Πόσο έτοιμος είναι ο Τσίπρας να τα σπάσει με την «πελατεία» του;

Είναι σε όλους γνωστό ότι η κυβέρνηση υπογράφει τα πάντα. Είναι επίσης γνωστό ότι το τελευταίο αποκούμπι του ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα είναι οι υπάλληλοι του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Εξ’ ου και τα δωράκια του Σκουρλέτη σε εργαζόμενους των ΟΤΑ με μπόνους και διάφορα επιδόματα που αυξάνουν το μισθό.

Αυτά πρέπει να τα θυμόμαστε διότι έρχεται η τρίτη αξιολόγηση που δεν θα είναι καθόλου… βόλτα στον κήπο, όπως κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν.

Η επόμενη αξιολόγηση με τους δανειστές θα πρέπει να κλείσει μέσα στο 2018, αν κι όπως έχουμε δει ο χρόνος για τον Τσίπρα είναι σχετικός. Υπάρχει πληροφορία μάλιστα ότι σε περίπτωση που η κυβέρνηση τα βρει δύσκολα να σπάσει στα δύο και όλα να κλείσουν πριν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, δηλαδή του χρόνου το καλοκαίρι. Με τον τρόπο αυτόν, εκτιμούν, θα δοθεί ισχυρό μήνυμα στις αγορές καθώς τότε θα βγει πραγματικά η χώρα και θα διεκδικήσει δανεικά με χαμηλά επιτόκια.

Τι γίνεται όμως μέχρι τότε; Τα μέτρα που προβλέπει η τρίτη αξιολόγηση δεν είναι καθόλου εύκολα και μπορεί να αυξηθούν, ανάλογα με τις απαιτήσεις της τρόικας.

Όμως, αυτά τα μέτρα θα έχουν πολύ σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση καθώς εκτιμάται ότι θα διαρραγεί η σχέση που έχει με τον δημόσιο τομέα και κυρίως με τους συνδικαλιστές.

Για παράδειγμα ένα δύσκολο θέμα είναι ο τρόπος που αποφασίζεται μια απεργία. Ο περιορισμός των δικαιωμάτων των συνδικαλιστών μπορεί να είναι σωστός, αλλά αυτό πες το στους συνδικαλιστές. Η τρόικα προωθεί τα συμφέροντα των ξένων που θα έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα και δε θέλουν απεργίες. Το να βρίσκεται πανελλαδικά το 50% συν ένα δεν είναι καθόλου εύκολο για την κήρυξη μιας απεργίας. Οπότε θα έχει πολλές πιέσεις η κυβέρνηση να μην αποδεχθεί την αλλαγή του καθεστώτος.

Τι θα γίνει άραγε με την απαίτηση των δανειστών για πλήρη ανεξαρτησία των ανεξάρτητων αρχών και των Γραμματειών όπως αυτής για τα έσοδα; Τι θα γίνει με το αίτημα για διορισμό γενικών γραμματέων στα υπουργεία που δεν θα είναι κομματόσκυλα αλλά θα λειτουργούν ανεξάρτητα από τον εκάστοτε υπουργό; Να μην αλλάζουν δηλαδή διαρκώς ώστε να υπάρχει συνέχεια στη δουλειά που γίνεται, ανεξαρτήτως της κυβέρνησης και βεβαίως ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων.

Υπάρχει και το θέμα της Δικαιοσύνης με μέτρα ταχύτερης απονομής της, κι εκεί θα υπάρξει πολύ γκρίνια. Γενικώς, ο εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα είναι σωστός, όμως, προσκρούει στα συμφέροντα που υπάρχουν, στις συνδικαλιστικές αγκυλώσεις και στην ανυπαρξία θέλησης να αλλάξει το κράτος. Για παράδειγμα τι θα γίνει με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων που ουσιαστικά μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μερική άρση της μονιμότητας;

Όλα αυτά είναι ο πυρήνας αυτής της αξιολόγησης και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα δουν την κυβέρνηση να καλείται να τα υπογράψει και να τα εφαρμόσει.

Πόσο έτοιμος είναι ο Τσίπρας να τα σπάσει οριστικά και αμετάκλητα με ό,τι του έχει απομείνει; Θα το δούμε τους επόμενους μήνες, όμως, μην απορήσει κανείς αν αυτή τη φορά δεν μπορέσει να τα βγάλει πέρα. Μέχρι τώρα υπέγραφε ουσιαστικά μέτρα που τσάκιζαν τον ιδιωτικό τομέα. Τώρα που θα τα βάλει με το δύσκαμπτο δημόσιο θα τα καταφέρει; Ή θα είναι η αρχή του τέλους του, κι αυτοί που τον ανέβασαν στην εξουσία θα τον κατεβάσουν σύντομα;

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιουλίου 20, 2017