Κόζα νόστρα

Του Π.Ρέππα 

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα υφίσταται ωμούς μαφιόζικους εκβιασμούς από την ευημερούσα εσπερία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με ανελέητο τρόπο για όσους χάνουν την ιστορική τους μνήμη. Κάθε φορά οι εκβιαστές βρίσκουν τους πρόθυμους ντόπιους συνεργάτες (είτε από συμφέρον, είτε από τη πεποίθηση, πως δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς το νταβατζηλίκι των μεγάλων δυνάμεων, είτε –πιο συχνά- συνδυάζοντας την πεποίθηση με το συμφέρον). Χωρίς τους πρόθυμους συνεργάτες δεν θα κατάφερναν τίποτα, αλλά δυστυχώς πάντα βρίσκουν μπόλικους. 

Στην εποχή μας ο πολιορκητικός τους κριός είναι τα (τηλεοπτικά κυρίως) ΜΜΕ. Με πόση χαρά (που δεν μπορούσαν να κρύψουν) οι έγκριτοι αναλυτές μας πληροφορούσαν πριν λίγους μήνες ότι οι Ευρωπαίοι πλέον έχουν κάνει τα κουμάντα τους και είναι ασφαλισμένοι για την περίπτωση εκδίωξης (ή αποχώρησης) της Ελλάδας από το ευρώ… Πρόσφατα μάθαμε (από Ευρωπαϊκούς και άλλους διεθνείς οργανισμούς και υπηρεσίες) ότι θα τους τσούξει κατά 10 -17 τρις. Γιατί δεν μας λένε τώρα οι «σοβαροί» δημοσιογράφοι και οικονομολόγοι, πως είχαν βγάλει το συμπέρασμα της «εξασφάλισης» των Ευρωδουνουτιάρηδων; Τρομοκρατούν καθημερινά τον λαό και όταν διαψεύδονται, τα κουκουλώνουν με νέο κύμα καταστροφολογίας. Ετσι βάζουν πλάτη στους κοινοβουλευτικούς μπάτλερ να σερβίρουν γη, ύδωρ, ήλιο, φυσικό αέριο και αίμα στους Αρειους αφέντες.

Πραγματικά ωχριά η κόζα νόστρα· εκμηδενίζεται ως εκβιαστικός οργανισμός μπροστά στην τόσο υψηλών προδιαγραφών μεθοδολογία των ευρωδουνουτιάρηδων. Ο Μέτερνιχ, ο Ταλεϋράνδος, ο Μακιαβέλι μπροστά τους φαίνονται ρομαντικοί ερασιτέχνες. Στην αναμπουμπούλα, που δημιούργησαν οι ίδιοι οι ντόπιοι υποτακτικοί τους με τις δήθεν αντιρρήσεις, πέρασαν μέτρα για τα οποία δεν είχαμε ιδέα προ ημερών (εισιτήριο 25 ευρώ στα νοσοκομεία, έξτρα χαράτσι 1 ευρώ ανά συνταγή στα φάρμακα) και παρόλα αυτά δεν εκταμιεύουν την δόση, γιατί λέει δεν είμαστε αρκούντως πρόθυμοι στις επικύψεις… Τις κάνουμε μεν, αλλά δεν φωνάζουμε «ευχαριστούμε αφέντρα φράου Μέρκελ»… Ετσι, για να μην τους πάρει ο λαός με τις πέτρες, έσπευσαν οι ΔΗΜΑΡίτες να υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό και εδέησαν (οι «εταίροι») να δηλώσουν, ότι θα πάρουμε τα λεφτά των τριών δόσεων.

Είναι να τρελαίνεται κανείς, όταν αυτό με το οποίο μας απειλούν, είναι η αύξηση του χρέους μας κατά 44 δις, χωρίς εμείς να έχουμε λαμβάνειν σχεδόν τίποτε από αυτά… Δηλαδή αν δεν τους κάναμε την χάρη (να ψηφίσει η βουλή) να πληρώνουμε 25 ευρώ κάθε φορά που μπαίνουμε στο νοσοκομείο και 1 ευρώ κάθε φορά που μπαίνουμε στο φαρμακείο και τόσα άλλα «καλά», θα μας τιμωρούσαν με 44 δις λιγότερο χρέος…

Όταν (νεαρός ακόμα) διάβαζα για τα πρώτα δάνεια του (υπό σύσταση τότε) νεοελληνικού κράτους από την Αγγλία, πίστευα ότι αυτοί οι εξοργιστικοί εκβιασμοί ήταν ένα οδυνηρό παρελθόν. Παραμυθιασμένος με τις (αφελείς) προσδοκίες περί διαρκούς βελτίωσης την ανθρώπινης διαβίωσης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και της αμετάκλητης σύγκλισης των ευρωπαϊκών εθνών στην βάση της ισότητας και της αλληλεγγύης, δεν προέβλεψα την αναβίωση μιάς τόσο κυνικής ενδοευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Δύο σχεδόν αιώνες μετά τα πρώτα δάνεια ξαναζούμε την ίδια ακριβώς αποικιακή αντιμετώπιση από τα ίδια κράτη· από τα ίδια «αδελφοποιητά» έθνη.

Πριν δύο χρόνια εκτιμήθηκαν τα ακίνητα και οι επιχειρήσεις του δημοσίου, που μπορούσαν να εκποιηθούν στα 50 δις και με βάση αυτό το νούμερο είπαν, ότι το χρέος μπορεί να γίνει διαχειρίσημο…Δηλαδή πουλώντας το σύνολο σχεδόν της δημόσιας περιουσίας απλώς θα είχαμε μειώσει κατά 20% το χρέος και αυτό δήθεν θα το έκανε διαχειρίσημο. Φυσικά όταν βάλουν στο χέρι το σύνολο της δημόσιας περιουσίας σε ακίνητα και επιχειρήσεις, θα μας πουν ότι πρέπει να δώσουμε πολύ περισσότερα. Συνεπώς θα εξαγοράσουν τις «εθνικοποιημένες» (βάσει των προγραμμάτων αναχρηματοδότησης) τράπεζες και μαζί με αυτές τα χρέη των ιδιωτών και έτσι θα δημεύσουν σπίτια και άλλα ακίνητα των Ελλήνων. Αλλωστε ήδη υπάρχουν πρόθυμοι αγοραστές των χρεών μας προς τις τράπεζες (Μόργκαν Στάνλεϊ). Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, θέλουν να βάλουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο, την ηλιοφάνεια για φωτοβολταϊκά, τις τουριστικές υποδομές και αξιοθέατα, τα οικολογικά προϊόντα, καθώς και τους φόρους που εισπράττει το κράτος. Και όλα αυτά τα θέλουν έναντι εξόφλησης μέρους του χρέους… Γιαυτό άρχισαν τα ανεμομαζώματα με την «επανεκτίμηση» των ακινήτων και των επιχειρήσεων του δημοσίου σε 10- 15 δις!!! Αντίθετα το «κόστος» της επιμήκυνσης κατά δύο χρόνια από τα 10- 12 δις επιμηκύνθηκε στα 30- 35 δις. Τι είναι αυτό το κόστος; Είναι οι επιπλέον τόκοι, που θα μας πάρουν. Τα κέρδη τους τα ονομάζουν «κόστος» και γκρινιάζουν, γιατί λένε, θα κληθούν να τα «πληρώσουν» οι ψηφοφόροι της Μέρκελ!! Τι εννοούν με αυτό; Ότι θα τους ξεχρεώσουμε δύο χρόνια αργότερα πληρώνοντας τους (επιπλέον) για αυτά τα δύο χρόνια άλλα 30 -35 δις τόκους. Για άλλη μια φορά μας χρεώνουν δισεκατομμύρια με το τσουβάλι χωρίς να δώσουν ένα ευρώ και μας παριστάνουν και τους δύσκολους.

Δεν ξέρω αν, πότε και πως θα αντιδράσουμε ως έθνος, το οποίο βάλλεται ανηλεώς από μεγάλα και εχθρικά συμφέροντα. Τελευταία αρχίζουν να φαίνονται σημάδια μοιρολατρικής παραίτησης σε τμήμα του λαού (που συχνά καταλήγουν στην αυτοκτονία). Πιστεύω, ότι η πιο σωστή αντίδραση σε αυτό είναι η κοινωνική αλληλεγγύη. Μέσα από πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης μπορούν να ξεκινήσουν και πολιτικές πρωτοβουλίες εξυγίανσης του δημόσιου βίου.

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 14, 2012