Ε, όχι και πρότυπο ο «Φαρμακοχέρης»

Ας δούμε την ουσία πίσω από την υπόθεση Κουφοντίνα, κι όχι απαραίτητα το παιχνίδι αποπροσανατολισμού που παίζει μια χαρά η κυβέρνηση. Είναι πλέον τόσο απροκάλυπτο που καταντά γελοίο. Και ο πιο ανόητος σανοφάγος καταλαβαίνει ότι το κάνουν επίτηδες κι έτσι θα πορευτούν μέχρι τις εκλογές.

Η πολιτική ουσία είναι άλλη. Και είναι κι επικίνδυνη. Παρακολουθώντας τα βίντεο της εξόδου του Κουφοντίνα από τη φυλακή, έστω και για ένα διήμερο, διαπιστώσαμε ότι μια ομάδα νέων, μεταξύ αυτών ο γιος του Βούτση, ο γιος του ίδιου του «Φαρμακοχέρη» αλλά και μέλη συλλογικοτήτων, πανηγύριζαν. Έλεγαν συνθήματα για τη λεφτεριά που δεν μπορεί να μείνει μέσα στα κελιά, έδιναν ώθηση σε έναν αμετανόητο τρομοκράτη.

Φανταζόμαστε ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι στην Ελλάδα που πιστεύουν ότι ο Κουφοντίνας δεν είναι δολοφόνος αλλά κοινωνικός αγωνιστής, αντάρτης πόλης. Και είναι σίγουρο ότι πανηγύρισαν κι αυτοί από τη χθεσινή εξέλιξη.

Και η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ φοβόμαστε όλους αυτούς που πανηγυρίζουν, που χαίρονται για τον Κουφοντίνα, παρά τον ίδιο τον Κουφοντίνα. Κακώς επικεντρωνόμαστε σ’ αυτόν, τα έχει φάει τα ψωμιά του και δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Εδώ βγαίνουν από τη φυλακή βιαστές και σκοτώνουν κόσμο ανενόχλητοι, ο «Φαρμακοχέρης» τι να κάνει με όλη την αστυνομία από πάνω του;

Αυτό που μας ανησυχεί περισσότερο είναι η γενιά των αγανακτισμένων νέων που έλκονται από την αύρα του πιστολέρο της «17Ν». Και μη νομίζετε. Πρόκειται για παιδιά μορφωμένα, από καλές οικογένειες, με φίλους και παρέες που ξαφνικά στη ζωή τους επαναστατούν. Φταίει η κρίση στην οικονομία, τα κοινωνικά αδιέξοδα, η κρίση ιδεών και αξιών; Σημασία έχει ότι κάποιοι νέοι αυτή την ώρα που διαβάζετε το άρθρο ετοιμάζουν βόμβες, στοχοποιούν οικογενειάρχες, συνωμοτούν σε κάποια καφετέρια, αναζητούν ένα περίστροφο ή φυλάνε το ιστορικό 45άρι της οργάνωσης ως κόρη οφθαλμού.

Ο γιος του Βούτση, ο ληστής της Εθνικής το 2007, παραμένει μέχρι και σήμερα ένας αμετανόητος αναρχικός που ενδεχομένως μαζί με άλλους να αποτελούν δύναμη πυρός των μπαχαλάκηδων. Ο γιος του Κουφοντίνα που οργίζεται και υβρίζει την οικογένεια Μητσοτάκη που έχασε ένα μέλος της από τα χέρια του πατέρα του, είναι ένα παιδί που δεν θα είχε πρόβλημα να πάρει το δρόμο του πατέρα του.

Οι συλλογικότητες που πανηγυρίζουν από χθες είναι εν δυνάμει τρομοκράτες, δολοφόνοι του δικού σου παιδιού, του δικού μου, της γειτόνισσας ή του συγγενή. Αυτός που αφαιρεί μια ζωή με όποιο τρόπο κι αν το κάνει και όποια δικαιολογία κι αν δίνει δεν μπορεί παρά να είναι επικίνδυνος. Ακόμη και αυτός που χειροκροτεί τον δολοφόνο, που τον θεωρεί παράδειγμα προς μίμηση.

Γι’ αυτό είναι πιο ανησυχητικό το γεγονός ότι υπάρχει μια ομάδα που αποθεώνει τον Κουφοντίνα. Και που είναι σίγουρο ότι θα αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές ή… ταξικούς εχθρούς όπως λένε στη διάλεκτό τους.

Δεν πάει άλλο με την τρομοκρατία στην Ελλάδα. Έχουν περάσει πάνω από 40 χρόνια και δε λέει να εξαλειφθεί το φαινόμενο το οποίο μάλιστα δεν έχει εθνικό χαρακτήρα. Δηλαδή δεν είναι όπως οι αυτονομιστές Βάσκοι ή ο IRA που είχαν άλλο σκοπό.

Ένα μάτσο ανόητοι μαζεύτηκαν πριν πολλά χρόνια, ενδεχομένως στηρίχθηκαν από μυστικές υπηρεσίες, άλλες φορές έπαιξαν το δικό τους χαρτί, άλλες έγιναν το μακρύ χέρι του συστήματος. Σκότωσαν, τραυμάτισαν, μακέλεψαν οικογένειες, συνελήφθησαν και πλήρωσαν. Όμως, δεν σας ανησυχεί όλους εσάς που έχετε παιδιά, το γεγονός ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα παραμένει θελκτική; Κι ότι πολλοί Έλληνες τους θεωρούν κοινωνικούς αγωνιστές;

Αφήστε λοιπόν τον Κουφοντίνα να πάει στα μελίσσια του και δείτε τι θα κάνουμε με όλα εκείνα τα Ελληνόπουλα που θέλουν να γίνουν οι νέοι Κουφοντίνες.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 22, 2017