Ο Ζουγανέλης να ιδρύσει μια λέσχη για να διαβάζουν όλοι μαζί την Κοκκινοσκουφίτσα…

Την εμφάνιση του Γιάννη Ζουγανέλη στην μεγάλη συναυλία του «Όλοι μαζί μπορούμε» και το πολυσυζυτημένο… κόψιμο από τον Διονύση Σαββόπουλο σχολιάζει αιχμηρά η αρθρογράφος – ψυχολόγος Ειρήνη Αγαπηδάκη σε κείμενο που δημοσιεύεται στο mononews.gr.

Γράφει η Ειρήνη Αγαπηδάκη στο mononews.gr

Tο πρόβλημα δεν είναι τι λέει ο κάθε «Ζουγανέλης», αλλά ότι δε βρίσκεται ένας δημοσιογράφος να του κάνει τις ερωτήσεις που χρειάζεται για να ξεδιπλωθεί το «βάθος» της «σκέψης» του και να καταλάβουμε τι ακριβώς πιστεύει ο κύριος καλλιτέχνης. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο μόνος, δεν περιορίζεται το φαινόμενο στον καλλιτεχνικό χώρο.

Κάθε φορά που ακούω κάποιον να δηλώνει «προδομένος», σκέφτομαι ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που έλεγε πριν από λίγο καιρό «προδότες» τους συμπολίτες του, παρασυρμένος από την κυρίαρχη ρητορική του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου. Αλλά γι’αυτό, κιχ!

Σε αυτά τα όρια κινείται η δήθεν σκέψη του: προδότες/προδομένοι. Αν δεν είσαι στη μια πλευρά, θα είσαι στην άλλη. Καμία δυνατότητα για πραγματική σκέψη, από αυτή που σε κάνει να αναστοχάζεσαι τις βλακείες και τα λάθη σου, να συμμαζεύεις την αμετροέπειά σου, να προσπαθείς να διορθώσεις τη ζημιά που έκανες, να κοιτάξεις τα μούτρα σου στον καθρέφτη.

Είναι σαν τη διάρροια, αν δεν προλάβεις να πας στην τουαλέτα έγκαιρα, θα βρεθείς εκτεθειμένος. Ε, αυτό έπαθε και ο κ. Ζουγανέλης χτες. Αυτά παθαίνει όποιος καταλαβαίνει τη ζωή μέσα από τα διχαστικά σχήματα. Δε μπορεί να σκεφτεί, γι’ αυτό εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Δεν είναι που τα περιττώματα δεν μπορούν να γίνουν χρυσάφι, είναι που ο Τσίπρας διαφθάρηκε από τους Ευρωπαίους και του στέρησε το θαύμα, οπότε αναζητά τον θαυματοποιό που δε θα τον προδώσει.

Όταν ήμουν μικρή, λάτρευα τα παραμύθια, αλλά δε χρειάστηκε να υποθηκεύσω το μέλλον μου για να τα ακούω.

Ας ιδρύσει μια λέσχη ανάγνωσης ο κ. Ζουγανέλης, να μαζεύονται να διαβάζουν την Κοκκινουσκουφίτσα. Πολύ πιο χρήσιμο από τις δημόσιες αφηγήσεις παραμύθας. Γκώσαμε και έχουμε άλλα προβλήματα που ο κύριος καλλιτέχνης δε μπορεί πια να παρακολουθήσει ούτε να εκφράσει.

Την έπαθε όπως οι πολιτικοί που υποστήριζε, γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δε νοιάστηκε για μας, αλλά για το πόσα μπορεί να βγάλει από μας.

Όπως είπε χτες, να μπορέσει να γίνει ένας από τους «μαζί τα φάγαμε». Και μιας και δεν έχει μείνει τίποτε άλλο να φάνε, τρώνε τις σάρκες τους.

Καλή όρεξη παίδες, αλλά είμαστε κι εμείς που γουστάρουμε το πραγματικό φαγητό και δε χορταίνουμε με μίσος.

Δημοσίευση: Ιουλίου 14, 2017