολοφόνους και σατανάδες; Το «αντιπαθητικοί» σας πείραξε ρε κακομοίρηδες; Και επειδή παριστάνετε και τους έξυπνους· ποιανού η μαρτυρία μετράει περισσότερο;

Αυτουνού που δηλώνει, ότι σας αγαπάει, ή αυτού που δηλώνει, ότι ΔΕΝ σας συμπαθεί; Είχατε λοιπόν στα χέρια σας την πιο βολική μαρτυρία για αυτά που διεκδικείτε και την ποδοπατήσατε, όπως συνηθίζετε να κάνετε, με την αλαζονεία, που κουβαλάτε.

Ισως όμως να έπεσα πράγματι σε έξυπνους ανθρώπους. Ισως σκόπιμα δημιουργούν ντόρο γύρω από το άρθρο μου, ακριβώς γιατί τους συμφέρει.

Οποιοσδήποτε το διαβάσει, θα δει, ότι είμαι αποστασιοποιημένος και από τους δύο αντιμαχόμενους, αλλά ουσιαστικά (και ακροβατώντας πάνω στην αλήθεια μάλιστα) δικαιώνω τους Εβραίους.

Φυσικά τίποτα δεν χαρακτηρίζει έναν λαό συνολικά. Κάθε άνθρωπος έχει την δική του προσωπικότητα. [Δεν χρειάζονταν τόσες παρατηρήσεις γι αυτό· το ξέρω. Αυτό όμως αλλάζει τίποτα στον γενικότερο χαρακτηρισμό ενός λαού; Μήπως πήγε κανείς ταξίδι σε κάποια χώρα και όταν γύρισε και τον ρώτησαν τι σόι άνθρωποι ζουν σε αυτήν την χώρα, απάντησε «ο καθένας έχει τον δικό του χαρακτήρα»; Ή μήπως υπάρχει κάποιος, που πράγματι δεν έχει γνώμη για τους διάφορους λαούς;]

Αυτονόητα υπάρχουν και αξιολογότατοι Εβραίοι (όπως ο ήρωας Φριζής).

Αλλωστε οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν Εβραίοι. Εγώ φταίω, που μόνοι τους διαγράφουν από το έθνος των Εβραίων, όσους γίνονται Χριστιανοί; [Και σπανιότερα Μουσουλμάνοι.] Το ότι θέλουν μία θρησκεία μόνο για πάρτι τους δεν είναι η ισχυρότερη απόδειξη του ρατσισμού τους; Βέβαια αυτά έχουν αρχίσει από καιρού να αμβλύνονται και σαφώς είναι ενθαρρυντικό αυτό, αλλά παρά την πρόοδο, συνεχίζουν να τους χαρακτηρίζουν όσα τους κάνουν αντιπαθείς. Αν θέλουν να αλλάξει αυτό, αυτοί πρέπει να προσπαθήσουν κι όχι να συμπεριφέρονται συνέχεια σαν κακομαθημένα κολεγιόπαιδα.

Και η «άμβλυνση» που λέω, δεν είναι και συνταρακτικά πράγματα.

Απλώς αποδέχονται τους άθρησκους και τους άθεους Εβραϊκής καταγωγής και από το 1947 και μετά αποδέχονται και τους απανταχού μη Εβραίους Ιουδαϊστές, οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν είναι μη Εβραίοι στην πλειοψηφεία τους, αλλά μιγάδες. Δηλαδή μέχρι το `47 (ή έστω λίγο πριν) δεν αποδέχονταν ούτε τους Ιουδαϊστές μιγάδες ως κανονικούς Εβραίους!!!!!! Είναι η μόνη θρησκεία στην ιστορία, που όχι απλώς δεν προσπαθεί, να διαδοθεί στα άλλα έθνη, αλλά ουσιαστικά αυτό απαγορεύεται!!!!!!! Είναι η μόνη θρησκεία, που έμεινε στην φυλετική καθαρότητα των πιστών της. Η μόνη θρησκεία που διδάσκει τον φυλετικό διαχωρισμό.

Κι αφού μιλάνε για μετριότητες, φυσικά δεν είμαστε ίσα κι όμοια τα δύο έθνη. Παρά τα μεγάλα μας κουσούρια, (οι Ελληνες) εξακολουθούμε να έχουμε ως ύψιστο αγαθό την ελευθερία. Δεν ξέρω, αν ο Αστερίξ έχει μπει περισσότερο στην καρδιά άλλου έθνους από το Ελληνικό, κι αν έχει ταυτιστεί άλλο έθνος περισσότερο με το μικρό Γαλάτικο χωριό των ανυπότακτων.

Αυτό βέβαια έχει τα κακά του, αλλά έχει κι αυτά που μπορούμε, να καμαρώνουμε. Σ αυτήν την γωνιά της γης μπορεί να πεί την γνώμη του κι ο μέτριος, χωρίς να χρειάζεται να αποδείξει, ότι είναι αυθεντία σε κάτι. Ούτε χρειάζεται, να πάρει την άδεια του κ. Κοέν, που ούρλιαζε τις προάλλες στον δημοσιογράφο «πες του να το βουλώσει» κ.λ.π.. Δεν επέτρεπε στον εκπρόσωπο των Παλαιστινίων να μιλήσει σε ένα κανάλι, όχι του Ισραήλ, αλλά της Ελλάδας!!!!!!!!! Βέβαια όταν δεν χάνει την ψυχραιμία του είναι εξαιρετικός συνομιλητής, όπως έκανε και με τους ιθαγενείς στο Λουτράκι, που διαρκώς γκρίνιαζαν για το ρίξιμο στα μερίδια (του Δήμου και του Κράτους). Επαιξε άριστα τον ρόλο του καλού και διαλλακτικού, που τραινάριζε με τις ατέρμονες συζητήσεις και κωλυσιεργίες την λήψη αποφάσεων για τα συμφέροντα του Δήμου.

Τι ήταν ο κοινωνικός και ευπροσήγορος κ. Κοέν; Ο εκπρόσωπος τύπου μίας Εβραϊκής εταιρείας φραγκοφονιάδων, που έκανε την αρπαχτή της στην Ελλάδα με το καζίνο του Λουτρακίου. Ισως η εμπλοκή του να είναι στην πραγματικότητα μικρή. Ισως ήταν απλά ο υπάλληλος, που έμπαινε μπροστά για να σβήσει φωτιές. Αυτό όμως δεν τον κάνει συμπαθέστερο στα μάτια μου· υπηρέτησε το πλιάτσικο σε βάρος των συμπατριωτών μου και του Ελληνικού δημοσίου. Μας ήλθαν με μεγάλα λόγια για επενδύσεις· λόγια που έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια, αφού όμως πρώτα τα είχαν υπογράψει στο καταστατικό της κοινοπραξίας. Δεν έκαναν τις επενδύσεις που προβλέπονται από την σύμβαση ούτε με δικά τους λεφτά, όπως ήταν υποχρεωμένοι, ούτε καν από τα κέρδη και επιπλέον φέσωσαν την κοινοπραξία και τώρα θέλουν, να μοιραστούμε την ζημιά!!!!!!!

Φυσικά δεν ήλθαν να κάνουν επενδύσεις. Ηλθαν για να γδύσουν τους αφελείς, που θαμπώθηκαν από τα λούσα του καζίνο. Και ήλθαν με πολύ τσαμπουκαλεμένο τρόπο, που συνοδεύτηκε με τέσσερις περίεργους θανάτους νέων ανθρώπων, πράγμα που καταχωνιάσαμε όλοι μαζί (σαν συνένοχοι) στην λήθη, για να μην μας τύπτουν οι συνειδήσεις μας, που προτιμήσαμε το εύκολο χρήμα από την έντιμη φτώχεια. Από τότε έπρεπε να τους είχαμε στείλει τους μαφιόζους κι όχι να συζητάμε για ποσοστά και ακόμα περισσότερο, δεν έπρεπε να είχαμε δεχτεί ποτέ αυτό το μπουρδέλο στον τόπο μας.

Εμάς πάλι ψέγω. Οι Εβραίοι βρίσκουν (πρόσφορο έδαφος) και τα κάνουν αυτά. Αύριο μπορεί να είναι Ρώσοι και Κινέζοι, μεθαύριο Ινδοί.

Αν δεν σταματήσουμε, να παρακαλάμε για επενδύσεις, μόνο οι επιβήτορες θα αλλάζουν· το πήδημα θα είναι ίδιο. Και επειδή δεν μου αρέσει αυτή η προοπτική, προσπαθώ να τσιγκλίσω τους συμπατριώτες μου, να ακολουθήσουμε άλλες αξίες, πέρα από το χρήμα.

Εχει δίκιο ο σχολιαστής, που λέει, ότι εν τέλει στρέφομαι εναντίον όλων (και των ίδιων των Ελλήνων) αλλά όχι λόγω σύγχυσης, όπως νομίζει. Αν με γνώριζε καλύτερα, θα έβλεπε ότι δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται συχνά δημόσια, γιατί θα με έπαιρναν είτε για τρελό, είτε για υποκριτή. Αυτό που με παρρησία παραδέχομαι, είναι ότι όλη αυτή η αυτοκριτική τόσων ετών, ελάχιστα με έχει βελτιώσει, αλλά πρόκειται σίγουρα περί βελτίωσης. Γνωρίζω λοιπόν εξ ιδίων (γιαυτό αποτολμώ να κρίνω και τα αλλότρια) ότι η πορεία βελτίωσης ακόμα και ενός μόνο ανθρώπου, είναι πολύ αργή διαδικασία με πολλά σκαμπανεβάσματα. Γνωρίζω (επίσης εξ ιδίων) ότι όλοι έχουμε ανάγκη της διαρκούς υπενθύμισης των ματαιοτήτων μας, γιατί αλλιώς εύκολα ξανακατρακυλάμε σε αυτές. Πολύ περισσότερο επίπονη είναι η ανάκαμψη ενός ολόκληρου έθνους και αν θέλουμε να συμβάλλουμε σε αυτήν, τα λόγια μας δεν πρέπει να είναι λόγια κολακείας, αλλά παραινέσεις για μεγαλύτερη προσπάθεια. Τι κερδίσαμε από την Ελληνοκεντρική και προγονολατρική ξιπασιά μας, πέρα από την επονείδιστη παρακμή; Σημασία έχει τι αξίζουμε εμείς (ο άντρας κάνει την γενιά, όχι η γενιά τον άντρα). Το να ωραιοποιούμε το παρελθόν και να εξιδανικεύουμε τους προγόνους μας είναι στρουθοκαμηλισμός, που δεν βοηθάει σε τίποτα. Η διαφορά μου με την Ελληνοκεντρική πλειοψηφεία είναι, ότι εκείνοι λένε, πως είμαστε το περιούσιο έθνος, ενώ εγώ λέω, ότι (αν συνεχίσουμε και εντείνουμε την αυτοκριτική) μπορούμε να γίνουμε, αλλά κι αν δεν τα καταφέρουμε, σίγουρα υπάρχουν και χειρότεροι από εμάς (που μολογουμένως είμαστε μέτριοι).

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 04, 2014