ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΑΔΟΥΧΟΣ: «ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ»

«ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ». - ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ – Η ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ ΣΤΑ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΝΩΜΗΣ - ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ. (ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ. ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΕΝΑ ΣΥΝΟΡΟ).

Είναι ημέρες ανάδειξης συμπλεγματικής φιλολογίας διαιτητών, αξιολογητών, ιεροεξεταστών. Γράφουν στο διαδίκτυο, στο facebook με την έπαρση του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Τί κρύβεται πίσω από φόβο τεχνοκρατών;

- ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ: ΑΠΑΝΤΗΣΗ σε δημοσιεύσεις ΜΠΕΛΑΝΤΗ (δικηγόρος, αποφεύγει να αναφέρει το όνομα της Καρυστιανού) και ΛΑΚΟΠΟΥΛΟ (δημοσιογράφο).

Κριτική μπορείς να κάνεις όταν ζει ή πεθάνει κάποιος ή κάτι. Αυτοί κάνουν κριτική σε κάτι που δεν έχει γεννηθεί. Αυτό προδίδει φόβο. «Έχουν» τον φόβο ενός «δεξιού» ακόμα κινήματος, ή τον φόβο ανατροπής της καθεστηκυίας τάξης αξιών, θεσμών, ανθρώπων; Προφανώς, απορρίπτουν το νέο που αμφισβητεί, δεν ανέχονται την κινηματική δυναμική των Τεμπών, που θέτει όλους μπροστά σε υποχρεώσεις αυτοκριτικής, πως δηλαδή με το πολιτικό παρελθόν τους συνέβαλαν, στήριξαν πολιτικές δυνάμεις, που έφεραν την χώρα σε αυτή την παρακμή.

Επιλεκτικός προληπτικός έλεγχος, ώστε να δικαιούται κάποιος να μπει στον πολιτικό αγώνα, απολογίες πριν κάποιο παράπτωμα και άλλα τέτοια είναι λογικές Παπαδόπουλου (του 67), Μπέρια και κάθε λογής ιεροεξεταστή. Πού είναι το αρμόδιο γραφείο να περάσουμε όλοι, να μετρηθούμε με το ταξικό βαθμόμετρο της ζωής μας, να περάσουμε όλοι από τους κεντροεπίτροπους για πιστοποιητικά κοινωνικού και πολιτικού στάτους;

Ανέλαβαν εργασία και οι διαμεσολαβητές του παρακμιακού παρόντος. Στοχεύουν στην ανακύκλωση του παλιού, επαναπροτείνουν την συνέχεια της τάξης κοινωνικού ελέγχου, την συντήρηση του υποτελούς μικροανθρώπου.

Προφανώς ο αγώνας ηθικής, δημοκρατικής, δημιουργικής αναγέννησης έχει δύο μέτωπα: απέναντι στην πολυπρόσωπη κυρίαρχη τάξη, την επικίνδυνη κακιστοκρατία, αλλά και απέναντι στην υπονόμευση. Συγκροτούνται και προληπτικά δικαστήρια γνώμης σκοτεινής αφετηρίας ή υπογείων παρακρατικού βάθους. Η ανοησία ή και η εντεταλμένη συκοφάντηση είναι το δηλητηριασμένο δόλωμα της άμυνας ενός καθεστωτικού συστήματος με εσωτερικό καταμερισμό αυτής της εργασίας στους φορείς του, θεσμικούς και ανθρώπινους. Σε ένα κράτος που κυβερνούν ψεύτικες πλειοψηφίες, μιας δημοκρατίας χωρίς λαό, η ίδια η ιδέα της πολιτικής αντιπροσώπευσης έχει καταργηθεί.

Το παιδί της Καρυστιανού το σκότωσαν όχι τα μνημόνια αλλά οι μνημονιακοί, που μεταπολιτευτικά ήταν όλοι τους. Να μας πουν οι παραπάνω αναφερόμενοι και ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, τι είπαν, τι έκαναν, πότε αξιολόγησαν τους σιδηροδρόμους ως ένα από τα κλειδιά της ανάπτυξης, πότε έκαναν το θέμα των Ελληνικών σιδηροδρόμων δημόσια θεματική.

ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΧΩΝΕΨΑΝ ΟΤΙ: - Το πανελλήνιο κίνημα των Τεμπών δεν δημιουργήθηκε από ηγέτες προϊόντα της ηγεμονίας των μάρκετινγκ της επικοινωνίας, της αγοράς.

- κινήματα δημιουργούνται όταν κυριαρχεί η κρίση των κομμάτων.

- το κίνημα των Τεμπών κοινωνικοποιεί, αρνείται τον εξουσιαστικό κοινωνικό έλεγχο.

- αφετηρία ήταν η απόδοση αξίας στην ανθρώπινη ζωή.

- Το θέμα της αντιδιαφθοράς έχει μια κεντρικότητα – η ατιμωρησία διογκώνει την διαφθορά.

- Δεν υποστασιοποιείται με ένταξη σε κατηγορίες ψευδών υπαρκτών συνειδήσεων δεξιάς αριστεράς. Έχουν πρόσφατη πιστοποίηση συγγένειας. -

Τα σημερινά κινήματα οφείλουν να υπερβούν τους νομικισμούς, να εξελιχθούν μορφωτικά, να διευρυνθούν στα πλαίσια της πολυδιάστατης πολιτικής παιδείας σε προτάσεις πολιτικής συγκρότησης και αναζήτησης οικοδόμησης ενός υγιούς συστήματος Ελλάδα. Φόβος επικρατεί μήπως η κραυγή ύπαρξής τους μεταφραστεί σε φιλοδοξία προγραμματικού μέλλοντος, καταστροφής των θεσμικού παρασιτισμού, της ανηθικότητας. Θα ήθελαν κινήματα νομικίστικα, οικονομίστικων συντεχνιασμών. Η δικαιοσύνη πρέπει να υπηρετεί το δίκαιο. Κανένα Σύνταγμα δεν επιτρέπει τα νοσηρά φαινόμενα που συμβαίνουν. Το Σύνταγμα δεν είναι μια περίκλειστη κατηγορία. Σήμερα το χρησιμοποιούν για να μειώσουν τον συνταγματισμό σε επιστήμη και μηχανική διακυβέρνησης. Όπως πρόσφατα γράφει σε βιβλίο και συνεντεύξεις του ο Γκαετάνο Ατζαρίτι (καθηγητής συνταγματικού δικαίου), «ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ» και «το πρόβλημα είναι πως να παραμείνουμε μέσα στα θεσμικά όργανα, φέρνοντας την κοινωνική σύγκρουση».

Το κίνημα των Τεμπών είναι η επανεγγραφή κανόνων της πολιτικής, η άρνηση συμμετοχής ως μια ακόμα συμπληρωματική μονάδα στο αριστεροδεξιό υπάρχον σύστημα. Είναι η κατάκτηση μιας νέας δικαιακής και κρατικής δημοκρατικής θεσμικότητας, συνάντησης με την κοινωνία. Οι παραπάνω (Μ και Λ) στους οποίους αναφέρθηκα, δεν αναγνωρίζουν ότι από το υπάρχον πολιτιστικό και πολιτικό σύστημα δεν υπάρχουν εναλλακτικές.

ΕΙΝΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ: Η επιστροφή της πολιτικής. Η απουσία της διαλύει το μυαλό και τις ανθρώπινες σχέσεις. Η ανάκτησή της ως σχέδιο, πρόταση συμπληρωματικότητας υποκειμένων σε ορίζοντα κοινών ευγενικών στόχων είναι η Ανθρωπολογική Ελληνική Οντολογία. Με διαλεκτική, που βρίσκεται απέναντι στην ερειστικότητα που εκβαρβαρίζει. Αλλά και με αντιστροφή του δικαιώματος τιμωρίας: δεν θα τιμωρείται ο επιτηρούμενος. Οι πολίτες θα μπορούν να τιμωρούν. ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.

Το στοίχημα είναι η διαδικασία και τα περιεχόμενα, πως με τρόπο νέο θα συγκλίνουν οι δημοκρατικές παραδόσεις, διαφορετικές πολιτισμικές ταυτότητες στο συντακτικό ενός νέου πολιτικού υποκειμένου.

Απαιτούν από την Καρυστιανού όσα βάζει ο νους τους. Τους υπενθυμίζω ότι και από κατάκτηση της ελάχιστης πολιτικής παιδείας προκύπτει ότι: ο λόγος του αρχηγού είναι να υπενθυμίζει αξίες, να κρατάει την σημαία τους, να εξασφαλίζει συνοχή και συνέχεια. - Με το κίνημα των Τεμπών η κοινωνία απαιτεί να είναι ορατή. - Ορίζει την πορεία αναγέννησης από μια ηθική και πνευματική αυτοδιαμόρφωση. - Η πολιτική συγκρότηση οικοδομείται από αυτή την εκτεταμένη ιερή συναισθηματική ενότητα. - Μια νέα πολιτική συγκρότηση από το κίνημα των Τεμπών θα είναι μια πολιτισμική πρόταση νέας ιεράρχησης αναγκών του βίου.

Γρηγόρης Κλαδούχος Ξυλόκαστρο Κορινθίας 29 Δεκεμβρίου 2025

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 29, 2025

• Επόμενο ...