Το ταμπού της χρεοκοπίας

Μηδενίζουμε και ξαναρχίζουμε, χωρίς κανέναν από τους προηγούμενους πολιτικούς που μας κρατάνε δέσμιους στο άρμα τους. Χωρίς εκβιασμούς. Με την αλήθεια ότι χρεοκοπήσαμε από λάθος επιλογές και τη δύναμη να ξανασηκώσουμε υγιή τα πόδια μας στη γη.-

Το ζήσαμε και αυτό συμπολίτες μου… Να μας δίνουνε ως επιχείρημα επικύρωσης μιας δεσμευτικής για το λαό σύμβασης.. μία ερώτηση, μία παγίδα, ένα δίλημμα. Και να το αποδεχόμαστε. «Αν όχι το μνημόνιο, τότε τι;», αυτό το «τι» που τρομοκρατεί έγινε το βασικότερο επιχείρημα της σημερινής ευθυνόφοβης πολιτικής ηγεσίας και η πλατφόρμα που βασίστηκε η συνέχιση των απεχθών μέτρων με νέα. Αυτό το τι που αναγκάζει τον κάθε απλό πολίτη να μπει στη θέση του Βαρουφάκη και να αντιτάξει πλάνο. Πλάνο που δε βρίσκει για αυτό και τους στηρίζει.

Ας πάρουμε όμως τη συζήτηση εκ βάσης:

- Γιατί ζητά η Ε.Ε. εξοικονόμηση χρήματος από την Ελλάδα;

Τα χρήματα που η Ελλάδα εξοικονομεί με περικοπές, μειώσεις και φόρους καταλήγουν, όχι σε νέα δημόσια έργα ή στόχους και αναθέρμανση της ανάπτυξης, αλλά στα ταμεία των δανειστών μας, μεταξύ αυτών και της Γερμανίας. Άρα ό,τι εξοικονομούμε το κάνουμε για αυτούς και όχι για εμάς.

- Κι πριν οι δανειστές δανείσουν υπέρογκα ποσά σε κάποιον, δεν έχουν ελέγξει εαν μπορεί να ανταπεξέλθει στο δανεισμό και να τους τα επιστρέψει;

Αν δε μπορεί να ανταπεξέλθει, γιατί του δανείζουν;

Για να τον έχουν υπόχρεο. Μην πείτε πως δε ξέρανε οι Αμερικανοί αδέρφια για το έλλειμμα. Παρακολουθούσαν τα κινητά όλης της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού και το παραδέχτηκαν δια της πρεσβείας τους. Μήπως μας κάνανε φούσκα και τώρα θα μας τρομπάρουν να μη σκάσουμε; Ε ας σκάσουμε.

«Φοβού την καταστροφή που έρχεται» μας είπε ο (δι)ορισμένος Πρωθυπουργός μας (;). Να τα πούμε έξω από τα δόντια όντως γιαυτό το "τι" που θα φέρει την καταστροφή...

Σε περίπτωση χρεωκοπίας θα συμβούν τα εξής:

1. Πιθανόν να βγούμε από το ευρώ. Είναι ομολογουμένως απίθανο διότι μια τέτοια ενέργεια θα συμπαρέσυρε την ΕΕ στη διάλυση του ευρώ. Παρ' όλα αυτά, ακόμα και αν δε διαλυόταν, μια υποτιμημένη νέα δραχμή θα αύξανε την εξαγωγική δύναμη της Ελλάδος και θα έφερνε άμεσα ανάπτυξη, καθώς τα προϊόντα και οι υπηρεσίες μας θα ήταν πολύ ανταγωνιστικότερες των αντίστοιχων κρατών της Ένωσης. Όταν πάλι μετά από κάποια χρόνια, αυτή τη φορά με μη πλαστούς αριθμούς, θα πληρούμε τα κριτήρια της ΕΟΚ θα έχουμε τη δυνατότητα να ξανα-αιτηθούμε την υπαγωγή μας.

2. Θα υπάρξει πανικός. Πανικός θα υπάρξει και στα επόμενα μέτρα, και στα μεθεπόμενα, όπως και σε αυτά που ήρθαν στις 12/2/2012 και γίναμε μάρτυρες πυρκαγιών σε 47 κτίρια στην Αθήνα! Ο πανικός της χρεοκοπίας που θα έρθει θα διαρκέσει 3-4-6 ίσως μέρες –δικαιολογημένα- και θα κοπάσει από κει και πέρα μόνιμα, αφού θα αρχίσει το κράτος να ανακάμπτει από τον πάτο. Φυσικά, αντεπιχειρήματα υπάρχουν πλείστα, όπως το ποιος θα πάρει την ευθύνη για κάποιους (ενδεχομένως) τραυματίες και νεκρούς κατά τη διάρκεια του ανθρώπινου πανικού. Σε αυτούς θυμίζουμε πως στον ηλεκτρικό αδέρφια αυτοκτονούν 2 άνθρωποι κάθε μέρα, ενώ ακούσαμε -επίσημα- και 4 που πέθαναν από το κρύο μόλις η ΔΕΗ τους έκοψε το ρεύμα για το απλήρωτο χαράτσι. Συνολικά οι αυτοχειρίες από την υπαγωγή μας στο μνημόνιο αγγίζουν τις δυόμιση χιλιάδες, ενώ το 60% αυτών, σύμφωνα με την ημερησία, δεν είναι από ψυχιατρικά αίτια. Για να μη μιλήσουμε για κλινικά (οικονομικά) νεκρούς που περπατούν ακόμη. Σε ποια περίπτωση το αποτέλεσμα είναι καλύτερο;

3. α. Δε θα έχουμε συμμάχους. Δεν υπάρχουν στη γη «συμμαχίες με συνέχεια» αλλά «συμφέροντα με συνέχεια» και όσο έχουμε κοινά συμφέροντα με κάποιους θα έχουμε και συμμαχίες.
β. Οι Τούρκοι ενδεχομένως να κάνουνε κάποια θερμά επεισόδια αν είμαστε σε κρίση. Ναι, θα κάνουνε, όπως κάνουνε κάθε μέρα θερμά επεισόδια. Αν συνεχίσουμε την πολιτική του μνημονίου και μηδενίσουμε το στρατό και τους εξοπλισμούς, τότε οι Τούρκοι τι θα κάνουνε; Σίγουρα όχι μόνο «κάποια θερμά επεισόδια». Σκεφτείτε δε, πως στη Θράκη, προωθείται λόγω της ανεργίας η Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη, όπου χωρίς συμβάσεις οι Τούρκοι θα μπορούν «μνημονιακά» να επελαύνουν με επιχειρήσεις, συγκεκριμένα ομάδες (Πανθρακικός), τράπεζες (Ζιράτ) και πανεπιστήμια (Σαμπάνσι).

4. Θα τρομοκρατηθούν οι δανειστές. Ναι, αν το κάνεις άτακτα. Η δανειακή σύμβαση εφόσον συμφωνήθηκε έπρεπε προχθές να υπογραφεί, αλλά σήμερα να ειδοποιηθούν οι εταίροι ότι αν και το ψηφίσαμε, καλή τη πίστη, είναι προφανές πως είναι κοινωνικά ανεφαρμόσιμο να διαβιεί ο νέος με 416 ευρώ, είναι επίσης μικρό σα βήμα για να λύσει το πρόβλημα και θα χρειαστούν κι άλλα μέτρα και 20-30 χρόνια προσαρμογής στην απόλυτη μεταμοντέρνα ελεγχόμενη φτώχεια. Άρα σοβαρότερη πρόταση θα ήταν να δηλώσουμε έγκαιρα ότι θα πτωχεύσουμε και να κάνουμε τη δυνατόν πιο ελεγχόμενη πτώχευση, αφού πρώτα η κυβέρνηση έχει μελετήσει πόρους και έχει κάνει εκτίμηση της δυνατότητας της εσωτερικής αγοράς να στηρίξει την κατανάλωση μόνο για 2-3 μήνες, ώσπου να ξαναυπάρξουν σε κανονικό ρυθμό εισαγωγές.

5. Τα εισαγόμενα προϊόντα θα ακριβύνουν. Δε θα πεινάσουμε περισσότερο έτσι από ότι με τα 400 ευρώ και τα δάνεια μας, ενώ εν καιρώ θα είμαστε σε επίπεδα Ευρωπαϊκά πάλι, αν έχουμε αλλάξει όντως επ’ ευκαιρίας & ανάγκης το κράτος. Αν για 2 χρόνια δε τρώμε παρμεζάνα και έχουμε έλλειψη από μπανάνες/μάνγκο θα το αντέξουμε. Κι ας μην είναι οι ελιές νοστιμότερες.

Ορίστε «τι θα γίνει, αν δε ψηφιστεί το μνημόνιο», το 1, το 2, το 10. Τώρα ξέρετε και την άλλη μεριά, τη χρεοκοπημένη, τη μεριά του Χάους. Και τώρα που απαντήθηκε το ερώτημα, ας μας πούνε και το επιχείρημα πίσω από την υπογραφή.

Μηδενίζουμε και ξαναρχίζουμε, χωρίς κανέναν από τους προηγούμενους πολιτικούς που μας κρατάνε δέσμιους στο άρμα τους. Χωρίς εκβιασμούς. Με την αλήθεια ότι χρεοκοπήσαμε από λάθος επιλογές και τη δύναμη να ξανασηκώσουμε υγιή τα πόδια μας στη γη.-

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Αυγούστου 28, 2015