Η λέξη «παραίτηση» δεν υπάρχει στο στόμα των Ελλήνων πολιτικών

«Γιατί να παραιτηθώ; Δε νομίζω ότι φταίω σε κάτι». Αυτή ήταν η απάντηση του αρμόδιου υπουργού Ναυτιλίας, Παναγιώτη Κουρουμπλή ο οποίος μάλιστα εκνευρίστηκε ακόμη και στην φιλική ΕΡΤ. Προφανώς ο… αέρας που πήρε στο Λονδίνο δεν του έφτανε για να έχει πιο ξεκάθαρες απόψεις για το ποιος φταίει τελικά για την πετρελαιοκηλίδα. Ποιος έπρεπε να πάρει αποφάσεις από την πρώτη στιγμή, ποιος καθυστέρησε στη λήψη μέτρων.

Ο υπουργός ήταν ταξίδι στη Βρετανία για επαφές με εφοπλιστικούς κύκλους όταν χτύπησαν κάπως αργά τα καμπανάκια του συναγερμού. Η άφιξή του στην Ελλάδα και η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού όταν πια είχε πνιγεί η αττική ακτογραμμή με πετρέλαιο, δεν έφτασαν προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα.

Ο Κουρουμπλής μπαίνει κι αυτός στο… πάνθεον των υπουργών που δεν είχαν την ελάχιστη ευθιξία να παραιτηθούν. Όχι γιατί φταίει ο ίδιος για το ναυάγιο αλλά γιατί κάποια στιγμή αυτή η χώρα πρέπει να αποκτήσει συνείδηση ώστε να ξέρει και ο απλός πολίτης ότι είναι υπεύθυνος κι αυτός για όσα έχει αναλάβει ή για ό,τι βρίσκεται κοντά του.

Θυμόμαστε όλοι τον Χρήστο Παπουτσή, υπουργό Ναυτιλίας να λέει ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο αμέσως μετά το ναυάγιο του Σάμινα που πήρε πολλούς μαζί του. Ουδέποτε μπήκε το μαχαίρι, ουδέποτε ο υπουργός παραιτήθηκε, έστω για να αναλάβει τις ευθύνες άλλων, κατωτέρων του.

Θυμόμαστε τον Πολύδωρα με τις καταστροφικές πυρκαγιές και τον «στρατηγό άνεμο» που έφταιγε για την τραγωδία. Θυμόμαστε τον Πρ. Παυλόπουλο με το έγκλημα των Δεκεμβριανών.

Η λέξη «παραίτηση» δεν υπάρχει στο στόμα των Ελλήνων πολιτικών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Τότε έφταιγε ο στρατηγός άνεμος, τώρα φταίνε τα υπόγεια ρεύματα ή οι πολίτες που θέλουν να καταναλώνουν πετρέλαιο, όπως είπε και ο οικολόγος Τσιρώνης. Αυτό που φταίει δυστυχώς είναι η απουσία του κράτους, διαχρονική και αγιάτρευτη. Διαλυμένες υπηρεσίες επειδή είναι διαλυμένες και οι ηγεσίες. Δεν υπάρχουν ιεραρχίες, δεν υπάρχουν δομές, όλα είναι χύμα, μια χώρα που προχωρά στον αυτόματο πιλότο. Μια χώρα που στηρίζεται στα λαμόγια τα οποία βρίσκονται σε κομβικές υπηρεσίες, όπως ο έλεγχος των πλοίων, η εφορία, η υγεία, τα ταμεία κ.λπ.

Μια χώρα που βασίζεται σε πολιτικούς που δεν έχουν την παραμικρή τσίπα και που σκέφτονται μόνο την καρέκλα τους. Αν αυτά δεν αλλάξουν η χώρα απλά θα βλέπει τις τραγωδίες να περνούν.

Η συμπάθεια, το ήθος, η πολιτική ανδρεία κερδίζονται καθημερινά με τη συμπεριφορά κάποιου.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 20, 2017