Η ισοτιμία της ψήφου και οι σταθερές κυβερνήσεις

0



Επανήλθε στην επικαιρότητα το θέμα του εκλογικού νόμου, μέσα σε κλίμα γενικής αδιαφορίας από πλευράς λαού. Και οι δύο πλευρές παρουσιάζουν από ένα πολύ δυνατό επιχείρημα, ανάλογο θα έλεγα της ψυχοσύνθεσης της εκλογικής τους πελατείας. Οι συντηρητικοί αναγνωρίζουν μεν ότι η ισοτιμία της ψήφου είναι δίκαιο αίτημα, αλλά προτιμούν σταθερές κυβερνήσεις. Οι αριστεροί παραδέχονται μεν ότι η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση, αλλά επειδή δεν φοβούνται την αναμπουμπούλα, προτάσσουν το δίκαιο της ισονομίας.

Έτσι όπως το παρουσιάζουν και οι δύο πλευρές, μοιάζει αυτά τα δύο να είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους και τάχα πρέπει να επιλέξουμε το ένα από τα δύο. Σε αυτό το «πρόβλημα» έχω απαντήσει εδώ και 7-8 χρόνια με την συνταγματική μου πρόταση, αλλά όπως και σε όλα τα θέματα, οι προτάσεις μου θάβονται στον ωκεανό του διαδικτύου.

Για να το πω με πολύ απλά λόγια, οι προβλέψεις μου είναι οι εξής:

1) Η βουλευτικές εκλογές γίνονται με απλή αναλογική.

2) Η κυβέρνηση εκλέγεται απευθείας από τον λαό σε έναν, ή δύο γύρους, εκ των οποίων ο πρώτος είναι ταυτόχρονος με τις βουλευτικές εκλογές.

3) Μία από τις καινοτομίες της πρότασης μου είναι η καθιέρωση της Γερουσίας ως ανώτατου πολιτειακού οργάνου (καταργείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) με πολύ διευρυμένες αρμοδιότητες σε πολλούς τομείς (πάγια νομοθεσία, έγκριση του νομοθετικού έργου της Βουλής και τελική απόφαση περί Συνταγματικότητας κάθε νομοθετήματος που δεν προήλθε από την ίδια, εποπτεία της δικαιοσύνης –καταργείται το υπουργείο δικαιοσύνης κ.α.). Επειδή το όργανο αυτό έχει ανάγκη υπερκομματικής νοοτροπίας, όχι στα λόγια, αλλά θεσμοθετημένα, υπάρχουν μία σειρά προβλέψεων στην πρόταση μου, που δεν μπορώ να παραθέσω στο παρόν σύντομο σημείωμα. Αυτό που θέλω να αναφέρω, έστω επιγραμματικά, είναι οι αρμοδιότητες της Βουλής, που είναι η τρέχουσα* νομοθεσία και ο έλεγχος της Κυβέρνησης. [Τα μέλη της κυβέρνησης δεν είναι ταυτόχρονα και Βουλευτές.] Συνεπώς, για να μιλάμε για πραγματικό έλεγχο, πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης, αλλά και οι ασφαλιστικές δικλείδες, ότι αυτό δεν θα γίνεται καταχρηστικά για μικροπολιτικούς λόγους.

Παραθέτω λοιπόν αυτούσια δύο αποσπάσματα, που και μόνα τους παρέχουν αυτήν την εγγύηση (πολλώ δε μάλλον, που δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι προβλέψεις). «Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση παύονται μετά από πρόταση μομφής, ή δυσπιστίας, ή απόρριψη ψήφου εμπιστοσύνης από την Βουλή, εφόσον ψηφιστεί από τα δύο τρίτα των μελών της Βουλής. Αν η πρόταση δυσπιστίας, ή μομφής ψηφιστεί από την απλή πλειοψηφεία των Βουλευτών, ή απορριφθεί η πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης από την πλειοψηφεία, αλλά μικρότερη των δύο τρίτων, η τελική απόφαση μετατίθεται στην Γερουσία, που αποφασίζει με απλή πλειονοψηφία…» και «Στην περίπτωση παύσης της Κυβέρνησης, προκηρύσσονται εκλογές σε έναν μήνα για νέα Κυβέρνηση και Βουλή, αν η παύση έγινε μόνο με απόφαση της βουλής, ή για Κυβέρνηση, Βουλή και Γερουσία, αν η παύση επικυρώθηκε από την Γερουσία…»

Αντί λοιπόν να μην υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση των κομμάτων στην Βουλή, χρειάζεται πλειοψηφεία δύο τρίτων για να πέσει στα σίγουρα η κυβέρνηση. Στην περίπτωση που υπάρχει πλειοψηφεία, αλλά όχι δύο τρίτων, θα αποφασίζει το ανώτατο πολιτειακό όργανο, το οποίο θα έχει συγκροτηθεί με Συνταγματικές προβλέψεις που εξασφαλίζουν στον μέγιστο βαθμό την ποιότητα, την ωριμότητα, την ευρύτερη λαϊκή αποδοχή και την κομματική απεξάρτηση των μελών του.

Όταν (σύντομα) θα ξαναναρτήσω την Συνταγματική μου πρόταση, ο αναγνώστης θα αξιολογήσει, αν οι προβλέψεις μου τόσο για τους Γερουσιαστές, όσο και για το νομοθετικό έργο, είναι επαρκείς, ώστε να μας επιτρέπεται η «πολυτέλεια» της απλής αναλογικής στις βουλευτικές εκλογές, χωρίς τον κίνδυνο ακυβερνησίας.

* Εξήγηση περί πάγιας και τρέχουσας νομοθεσίας, δηλαδή των αρμοδιοτήτων Γερουσίας και Βουλής. Ένα απλό παράδειγμα είναι, ότι η Γερουσία καθιερώνει έναν φόρο (π.χ. ΦΠΑ) ενώ η Βουλή ορίζει τους συντελεστές. Ακόμη πιο σωστό θα ήταν η πάγια νομοθεσία (δηλαδή η Γερουσία) να ορίζει και τους συντελεστές και η Βουλή να ορίζει την κατάταξη και την μετάταξη υπηρεσιών και αγαθών σε αυτούς. Δηλαδή η Βουλή ασχολείται με την τρέχουσα πολιτική, γι αυτό και έχει πιο κομματική σύνθεση, ενώ η Γερουσία ασχολείται με τις πάγιες πτυχές του πολιτεύματος και της πολιτικής ζωής. Φυσικά υπάρχουν και οι προβλέψεις για ενοποιημένη και απλοποιημένη μορφή της νομοθεσίας προς τον πολίτη, αλλά ας μην κουράσω επί του παρόντος τους αναγνώστες.

Π. Ρέππας
Δημοσίευση: Ιανουαρίου 12, 2020

0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Η ισοτιμία της ψήφου και οι σταθερές κυβερνήσεις"

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator