Ο άνθρωπος, η αγάπη, και το πνεύμα των Χριστουγέννων

0


Christmas in Indonesia


Tα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης. Και δεν είναι η μόνη γιορτή της αγάπης. Ο άνθρωπος στην κοινωνική του πορεία αισθάνθηκε την ανάγκη να επισημάνει πολλές φορές μέσα στο χρόνο την αναγκαιότητα της αγάπης στη ζωή του. Πάντα δε η επισήμανση αυτή ξεκινά από την υπογράμμιση της δικής του υποχρέωσης να αγαπά τους άλλους.

Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον επί της γης που αγαπά επιλεκτικά. Τα άλλα όντα αγαπούν από ένστικτο. Αλλά και, όταν δεν αγαπούν, δεν σημαίνει ότι μισούν. Απλώς κατασπαράζουν ό,τι είναι απολύτως απαραίτητο για να τραφούν και να επιβιώσουν. Και ποτέ τους ομοίους τους. Ο άνθρωπος όμως μισεί επιλεκτικά επίσης.

Είναι πραγματικά πολύ περίεργο πώς γίνεται και ενώ ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει ατομικά, αλλά ούτε και συλλογικά χωρίς αγάπη, ενώ έχει τη δυνατότητα να αγαπά όποιους, ό,τι και όσο θέλει, το κάνει με εξαιρετική φειδώ. Αν εξαιρέσεις δε την ενστικτώδη αγάπη των γονέων προς τα παιδιά, που πολύ συχνά ούτε κι αυτή αποδίδεται -κι αν αποδίδεται δεν ανταποδίδεται πάντα-, οι άνθρωποι που ο καθένας μας αγαπά όσο ζει ή θα αγαπήσει για ένα διάστημα είναι ελάχιστοι, μπορεί και κανένας.

Ένα επιστημονικό συμπέρασμα που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας ίσως δίνει μια εξήγηση σε αυτό:
«Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να γίνουν βασανιστές, αν τους το ζητήσουν»!
Ο καθηγητής Τζέρι Μπέργκερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Σάντα Κλάρα, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters, διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι είναι πάντα διατεθειμένοι και υπάκουοι να λειτουργήσουν σαν βασανιστές των άλλων, κάνοντάς τους επώδυνα ηλεκτροσόκ, αρκεί κάποια προσωπικότητα, περιβεβλημένη με κύρος και εξουσία, να τους ενθαρρύνει για κάτι τέτοιο.
Η νέα έρευνα έδειξε ότι σχεδόν τρεις στους τέσσερις εθελοντές (το 70%) συνέχισαν να κάνουν ηλεκτροσόκ στους εθελοντές-θύματα ή τουλάχιστον πίστευαν ότι κάνουν, αφού, χωρίς να το γνωρίζουν, οι «εθελοντές-θύματα» δεν ήσαν παρά ηθοποιοί που προσποιούνταν ότι υποφέρουν από την εκκένωση του ηλεκτρικού ρεύματος.
Παρότι τα θύματα-ηθοποιοί προσποιούνταν ότι υπέφεραν όταν η ισχύς του ηλεκτροσόκ ήταν 150 βολτ, οι βασανιστές-εθελοντές δεν δίστασαν να αυξήσουν την ισχύ του ρεύματος μέχρι και στο μέγιστο (τα 450 βολτ)!
Το 70% των «βασανιστών» ήταν ηλικίας 20-81 ετών και «μέσοι» Αμερικανοί πολίτες.
Το πείραμα, που δημοσιεύτηκε στο ψυχολογικό περιοδικό «American Psychologist», μπορεί να εξηγήσει εν μέρει τις καταχρηστικές συμπεριφορές των δεσμοφυλάκων προς τους κρατούμενους στη φυλακή Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ ή των ναζιστών στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.

Δεν χρειαζόταν το πείραμα παρά μόνο για να επιβεβαιώσει κάτι που έχουμε πολλές φορές συναντήσει στη ζωή μας: Κάκιστη χρήση της εξουσίας ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Το έχουμε δει στη δουλειά μας, στο στρατό, στις υπηρεσίες του Δημοσίου, στο δρόμο, στην οικογένεια.
Το έχει επισημάνει η Ιστορία σε όλες τις επαναστάσεις που έγιναν για να εξασφαλισθεί η αγάπη στην κοινωνία. Εκείνοι που αγωνίστηκαν για την αγάπη έγιναν οι μεγαλύτεροι προδότες της.
Το δράμα αυτό της ανθρώπινης φύσης είναι ό,τι έχει να παλέψει με τον εαυτό του ο κάθε άνθρωπος:
• Αν δεν πάρει αγάπη στα παιδικά του χρόνια δεν θα μπορέσει να το ξεπεράσει ποτέ.
• Αν δεν ξεπεράσει την έλλειψη αγάπης από την οικογένειά του, δεν θα ευτυχίσει ό,τι και αν κατορθώσει στη συνέχεια.
• Αν έχει πάρει αγάπη, οπότε δεν έχει αναστολές στο να την δίνει κι ο ίδιος απλόχερα, θα προδοθεί ακριβώς από εκείνους που θα ευεργετήσει.
• Αν θέλοντας να βελτιώσει την φύση του προσπαθήσει να απαντά με αγάπη «στρέφοντας και το άλλο μάγουλο» κάθε φορά που τον αδικούν, γρήγορα θα τον κατασπαράξουν.
• Αν του δώσουν αγάπη θα την θεωρήσει δεδομένη και θα αδιαφορήσει για εκείνον που του τη δίνει.
• Αν του αρνηθούν αγάπη θα τρέχει πάντα πίσω από τον αρνητή αναζητώντας την με κάθε θυσία.

Ιδού λοιπόν γιατί ο άνθρωπος αναγκάστηκε, προκειμένου να κάνει βιώσιμες τις κοινωνίες του, να θεσπίσει νόμους. Υπακούω στους νόμους σημαίνει αναγκάζομαι να παρέχω φαινομενική αγάπη. Είτε επειδή θα τιμωρηθώ αν δεν το κάνω, είτε στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας για να μπορέσω να επιβιώσω σε μια κοινωνία.
Κατά βάθος όμως θέλω να παραβώ τους νόμους, να πάρω ό,τι ανήκει σε άλλους, να ασκήσω εξουσία, να αποκτήσω με απληστία πράγματα που είναι περισσότερα από εκείνα που χρειάζονται για να ζήσω άνετα.
Με τους κοινωνικούς θεσμούς συνεπώς ο άνθρωπος, με τους νόμους, με τα σωφρονιστικά συστήματα φροντίζει ο ίδιος να τιθασεύει τη φύση του χάριν της επιβίωσης.
Κάτι που δεν χρειάζονται τα ζώα τα οποία ζουν αρμονικότατα χωρίς Συντάγματα και Δίκαια, χωρίς φυλακές και Δικαστήρια, χωρίς Αστυνομίες και χωρίς Επαναστάσεις. Μόνο και μόνο με οδηγό το ένστικτό τους. Και ο μόνος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν είναι εκείνος που προέρχεται από τον άνθρωπο, ο οποίος στην απληστία του ανατρέπει και τους δικούς τους άγραφους νόμους, καταστρέφει τα οικοσυστήματά τους, αφανίζει την τροφή τους.

Και να σκεφτεί κανείς πως μόνο ο άνθρωπος διαθέτει Λογική. Όπως και ότι μόνο ο άνθρωπος έχει την αίσθηση του θανάτου. Συναίσθηση δηλαδή της προσωρινότητας και της ματαιότητας τη ύπαρξής τους. Ότι δηλαδή "Χους ην και εις χουν απελεύσητω".

Όσοι λοιπόν μεμψιμοιρούν για το χαμένο στην εποχή μας «Πνεύμα των Χριστουγέννων», για την υποκρισία και την εμπορευματοποίηση των εορτών, για την χρεοκοπία του Χριστιανισμού ή και για την αδυναμία να υιοθετήσουν όλοι τις επιταγές του, ας μην ανησυχούν.
Ας διαβάσουν έστω λογοτεχνία να δουν πως η Ανθρωπότητα έζησε πολύ χειρότερα Χριστούγεννα από τα φετινά ή τα περσινά ή όποια δεν μας άρεσαν, ιδίως δε ότι «Ο άνθρωπος δεν θα αλλάξει ποτέ», εκτός κι αν αυτός που τον δημιούργησε ...αποφασίσει να ρίξει νέο μοντέλο στην αγορά!
Ας φάνε, ας πιουν, ας ευφρανθούν, ας αφήσουν τα κηρύγματα εναντίον των άλλων –εκτός κι αν είναι εξ επαγγέλματος, οπότε πρέπει κι αυτοί να ζήσουν αλλά ας μην έχουν την αξίωση να τους παίρνουμε στα σοβαρά- και ας δουν αν μπορούν να δουν λίγο καθαρότερα τον εαυτό τους.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ
Υ.ΓSuper μυστικά και ψέματα….
Γιατί ένα μυστικό κρύβει τουλάχιστον ένα ψέμα, είναι το γεγονός ότι αποκρύπτεται η αλήθεια. Είναι η γνωστή τακτική του Κινέζου… Συμβαίνει ότι συμβαίνει και μετά κάνω τον αδιάφορο νομίζοντας ότι έχω μυστικό κάτι που εγώ ο ίδιος προκάλεσα ενώπιον όλων. Δεν προτίθεμαι να περάσω SUPER Χριστούγενα. Απορρίπτω οτιδήποτε είναι Super αμερικανιά (super market, super men, super star, super καλλιτέχνες, super μυστικά και ψέματα…).

Reblog this post [with Zemanta]
Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 15, 2009

0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Ο άνθρωπος, η αγάπη, και το πνεύμα των Χριστουγέννων"

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator