Το πρώην... απεταξάμην, το... συντάσσομαι και η ζαριά

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Ως... πρωθυπουργός εξωτερικού ή ως... πρωθυπουργός εσωτερικού θα αποφασίσει για τον χρόνο των εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας;

Άλλωστε είναι αλήθεια ότι η εικόνα του κ. Τσίπρα εντός και εκτός Ελλάδας δεν είναι ταυτόσημη. Έχοντας συμφωνήσει σε όσα του έχουν ζητηθεί, από μέτρα μέχρι Σκοπιανό, ο πρωθυπουργός φαίνεται να είναι συνομιλητής όλων εκείνων των πλευρών που μέχρι τις παραμονές της ανέλιξής του στην εξουσία θεωρούσε κάτι σαν... σατανάδες. Αμερικανοί, ΝΑΤΟ, Μέρκελ, Βρυξέλλες και Κομισιόν πρόθυμα προσφέρουν στον πιο καλό τον μαθητή την επικοινωνιακή ομπρέλα της εύνοιάς τους. Από το... απεταξάμην στο συντάσσομαι...

Και εδώ που τα λέμε όχι μόνο επικοινωνιακή.

Το αντάλλαγμα της πειθήνιας συμμόρφωσης της... πάλαι ποτέ "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνησης, στις έξωθεν εντολές δεν είναι διόλου ασήμαντο. Η καρέκλα της εξουσίας όχι μόνο δεν πριονίστηκε, αλλά ενισχύθηκε δίνοντας τη δυνατότητα στον σημερινό πρωθυπουργό να γίνει, αν το επιλέξει, ο πρώτος που θα εξαντλήσει την τετραετία μετά από πολλά χρόνια...

Θα το επιλέξει; Πολύ πιθανό, καθώς μέσα στα "ανταλλάγματα" βρίσκονται και αρκετά υποτιθέμενα φιλολαϊκά μέτρα, έστω και υπό μορφή ευκαιριακών παροχών, καθώς οι περιβόητοι Θεσμοί, εξακολουθούν να κάνουν τα στραβά μάτια στις στρεβλώσεις των ελληνικών υπερπλεονασμάτων... Πιθανό ακόμα και αν αντιλαμβάνεται ότι ο καιρός στο... εσωτερικό δεν μετρά με τις ίδιες συνθήκες και προδιαγραφές γι' αυτόν όσο στο... εξωτερικό.


Στο εσωτερικό τα... επιτεύγματα του πρωθυπουργού δεν έχουν την ίδια λάμψη... Εδώ έχει μπουρίνια και καταιγίδες! Οι περισσότερες δράσεις προκαλούν... ανάθεμα. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας. Και πολύ πριν από αυτήν, η διάλυση της μεσαίας τάξης και της επιχειρηματικότητας από τα χαράτσια και την φορομπηχτική πολιτική. Αλλά και η ίδια η κυβερνησιμότητα ως προς την καθημερινότητα ή τη διαχείριση κορυφαίων ζητημάτων της κοινωνίας όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Ασφάλεια, καταγράφει αποτυχίες.

Η οργή στο εσωτερικό η οποία αποτυπώνεται και σε όλες τις δημοσκοπήσεις ανεξαρτήτως διαφορών, δεν έχει καμία σχέση με την ψευδαίσθηση της μετεξέλιξης σε Ευρωπαίο ηγέτη που καλλιεργείται από το εξωτερικό. Πιο λαμπερή η δεύτερη; Προφανώς, αλλά όλοι αυτοί δεν ψηφίζουν. Η ελληνική κοινωνία ψηφίζει... Ο πρωθυπουργός επειδή μάλλον δεν αγνοεί την πολιτική ιστορία, θα γνωρίζει ότι η διαφορά της ήττας στις Ευρωεκλογές, διπλασιάζεται σχεδόν στις εθνικές εκλογές όταν αυτές έπονται. Συνέβη και στις δύο τελευταίες φορές. Ακόμα λοιπόν και αν θεωρεί ότι θα καταφέρει να υποστεί μία ήττα με σχετικά μικρή διαφορά, το πιθανότερο είναι η διαφορά να διευρυνθεί παρά να μικρύνει στις εθνικές κάλπες. Εκτός βέβαια και αν μεσολαβήσουν θεαματικά γεγονότα και εξελίξεις...

Τι θα κάνει λοιπόν; Θα ποντάρει στη γκλαμουριά της εικόνας που επιχειρούν να του δημιουργήσουν οι έξωθεν ευκαιριακοί σύμμαχοι ή θα ακούσει τη φωνή της εσωκομματικής αυξανόμενης ανησυχίας για κατάρρευση και θα προσπαθήσει να περισώσει ό,τι (αν) σώζεται; Σχεδόν μέχρι το Πάσχα το δίλημμα θα τίθεται βασανιστικά. Και η παγωμένη αγορά αγωνία. Επειδή όμως ο πρωθυπουργός μοιάζει να ποντάρει στην τύχη, αν έπρεπε να ποντάρω, θα έδινα προβάδισμα στον Οκτώβριο. Στην απονενοημένη ζαριά... και ό,τι του κάτσει, όχι στην πολιτική λογική. Θα δείξει...

Capital

Δημοσίευση: Απριλίου 27, 2019