Μπορεί να σηκώσει κεφάλι η μεσαία τάξη στον κόσμο;

Η εκλογή Τραμπ, το Brexit και η υπερψήφιση των αντι-συστημικών κομμάτων στην Ευρώπη αποτελούν συνειδητοποίηση της κατάστασης από την αστική τάξη

Ο στόχος της Νέας Τάξης πραγμάτων, που άρχισε να επιβάλλεται από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, είχε περιβληθεί με φανταχτερό περιτύλιγμα που θάμπωσε το κοινό.

Όταν μάλιστα οι περισπούδαστοι πολιτικοί, απανταχού του κόσμου, συνεπικουρούμενοι από τους πάσης φύσεως «αναγνωρίσιμους», των οποίων οι απόψεις προβάλλονταν ενθουσιωδώς από τα Μέσα Επικοινωνίας, οι λαοί, και πρώτος από όλους ο ελληνικός, υιοθέτησαν το εγχείρημα της παγκοσμιοποίησης που ερχόταν ως πανάκεια στη λύση των οικονομικών προβλημάτων και το οποίο θα βελτίωνε τους όρους διαβίωσης.

Οι δε επιχειρηματίες, έπεσαν κι αυτοί στην παγίδα ελκυόμενοι από το άνοιγμα των αγορών που διακήρυσσε ο φιλελευθερισμός-καπιταλισμός, με την ελπίδα ότι θα υπάρξει έδαφος για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητάς τους. Και τούτο συνέβη, επειδή ούτε πολιτικοί, ούτε ακαδημαϊκοί, ούτε πολιτικοί αναλυτές εξήγησαν ποτέ στην Ελλάδα τι ακριβώς είναι αυτός ο φιλελευθερισμός και πώς μπορεί να λειτουργήσει σε μικρές, αδύναμες χώρες.

Στο σημείο αυτό αξίζει να παρατεθεί αυτούσια η κατωτέρω παράγραφος του καθηγητή της Πολιτικής Οικονομίας, Δημοσθένους Σ. Στεφανίδη:

«Η τεθείσα (το 1953) εις εφαρμογήν ελευθερία των έξωθεν εισαγωγών συνεκράτησε πράγματι αισθητώς τας τιμάς, εξηνέμισεν όμως τα συναλλαγματικά μας αποθέματα, περαιτέρω δε έπληξε κυρίως την υπάρχουσαν ελληνικήν βιομηχανίαν, ανέστειλε κάθε ιδιωτικήν προσπάθειαν προόδου της εκβιομηχανίσεως της χώρας, εδυσχέραινε την εξαγωγήν των ελληνικών προϊόντων, εφόσον έπαυσε πλέον η εξαγωγή συνδυαζομένη με τας εισαγωγάς, και ήνοιξε διάπλατα τας πύλας της κοινωνικής μας οικονομίας εις την ακώλυτον εισαγωγήν των μάλλον ετεροκλήτων ειδών πολυτελείας της ευρωπαϊκής και αμερικανικής παραγωγικής δραστηριότητος προς εύλογον σκανδαλισμόν του ελληνικού λαού, ακόμη δε και υπόσκαψιν του κρατούντος κοινωνικοοικονομικού καθεστώτος.

» Η πτωχή Ελλάς, η αείποτε μόλις και μετά βίας ανταποκρινομένη εις τας συναλλαγματικάς της ανάγκας, ευρέθη αιφνιδίως πρωτοπόρος της ιδίας της ελευθερίας των διακρατικών συναλλαγών, προβάλλουσα μάλιστα εαυτήν μεθ' υπερηφανείας ως υπόδειγμα εις τους επιφυλακτικωτέρους και εν τούτω λαούς της Ευρώπης και Αμερικής». Το κείμενο αυτό διατηρεί την επικαιρότητά του, υπό την έννοια ότι ανταποκρίνονται πλήρως, τα όσα εις αυτό αναφέρονται, και στη σημερινή ελληνική κοινωνία.

Ακόμη, οι υποστηρικτές του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα αποφεύγουν επιμελώς να σημειώσουν ότι, της επικρατήσεως του φιλελευθερισμού - καπιταλισμού στις μεγάλες χώρες προηγήθηκε πολιτική προστατευτισμού επί αιώνες. Ο νόμος περί ναυσιπλοΐας (Act of Navigation) που θέσπισε ο Κρόμβελ το 1651 καταργήθηκε το 1849 (!) αφού δια του προστατευτικού χαρακτήρα του συν-βαλε στην ενδυνάμωση του εμπορίου της Αγγλίας και αποτελεί σταθμό της εν γένει οικονομικής ανάπτυξής της. Μόνον προς τα τέλη του 18ου αιώνα, έχουσα επιτύχει ήδη την οικονομική της υπεροχή στην παγκόσμια οικονομία, άρχισε η Αγγλία να εγκαταλείπει τις ιδέες του μερκαντιλισμού και να προσχωρεί στις αρχές της φιλελεύθερης οικονομικής σχολής.

Αλλά και στη Γαλλία, ο κώδικας Michant που συνέταξε ο Richelieu το 1629, με παρόμοιο προς τον αγγλικό περιεχόμενο, διετηρήθη επί αιώνες και μάλιστα επετάθη η ισχύς του από τον Ναπολέοντα.

Οι ΗΠΑ, τέλος, ενωρίς, από του έτους 1865, εφάρμοσαν προστατευτική πολιτική, η οποία επέτρεψε την ανάπτυξη και επιβοήθησε τον ανταγωνισμό της οικονομίας τους προς την οικονομία των ευρωπαϊκών κρατών και κυρίως της Αγγλίας, η οποία υπερέχοντας οικονομικώς μπορούσε επιτυχώς, υπό το σύστημα της ελευθερίας των συναλλαγών, να ανταγωνισθεί μέχρι τότε κάθε άλλη οικονομία.

Αυτά, μόνον ως προς την οικονομία. Η εικόνα μαυρίζει εντελώς όταν αναλογιστεί κάποιος, και απαριθμήσει τα πολιτιστικά σκουπίδια που καθιερώθηκαν ως πρότυπα, και ουσιαστικώς διαλύουν τον κοινωνικό ιστό, σε έναν λαό μάλιστα που πορεύθηκε επί χιλιετίες με τις ίδιες σταθερές παραδοσιακέ αξίες, που ανατρέπονται, με τις οποίες αξίες δημιούργησε πολιτισμό.

Πιστεύω, πως οι λαοί, με την τελευταία ψηφοφορία στις ΗΠΑ, το Brexit των Βρετανών, την υπερψήφιση από τους Ευρωπαίους αντι-συστημικών κομμάτων οιασδήποτε κατεύθυνσης, αποτελούν συνειδητοποίηση της κατάστασης από την αστική τάξη και αντίδρασή της.
Έγινε αντιληπτό, ότι ο στόχος είναι η προλεταριοποίηση των λαών, χωρίς περισσευούμενο χρήμα για καταθέσεις, χωρίς ακίνητα, χωρίς ασφάλεια εργασίας, έρμαιο των διαθέσεων των αφεντικών της γης των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων δηλαδή, και των υποκαταστημάτων-εργαλείων τους ανά τις χώρες. Καιρός, να το κατανοήσουν και οι Έλληνες.

Μακεδών
Πηγή Voria

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 23, 2016