Από μικρό και Ουγγαρέζο μαθαίνεις την αλήθεια

Αν «εντρυφήσει» κανείς στις πολιτικές εκπομπές του ΣΚΑΙ, θα καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι ο Παπαδημητρίου, ο Πορτοσάλτε, ο Μπογδάνος και δεκάδες άλλα μπουμπούκια την βγάζουν με μισθούς των 1.000 ευρώ το πολύ, άντε οι πρώτες φίρμες να πιάνουν τα δύο χιλιάρικα. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα άλλα κανάλια, καθώς οι άνθρωποι μας λένε, ότι «αγκομαχούν» να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους… Αλλωστε συχνά πυκνά μαίνονται για τα κοπρόσκυλα –μετακλητούς των ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, που παντελονιάζουν 2,5 χιλιάρικα, για να τουϊτάρουν την Μενεγάκη και την Τσαπανίδου.

Συνεπώς οι ίδιοι παίρνουν λιγότερα από αυτά που θεωρούν υπερβολικά για τους σύμβουλους του πρωθυπουργού. Αλλωστε οι άνθρωποι «απλοί δημοσιογράφοι» είναι· μας λένε τις ειδήσεις· δεν είναι μηχανισμός προπαγάνδας και αποβλάκωσης, όπως διατείνονται μερικοί κακοήθεις… Απλοί άνθρωποι σαν εμάς, με τα ίδια προβλήματα… Μόνο που είναι νοικοκυρεμένοι, γι αυτό δεν έχουν βουλιάξει ακόμα στα χρέη.

Τι μαθαίνει όμως κανείς από κουτσομπολίστικες εκπομπές; Ότι μέσα στην κρίση, ο συμπαρουσιαστής (ο νούμερο δύο δηλαδή) αυτών των (κουτσομπολίστικων) εκπομπών αμείβεται με 2,5-3-4 χιλιάρικα. Κατά τα άλλα οι Γκαίμπελς της ευρωτρομοκρατίας «ζουν με μισθούς και προβλήματα σαν τα δικά μας» μόνο που δεν μας λένε ποτέ, πόσοι είναι αυτοί οι μισθοί…

Και να μας έλεγαν όμως, ποιος τους πιστεύει; Αν ο Ουγγαρέζος παίρνει 3-4.000 γιατί οι εκπομπές του φέρνουν λίγη τηλεθέαση και λίγες διαφημίσεις, εκεί που παίζονται παιχνίδια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων (δηλαδή στην πολιτική) τι μποναμάδες δίνονται στα μεγάλα κεφάλια του μηχανισμού προπαγάνδας; Ή μήπως ο Αλαφούζος τραβάει μόνος και ανιδιοτελώς τα βάρη του μηχανισμού της Γερμανόφιλης ευρωπροπαγάνδας; Φυσικά πολλοί δουλεύουν και με λιγότερα από 1.000 ευρώ σε αυτόν τον μηχανισμό, αλλά το κίνητρο για όλους αυτούς είναι οι αποδοχές των «πρώτων»· και τα φανερά και τα μαύρα, καθώς οι κήνσορες της «νομιμοφροσύνης» σε αυτούς τους άθλιους νόμους είναι πάντα οι μεγαλύτεροι καταπατητές τους.

Μπορεί βέβαια ανάμεσα τους να βρίσκονται και κάποιοι χρήσιμοι ηλίθιοι, που αρκούνται στα νόμιμα, αλλά μου φαίνεται κομμάτι δύσκολο, να φτάσει ένας έντιμος στην κορυφή της πυραμίδας. Για να κάνουμε σωστά τις συγκρίσεις και τις κρίσεις, ας θυμηθούμε τις χυλόπιτες, που έριχνε ο Χατζηνικολάου σε όλα τα κόμματα, που παρακάλαγαν να τον βάλλουν στο ψηφοδέλτιο τους εδώ και είκοσι χρόνια. Γιατί να δεχόταν; Οι αποδοχές και η εξουσία του βουλευτή και του υπουργού ήταν ψίχουλα μπροστά σε όσα έβγαζε.

Παρά το ότι το επάγγελμα εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο σε υπερβολικά μεγάλη αναλογία σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των εργαζομένων στο κλάδο, αυτοί που «καταλήγουν» βουλευτές και υπουργοί είναι τα δεύτερα και τρίτα ονόματα. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Ιουνίου 03, 2017